ketenen werkw. Uitspraak: [ 'ketənə(n) ] Afbreekpatroon: ke·te·nen Vervoegingen: ketende (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geketend (volt.deelw.) met een ketting vastmaken Voorbeeld: 'aan de muur geketend' Synoniemen: binden boeien handboeien omdoen in de boeien slaan kluisteren kluisters knevels 3 definities...
1) Aan banden leggen 2) Aan de ketting leggen 3) Aaneenboeien 4) Beknotten 5) Binden 6) Boeien 7) In boeien slaan 8) Kluisteren 9) Kluisters 10) Knevels 11) Vastbinden 12) Vastleggen 1) Bedwingen 2) Binden 3) Boeien 4) Kluisteren 5) Knevels 6) Vastbinden 7) Vastklinken 
verbinden d.m.v. een keten (toon de herkomst via de etymologiebank)
de handen vastmaken met ijzeren klemmen vb: de slachtoffers lagen geketend in de kelder Synoniemen: boeien kluisteren
boeien, met een keten vastmaken
met of aan een ketting bevestigen