Papers by Christina Zoniou
On 3, 4, 5 and 6 July 2024, the third edition of the Performing Space 2024, Conference and Worksh... more On 3, 4, 5 and 6 July 2024, the third edition of the Performing Space 2024, Conference and Workshops will take place at the Park Hotel, Nafplio (Greece). Researchers, students, artists and professionals will present their work at this exceptional event, which will also include three different workshops and various performative events.
The Greek Play Project, 2024
Ο Ρώσος σκηνοθέτης Adolf Shapiro και η μέθοδος δουλειάς του με τους ηθοποιούς και το κείμενο με α... more Ο Ρώσος σκηνοθέτης Adolf Shapiro και η μέθοδος δουλειάς του με τους ηθοποιούς και το κείμενο με αφορμή την παράσταση Πλατόνοφ του Άντον Τσέχοφ στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Φεβρουάριος - Απρίλιος 2024.
Education & Theatre, Issue 24 - Hellenic Theatre/Drama & Education Network (TENet-Gr) , 2023
Education & Theatre
A journal for the promotion of research on and practice of drama/theatre an... more Education & Theatre
A journal for the promotion of research on and practice of drama/theatre and other performing arts in formal and non-formal education
© Hellenic Theatre/Drama & Education Network (TENet-Gr)
Editing Committee for this Issue: Katerina Alexiadi, Nassia Choleva, Betty Giannouli, Mary Kaldi, Ιro Potamousi, Hara Tsoukala, Christina Zoniou
Editors of Issue 24: Mary Kaldi, Betty Giannouli
Founding editor: Nikos Govas
The present doctoral thesis combines the scientific fields of performance studies and pedagogical... more The present doctoral thesis combines the scientific fields of performance studies and pedagogical studies. The subject of this thesis results from the findings of many studies that both the initial and the ongoing intercultural training of teachers at all levels have often been set in a wrong context, emphasizing mostly the theoretical and the traditional teacher-centred teaching. On the contrary, according to our approach, teacher training for the intercultural management of diversity aims primarily to challenge the teacher’s own identities, behaviour, and relationships, so that they cease to function merely as receptors and transporters of theories about the intercultural school.This research, assuming that interculturalism is an overriding issue for the Greek school, aims to contribute to the framing of a theory of intercultural education, by providing specific support actions for teachers that derive from the field of theatre, and, thus, to meet the growing demand for training w...
The subject of this thesis results from the findings of many studies that both the initial and th... more The subject of this thesis results from the findings of many studies that both the initial and the ongoing intercultural training of teachers at all levels have often been set in a wrong context, emphasizing mostly the theoretical and the traditional teacher-centered teaching. On the contrary, according to our approach, teacher training for the intercultural management of diversity aims primarily to challenge the teacher's own identities, behaviour, and relationships, so that they cease to function merely as receptors and transporters of theories about the intercultural school. This research, assuming that interculturalism is an overriding issue for the Greek school, aims to contribute to the framing of a theory of intercultural education, by providing specific support actions for teachers that derive from the field of theatre, and, thus, to meet the growing demand for training with new tools, ways and methods, compatible with the principles of intercultural education, as well as person-centred and reflective critical approaches to adult education. As part of an action research, which belongs to the broad disciplines of performance and pedagogical studies, an original holistic intensive teacher training program is implemented, which aims to foster teachers' intercultural competence by using the vehicle of theatricality. In this training program there is a primary focus on the method of the Theatre of the Oppressed, as well as an attempt to systematize the use of theatrical and experiential techniques from social theatre, the performing arts in education, and experiential intercultural education. As regards methodology, the research belongs to the qualitative research paradigm. Data generation, collection, and analysis are based on performance ethnography and performing artsbased research as well as on grounded theory.
Η παρούσα διδακτορική διατριβή συνδυάζει τα επιστημονικά πεδία των παραστατικών σπουδών και της π... more Η παρούσα διδακτορική διατριβή συνδυάζει τα επιστημονικά πεδία των παραστατικών σπουδών και της παιδαγωγικής επιστήμης. Το αντικείμενο της διατριβής προέκυψε από τη διαπίστωση πολλών ερευνών ότι τόσο η αρχική όσο και η συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων σχετικά με τη διαπολιτισμική προσέγγιση έχει κατά το μεγαλύτερο μέρος της τοποθετηθεί σε λάθος πλαίσιο, καθώς δίνει έμφαση στην αμιγώς θεωρητική κατάρτιση και στηρίζεται στην παραδοσιακή μετωπική δασκαλοκεντρική διδασκαλία. Αντιθέτως, σύμφωνα με την προσέγγισή μας, η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών για τη διαπολιτισμική διαχείριση της ετερότητας έχει ως πρωταρχικό στόχο να θέτει ο εκπαιδευτικός υπό συζήτηση τον εαυτό του, τις ταυτότητές του, τη συμπεριφορά του και τις σχέσεις του, ώστε να μην λειτουργεί μόνο ως υποδοχέας και μεταφορέας θεωριών για το διαπολιτισμικό σχολείο. Με την παρούσα έρευνα, θεωρώντας ως δεδομένο ότι η διαπολιτισμικότητα αποτελεί επιτακτικό ζητούμενο για το ελληνικό σχολείο, σκ...
Education & Theatre
This article presents a social theatre intervention that took place in 2019 within a multinationa... more This article presents a social theatre intervention that took place in 2019 within a multinational and inclusive community in the Esquilino quarter, Rome. This intervention was based on combined artisticethnographic research, aiming at creating a multiple and dynamic mirror of the reality examined, useful to its protagonists but also to those who wish to ponder the possibilities of intertwining performing arts with a political imaginary and citizens' self-institution. We outline the demanding, creative process of a collective emotional and intellectual development journey of a large group of people, starting from the Theatre of the Oppressed (TO), critical ethnography and critical pedagogy for adults, passing through ethnodrama, documentary theatre, site-specific performance, delving into the theatricality of popular assemblies and, finally, driven by the tangible needs of participants, arriving at devising a hybrid theatre, suspended between reality and potentiality, between heteronomy and autonomy.
Εκπαίδευση & Θέατρο, 2021
Στο άρθρο αυτό παρουσιάζουμε μια παρέμβαση κοινωνικού θεάτρου που πραγματοποιήθηκε σε μια πολυεθν... more Στο άρθρο αυτό παρουσιάζουμε μια παρέμβαση κοινωνικού θεάτρου που πραγματοποιήθηκε σε μια πολυεθνική και πολυσυλλεκτική κοινότητα στην περιοχή Esquilino της Ρώμης το 2019. Η παρέμβαση
βασίστηκε σε μια συνδυαστική καλλιτεχνική-εθνογραφική έρευνα, της οποίας στόχος ήταν η δημιουργία ενός πολλαπλού και δυναμικού καθρέφτη της πραγματικότητας υπό εξέταση, χρήσιμου στους πρωταγωνιστές της, αλλά και σε όσους θέλουν να αναρωτηθούν για τις δυνατότητες διαπλοκής των παραστατικών τεχνών με το πολιτειακό φαντασιακό και την αυτοθέσμιση των πολιτών.
Παρακολουθούμε την απαιτητική και δημιουργική διαδικασία ενός συλλογικού ταξιδιού συναισθηματικής και πνευματικής ανάπτυξης μιας μεγάλης ομάδας ανθρώπων, εκκινώντας από το Θέατρο του
Καταπιεσμένου (ΘτΚ), την κριτική εθνογραφία και την κριτική παιδαγωγική των ενηλίκων, περνώντας από το εθνογραφικό θέατρο (εθνόδραμα), το θέατρο τεκμηρίωσης (θέατρο-ντοκουμέντο), την εντόπια (site-specific) επιτέλεση, εντρυφώντας στη θεατρικότητα των λαϊκών συνελεύσεων και φτάνοντας, τέλος, με οδηγό τις συγκεκριμένες χειροπιαστές ανάγκες των συμμετεχόντων, στη σύλληψη ενός υβριδικού θεάτρου, που αιωρείται μεταξύ του υπαρκτού και του «εν δυνάμει», μεταξύ της ετερονομίας και της
αυτονομίας.
Περιοδικό Εκπαίδευση και Θέατρο, 2015
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΣΧΟΛΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ", 2016
Στο πλαίσιο μιας έρευνας δράσης, η οποία εντάσσεται στα ευρεία επιστημονικά πεδία των παραστατικώ... more Στο πλαίσιο μιας έρευνας δράσης, η οποία εντάσσεται στα ευρεία επιστημονικά πεδία των παραστατικών και των παιδαγωγικών σπουδών, υλοποιείται ένα πρωτότυπο εντατικό πρόγραμμα ολιστικής επιμόρφωσης εκπαιδευτικών για την ενίσχυση της διαπολιτισμικής ικανότητας με όχημα τη θεατρικότητα. Στο πρόγραμμα επιμόρφωσης συστηματοποιείται η χρήση θεατρικών και βιωματικών τεχνικών από το κοινωνικό θέατρο, τις παραστατικές τέχνες στην εκπαίδευση και τη βιωματική διαπολιτισμική εκπαίδευση, με βασική μέθοδο το Θέατρο του Καταπιεσμένου.
Μεθοδολογικά η έρευνα υπάγεται στο ποιοτικό ερευνητικό παράδειγμα. Η παραγωγή, η συλλογή και η ανάλυση των δεδομένων βασίζεται στην παραστατική εθνογραφία και την έρευνα με βάση τις παραστατικές τέχνες καθώς και στη θεμελιωμένη θεωρία.
Εκπαίδευση και Θέατρο, 2015
Eκπαίδευση & Θέατρο, 2018
Στο άρθρο αυτό επιδιώκουμε να παρουσιάσουμε συνοπτικά το πρόγραμμα «Εκπαιδεύοντας το κοινό στο αρ... more Στο άρθρο αυτό επιδιώκουμε να παρουσιάσουμε συνοπτικά το πρόγραμμα «Εκπαιδεύοντας το κοινό στο αρχαίο δράμα», που υλοποιείται από το 2016 και εξής στην Αργολίδα και αλλού στην Ελλάδα, και στο οποίο μαθητές όλων των βαθμίδων και ενήλικες έχουν τη δυνατότητα με ελεύθερη συμμετοχή να παρακολουθήσουν βιωματικά θεατρικά εργαστήρια, καλούμενοι να γίνουν μέτοχοι της μεγάλης γιορτής του αρχαίου δράματος του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Η απόπειρα εκπαίδευσης κοινού αφορά την αντιμετώπιση των αρχαίων κειμένων ως ζωντανού υλικού, που προσφέρεται για πολλαπλές αναγνώσεις και ζωντανή καλλιτεχνική δημιουργία. Στόχος είναι η αποκαθήλωση των κειμένων από το βάθρο ιερότητας, με στόχο να γίνουν ξανά ελκυστικά και ουσιαστικά για τον σύγχρονο άνθρωπο. Επίσης, επιδίωξη αποτελεί η ενίσχυση της αίσθησης του θεατή ως εν δυνάμει δημιουργού, ο οποίος μπορεί να συνδιαλεχθεί επί ίσοις όροις με τον επαγγελματία δημιουργό, στη βάση μιας διαρκούς αναζήτησης νοημάτων, συμβόλων, πολιτικών, ερμηνείας τους παρελθόντος και οραμάτων για το μέλλον. Με αυτό τον τρόπο, ως «ενεργοί θεατές» οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα μυούνται στην απελευθερωτική θεατρική διαδικασία και καθίστανται τελικά «ενεργοί πολίτες», προσεγγίζοντας τα νέα αισθητικά ρεύματα της τέχνης του θεάτρου και τα επείγοντα ερωτηματικά που τίθενται επί σκηνής από τους σύγχρονους καλλιτέχνες.
Πρακτικά Ε ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ "ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ", 2018
Σ τη μελέτη αυτή συγκρίνεται η προσέγγιση της υποκριτικής του κοινωνικού θεάτρου του Augusto Boal... more Σ τη μελέτη αυτή συγκρίνεται η προσέγγιση της υποκριτικής του κοινωνικού θεάτρου του Augusto Boal με άλλες παραδόσεις της υποκριτικής. O Richard Schechner λέει για το θέατρο του Augusto Boal: Πέτυχες ό,τι ο Brecht μόνο ονειρεύτηκε και έγραψε για αυτό: το να κάνει κανείς ένα χρήσιμο θέατρο που να είναι διασκεδαστικό, αστείο και διδακτικό. Είναι ένα διαφορετικό είδος θεάτρου, ένα είδος κοινωνικής θεραπείας… εστιάζει στο μυαλό, χαλαρώνει το πνεύμα και δίνει στον κόσμο μια νέα δυνατότητα να χειρίζεται τις καταστάσεις του. 1 1. R. Schechner, Backcover (oπισθόφυλλο), στο A. Boal, Games for Actors and Non-Actors (μετ. A. Jackson), Routledge, London / New York, 1992.
Εκπαίδευση & Θέατρο, 2015
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ EKΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΟ, 2017
Οι δύο πυλώνες της δουλειάς μας στο θέατρο-ντοκουμέντο, τόσο αναφορικά με τη διαδικασία όσο και μ... more Οι δύο πυλώνες της δουλειάς μας στο θέατρο-ντοκουμέντο, τόσο αναφορικά με τη διαδικασία όσο και με το αποτέλεσμα της δουλειάς με νέους, έφηβους, παιδιά και μη επαγγελματίες ενήλικες, είναι οι σύγχρονες αισθητικές/καλλιτεχνικές αναζητήσεις του μεταδραματικού θεάτρου και η κριτική μαθητοκεντρικήεκπαίδευση.
Δημιουργούμε παραστάσεις θεάτρου-ντοκουμέντο με μια ομάδα παιδιών, νέων ή ενηλίκων, με στόχο να τους δώσουμε βήμα να μιλήσουν για την πραγματικότητά τους, την κουλτούρα τους και τα ζητήματα που τους απασχολούν. Η μεθοδολογία μας είναι συμπεριληπτική, δημιουργική και μαθητοκεντρική. Στόχος μας είναι η κριτική επαναδιαπραγμάτευση της πραγματικότητας και ο κοινωνικός μετασχηματισμός.
Εκπαίδευση & Θέατρο, 2015
Εκπαίδευση & Θέατρο, 2015
Εκπαίδευση & Θέατρο, 2018
Στο άρθρο αυτό επιδιώκουμε να παρουσιάσουμε συνοπτικά το πρόγραμμα «Εκπαιδεύοντας το κοινό στο αρ... more Στο άρθρο αυτό επιδιώκουμε να παρουσιάσουμε συνοπτικά το πρόγραμμα «Εκπαιδεύοντας το κοινό στο αρχαίο δράμα», που υλοποιείται από το 2016 και εξής στην Αργολίδα και αλλού στην Ελλάδα, και στο οποίο μαθητές όλων των βαθμίδων και ενήλικες έχουν τη δυνατότητα με ελεύθερη συμμετοχή να παρακολουθήσουν βιωματικά θεατρικά εργαστήρια, καλούμενοι να γίνουν μέτοχοι της μεγάλης γιορτής του αρχαίου δράματος του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Η απόπειρα εκπαίδευσης κοινού αφορά την αντιμετώπιση των αρχαίων κειμένων ως ζωντανού υλικού, που προσφέρεται για πολλαπλές αναγνώσεις και ζωντανή καλλιτεχνική δημιουργία. Στόχος είναι η αποκαθήλωση των κειμένων από το βάθρο ιερότητας, με στόχο να γίνουν ξανά ελκυστικά και ουσιαστικά για τον σύγχρονο άνθρωπο. Επίσης, επιδίωξη αποτελεί η ενίσχυση της αίσθησης του θεατή ως εν δυνάμει δημιουργού, ο οποίος μπορεί να συνδιαλεχθεί επί ίσοις όροις με τον επαγγελματία δημιουργό, στη βάση μιας διαρκούς αναζήτησης νοημάτων, συμβόλων, πολιτικών, ερμηνείας τους παρελθόντος και οραμάτων για το μέλλον. Με αυτό τον τρόπο, ως «ενεργοί θεατές» οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα μυούνται στην απελευθερωτική θεατρική διαδικασία και καθίστανται τελικά «ενεργοί πολίτες», προσεγγίζοντας τα νέα αισθητικά ρεύματα της τέχνης του θεάτρου και τα επείγοντα ερωτηματικά που τίθενται επί σκηνής από τους σύγχρονους καλλιτέχνες.Η λογική σχεδιασμού των δράσεων του προγράμματος
διέπεται από τις αρχές του Εκπαιδευτικού Δράματος, του κοινωνικού θεάτρου και της ανάπτυξης του κοινού και απαρτίζεται από έξι βιωματικές μαθητοκεντρικές δράσεις: 1. «Διάλογοι» (συζητήσεις και ανοιχτά εργαστήρια με καλλιτέχνες παραστάσεων της Επιδαύρου), 2. «Παίζοντας με το αρχαίο δράμα»: (παρεμβάσεις στην Πρωτοβάθμια και την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση) 3. «Ενεργοί θεατές-ενεργοί πολίτες» (εργαστήρια με ενήλικες κατοίκους), 4. «Εκπαιδεύοντας το διεθνές κοινό» (με οργανωμένες ομάδες από διεθνείς εκπαιδευτικούς/πολιτιστικούς φορείς), 5. «Δημιουργική απασχόληση» (για παιδιά στο
πλαίσιο των παραστάσεων), 6. «Συμμετοχικές παραστάσεις»
(με τη συμμετοχή κατοίκων).
Uploads
Papers by Christina Zoniou
A journal for the promotion of research on and practice of drama/theatre and other performing arts in formal and non-formal education
© Hellenic Theatre/Drama & Education Network (TENet-Gr)
Editing Committee for this Issue: Katerina Alexiadi, Nassia Choleva, Betty Giannouli, Mary Kaldi, Ιro Potamousi, Hara Tsoukala, Christina Zoniou
Editors of Issue 24: Mary Kaldi, Betty Giannouli
Founding editor: Nikos Govas
βασίστηκε σε μια συνδυαστική καλλιτεχνική-εθνογραφική έρευνα, της οποίας στόχος ήταν η δημιουργία ενός πολλαπλού και δυναμικού καθρέφτη της πραγματικότητας υπό εξέταση, χρήσιμου στους πρωταγωνιστές της, αλλά και σε όσους θέλουν να αναρωτηθούν για τις δυνατότητες διαπλοκής των παραστατικών τεχνών με το πολιτειακό φαντασιακό και την αυτοθέσμιση των πολιτών.
Παρακολουθούμε την απαιτητική και δημιουργική διαδικασία ενός συλλογικού ταξιδιού συναισθηματικής και πνευματικής ανάπτυξης μιας μεγάλης ομάδας ανθρώπων, εκκινώντας από το Θέατρο του
Καταπιεσμένου (ΘτΚ), την κριτική εθνογραφία και την κριτική παιδαγωγική των ενηλίκων, περνώντας από το εθνογραφικό θέατρο (εθνόδραμα), το θέατρο τεκμηρίωσης (θέατρο-ντοκουμέντο), την εντόπια (site-specific) επιτέλεση, εντρυφώντας στη θεατρικότητα των λαϊκών συνελεύσεων και φτάνοντας, τέλος, με οδηγό τις συγκεκριμένες χειροπιαστές ανάγκες των συμμετεχόντων, στη σύλληψη ενός υβριδικού θεάτρου, που αιωρείται μεταξύ του υπαρκτού και του «εν δυνάμει», μεταξύ της ετερονομίας και της
αυτονομίας.
Μεθοδολογικά η έρευνα υπάγεται στο ποιοτικό ερευνητικό παράδειγμα. Η παραγωγή, η συλλογή και η ανάλυση των δεδομένων βασίζεται στην παραστατική εθνογραφία και την έρευνα με βάση τις παραστατικές τέχνες καθώς και στη θεμελιωμένη θεωρία.
Η απόπειρα εκπαίδευσης κοινού αφορά την αντιμετώπιση των αρχαίων κειμένων ως ζωντανού υλικού, που προσφέρεται για πολλαπλές αναγνώσεις και ζωντανή καλλιτεχνική δημιουργία. Στόχος είναι η αποκαθήλωση των κειμένων από το βάθρο ιερότητας, με στόχο να γίνουν ξανά ελκυστικά και ουσιαστικά για τον σύγχρονο άνθρωπο. Επίσης, επιδίωξη αποτελεί η ενίσχυση της αίσθησης του θεατή ως εν δυνάμει δημιουργού, ο οποίος μπορεί να συνδιαλεχθεί επί ίσοις όροις με τον επαγγελματία δημιουργό, στη βάση μιας διαρκούς αναζήτησης νοημάτων, συμβόλων, πολιτικών, ερμηνείας τους παρελθόντος και οραμάτων για το μέλλον. Με αυτό τον τρόπο, ως «ενεργοί θεατές» οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα μυούνται στην απελευθερωτική θεατρική διαδικασία και καθίστανται τελικά «ενεργοί πολίτες», προσεγγίζοντας τα νέα αισθητικά ρεύματα της τέχνης του θεάτρου και τα επείγοντα ερωτηματικά που τίθενται επί σκηνής από τους σύγχρονους καλλιτέχνες.
Δημιουργούμε παραστάσεις θεάτρου-ντοκουμέντο με μια ομάδα παιδιών, νέων ή ενηλίκων, με στόχο να τους δώσουμε βήμα να μιλήσουν για την πραγματικότητά τους, την κουλτούρα τους και τα ζητήματα που τους απασχολούν. Η μεθοδολογία μας είναι συμπεριληπτική, δημιουργική και μαθητοκεντρική. Στόχος μας είναι η κριτική επαναδιαπραγμάτευση της πραγματικότητας και ο κοινωνικός μετασχηματισμός.
διέπεται από τις αρχές του Εκπαιδευτικού Δράματος, του κοινωνικού θεάτρου και της ανάπτυξης του κοινού και απαρτίζεται από έξι βιωματικές μαθητοκεντρικές δράσεις: 1. «Διάλογοι» (συζητήσεις και ανοιχτά εργαστήρια με καλλιτέχνες παραστάσεων της Επιδαύρου), 2. «Παίζοντας με το αρχαίο δράμα»: (παρεμβάσεις στην Πρωτοβάθμια και την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση) 3. «Ενεργοί θεατές-ενεργοί πολίτες» (εργαστήρια με ενήλικες κατοίκους), 4. «Εκπαιδεύοντας το διεθνές κοινό» (με οργανωμένες ομάδες από διεθνείς εκπαιδευτικούς/πολιτιστικούς φορείς), 5. «Δημιουργική απασχόληση» (για παιδιά στο
πλαίσιο των παραστάσεων), 6. «Συμμετοχικές παραστάσεις»
(με τη συμμετοχή κατοίκων).
A journal for the promotion of research on and practice of drama/theatre and other performing arts in formal and non-formal education
© Hellenic Theatre/Drama & Education Network (TENet-Gr)
Editing Committee for this Issue: Katerina Alexiadi, Nassia Choleva, Betty Giannouli, Mary Kaldi, Ιro Potamousi, Hara Tsoukala, Christina Zoniou
Editors of Issue 24: Mary Kaldi, Betty Giannouli
Founding editor: Nikos Govas
βασίστηκε σε μια συνδυαστική καλλιτεχνική-εθνογραφική έρευνα, της οποίας στόχος ήταν η δημιουργία ενός πολλαπλού και δυναμικού καθρέφτη της πραγματικότητας υπό εξέταση, χρήσιμου στους πρωταγωνιστές της, αλλά και σε όσους θέλουν να αναρωτηθούν για τις δυνατότητες διαπλοκής των παραστατικών τεχνών με το πολιτειακό φαντασιακό και την αυτοθέσμιση των πολιτών.
Παρακολουθούμε την απαιτητική και δημιουργική διαδικασία ενός συλλογικού ταξιδιού συναισθηματικής και πνευματικής ανάπτυξης μιας μεγάλης ομάδας ανθρώπων, εκκινώντας από το Θέατρο του
Καταπιεσμένου (ΘτΚ), την κριτική εθνογραφία και την κριτική παιδαγωγική των ενηλίκων, περνώντας από το εθνογραφικό θέατρο (εθνόδραμα), το θέατρο τεκμηρίωσης (θέατρο-ντοκουμέντο), την εντόπια (site-specific) επιτέλεση, εντρυφώντας στη θεατρικότητα των λαϊκών συνελεύσεων και φτάνοντας, τέλος, με οδηγό τις συγκεκριμένες χειροπιαστές ανάγκες των συμμετεχόντων, στη σύλληψη ενός υβριδικού θεάτρου, που αιωρείται μεταξύ του υπαρκτού και του «εν δυνάμει», μεταξύ της ετερονομίας και της
αυτονομίας.
Μεθοδολογικά η έρευνα υπάγεται στο ποιοτικό ερευνητικό παράδειγμα. Η παραγωγή, η συλλογή και η ανάλυση των δεδομένων βασίζεται στην παραστατική εθνογραφία και την έρευνα με βάση τις παραστατικές τέχνες καθώς και στη θεμελιωμένη θεωρία.
Η απόπειρα εκπαίδευσης κοινού αφορά την αντιμετώπιση των αρχαίων κειμένων ως ζωντανού υλικού, που προσφέρεται για πολλαπλές αναγνώσεις και ζωντανή καλλιτεχνική δημιουργία. Στόχος είναι η αποκαθήλωση των κειμένων από το βάθρο ιερότητας, με στόχο να γίνουν ξανά ελκυστικά και ουσιαστικά για τον σύγχρονο άνθρωπο. Επίσης, επιδίωξη αποτελεί η ενίσχυση της αίσθησης του θεατή ως εν δυνάμει δημιουργού, ο οποίος μπορεί να συνδιαλεχθεί επί ίσοις όροις με τον επαγγελματία δημιουργό, στη βάση μιας διαρκούς αναζήτησης νοημάτων, συμβόλων, πολιτικών, ερμηνείας τους παρελθόντος και οραμάτων για το μέλλον. Με αυτό τον τρόπο, ως «ενεργοί θεατές» οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα μυούνται στην απελευθερωτική θεατρική διαδικασία και καθίστανται τελικά «ενεργοί πολίτες», προσεγγίζοντας τα νέα αισθητικά ρεύματα της τέχνης του θεάτρου και τα επείγοντα ερωτηματικά που τίθενται επί σκηνής από τους σύγχρονους καλλιτέχνες.
Δημιουργούμε παραστάσεις θεάτρου-ντοκουμέντο με μια ομάδα παιδιών, νέων ή ενηλίκων, με στόχο να τους δώσουμε βήμα να μιλήσουν για την πραγματικότητά τους, την κουλτούρα τους και τα ζητήματα που τους απασχολούν. Η μεθοδολογία μας είναι συμπεριληπτική, δημιουργική και μαθητοκεντρική. Στόχος μας είναι η κριτική επαναδιαπραγμάτευση της πραγματικότητας και ο κοινωνικός μετασχηματισμός.
διέπεται από τις αρχές του Εκπαιδευτικού Δράματος, του κοινωνικού θεάτρου και της ανάπτυξης του κοινού και απαρτίζεται από έξι βιωματικές μαθητοκεντρικές δράσεις: 1. «Διάλογοι» (συζητήσεις και ανοιχτά εργαστήρια με καλλιτέχνες παραστάσεων της Επιδαύρου), 2. «Παίζοντας με το αρχαίο δράμα»: (παρεμβάσεις στην Πρωτοβάθμια και την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση) 3. «Ενεργοί θεατές-ενεργοί πολίτες» (εργαστήρια με ενήλικες κατοίκους), 4. «Εκπαιδεύοντας το διεθνές κοινό» (με οργανωμένες ομάδες από διεθνείς εκπαιδευτικούς/πολιτιστικούς φορείς), 5. «Δημιουργική απασχόληση» (για παιδιά στο
πλαίσιο των παραστάσεων), 6. «Συμμετοχικές παραστάσεις»
(με τη συμμετοχή κατοίκων).
και στα είδη της θεατρικής πρακτικής που κατά τη γνώμη μας είναι χρήσιμα για τη διαπολιτισμική εκπαίδευση. Εξετάζουμε τη διαπολιτισμική παιδαγωγική ως ενσώματη επιτέλεση και την εντάσσουμε στην «παραστασιακή στροφή» των κοινωνικών και παιδαγωγικών επιστημών. Επισημαίνουμε, ωστόσο, ότι οι θεατρικές αναπαραστάσεις της ετερότητας, ιδίως στις παραδοσιακές σχολικές παραστάσεις, ενέχουν τον κίνδυνο είτε να ενισχύουν την εθνοκεντρική θεώρηση του «άλλου» ως εξωτικού, μη κανονικού ή και κατώτερου, είτε να υποπίπτουν στις παγίδες του «οίκτου» και της «ηρωοποίησης» της ετερότητας, ειδικά όταν οι αναπαραστάσεις αυτές δεν εμποτίζονται από τις διαδικασίες του κριτικού στοχασμού, τις αρχές της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και τη συμπεριληπτική πρακτική του εφαρμοσμένου θεάτρου.
On this occasion, I study critically the perception of ancient drama by Bertolt Brecht and Augusto Boal, starting from the expectation of the above for the function of theatre in the critical reading of the world and of the actors as potential catalysts of social transformation.
Highlighting the post-performative action and influence of the West Bengal activist-actors, I aspire in the end to formulate concerns and proposals concerning new possible forms of collective performances.
Καλλιτεχνικά εργαστήρια με ομάδες μεταναστών
Η άφιξη σε μία νέα χώρα έχει πολλές ομοιότητες με την κατάσταση που αντιμετωπίζει ο μ υ θ ι κ ό ς ή ρ ω α ς Θησέας: βρισκόμαστε ξαφνικά σε ένα νέο τόπο, ενίοτε με όλες τις αναφορές μας χαμένες, όπου οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε ταυτόχρονα πολλαπλά τέρατα.
Η μετανάστευση μπορεί να γεννά την ανάγκη μίας Αριάδνης και το μίτου της που θα μας καθοδηγήσει μέσα σε αυτό το λαβύρινθο. Η ενασχόληση με την τέχνη αναπτύσσει τη δεξιότητά μας να βρίσκουμε τον μίτο με πολλούς τρόπους.
Το πρόγραμμα «Αριάδνη – Διαπολιτισμική προσαρμογή μέσω της τέχνης» κινήθηκε πάνω στη φιλοσοφία της μετασχηματιστικής δύναμης των τεχνών για την ανάπτυξη της διαπολιτισμικότητας. Μέσω των τεχνών επιχειρεί να διαμορφώσει τεχνικές προκειμένου να προετοιμάσει εμψυχωτές/εκπαιδευτές να εργαστούν με μετανάστες και μη, μαζί, για την ανάπτυξη της διαπολιτισμικής συνείδησης.
often seems to conflate the multicultural and intercultural models of managing otherness. When the teacher, artist or drama/ theatre facilitator is aware of how to interculturally manage students' diversity and is interculturally competent, then the theatre/drama workshop they are coordinating can truly become a vehicle for individual and collective empowerment of all parties involved.
της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε θέματα προσφύγων, με βιωματικές δραστηριότητες και τεχνικές θεάτρου και εκπαιδευτικού δράματος», που πραγματοποιείται από το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση και την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Στόχος ήταν η επικοινωνία του κοινού όλων των ηλικιών με τη θεματολογία και τους καλλιτέχνες της Επιδαύρου και η ανάδειξη των διαστάσεων του αρχαίου δράματος μέσα από την πρόταση ενός εναλλακτικού τρόπου «ανάγνωσής» του. Έτσι, οι συμμετέχοντες ως «ενεργοί θεατές» εισήχθησαν στην απελευθερωτική διαδικασία του θεάτρου, προσεγγίζοντας τα νέα αισθητικά ρεύματα και τα επείγοντα ερωτήματα που τίθενται επί σκηνής από τους σύγχρονους καλλιτέχνες. Μακροπρόθεσμός στόχος ήταν ναα δημιουργηθεί μια συστηματική–σε αντίθεση με τον εποχιακό χαρακτήρα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου–συνάντηση, για την επικοινωνία του κοινού όλων των ηλικιών με την καλλιτεχνική παραγωγή και τη θεματολογία του Φεστιβάλ της Επιδαύρου.
Η μεθοδολογία του καλλιτεχνικού – παιδαγωγικού προγράμματος στηρίχθηκε στη διεθνή εμπειρία προγραμάτων ανάπτυξης κοινού και βασίστηκε στις αρχές της Κριτικής Παιδαγωγικής και της Μετασχηματίζουσας Μάθησης, με εργαλεία από το Εκπαιδευτικό Δράμα και το Κοινωνικό Θέατρο, και αναπτύχθηκε σε 6 δράσεις: «Παίζοντας με το αρχαίο δράμα» (Α› βάθμια και Β› βάθμια εκπαίδευση), «Ενεργοί θεατές – ενεργοί πολίτες» (ενήλικες), «Διάλογοι» (με τους σκηνοθέτες της τρέχουσας χρονιάς), «Εκπαιδεύοντας το διεθνές κοινό», «Συμμετοχικές παραστάσεις» και «Δημιουργική Απασχόληση»
(για παιδιά 4-12 κατά τη διάρκεια των παραστάσεων). Στο πρόγραμμα
συμμετείχαν ενεργά ως εκπαιδευόμενοι, το 2017, τουλάχιστον 450 μικροί και μεγάλοι κάτοικοι της Αργολίδας, ενώ το 2018, τουλάχιστον 1000 κάτοικοι και 160 άτομα από τη διεθνή κοινότητα.
Το πρόγραμμα σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σε σύμπραξη με το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, ως δράση διακτίνωσης του διεθνούς θερινού σχολείου αρχαίου δράματος «Λύκειο Επιδαύρου», υπό τον συντονισμό των γραφουσών. Τέθηκε υπό την αιγίδα της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Πελοποννήσου και πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αργολίδας. Υποστηρίχθηκε ενεργά από τον Δήμο
Ναυπλιέων. Οι θεατροπαιδαγωγικές δράσεις του προγράμματος σε σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ήταν εγκεκριμένες από τη Διεύθυνση Υποστήριξης Προγραμμάτων και Εκπαίδευσης για την Αειφορία του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
του επαγγελματικού όσο και του κοινωνικού θεάτρου. Μέθεξη και δημόσια μοναξιά συνδιαλέγονται με ευελιξία με τη στοχευμένη διακοπή της ταύτισης, την κριτική αποστασιοποίηση του ηθοποιού από τον ρόλο του, τον κριτικό στοχασμό. Επιπλέον, εξετάζεται η πολιτική διάσταση των επιλογών αυτών: Η επανεφεύρεση,
σε μια μετα-δραματική εποχή, της δραματικότητας του ηθοποιού και η διαδικασία της ρωγμής του τέταρτου τοίχου και της μεταβίβασης της εξουσίας του ηθοποιού στον θεατή συνδέονται με τις απόπειρες αμφισβήτησης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στη δημόσια σφαίρα και τη φαντασιακή ενδραμάτιση μιας άλλης πολιτικής και κοινωνικής δομής, εμπνευσμένης από την αθηναϊκή πολιτεία, την αρχαία Αγορά και την Εκκλησία του Δήμου.