de constitutie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ kɔnsti'ty(t)si ] Afbreekpatroon: con·sti·tu·tie Verbuigingen: constituties (meerv.) 1) de inrichting van een staat op basis van een grondwet of van wetten en gebruiken poliek Voorbeeld: 'In Nederland bepaalt de grondwet de constitutie, terwijl het Verenigd Koninkrijk een ...
1) Aanleg 2) Aard 3) Gestel 4) Gezondheid 5) Grondwet 6) Lichaamsbouw 7) Lichaamsgestel 8) Makelij 9) Staatsregeling 10) Vaststelling 11) Verordening 1) Bestel 2) Fysiek 3) Gestel 4) Gestel van een organisme 5) Grondwet 6) Lichaamsbouw 7) Lichaamsgestel 8) Lichamelijke gesteldheid 9) Staatsregeling 10) Vaststelling 11) Verordening 
staatsregeling, grondwet (Pleysier 2007)
grondwet; gestel (toon de herkomst via de etymologiebank)
Wordt ook wel grondwet genoemd. Hierin staan de rechten en plichten van volk en vorst.
volmacht
Constitutie is het complex van eigenschappen van lichamelijke en geestelijke aard welke de manier bepalen waarop het organisme functioneert en op allerlei invloeden reageert. Een aantal van deze eigenschappen is erfelijk, andere zijn verworven. Reeds in de oudheid was men gefascineerd door de grote verschillen tussen de mensen (individuen). Hippocr...
hoe je lichaam in elkaar zit en functioneert vb: vrouwen hebben vaak een zwakkere constitutie dan mannen Synoniem: gestel
grondwet
Grondwet.
grondwet
Gestel, gesteldheid..
1. Grondwet. 2. De wijze waarop een staat wordt bestuurd en is ingericht
totaal aan erfelijke eigenschappen
document waarin de rechten en plichten van burgers en bestuur zijn vastgeled;grondwet
staatsrecht: grondwet;manier waarop de staat is ingericht. ...