Absalom, Absalom! Research Papers

O praticate per tutta la vita: Purché fra noi, per almeno un momento, Sia stato teso un segmento, Una corda ben definita. Dico per voi, compagni d'un cammino Folto, non privo di fatica, E per voi pure, che avete perduto L'anima, l'animo,... more

O praticate per tutta la vita: Purché fra noi, per almeno un momento, Sia stato teso un segmento, Una corda ben definita. Dico per voi, compagni d'un cammino Folto, non privo di fatica, E per voi pure, che avete perduto L'anima, l'animo, la voglia di vita. O nessuno, o qualcuno, o forse un solo, o tu Che mi leggi: ricorda il tempo Prima che s'indurisse la cera, Quando ognuno era come un sigillo. Di noi ciascuno reca l'impronta Dell'amico incontrato per via; In ognuno la traccia di ognuno. Per il bene od il male In saggezza o in follia Ognuno stampato da ognuno. Ora che il tempo urge da presso, Che le imprese sono finite, A voi tutti l'augurio sommesso Che l'autunno sia lungo e mite. 16 dicembre 1985 (Primo Levi, Agli amici, in Ad ora incerta) Introduzione Nella rivista The Atlantic Monthly del giugno 1953, William Faulkner ricordava il prezioso consiglio che anni prima aveva ricevuto dal suo maestro Sherwood Anderson: «You have to have somewhere to start from: then you begin to learn,», gli aveva detto. Per iniziare a scrivere, aveva suggerito Anderson, occorre un luogo da cui partire, non importa quale esso sia, e aggiungeva: «You're a country boy; all you know is that little patch up there in Mississippi where you started from» 1. Le parole di Anderson furono fondamentali per Faulkner: nato e cresciuto nel profondo Sud, da lì sarebbe dovuto partire, raccontando la storia e i ricordi del Mississippi, e trasportandoli in letteratura, attraverso la creazione di un microcosmo immaginario e personale. Così nacque la contea di Yoknapatawpha, e con essa, la città di Jefferson, sublimando il reale "nell'apocrifo" 2 , attingendo continuamente da un materiale che non si sarebbe mai esaurito. Molti anni dopo, nell'ancor più profondo sud dei Caraibi, in particolare a Barranquilla, in Colombia, Gabriel García Márquez, allora uno scrittore alle prime armi, sezionava con cautela ogni romanzo di Faulkner, con il timore che quest'ultimo non fosse altro che "un retorico astuto" 3. Questo timore venne presto risolto dalle parole dello scrittore e libraio Ramon Vinyes: «Non si preoccupi Gabito, se Faulkner fosse a Baranquilla siederebbe a questo tavolo» 4. Dalla lettura attenta dei romanzi di Faulkner, García Márquez apprese indirettamente il prezioso consiglio che Anderson aveva dato al suo "maestro". Anche lui per cominciare a scrivere,

Bookmark
Download
- by Alessia Guerriero
- •
- 10
  Henri Bergson, Time Perception, William Faulkner, Temporality

William Faulkner remains one of the key figures in American Fiction. Before Faulkner’s arrival on the literary scene, American fiction was mostly confined to some social and political issues, most of the non-controversial type. The... more

Bookmark
Download
- by Preeti Oza
- •
- 8
  Race and Racism, Racism, The Sound and the Fury, The Unvanquished

Absalom, Absalom! is a work that, in many ways, defies all conventional wisdom. The syntax is torturous; the narrative is disorienting and narrators utterly obtuse, and the story at the heart of the novel is rather simplistic. However,... more

Bookmark
Download
- by Josh Skinner
- •
- 3
  Literature, William Faulkner, Absalom, Absalom!

Մեկնաբանման անհնարինությունը Վիլիամ Ֆոլքների «Աբիսողո՜մ, Աբիսողո՜մ» վեպում «Ումբերտո Էկոն իր «Մեկնաբանություն և գերմեկնաբանություն» գրքում ամփոփում է ժամանակակից հերմետիզմի (hermeticism) դրույթները՝ բաց վերջաբանով տեքստ-տիեզերքի... more

Մեկնաբանման անհնարինությունը Վիլիամ Ֆոլքների «Աբիսողո՜մ, Աբիսողո՜մ» վեպում «Ումբերտո Էկոն իր «Մեկնաբանություն և գերմեկնաբանություն» գրքում ամփոփում է ժամանակակից հերմետիզմի (hermeticism) դրույթները՝ բաց վերջաբանով տեքստ-տիեզերքի անվերջանալի փոխկապակցվածությունը, լեզվի միջոցով ըմբռնելու նախապես գոյություն չունեցող նշանակությունը, լինելը՝ որպես ոչինչ ավելի, քան մարդկային գիտակցության սահմաններից դուրս իմաստ գտնելու մեր անկարողությունը, ցանկացած տեքստի` «բթամիտ Դեմիուրգի ստեղծածը» միանշանակ պնդելու հավակնությունը, [գալով այն եզրակացության], որ տեքստի ամեն մի տողը թաքցնում է մեկ այլ գաղտնի նշանակություն: Բառերը չեն բացահայտում, դրանք թաքցնում են, իրական ընթերցողը նա է, ով հասկանում է, որ տեքստի գաղտնիքն իր դատարկությունն է» 1 : Այս խնդիրը, ինչպես Էկոն է նշում, հատուկ է բաց ստեղծագործություններին, և ինչպես 20-րդ դարի շատ վեպեր, այնպես էլ Ֆոլքների վիպաշխարհը կառուցվել է բաց պոետիկայի հնարքներով, որոնցից մեկն էլ մեր ընտրած վեպն է՝ «Աբիսողո՜մ, Աբիսողո՜մը»: Վեպի մեկնաբանության խնդիրն առանցքային է թե՛ վեպի հերոսների, թե՛ ընթերցողների համար: Վեպի նյութը ընկալելու, վեպում տեղի ունեցած դեպքերն ու կերպարները հասկանալու խնդիր ունեն բոլոր հերոսները: Նույն խնդիրը մարտահրավերի պես նետվում է նաև ընթերցողին և մի յուրօրինակ ու բարդ շրջանակ ստեղծում հեղինակ-հերոսընթերցող հարաբերությունների շուրջ: Այդ հարաբերության առանցքն էլ պայմանավորում է մեկնաբանության սահմաններն ու դրա բացարձակության անհնարինությունը: Ինչպես Ֆոլքներն է նշում նախաբանում՝ օրինակ բերելով Ուոլըս Սթիվընսի «Կեռնեխին նայելու տասներեք եղանակ» բանաստեղծությունը, անհնար է ամբողջական ճշմարտություն տեսնել: Ամբողջական ու բացարձակ ճշմարտությունը այդպիսին է դառնում միայն այդ ճշմարտությունը տեսնել 1 Denis Dutton, Umberto Eco on Interpretation, Philosophy and Literature 16, 1992, p. 432. ցանկացող և դրան մասնակից բոլոր կողմերի միջոցով, որով էլ պլանավորվում է ընթերցողի և վեպի հերոսներից յուրաքանչյուրի մեկնաբանության անհնարինությունը, քանզի նրանք շարունակ ձգտում են գտնել անգտանելին՝ բացարձակ ճշմարտությունը: Ցանկացած գեղարվեստական տեքստ ուղղված է ընթերցողին (հասցեատիրոջը), որը միաժամանակ նաև տեքստի մեկնաբանն է: Սակայն Ֆոլքների «Աբիսողո՜մ, Աբիսողո՜մ» վեպում, ընթերցողը տեքստի անմիջական մեկնաբանը չէ, քանի որ Ֆոլքները խաղարկում է նրա դերը՝ թնջուկներ ստեղծելով ըմբռնելու գործընթացի համար: Այդպես վեպի ներսում նա ստեղծում է չորս մեկնաբաններ՝ իր ստեղծած միֆականացած պատմությունը հանձնելով նրանց: Այդ մեկնաբաններին մենք կդիտարկենք այն գործառույթով, որն ունեին «հունական դրամատուրգները»: Այս մեկնաբաններից յուրաքանչյուրը յուրովի փորձում է շարադրել, իմաստավորել և ռեցիպենտ-ընթերցողին հանձնել չորս պատումի արդյունքում ամբողջացող միֆը: Մեր կարծիքով այս չորս մեկնաբանների ընտրությունը ոչ միայն ընթերցողի հետ խաղի մեջ մտնելու հնարք է, այլ նաև խորհրդանշական է և հղում է Քրիստոսի ավետարանիչներին՝ Մատթեոսին, Մարկոսին, Ղուկասին և Հովհաննեսին, որոնցից յուրաքանչյուրը յուրովի է մատուցում Քրիստոսի կյանքն ու վարքը: Դա նպաստում է նրան, որ Սաթփենի ու նրա տոհմի մասին պատմությունը տարբեր մեկնաբանությունների միջով անցնելով՝ միֆականանա և ընթերցողն «Աբիսողո՜մ, Աբիսողո՜մ» վեպի պատմությունը ընկալի որպես մի հին լեգենդ: Դա նրան հաջողվում է, քանի որ պատմությունն ամբողջովին անհայտ է ընթերցողին: Փորձենք հասկանալ, թե ինչպես է դա հաջողվում հեղինակին: Ֆոլքները սկզբից ստեղծեց ուսումնասիրվող պատմությունը՝ հետագայում ցույց տալով, թե ինչպես է մարդ մեկնաբանում և վերամեկնաբանում իր անցյալը: Առաջին գլխում ընթերցողը ծանոթանում է պատմության հիմնական փաստերին: Հենց այս փաստերի հաճախակի կրկնողությամբ և դրանց տարբեր մեկնաբանություններով վեպը միֆականանում է: Առաջին գլուխն ընթերցելուց հետո ընթերցողն ստանում է այն ամբողջ տեղեկույթը, որը հունական հանդիսատեսը կունենար թատրոնում, որտեղ դիտում է, օրինակ՝ Էդիպ արքայի միֆի դրամատուրգի վերամեկնաբանությունը: Եվ, ինչպես հույն դրամատուրգը, այստեղ էլ մեկնաբաններից յուրաքանչյուրը միֆի իր անձնական մեկնաբանությունն է անում: Իհարկե միֆը մատուցելու հունական մեթոդից վեպը զգալիորեն տարբերվում է ամենաակնհայտ անկայունությամբ: Ըստ Ումբերտո Էկոյի՝ այս անկայունությունն առաջանում է, քանի որ յուրաքանչյուր մեկնաբանություն իր արձագանքն է գտնում մնացյալ մեկնաբանություններում՝ առաջացնելով անվերջանալի շղթա: Սա զգալիորեն բարդացնում է ընթերցողի գործը՝ նրան ստիպելով միայնակ քանդել այդ Գորդյան հանգույցը և, հետևելով կծիկի շրջադարձերին՝ ինքնուրույն մեկնաբանել: Սակայն, ինչպես Էկոն է ասում իր «Ընթերցողի դերը» ստեղծագործության մեջ, որքան էլ տեքստը բաց է, այնյուամենայնիվ այն ազատ մեկնաբանության չի ենթարկվում 2 : Մեկնաբանության անհնարինությունը Ֆոլքները կոդավորում է տարբեր ձևերով, դրանցից ամենագլխավորը և, կարծում ենք, մեկնակետայինն այն է, որ որպես մեկնաբան հանդես է գալիս նաև Քվենթինը, որն անձամբ ոչինչ չգիտի և չի մյուս կողմից հերքում է արյունապղծության փաստը, որ նկատելի է դառնում սպանության արարքից հետո: Տեղի ունեցած արյունապղծության մասին ակնարում է նաև օրիորդ Ռոզայի մեկնաբանությունը. «Էլենը՝ ճեփ-ճերմակած, գրկել էր երկու երեխաներին, որոնք գրկվելու կարիք էլ չունեին, այլ նստել էին նրա երկու կողմերում, հանգիստ նստել էին, իսկ դեմքերին՝ մանկական հրեշավոր հանցագործության նշանը, որն այն ժամանակ չէինք հասկանում» 10 : Վեպի երրորդ գլխում մի փոքր ավելի է լույս սփռվում քրոջ ու եղբոր տարօրինակ հարաբերությունների վրա. «Հենրին և Ջուդիթն իրար ավելի մոտ են, քան ավանդաբար մոտ են ցանկացած քույր ու եղբայր. սրանցը տարօրինակ հարաբերություն էր, որտեղ ինչոր բան կա առաջնակարգ գնդի երկու կադետների կատաղի ու անանձնական մրցակցությունից, ովքեր ուտում են նույն ափսեից, քնում են նույն ծածկոցի տակ, խփում միևնույն թիրախին, և նրանցից յուրաքանչյուրը կյանքը վտանգի կենթարկեր մյուսի համար, բայց ոչ հանուն մյուսի, այլ հանուն գնդի անհաղթ ճակատի» 11 : Իսկ արդեն չորրորդ գլխում, ամեն ինչ արդեն մի փոքր ավելի ակնհայտ է դառնում. «Հենրին գավառացի էր, համարյա ծաղրածու, ավելի շատ ենթակա բնազդային ու կատաղի գործողության, քան մտածողության, և միգուցե գիտակցում էր քրոջ կուսության վերաբերյալ գավառացու իր ամեհի հպարտությունը. կուսություն, որը պետք է տոկալու անկարողություն պարունակի, որպեսզի թանկարժեք լինի և գոյատևի, իսկ գոյատևելու համար պետք է կախված լինի կուսության կորստից և բացակայությունից: Ավելին, միգուցե հենց սա է մաքուր և կատարյալ արյունապղծությունը, եղբայրը հասկանում է, որ քրոջ կուսությունը պետք է խախտվի, որպեսզի իրական դառնա դրա գոյության փաստը, փեսայի անձով պետք է խախտվի, մի մարդու, որի տեղն ինքը կզբաղեցներ, եթե կարողանար կերպարանափոխվել ու դառնալ սիրեկան և

Bookmark
Download
- by Lucy Grigoryan and +1
  Ala Kharatyan
- •
- 5
  Philology, Literature, Myths and Symbols as carriers of unconscious content, William Faulkner

O presente artigo tem por objetivo analisar o poema chamado "Avshalom" de autoria da poetisa israelense Yona Wallach através do ponto de vista literário, lexical, ideológico e comparativo. No que diz respeito a este último item, nos... more

The paper examines some of the Gothic features used in character development in William Faulkner’s Absalom, Absalom! and Toni Morrison’s Beloved, and explores how the two novels complement each other to form a comprehensive picture of the... more

The case to be discussed is that of an enigmatic copper plate by the Flemish painter Willem van Herp. The author identifies its source of inspiration while highlighting its unusual iconography, which can also be associated with literary... more

The genre structure of the "ghost stories" is preserved in the key works of the so-called Southern Gothic, although these works often lack the real ghosts which were repeatedly portrayed in the early British genre prototypes. The basic... more

Bookmark
Download
- by Clifford Wulfman
- •
- 3
  Trauma Studies, William Faulkner, Absalom, Absalom!

THEY USED TO call them " Bastard Sizes " according to Bryan Williamson of Arc & Throstle Press — who printed one of my books. This was 160 mm in width by 200 mm in height. An unusual size, wider than the norm, but it suited me. I was... more

After the end of the Civil War a South Carolina woman sighed in her writings, "Oh! To see and be in it all. I hate weary days of inaction. Yet what can we women do but wait and suffer?" Kate Stone's lament for the womanly condition that... more

Bookmark
- by Paula Elyseu Mesquita
- •
- 7
  Southern Literature, Gender Studies, Civil War, William Faulkner

Absalom, Absalom!

Log In