Ernest Jones

Birlikte yaşam insanın yazgısıdır, en baştan beri. Yolculuk boyunca bu birlikte yaşamda tahakkümü eline geçirenlerin diğerlerini yok saydığı sayısız sistem ortaya çıktı. Varsayıma göre diyalektiğin akışıyla bu sistemler dönüştü ve dönüşmeye de devam edecekler. Tarihin sıçradığı bu dönüşüm anlarına ilişkin öykülerin en önemlilerinden birisi de uydurma olsa bile Freud’un “Totem ve Tabu (1913)”’da anlattığı öykü olabilir. Kabiledeki tüm kadınlara el koyan şef/baba, kardeşler tarafından katledilir ve babayı katleden kardeşler aralarından yeni birisinin tiranlaşmasını önlemek için baba katlinin suçluluğunu paylaştıklarını hem beyan eden hem de yeni düzeni kutsayan bir totem dikerler. Yeni totem eski tiranın yerinde durur ve eski tiranın isteklerine değil herkes için geçerli soyut yasalara ve tabulara bağlıdır. Freud’a göre en eski tabular ensest yasağı ve öldürmeyeceksin kuralıdır. Modern toplum için ensest yasağının artık sadece kan bağı ile bağlı olunanları kapsamadığını, çok daha geniş bir yoruma kavuştuğunu söyleyebiliriz. Bir salınım olsa bile tarih boyunca ensest yasağı, yani hiçbir zaman cinsel dürtülerin hedefi yapılamayacak kişiler listesi genişlemiştir. Aslında ebeveyn ve çocuk arasındaki eşitsiz durum üzerinden dezavantajlı olanı korumak için gelişen bu tabu, kolaylıkla eşitsizliğin var olduğu, çiftin arasında asimetrinin belirginleştiği her duruma genişletilmeye elverişlidir. Artık öğreten-öğrenen, çalıştıran-çalışan, tedavi eden-tedavi edilen gibi çiftler arasındaki ilişkileri güvence altına alabilmek adına bu yasağın kabulü de her geçen gün artar. Kaygı her zaman aynıdır, hayır deme kapasitesi sınırlı olan ya da evet diyerek gönüllü onamı olsa bile konumsal farkın yarattığı illüzyonun belirgin olduğu durumlardır bunlar. Tedavi eden ve tedavi edilen arasında ortaya çıkan ilişki de eşitsiz bir ilişkidir.

On Freud: Retellings and the Therapeutic Action of Psychoanalysis What are the hallmarks of psychoanalysis? I think the aims of psychoanalysis are to help the patients learn the truth about themselves (in ways that are helpful to them) and we want to be honest with ourselves in the process. Further, psychoanalytic treatment is to help others who suffer from anxiety from sublimation to gain insight about their being in relation to 'Others' and Beings—to facilitate for the patient's new potentiality for relating to objects in new ways. It is the emergence of such capacities that lie at the heart of human growth and development. Thus, it is a 'new beginning.'

L'introduzione al volume di Max Eitingon "Il mio policlinico" propone un sintetico quadro sulla personalità di Eitingon e il suo ruolo nella storia della psicoanalisi, nei suoi aspetti istituzionali e, con l'apertura del policlinico psicoanalitico di Brlino, in quelli dell'applicazione clinica

This article conducts a genealogy of Freud’s never fully-developed concept of the narcissism of minor differences, which first appears in his writings in 1917, and then three more times with slight variations.  It starts with an earlier articulation of the concept in 1908 in a letter from Ernest Jones in Canada to Freud.  The article outlines the background to Jones’ presence in Canada and his assessment of Canadians, and goes on to argue that in its subtle differences from Freud, Jones’ version of the concept provides a clarification of what is essential in Freud’s version.  Among the questions it helps us answer is whether minor differences beget narcissism or narcissism cathects minor differences.  The article concludes that Freud does not so much borrow from Jones, as provide an analysis of Jones’ letter through his modifications of it.  The article finishes by arguing that the concept provides a different route into the philosophical and psychoanalytic question of the love of the neighbor, an issue central to the ethics of Jacques Lacan, and subsequently to Žižek and Santner.

How does the literature and culture of early Victorian Britain look different if viewed from below? Exploring the interplay between canonical social problem novels and the journalism and fiction appearing in the periodical press associated with working-class protest movements, Gregory Vargo challenges long-held assumptions about the cultural separation between the “two nations” of rich and poor in the Victorian era. The flourishing radical press was home to daring literary experiments that embraced themes including empire and economic inequality, helping to shape mainstream literature. Reconstructing social and institutional networks that connected middle-class writers to the world of working-class politics, this book reveals for the first time acknowledged and unacknowledged debts to the radical canon in the work of such authors as Charles Dickens, Thomas Carlyle, Harriet Martineau, and Elizabeth Gaskell. What emerges is a new vision of Victorian social life, in which fierce debates and surprising exchanges spanned the class divide.

De pioneiro da terapia corporal a ícone da contracultura, o legado de Wilhelm Reich é vasto. O nosso objetivo é centrar num momento específico da trajetória de Reich: a sua vivência como psicanalista. Qual é o status de Reich na historiografia oficial do movimento? Foi Reich, como muitos dissidentes da Psicanálise, marginalizado e suas contribuições depreciadas? A investigação nos leva a Elisabeth Roudinesco, Ernest Jones e Peter Gay, além do brasileiro Renato Mezan. Os estratagemas dos biógrafos pró-freudianos variam bastante. Vão de varrer Reich da história até taxá-lo de louco, perverso ou paranoico. Apesar disso, nota-se que as contribuições de Reich ao movimento estão sendo, aos poucos, aceitas.

Chartist Fiction Online is a website for scholars, students and others interested in Chartist fiction, the Chartist periodical press, or Victorian popular literature. It contains a database of the fiction – novels and extracts from novels, short stories, and literary reviews – printed in newspapers and journals associated with the movement for working-class political rights known as Chartism. The database includes over 900 entries from nearly 35 papers, both by professed Chartists such as Ernest Jones and Thomas Cooper and by non-Chartists who nonetheless saw their work in Chartist papers, including Charles Dickens, Harriet Beecher Stowe, George Sand, and Douglas Jerrold.

Powszechnie wiadom o, że w 1913 roku w ruchu psychoanalitycznym nastąpił rozłam. W iadomo także, że nastąpił on z "winy" jednego z bliższych współbojowników Freuda, jego potencjalnego sukcesora -C arla Gustawa Junga. U kazanie się książki Junga Transformacje i symbole libido ujawniło, że jej autor dysponuje własnym spojrzeniem na ważne dla psychoanalizy problemy. Chodzi tu przede wszystkim o centralne dla psychoanalizy pojęcie libido, sens którego Jung gruntow nie rozszerzył, odcinając się tym samym od kano nicznego freudyzmu. Z czego wynikał ten rozstrzygający krok, mający zresz tą dram atyczne skutki również dla osobistych losów Junga? Dziwne, ale to zasadnicze pytanie nie znalazło wyraźniejszego oddźwięku, w literaturze historycznofilozoficznej. O dejście Junga od dogmatów ortodoksji freudowskiej przyjmuje się jako fakt zrozumiały sam przez się: z punktu widzenia p rak tycznego rozsądku próba odrzucenia wąskoseksualnego traktow ania libido i zastąpienia jej przez idee pewnej "energii życiowej w ogóle", rzeczywiście wydaje się więcej, niż "zrozum iała" . Tylko że wtedy nieuchronnie rodzi się pytanie: czy rzeczywiście "rozmywanie" granic libido było jedynie kiepsko zamaskowanym ustępstw em wobec uprzedzeń prymitywnego mieszczaństwa? Przecież, jeśli pam iętać z jaką determ inacją i odwagą, przez całą swą długą twórczą drogę, Jung ciągle zgłaszał zaskakujące społeczność naukową nie oczekiwane innowacje, naruszające w konsekwencji utrw alone wcześniej wy obrażenia, to niedorzeczność takiej motywacji natychmiast staje się oczy wista. W rzeczywistości u podstaw tego "przewartościowania wszystkich w ar tości" leży wykonana przez Junga skrupulatna analiza m ateriału em pirycz nego, a przede wszystkim -m ateriału mitologicznego.