Turkish militarism

Commentators, including myself, forecast a deepening crisis in Turkey and the wider Kurdish region-unless 'peace' talks resume and the sustained assault on the pro-Kurdish HDP's members and supporters cease. Conversely, the Turkish government appears to have little will to backtrack to the sunnier climes of diplomacy and instead emphasises intensified military action. Following the Ankara bombing attack on 17 February, Prime Minister, Ahmet Davutoğlu, claimed that a member of the PKK's sister organisation, the PYD (Democratic Union Party) had been responsible for the fatal explosion. 1 Salih Muslim, the party's leader rejected the accusation and the 'evidence' of a Syrian ID card found at the scene. Two days later, the Kurdistan Freedom Falcons (TAK) a PKK splinter group, is said to have claimed responsibility. Reuters reported: " The Kurdistan Freedom Hawks (TAK) said the bombing was in response to the policies of President Tayyip Erdoğan and said it would continue its attacks. It said the bomber was a 26-year old Turkish national born in the eastern city of Van. 2 The attack that left twenty-eight people dead was carried out just two days after the 17 th anniversary of PKK leader Abdullah Öcalan's capture and can be understood to be part of the message to the Turkish state from the militants responsible. In their own words their website announces in broken English, " The attempts and eternal self-sacrificing efforts to solve the Kurdish problem with democratic and peaceful methods which had been unilaterally carried on for seven years by our leader have had no response… Because we are a people, which have a risk of destruction and we are in a war. TAK's call for youths: You can do all kind of big or small actions of burning and destruction. You must do Turkey worse than France. We are giving initiative to you. You are free. We call brave and heroic Kurdish youths for the more. Struggle together. Our number had been increased three times than last. Our people have hugged us. Since last year, a lot of person had joined our organization from HPG and different segment… 3 Clashes occurred between Turkish security services and ordinary Kurdish demonstrators in numerous locations as happens annually in commemoration of Öcalan's capture and continued imprisonment. 15,000 Kurds demonstrated in Strasbourg calling for him to be freed. Meanwhile, recruitment to the PKK and PYD, in Syria, is enjoying new levels of Kurdish support and by their own account, also to TAK. The youth response can be directly linked to the upsurge in Turkish military action against the PKK since Turkey's bombing campaign of PKK bases in both Turkey and Iraqi Kurdistan since August 2015. Ömer Önen, head of the HDP's Diyarbakir branch, asserted " We refuse to let [Erdoğan] drag us into a war for his own politics…There's collective punishment and psychological warfare against Kurds, and the people are scared. " 4 1 http://www.turkeyanalyst.org/publications/turkey-analyst-articles/item/510-terror-likely-to-strengthen-turkish-militarism.html 2

"Tanıtım. “GATAkulli” numarasını ilk icat eden Ergenekon zanlılarından önce “Eşekler Sınıfı”dır. Bu hatıralarımı romanlaştırmam hayatımda yaptığım en büyük eşeklik! Bir askeri okulda gerçekten yaşamış olan bu sınıfın “Eşekbaşı” Ferruh, ‘eşekce’ sorular soruyor: Ordumuzda Suriye’daki mezhepçi Baas rejimi benzeri Alevi-Sol-Mason bir cunta mı vardı? 1986’da başlayan Türk Silahlı Kuvvetleri’ndeki irtica operasyonu bir CIA-Mossad ürünü müydü? Bugüne kadar askeriye ile ilişkisi kesilen on bine yakın dindar subay ve astsubaya kimler komplo kurdu?YAŞ kararları alınırken komutanların önüne konan her dosyada neden Turgay Cüce’nin ifadesi yer alıyordu?
İşkence altında alınan ifadelerin altını dolduran istihbarat elemanlarını MOSSAD mı eğitti? Necdet Öztorun, Doğu Aktulga ve Çetin Doğan’ı görevlendiren CIA-Mossad ikilisi mi? Tahsin Şahinkaya 1 Numara mı? Orduya sızan yabancı güçler ve yerli işbirlikçilerinin emrındekı ve emir-komuta zinciri dışındaki bu odak, dindarları orduda istemiyor. Genelkurmay ve Kuvvet Komutanlıkları kararı ile askeri okulla ilişkisi kesilen dindar askeri öğrencilerin dramı, ilk defa roman öyküsü ile yazılıyor. Bu eser, 1987’den beri son 27 yılda tam dört defa yazıldı ve çöpe atıldı. Yanlış yazılan tarihi düzeltmenin zamanı geldi. Bu  çalışma, çok sevdikleri askeri okullarından haksız yere atılan yedi binden fazla vatan evladının aziz hatırasına hasredilmiştir. Ayrıca annem Nehire Arslan gibi üzüntüsünden ağlayarak kahrolan, hayatına son veren nice mağdur annelere ve halen ızdırap çeken yakınlarına ithaf olunur.
"

Serdar M. Değirmencioğlu (Der.) İletişim Yayınları, 1. baskı - Haziran 2014. (407 sayfa)

Bu derleme, sosyal bilimlerin bu önemli ve tabu konu karşısındaki sessizliğini bozarak, şehitlik mitolojisinin türevlerini ve yansımalarını inceleme amacı güdüyor. Kitapta, şehitlik kavramının farklı dönemlerdeki ve farklı bağlamlardaki kullanımları ele alınıyor: Çanakkale Savaşı, 27 Mayıs…

Şehitlik söylemi nasıl yeniden üretiliyor... Şehitlik mitolojisi kamusal alanı nasıl çatışma belleğinin hâkimiyetine sokuyor?

“Şehitler ölmez, vatan bölünmez”... Türkiye’de son yirmi yılda en fazla işitilen sloganlardan biri bu… Zaten öteden beri üzerinde koyu bir kutsallık hâlesi bulunan bu kavram, yakın dönemde kendine giderek artan bir atıf alanı buldu. Öncelikle “terör şehitleri” bahsinin ağırlığı var burada. 2002 yılında 18 Mart’ın resmen Şehitler Günü ilan edilmesi de şehitlik kavramının kamusal söylemdeki yerini pekiştirdi. Serdar M. Değirmencioğlu’nun hazırladığı derleme, sosyal bilimlerin bu önemli ve tabu konu karşısındaki sessizliğini bozarak, şehitlik mitolojisinin türevlerini ve yansımalarını inceleme amacı güdüyor. Kitapta, şehitlik kavramının farklı dönemlerdeki ve farklı bağlamlardaki kullanımları ele alınıyor: Çanakkale Savaşı, 27 Mayıs… Kitlesel şehitlik turizminin oluşumu... Şehitlik söylemi nasıl yeniden üretiliyor, iktidarın yeniden üretiminde nasıl bir rol oynuyor? Edebiyatta, sanatta şehitlik teması nasıl temsil ediliyor? Şehitlik mitolojisi kamusal alanı nasıl çatışma belleğinin hâkimiyetine sokuyor? Bu temel sorular, yazıların pek çoğunun arka planında kendini duyurduğu gibi, adlı adınca da ele alınıyor. Asker oğlunu kaybeden annelerin deneyimleriyle ilgili, askerlerin şehitlik kavramıyla olan imtihanıyla ilgili, psikologların şehit yakınlarıyla yüzleşmeleriyle ilgili izlenimler, bu çok yönlü ve öncü çalışmayı tamamlıyor.

Tracing the historical trajectories of war traumatology in Turkey, this paper develops a genealogy of the recent institutionalization of the diagnostic category of Post-Traumatic Stress Disorder (PTSD) in Turkish military psychiatry and the state’s welfare system. A complex blend of economic, political, and cultural dynamics long prevented trauma from becoming an officially recognized category of military medical diagnosis in Turkey. I argue that the Turkish state’s denial of war trauma in general and PTSD in particular should be read not as a historical lag or a conceptual lack, but as an overdetermined historical specificity that needs to be understood in relation to the particularities of specific military conflicts, welfare and medical institutional histories, and moral and political economies. I show how PTSD has not simply replaced existing local categories of mental illness, but entered into complex relations of mutual symbiosis and competition with them. Shifting the terms of scholarly debates on the globalization of PTSD from the question of cultural difference to the political, moral, economic, and therapeutic work of locally embedded psychiatric categories, this paper contributes to the literatures on political violence, trauma, medicalization, and militarism in Turkey and beyond.