History of Greek resistance during World War II

Το βιβλίο περιέχει το Πολεμικό Ημερολόγιο από την Ελεύθερη Ορεινή Ελλάδα που κράτησε ο Γεώργιος Ρωμανός στο αντάρτικο του ΕΔΕΣ στο διάστημα Αυγ. ως Δεκ. του 1943 καθώς και μια ομιλία του σε φιλικό κύκλο που έδωσε το χειμώνα του '44 στο διαμέρισμά μας στη Μπλε Πολυκατοικία στα Εξάρχεια για να δικαιώσει την Αντίσταση απέναντι στο κλίμα δυσπιστίας που διαμορφωνόταν μεταξύ των Αθηναίων. Τα δύο αυτά κείμενα που αποτελούν τον κορμό του βιβλίου συνοδεύονται από μια Εισαγωγή όπου σκιαγραφείται ο Γ.Ρ. και το οικογενειακό του περιβάλλον καθώς και οι συνθήκες ζωής της περιόδου. Η Εισαγωγή, η έρευνα για τους τόπους και τα πρόσωπα που αναφέρονται στο Ημερολόγιο, το φωτογραφικό και χαρτογραφικό υλικό και η επιμέλεια του συνόλου έγιναν από τον γιο του συγγραφέα Αριστείδη Ρωμανό.
Από το κείμενο έχουν παραλειφθεί ορισμένα τμήματα επειδή το βιβλίο βρίσκεται ακόμη σε κυκλοφορία από τον εκδοτικό οίκο ΠΟΤΑΜΟΣ.

The article is about the Forgotten Battle of Tempe Gorge dated 17 -18 April, 1941, fought by ANZAC allied forces against German invading forces, as a rear effort to give time to AZAC & other British forces to evacuate thru Larissa city, being a focal point in providing save retreat to the allies of Greece.

Ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης σχημάτιζε, μαζί με τον Κώστα Καραγιώργη και τον Πέτρο Κόκκαλη, τη λαμπρή τριάδα των αστών με τις εξαιρετικές ικανότητες, οι οποίοι έθεσαν τον εαυτό τους στην υπηρεσία της «εργατικής τάξης», δηλαδή του ΚΚΕ. Ο Πορφυρογένης, όπως και ο Καραγιώργης, είχε μια στενή φιλική σχέση με τον Ζαχαριάδη, η οποία κράτησε ως τον πρόωρο θάνατό του. Το θέμα της της ανάρτησης είναι μια μεγάλη αφήγηση του Πορφυρογένη, όπως την κατέγραψε ο Γιώργος Βοντίτσος-Γούσιας. Ο Πορφυρογένης ήταν ο ίδιος συμμέτοχος-πρωταγωνιστής των γεγονότων τα οποία αφηγείται, συνεπώς η μαρτυρία του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Από την ΕΟΝ στην ΕΠΟΝ και στην ΟΚΝΕ, όπου γίνεται κορυφαίο στέλεχος και από εκεί στη ΡΑΝ και στον ΕΣΑΣ (του οποίου μέλος ήταν και ο Αναστάσιος Πεπονής, σύμφωνα με δικό του κείμενο απομνημονευμάτων). Αστός, αλλά και αντιπλουτοκράτης, κοινωνιστής και, στην τελευταία φάση της σύντομης διαδρομής του, εθνικιστής. Τον εκτέλεσαν δικοί του άνθρωποι – διπλά «δικοί του»: της αστικής τάξης και του ΕΛΑΣ!

David BREWER, Greece, the Decade of War. Occupation, Resistance and Civil War London & New York: I.B. Tauris & Co. Ltd, 2016. p. XVI & 320. Twenty two monochrome illustrations and photographs. Four maps.

Revue des études sud-est européennes,
TOME LVII
2019
Nos 1–4, Janvier–Décembre
Comptes rendus,
pp. 375 - 377.

https://revista.acadsudest.ro/Arhiv%c4%83/Revista%202019/Revista%202019.pdf

Για το δημοτικό τραγούδι, πέρα από τις κλασσικές προσεγγίσεις έχουν διατυπωθεί πολλές τολμηρές απόψεις. Μια υποστηρίζει ότι οι ρίζες του βρίσκονται στην παράδοση της αρχαίας λυρικής ποίησης και μια άλλη ότι το δημοτικό τραγούδι έχει τελειώσει από το 1821. Ωστόσο παρατηρούμε ότι το δημοτικό τραγούδι εξακολουθεί να υπάρχει στις μέρες μας, σε διάφορες μορφές. Η ανίχνευση και η επισήμανση αυτών των μορφών είναι το θέμα της παρούσας εργασίας.

Μια ιστορία, πολιτική κατά βάση, στα χρόνια της Κατοχής… Είναι βέβαια συγκλονιστική, αλλά γιατί να μας ενδιαφέρει σήμερα; Μας ενδιαφέρει, για ένα λόγο: αποτελεί έναν από τους κύριους (βιωματικούς) πυλώνες στους οποίους στηρίχτηκε ο Αλεξάνδρου για να γράψει το "Κιβώτιο", στο οποίο κατέχει, με κάποιες παραλλαγές, κομβική θέση στην αφήγηση.

Είναι πιθανό ότι η Ναυσικά Φλέγγα (ή δυο συναγωνιστές του Βελουχιώτη, σύμφωνα με μιαν άλλη αφήγηση) δημιούργησαν τη δική τους εκδοχή έχοντας υπόψη το τραγούδι όπως το παραθέτει ο Δ. Πετρόπουλος, αυτούσιο ή σε κάποια παραλλαγή του. Μπορούμε να συγκρίνουμε, εκτός από τους στίχους, και τη μουσική. Φαίνεται ότι ο Αλέκος Ξένος δεν «έγραψε», αλλά μάλλον κατέγραψε τη μελωδία του παλαιού τραγουδιού, για πρώτη φορά, αποδίδοντάς την σε κλασσική (ευρωπαϊκή) φόρμα. Βέβαια δεν υπάρχει ηχογραφημένη η εκδοχή του Ξένου, αλλά «ξεκινάμε» τις υποθέσεις μας από την επεξεργασία του Νότη Μαυρουδή.

«Aν ζούσα, θα εξακολουθούσα την προσφορά μου και κατά την περίοδο της ειρήνης. Σεις που θα μείνετε, δουλέψτε για να σταματήσουν οι πόλεμοι, να ευημερήσουν όλοι οι άνθρωποι, να ενωθούν τα κράτη της Eυρώπης, να ειρηνεύσει και να ευτυχήσει ο κόσμος. Δουλέψτε για να καταργηθούν οι τεχνικοί φραγμοί που παρεμποδίζουν και σε άπειρες περιπτώσεις ματαιώνουν την πρόοδο των αξιών. Aφιερώστε τη ζωή σας στην Eλλάδα και την ανθρωπότητα".