protestantizam Srbija

Iz reformisanih ljudskih srca izašli su blagoslovi demokratije, slobode misli i govora, moralnog življenja, poštovanja ljudske ličnosti, odsustva autoritarnosti i kulta ličnosti, visoke svesti o sopstvenoj odgovornosti, potpunog međusobnog poverenja, najvišeg stepena sazrevanja ličnosti, najmanjeg nivoa kriminala, prestanka praznoverja i sujeverja, visoke produktivnosti rada, uspešnog bračnog odnosa i blagoslovi zrele reakcije na stres.

Kada su pet nemačkih prinčeva i predstavnici četrnaest slobodnih gradova, na saboru u gradu Špejeru 1529. godine predali predstavnicima Rimokatoličke crkve svoj 'Protestatio', rodio se izraz protestantizam. Međusobno podeljeni i okruženi mnogo-brojnijim katoličkim snagama, smatrali su da je od suštinske važnosti da uobliče svoje jedinstveno veroispovedanje nasuprot pokušajima zvanične crkve da manjim inovacijama i promenama zadrži nadirući luteranizam. Taj protest je predstavljao samo jednu fazu u razvoju novog verskog pokreta, pa je u XVI. veku bilo slučajeva da su luterane nazivali 'protestantima' a kalviniste 'reformatama' -jer su se luterani 'bunili' a kalvinisti su želeli da 'reformišu', ali kasnije dolazi do sabiranja ovih pokreta pod zajedničkim imenom.