no time

Ξέρω το, εχάθηκα. Εν αρκετοί που μου το λαλούν τον τελευταίο καιρό. Όπως και πέρσυ, έτσι και φέτος η περίοδος Σεπτέβρης-Δεκέμβρης είναι super busy. Προσπαθώ εδώ και ένα μήνα να κάμω τούτη την ανάρτηση αλλά εν βρίσκω ώρα.

Γι αυτό μεν έχετε έννοια, ακόμα ζω.  See you soon.

Καινούριος δίσκος Γκλεν <3

Γιατί

Εν ξέρω πως να ξεκινήσω τζιαι τι να πω. Ίσως να μεν αξίζει.

Πρώτη φορά νιώθω τόσο χάλια, εν μπορώ να το πιστέψω τι έγινε, ειδικά που τα συγκεκριμένα άτομα. Για ακόμα μια φορά η ζωή αποδυκνύει το πόσο σκατά είναι, χωρίς να σου αξίζει. Εν μου αξίζει τούτο... Προσπαθώ για αρκετές ώρες να βρω ένα γαμημένο ελαφρυντικό, τουλάχιστον να μπορέσω να το καταλάβω, να το κατανοήσω έστω τζιαι για 1%, αλλά όσο παραπάνω ψάχνω, τόσο χειρότερα γίνεται η κατάσταση. Εγαμηθήκαν τα πάντα, ό,τι επήενε καλά τον τελευταίο καιρό εκαταστράφηκε πλήρως. Εν μπορώ να το καταλάβω, εν το φορεί ο νους μου... Γιατί σ'εμένα? Τί έκαμα για να το αξίζω γαμώτο? Τόσο μαλάκας είμαι που εν με εσκέφτηκε κανένας που τους 2 τους? Ούτε μια στιγμή συνείδησης, έστω για 1 δευτερόλεπτο? Έστω μια σκέψη 'ρε άμπα τζιαι τούτο εν λάθος'?

Σκέφτομαι τα πόσα έδωσα στα συγκεκριμένα άτομα, μόνο τζιαι μόνο για να τους βλέπεις να χαμογελούν, να μεν έχουν καμιά δυσκολία. Τις πόσες θυσίες έκαμες... Μετανιώνω την κάθε στιγμή. Τελικά το να έισαι καλός μες τούτη τη κωλοζωή εν έσιει καμιά απολύτος σημασία. Μακάρι να εμπορούσα να αλλάξω, αλλά δυστηχώς εν μπορώ, τούτος είμαι. Ο 'μάνα μου ρε', ο 'μα εν έπρεπε', τζίνος που εν να κάμει τα πάντα για τον άλλο, να γίνει χαλί να τον πατήσεις, να μεν χαλάσει ποτέ χατίρι σε κανένα, να βάζει πάντα το συμφέρον των άλλων πάνω που το δικό του, να ζει τη ζωή του προσπαθώντας να κάμνει τους άλλους χαρούμενος αφού ο ίδιος αποδέχτηκε ότι εν θα βρει ποτέ ευτυχία στη ζωή του. Εν αντέχω όμως άλλο, κανεί...

makes me wonder

Το ότι οι πλείστες γυναίκες που μου αρέσκουν έχουν κοινά στοιχεία, νομίζω εν απόλυτα λογικό.

Το ότι όμως τα παραπάνω που τόυτα τα στοιχεία εν αρνητικά....?

Μετα-facebook εποχή

Σας ανακοινώνω με περηφάνεια ότι εδώ και περίπου 2 εβδομάδες έσβησα το facebook μου. Χαράς το κατόρθωμα εν να μου πείτε, αλλά δυστυχώς τις μέρες μας είναι. Είχα το αν θυμούμαι καλά που το 2007, αλλά τα τελευταία 1-2 χρόνια είχα περιορίσει αρκετά την χρήση του. Ναι μεν έμπαινα μέσα, αλλά εν έκαμνα ούτε ποστ, ούτε τίποτε. Εν ένιωσα ποττέ εθισμένος, αλλά αρκετές φορές όταν εν είχα κάτι καλύτερο να κάμω, δηλαδή όση ώρα επερνούσα στο σπίτι μετά τη δουλειά, εσπαταλούσα αρκετό χρόνο μέσα άδικα. Η μόνη χρησιμότητα ήταν η ενημέρωση τζιαι η επικοινωνία με φίλους. 

Όλα εξεκινήσαν πριν περίπου ένα μήνα όταν είχα πάει Λάρνακα σε πελάτη για μια εβδομάδα τζι εν είχα ίντερνετ ούτε τηλεόραση, έσβησα τζιαι το 3G που το κινητό. Πραγματικά έπνασα, εν είχα τίποτε έννοιες, ούτε ένιωσα ότι ήθελα να μπω fb. Τζι επειδή τον τελευταίο καιρό υιοθέτησα το μόττο get things done - κανεί λίστες! - απλά εξύπνισα μια μέρα τζι έκαμα το. Περιττό να σας πω ότι μετά που 2 λεπτά εγύρεφκα εντελώς μηχανικά το tab του fb για να μπω, λόγω συνήθειας. 

Εν ήταν, ούτε είναι καθόλου δύσκολο τελικά, απλά περνώ ένα μισάωρο την μέρα διαβάζοντας διάφορες ιστοσελίδες για να ενημερώνουμε για όσα με ενδιαφέρουν. Όσον αφορά την επικοινωνία, με όσους θέλω να μιλώ τζι όσοι θέλουν να μου μιλούν, υπάρχει τζιαι το skype τζιαι το κινητό τζιαι το whatsapp, στην χειρότερη έχουμε τζιαι πεζούνια, μπουκάλια στη θάλασσα, σήματα μορς κτλ κτλ. 

Έτσι που λέτε, ασχέτως με το facebook, αποφάσισα να γεμίσω τα απογεύματα μου με διάφορες δραστηριότητες, τουλάχιστον να γίνει πιο ανώδυνη η ανυπόφορα βαρετή ζωή της Κύπρου. Πάω 4-5 φορές την εβδομάδα ποδηλασία/περπάτημα, εξεκίνησα την ζωγραφική (ξανά μετά που 5 χρόνια), εξεκίνησα καινούριο βιβλίο (μόνο απόγευμα το διαβάζω γιατί όταν διαβάζεις Stephen King μετά τις 8, κάμνεις κάπως έτσι μετά), δουλεύκω πάνω σε καινούριο μουσικό project τζιαι γεννικά ότι άλλο μου έρτει στο νου. Η κατάσταση έφτασε όντως σε υποφερτά επίπεδα, μακάρι να μείνει έτσι.

(όι πέτε μου αν εξανακούσατε πιο ύπουλη/ρομαντική/smooth/evil φωνή)

Αγαπητέ πελάτη

Αγαπητέ πελάτη,

Εν κανεί που:

-έσιει 2 εβδομάδες προσπαθούμε να συνεννοηθούμε που emails τζιαι που τηλεφωνο τζι εν τα καταφέρνουμε αφού μάλλον εν λλίος ο νους σου
-για ότι σου ζητήσω, πρέπει να το κάμω με email τζιαι να σε ξαναπιάσω την επόμενη μέρα τηλέφωνο, τζιαι πάλε εν μου στέλλεις όσα χρειάζουμαι
-η δουλειά σου εν επιεικώς μέτρια
-παίζεις τον κάμποσο έχοντας υπεροπτικό υφάκι
-αφού εν μπορούμε μπορείς να συνεννοηθείς, αναγκάστηκα να έρτω στο γραφείο σου μες το καταμεσήμερο
-καρτεράς να σου διορθώσω τα λάθη, σαν να τζι εν τούτη η δουλειά μου

Τουλάχιστον:

-αμαν μου κολλάς την πρώτη φορά τζιαι σύρνω σου άκυρο, μεν το συνεχίζεις
-αμαν το συνεχίζεις τζιαι ξανατρώεις άκυρο κόψε το
-άμαν τρώεις το άκυρο, μεν μιλάς στο τηλέφωνο για 25 λεπτά για να με καθυστερήσεις
-μεν μου ψυθιρίζεις 'απογοήτευσες με' σαν μιλάς
-αφού εκατάλαβες ότι εν πρόκειται να σου δώκω ούτε τηλέφωνο ούτε facebook, μεν προσπαθείς να με καλέσεις στην 'εκδήλωση' που κάμνεις για να ανακαλύψω τον εσωτερικό μου κόσμο (ούτε worldventures να ήταν).
-μεν προσπαθείς να τα καλύψεις συναφέρνοντας τον 19χρονο γιο σου
-εκτίμα το γεγονός ότι εν εσηκώστηκα να φύω τζιαι πολλά πιθανόν να έχανες τη δουλειά σου

Ίντα εμπειρία τζιαι τούτη η σημερινή. Πραγματικά αηδία, όι επειδή εν άντρας, αλλά για τον τρόπο του. Το τραγικό εν ότι συνήθως εν πιάννω τα σήματα όταν με φλερτάρει μια γυναίκα, σήμερα όμως τα ραντάρ επελλάναν.

Meet Chandler

Without further ado, I present to you...

Με καθυστέρηση λίγων μηνών, επιτέλους είπα το τζι αγόρασα το ποδήλατο (εν ονόματι Chandler). Όι απλά αγόρασα το, έμαθα σχεδόν (λέμεν τώρα...) μεσα σ' ένα απόγευμα! Μεν φανταστείτε ότι έγινα Λανς Αρμστρονγκ (αλήθκεια τωρά, έσιει κανένα που ξέρει τζι άλλους ποδηλάτες?) αλλά μέσα σε 2 ώρες εκατάφερα τζιαι ισορρόπησα, τζιαι προχωρώ για τουλάχιστον 200-300 μέτρα πριν χάσω ισορροπία. Η αλήθκεια εν το επερίμενα ότι εν να το βρω τόσο εύκολο, εχάρηκα πολλά. 

Φυσικά εννοείται πως έφα την τζιαι χαμέ, στην προσπάθεια μου να μεν δώκω πάνω σε ένα Smart σας παρακαλώ... Εμετάνιωσα το όμως, αποφάσισα ότι που τα τωρά τζιαι να πάει μόνο Mercedes τζιαι πιο πάνω εν να αποφεύγω. Τουλάχιστον αν θα σπάσω κανένα πόδι -ή αν θα αποχαιρετήσω τις όποιες πιθανότητες για οικογένεια- να μεν εν για Smart! 

Άσε που όταν το αγόρασα, ο άνθρωπος τζιαμέ έκαμε μου διάλεξη πώς τζιαι πού να το κλειδώνω. Πόψε εν να τζοιμηθώ μαζί του άμπα τζιαι κλέψουν μου το. 

Έτυχε την περασμένη εβδομάδα τζι επήα κάπου με τα πόδια κοντά που το σπίτι μου, περίπου ένα 20λεπτο. Αλόπως έσιει που την Αγγλία να περπατήσω πάνω που 15 λεπτά, τζιαι επεθύμησα το, ειδικά τωρά που άννοιξεν ο καιρός εν ότι πρέπει. Τζιαι γι αυτό έσιει 2-3 μέρες πάω περπάτημα τις νύχτες, headphones τζιαι όπου με φκάλει ο δρόμος. Εχτές εξεχάστηκα τέλεια τζιαι έφτασα ως τζιαμέ δίπλα που του θκιαόλου την μάνα. Έβαλα τζιαι το app στο κινητό να μετρά την απόσταση, έκαμα πάνω που 10km ώσπου να στραφώ. Ίντα ξέρω τωρά που εν να συνηθίσω το ποδήλατο εν να βρεθώ καμιά μέρα Λατσιά χωρίς να το καταλάβω. Γκοντ μπλες GPS.

-γνωρίζεστε πριν 5 χρόνια τυχαία σε ένα μπαράκι μέσω κοινής φίλης
-κρατάτε κάποια τυπική 'παρεϊστικη' επαφή
-κατά τη διάρκεια των σπουδών η επαφή γίνεται κάποτε συχνή, κάποτε αραιή, κάποτε ανύπαρκτη, χωρίς όμως να αλλάζουν τα δεδομένα
-κανονίζετε συναντήσεις 2-3 φορές τον χρόνο με ολόκληρη την παρέα, περνάτε μια χαρά
-καλοκαίρι 2014 η παρέα πλέον βγαίνει πιο συχνά μαζί, σιγά-σιγά σχηματίζεται μια φιλία μεταξύ των ατόμων
-σεπτέμβρης 2014, η παρέα πάει ελλάδα, περνάς το πιο ωράιο 5μερο των τελευταίων χρόνων
-φεύγουν όλοι οι υπόλοιποι για σπουδές στο εξωτερικό αλλά αυτή σου ανακοινώνει ότι για κάποιους λόγους συνεχίζει πλέον τις σπουδές τις στην Κύπρο
-η επαφή γίνεται πιο στενή, οι εξόδοι πιο συχνοί, κάποτε μόνοι σας, κάποτε με 3ους και 4ους
-εσύ να είσαι σε χάλια κατάσταση ψυχολογικά λόγω χωρισμού και διάφορων άλλων λόγων, να θέλεις να χαθείς από την γη, αλλά αυτή να προσπαθεί να σε στηρίζει όσο μπορεί
-πλέον νοιάζεσαι γι αυτήν φιλικά, αληθινά, της έχεις αδυναμία
-οι συζητήσεις πλέον προχωρούν σε πιο προσωπικό επίπεδο, γνωρίζεστε επιτέλους πραγματικά μετά από 5 χρόνια
-καθημερινή επαφή, περισσότερες εξόδοι μόνοι σας
-μπαίνουν οι πρώτες σκέψεις στο μυαλό κάπου στα μέσα Δεκέμβρη αλλά τις διώχνεις
-κάποιες πράξεις/λόγια της σε ξαναβάζουν σε σκέψεις αλλά το καταπιέζεις
-οι άλλοι που σας βλέπουν μαζί νομίζουν ότι κάτι 'ψηνεται' μεταξύ σας
-βγαίνετε έξω, της κολλούν διάφοροι, προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου πως εν σε πειράζει, ότι είσαι οκ
-2015, ξαναφεύγουν οι υπόλοιποι εξωτερικό, και συνεχίζετε από το σημείο που μείνατε
-παρασκευή 20 φεβράρη, ξυπνάς μετά από όνειρο πως είσαστε μαζί, πάει χάλια η μέρα σου, αποφασίζεις ότι θα της μιλήσεις
-μια νύχτα την βλέπεις την ίδια νύχτα, το σκέφτεσαι, το ξανασκέφτεσαι αν θα της μιλήσεις, τι να της πεις
-σε βλέπει σε έτσι χάλια, σε πιάνει από το χέρι, σε παίρνει έξω και σε ρωτά τι έχεις. και της λες...
-και να μην το πιστέυει, να σοκαρίζεται
-επειδή ξέρεις ότι μόνο εσύ βρίσκεσαι στην συγκεκριμένη φάση, της λες να μειώσετε την επαφή μέχρι να το ξεπεράσεις (αφού κατ' εσένα δεν νιώθεις κάτι έντονο, δεν θα χρειαστείς πολύ χρόνο)
-περνά ένας μήνας, η επαφή γίνεται πλέον τυπική, οι εξόδοι μόνο με 3ους και 4ους, η ατμόσφαιρα περίεργη μεταξύ σας, αποφεύγεις να της μιλήσεις όσο περισσότερο μπορείς, η ίδια προσπαθεί να είναι σωστή μαζί σου, αλλά πάλι γίνεσαι χάλια
-ξυπνάς την σκέφτεσαι, δουλεύεις την σκέφτεσαι, νιώθεις χαμένος
-αποφασίζεις να της ξαναμιλήσεις, την βρίσκεις και της λες να κόψετε κάθε επαφή μέχρι να νιώσεις καλύτερα, αφού το προηγούμενο 'πείραμα' ήταν αποτυχία. μετά από αρκετό καιρό νιώθεις πως είσαι αληθινός μαζί της, χωρίς θεάτρο χωρίς τίποτε, σου φέυγει ένα τεράστιο βάρος
-περνούν 10 μέρες, είσαι αρκετά καλύτερα, σου λείπει αλλά τουλάχιστον είσαι ευδιάθετος μετά από μήνες
-την βλέπεις όνειρο, περνά με χάλια διάθεση η μέρα, και την βλέπεις τυχαία την ίδια νύχτα στον δρόμο
-σου λεέι για ένα πρόβλημα που έχει κι εσύ φυσικά την βοηθάς να το λύσει
-αναγκαστικά την βλέπεις ακόμα 2-3 φορές
-την ξαναβλέπεις καθημερινά όνειρο, να καταλήγει με τον καθένα που δεν της αξίζει, τουλάχιστον όμως αυτοί είχαν κάτι που δεν θα έχεις ποτέ εσύ, την ευκαιρία να είναι μαζί της
-περνά ένας μήνας και της στέλλεις μέσω chat γιατί δεν μπορείς να την ακούσεις, δεν το ρισκάρεις
-της αγοράζεις ακριβούτσικο δώρο (1μιση μήνα πριν τα γενέθλια της), όχι γιατί θέλεις να ξοδέψεις πολλά, αλλά γιατί μόλις το είδες την θυμήθηκες και είσαι σίγουρος θα την εκφράζει απόλυτα
-έρχεται καλοκαίρι που θα ξεκινήσεις τα μαθήματα, φοβάσαι ότι δεν θα καταφέρεις να συγκεντρωθείς να τα περάσεις
-έρχονται οι φίλοι από το εξωτερικό, δεν θα μπορείς να βγαίνεις μαζί τους όταν θα είναι εκεί
-ξαναφτάνεις στον πάτο...

how was your year?

7 μήνες

...and I am still looking for a way out

(εξανάβαλα το αλλά το live εν ακόμα πιο μαγικό)

Το σκοτάδι εν επικίνδυνο για πολλούς λόγους. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος όμως είναι να το συνηθίσεις, να καταφέρεις να επιβιώνεις στα τυφλά, γιατί μετά όταν έρτει το φως εν θα το αντέξεις...

Freedom of Speech