Academia.eduAcademia.edu

Polejowski, Jan

2014

Originalveröffentlichung in: Makowska, Urszula (Hrsg.): Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy, Bd. 7, Warszawa 2003, S. 373-374 TOMASZ - POLEJOWSKI JAN P o l e j o w s k i Jan, rzeźbiarz (statuarius), syn J a n a i Katarzyny, prawdopodobnie młodszy brat Piotra i starszy Macieja; miał siostry - Rozalię (żonę snycerza Antoniego Osińskiego) i Magdale­ nę (żonę malarza Macieja Millera). Ożenił się z Marianną Turzańską (1743-91), z którą miał syna Macieja Kajetana (ur. 1774); świadkami na ślubie P. byli jego szwagrowie: Maciej Miller 1 Antoni Osiński, oraz J a n Raczkowski. W 1767 P. dzierżawił grunt na terenie jurydyki Wszyst­ kich Świętych we Lwowie; pozostałe wzmianki archiw., odnoszone przez Hornunga do R, mogą dotyczyć Macieja lub Piotra Polejowskich. Hipo­ tetyczne atrybucje tegoż autora, przypisującego P. wiele dzieł (ołtarz gł. w katedrze w Przemyślu, małe rzeźby na chórze muzycznym i 3 kamienne figury przed fasadą kośc. Franciszkanów w Prze­ myślu, jak również cynowa figura lawaterza w zakrystii, rzeźby w kośc. par. w Felsztynie, 2 figury alegoryczne w kośc. par. w Rawie Rus­ kiej, 2 figury w kośc. par. w Dobromilu, dzieła w rezydencji J a n a Klemensa Branickiego w Choroszczy i w Warszawie oraz ołtarz gł. i ołtarze boczne w kośc. Karmelitów w Berdyczowie), częś­ ciowo podtrzymywane przez opinie współcz. ba­ daczy (Gajewski), nie wydają się uzasadnione. W świetle badań Krasnego i Sity, wobec braku 373 POLEJOWSKI JAN, MACIEJ, PIOTR przekazów archiw., nie można związać z P. kon­ kretnych dzieł rzeźbiarskich. Osobowość artyst. P. została sztucznie wykreowana. 374