เขตสหพันธ์ของประเทศรัสเซีย
เขตสหพันธ์ (รัสเซีย: федеральные округа) คือกลุ่มของหน่วยองค์ประกอบของประเทศรัสเซีย เขตสหพันธ์ไม่ได้รับการกล่าวถึงในรัฐธรรมนูญรัสเซียและไม่ใช่หน่วยองค์ประกอบโดยตรงของประเทศ แต่ได้รับการกำหนดไว้เพื่อความสะดวกในการปกครองและการดำเนินการของหน่วยงานรัฐบาลกลางเท่านั้น เขตสหพันธ์แต่ละเขตประกอบด้วยหน่วยองค์ประกอบหลายหน่วย และแต่ละเขตมีผู้แทนผู้มีอำนาจเต็มของประธานาธิบดีแห่งสหพันธรัฐรัสเซียในเขตสหพันธ์ เขตสหพันธ์และตำแหน่งผู้แทนผู้มีอำนาจเต็มได้รับการจัดตั้งขึ้นใน พ.ศ. 2543 ตามกฤษฎีกาของประธานาธิบดี "เพื่อรับประกันการใช้อำนาจตามรัฐธรรมนูญของประธานาธิบดีแห่งสหพันธรัฐรัสเซีย"[1] ผู้แทนผู้มีอำนาจเต็มได้รับการแต่งตั้งจากประธานาธิบดีและเป็นลูกจ้างของสำนักประธานาธิบดี
รายชื่อเขตสหพันธ์
[แก้]
| เขตสหพันธ์[2][3] | วันที่ก่อตั้ง | พื้นที่ (ตร.กม.)[4] |
ประชากร (สำมะโน พ.ศ. 2553) |
ความหนาแน่นของประชากร (ต่อ ตร.กม.) |
เอชดีไอ (พ.ศ. 2560)[3] |
จีดีพี ณ ราคาปัจจุบัน (พ.ศ. 2560) (รูเบิล/ดอลลาร์)[5] |
จีดีพีต่อหัว (พ.ศ. 2560) (รูเบิล/ดอลลาร์)[5] |
หน่วยองค์ประกอบ | ศูนย์กลางบริหาร | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| กลาง | 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 | 650,200 | 38,438,600 | 59.1 | 0.838 | 26,164 พันล้าน/ 448 พันล้าน |
666,426/ 11,423 |
18 | มอสโก | |
| ตะวันตกเฉียงเหนือ | 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 | 1,687,000 | 13,583,800 | 8.1 | 0.827 | 8,195 พันล้าน 140 พันล้าน |
588,507/ 10,087 |
11 | เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก | |
| ใต้[a][6] | 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 | 427,800 | 16,141,100[b] | 37.7 | 0.793 | 5,362 พันล้าน/ 92 พันล้าน |
326,244/ 5,592 |
8 | รอสตอฟ-นา-โดนู | |
| คอเคซัสเหนือ | 19 มกราคม พ.ศ. 2553 | 170,400 | 9,496,800 | 55.7 | 0.785 | 1,865 พันล้าน/ 32 พันล้าน |
190,285/ 3,261 |
7 | เปียตีกอสค์ | |
| วอลกา | 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 | 1,037,000 | 29,900,400 | 28.8 | 0.797 | 11,027 พันล้าน/ 164 พันล้าน |
372,654/ 6,387 |
14 | นิจนีนอฟโกรอด | |
| ยูรัล | 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 | 1,818,500 | 12,082,700 | 6.6 | 0.833 | 10,678 พันล้าน/ 183 พันล้าน |
864,540/ 14,818 |
6 | เยคาเตรินบุร์ก | |
| ไซบีเรีย | 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 | 4,361,800 | 17,178,298 | 3.9 | 0.788 | 7,758 พันล้าน/ 116 พันล้าน |
401,809/ 6,887 |
10 | โนโวซีบีสค์ | |
| ตะวันออกไกล | 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 | 6,952,600 | 8,371,257 | 1.2 | 0.801 | 3,878 พันล้าน/ 66 พันล้าน |
628,172/ 10767 |
11 | วลาดีวอสตอค | |
ที่มา:[8]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ УКАЗ Президента РФ от 13.05.2000 N 849 "О ПОЛНОМОЧНОМ ПРЕДСТАВИТЕЛЕ ПРЕЗИДЕНТА РОССИЙСКОЙ ФЕДЕРАЦИИ В ФЕДЕРАЛЬНОМ ОКРУГЕ" เก็บถาวร สิงหาคม 1, 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Graph.document.kremlin.ru (2000-05-13). Retrieved on 2013-08-20.
- ↑ "Russia: Federal Districts and Major Cities". City Population. สืบค้นเมื่อ 18 April 2019.
- ↑ 3.0 3.1 "Subnational Human Development Index (SD-201) (Russian Federation)". Global Data Lab. Radboud University Nijmegen. สืบค้นเมื่อ 18 April 2019.
- ↑ "1.1. ОСНОВНЫЕ СОЦИАЛЬНО-ЭКОНОМИЧЕСКИЕ ПОКАЗАТЕЛИ в 2014 г." [MAIN SOCIOECONOMIC INDICATORS 2014]. Regions of Russia. Socioeconomic indicators - 2015 (ภาษารัสเซีย). Russian Federal State Statistics Service. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-26. สืบค้นเมื่อ 26 July 2016.
- ↑ 5.0 5.1 "Валовой региональный продукт::Мордовиястат". mrd.gks.ru. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 17, 2018. สืบค้นเมื่อ July 23, 2019.
- ↑ "Putin signs set of laws on reunification of Crimea, Sevastopol with Russia". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-03-22. สืบค้นเมื่อ 2021-09-21.
- ↑ "Results of Census: Population of Crimea is 2.284 Million People". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤศจิกายน 4, 2015. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 13, 2016.
- ↑ Президент Российской Федерации. Указ №849 от 13 мая 2000 г. «О полномочном представителе Президента Российской Федерации в федеральном округе». Вступил в силу 13 мая 2000 г. Опубликован: "Собрание законодательства РФ", №20, ст. 2112, 15 мая 2000 г. (President of the Russian Federation. Decree #849 of May 13, 2000 On the Plenipotentiary Representative of the President of the Russian Federation in a Federal District. Effective as of May 13, 2000.).