confronteren werkw. Afbreekpatroon: con·fron·te·ren Verbuigingen: confronteerde Vervoegingen: geconfronteerd (volt.deelw.) confronterenmet: iemand laten zien wat diegene heeft gedaan (en wat diegene liever niet zou willen weten) Voorbeeld: 'Ik confronteerde hem met zijn fouten die hij heeft begaan.' . Synoniemen: onder ogen zien oog in o...
1) Tegenover elkaar stellen 2) Tegenover iets stellen 3) Tegenoverstellen 4) Vergelijken 1) Tegenoverstellen 2) Vergelijken 
met iets onaangenaams in aanraking brengen (toon de herkomst via de etymologiebank)
Op een directe manier het gedrag van de ander ter sprake brengen, zodat deze bewust wordt van zijn gedrag en de effecten daarvan op anderen. 
tegenover elkaar plaatsen
tegenover elkaar plaatsen
strafprocesrecht: de rechtbank of rechter-commissaris kan verdachten, getuigen en deskundigen tegenover elkaar stellen of ...