Wsparcie Psychopedagogiczne

Wprowadzenie Celem przeprowadzonych badań uczyniono próbę identyfikacji form pomocy realizowanych przez wychowawców i wolontariuszy placówek wsparcia dziennego dla dzieci i młodzieży. Zgodnie z art. 24 Ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastęp-czej, placówka wsparcia dziennego jest prowadzona w formie opiekuńczej zapewnia dziecku: opiekę i wychowanie, pomoc w nauce, organizację czasu wolnego, zabawę i zajęcia sportowe, rozwój zainteresowań 1. Pojęcie placówki wsparcia dziennego znajduje się w ustawie dotyczącej wspierania rodziny i pieczy zastępczej, co wyznacza obszar funkcjonowania tej instytucji. Zadania placówek wsparcia dziennego Placówki wsparcia dziennego to: świetlice środowiskowe, kluby środowiskowe i ogniska wy-chowawcze, świetlice socjoterapeutyczne, świetlice profilaktyczno-wychowawcze, pałace mło-dzieży, a także młodzieżowe domy kultury 2. Wskazane placówki dedykowane są przede wszyst-kim dzieciom i młodzieży, u których można zaobserwować zagrożenie lub przejawy niedostoso-wania społecznego bądź kłopoty z nauką, czy trudną sytuację rodzinną i ekonomiczną. Celem działania tego rodzaju placówek jest pomoc rodzinie w zapewnieniu prawidłowego funkcjono-wania dziecka. Niniejsze opracowanie traktuje o formach pomocy w dwóch typach placówek wsparcia dzien-nego, tj. klubach środowiskowych oraz świetlicach socjoterapeutycznych. Oba rodzaje placówek powinny współpracować ze szkołami, do których uczęszczają ich podopieczni. Mając na uwadze prawidłowe funkcjonowanie rodziny, należy zapewnić współpracę placówki wsparcia dziennego 1 Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 998). 2 I. Dąbrowska-Jabłońska Świetlica środowiskowa [w:] J. Brągiel, S. Badora (red.), Formy opieki, wycho-wania i wsparcia w zreformowanym systemie pomocy społecznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2005, s. 220.

Artykuł ma charakter przeglądowy. Celem artykułu jest ukazanie obrazu funkcjonowania biopsychospołecznego adolescentów z chorobą nowotworową, jak i również wskazanie możliwości ich pedagogicznego wsparcia. W artykule zawarto informacje na temat okresu adolescencji, funkcjonowania biopsychospołecznego adolescentów z chorobą nowotworową, ich sytuacji w systemie edukacji, jak i możliwości ich wspierania w szkole szpitalnej oraz macierzystej. Przytaczane w artykule badania wskazują, że pedagogom brakuje wiedzy na temat możliwości wspierania adolescentów z chorobą nowotworową. W związku z tym konieczne jest włączanie do procesu kształcenia pedagogów, wychowawców i nauczycieli chociażby podstawowych informacji dotyczących funkcjonowania biopsychospołecznego adolescentów z chorobą nowotworową, oraz zmian i trudności pojawiających się na skutek choroby.