Ottoman Fountains

While in the past, the water supply of cities was provided with buildings like aquaducts and channels and distributed from certain points in the city; with the improving technology, nowadays water networks were adapted into the cities and  water is distributed every home instead of some specific points. As a result of improvements in technology, small scale structures that supply water like quarter, square and wall fountains lost their functions in time. Examples of cultural heritage like those that mentioned are jammed in quarters of growing city centers are to be found in Burdur city centre as well. The subject of this proceeding is thirteen tank fountains found in Burdur city centre. Those fountains are evaluated according to their plans, materials and decorations, compared to similar examples and the characteristics of Burdur fountains are tried to be highlighted. Fountains that still standing survived natural and social disasters are sometimes moved to an another place, sometimes lost their originality due to false repairs and restorations. It become more important to introduce these unique structures to new generations since they are vanishing slowly in time.
/
Geçmiş dönemlerde şehirlerin su ihtiyacı, su kemerleri, su kanalları vb. yapılar ile uzak kaynaklardan getirilip, şehirlerin belli noktalarından dağıtımları yapılarak karşılanırken; günümüzde, gelişen teknolojiyle birlikte şebeke su sistemleri kentlere adapte edilmiş, suyun belirli bir noktaya değil, her eve ulaştırılması sağlanmıştır. Gelişmelerin bir sonucu olarak, geçmiş dönemlerde inşa edilen mahalle, meydan ve duvar çeşmeleri gibi insanların su ihtiyacını karşılayan küçük ölçekli yapılar zamanla işlevlerini yitirmişlerdir. Büyüyen şehirlerin mahallelerinde sıkışıp kalan bu kültür mirası örnekleri Burdur şehir merkezinde de yer almaktadır. Bildirinin konusu, Burdur şehir merkezinde tespiti yapılan on üç adet depolu çeşmedir. Bu çeşmeler, plân tipleri, malzeme ve süsleme açısından değerlendirilmiş, benzer örneklerle karşılaştırılmış ve Burdur çeşmelerinin karakteristik özellikleri vurgulanmaya çalışılmıştır. Doğal ve beşeri afetler karşısında ayakta kalarak günümüze gelebilen çeşmeler kimi zaman bulundukları yerden taşınmış, kimi zaman yapılan yanlış onarım veya restorasyonlar sonucunda özgünlüğünü kaybetmişlerdir. Zaman ilerledikçe yok olmaya daha da yaklaşan bu nadide eserleri tanıtmak ve gelecek nesillere aktarmak konuyu daha da önemli hale getirmektedir.

ÖZET Osmanlı döneminde sosyal yaşantı ve mimaride ayrı bir öneme sahip olan çeşmeler, İstanbul'da tarihi dokuyu oluşturan organik sokakların tamamlayıcısı olarak kent kimliğine önemli bir katkıda bulunurlar. Köşe başlarında, sokak aralarında, küçük meydanlarda ya da anıtsal bir yapının duvarında yer alan çeşmeler, halkın su gereksinimini karşılamanın yanı sıra buluşma, toplanma ve sohbet etme gibi eylemlerin gerçekleştiği merkezlerdir. Tarihi belgelerden geçmişte sayılarının çok fazla olduğu bilinen İstanbul çeşmelerinin büyük bir kısmı, imar faaliyetlerine bağlı olarak ortadan kaldırılmıştır. Geri kalanlar ise hızlı kentleşme sonucunda işlevlerini kaybetmiştir. Çoğunun yanlış onarımlarla özgün görünümleri değişmiş, bazılarının ayna taşları kırılmış, özgün muslukları kaybolmuş ve yalakları önlerinden geçen yol kotunun yükselmesiyle yol içine gömülmüştür. Günümüzde çeşmelerin hava kirliliği, biyolojik tahribat, uygun olmayan kullanımlar vb. birçok sorunu da bulunmaktadır. İstanbul'da çeşmelerin koruma ve onarımına yönelik uygulamalar yapılmakta fakat kent bütününde bakıldığında bu çalışmaların yeterli olmadığı görülmektedir. Geçmişte halkın içme ve kullanma suyunun sağlandığı yapılar olarak yerleşimin önemli bir parçası olan çeşmeler, günümüzde hızlı bir yok oluş tehdidi altındadırlar. Bu bildiri ile tarihi dokunun temel mimari elemanlarından biri olan ve günümüzde sayıları gittikçe azalan tarihi çeşmelerin, koruma sorunlarını saptamak ve çözüm önerilerini belirlemek amaçlanmaktadır. ABSTRACT Functioning as extremely important elements of the social life and architecture of the Ottoman period, the water fountains also contributes significantly to the urban identity as complementary components of the organic streets which forms the historical texture of Istanbul. Whether occupying a space on a crossroad, midway along a street, or attached to the wall of a monumental structure, the fountains not only provided a source of water for the local residents, they also functioned as focal points for such social activities as gathering, meeting, and conversation. It is known from historical documents that the numbers of Istanbul fountains were great, but a large majority of them have been razed due to ensuing construction. Those that have remained have lost their functionality due to the rapid urbanization of the city. Most of them have been stripped of their unique appearances by inappropriate repair processes, ornamental slabs of some of them broken, their unique spouts removed and bowls have been partially buried due to the lifting of road elevation levels. Today these fountains have other problems such as air pollution, biological damage, and improper utilizations. Certain practices are being carried out to conserve and repair the historical fountains in Istanbul, but these efforts are inadequate considering the whole city. This paper aims to determine the conservation problems of the rapidly disappearing historical fountains which have been one of the basic architectural elements of the historical texture, and also suggest solutions for these problems.

Bu araştırmada Maraş, Erzurum ve Karaman eyaletlerine ait 1 numaralı Ahkâm Defterleri'nde yer alan vakıflarla ilgili hükümler incelenerek bu defterlerin vakıf araştırmalarındaki yerinin ve öneminin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Osmanlı Arşivi'nde yer alan Maraş, Erzurum ve Karaman eyaletlerine ait 1 numaralı Ahkâm Defterleri'nde yer alan vakıflarla ilgili hükümler tespit edilmiştir. Bu hükümler transkribe edildikten sonra konularına göre tasnif edilmiş, sonrasında her bir eyalete ait hükümlerle ilgili sayısal veriler içeren tablolar oluşturulmuş ve karşılaştırma yapılmıştır.

Here are presented the two most famous and monumental Ottoman fountains in the city of Varna during the 19th century. The fountains were built as a part of the mass restoration of Varna ordered by the 30th Sultan of the Ottoman Empire Mahmud II after the complete destruction of the city during the Russo-Turkish War from 1828-1829.
The first fountain was called Mahmud’s fountain and was built at the city center to commemorate the Ottoman Sultan and the rebuilding of the city. The monumental scale of the fountain was impressive with its 11 meters height along which there was an inscription in golden Ottoman letters praising the Sultan and his deeds. Unfortunately, the monumental fountain was torn apart at the beginning of 20th century, but some parts still remain intact and can be seen in the Archaeological Museum of Varna.
The second Ottoman fountain was called The Harbor fountain or Skele kapi fountain. Built at the same time, it was situated next to the Harbor gate of Varna. The
Harbor fountain was made of white marble and was perhaps the most richly decorated fountain in the city and nevertheless not quite small with its height of almost 5 meters. At the beginning of the 20th century the marble fountain was moved to the Sea garden and again later on at coastal alley of Varna. Today, the beautiful and slightly renovated fountain can be still seen there.