อาณาจักรพัลแฮ

พัลแฮ
ชื่อภาษาเกาหลี
ฮันกึล	발해
ฮันจา	渤海
การถอดเสียง
อาร์อาร์	Balhae
เอ็มอาร์	Parhae
ชื่อภาษาจีน
ภาษาจีน	渤海
การถอดเสียง
ภาษาจีนกลางมาตรฐาน
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Bóhǎi
เวด-ไจลส์	Po-hai
ชื่อภาษารัสเซีย
ภาษารัสเซีย	Бохай
อักษรโรมัน	Bohai
ชื่อภาษาแมนจู
อักษรแมนจู	ᡦᡠᡥᠠ‍ᡳ
อักษรโรมัน	Puhai

พัลแฮ / ปั๋วไห่
พัลแฮ / ปั๋วไห่; 渤海 (เกาหลี) (อักษรฮันจา) ; 발해 (อักษรฮันกึล); Balhae渤海 (จีน); Bóhǎi
	698–926
	ดินแดนพัลแฮใน ค.ศ. 830 ในรัชสมัยพระเจ้าซ็อนแห่งพัลแฮ
เมืองหลวง	ภูเขาทงโม; (698–742); เมืองหลวงกลาง; (742–756); เมืองหลวงตอนเหนือ; (756–785); เมืองหลวงตะวันออก; (785–793); เมืองหลวงตอนเหนือ; (793–926)
ภาษาทั่วไป	โคกูรยอ (กลุ่มภาษาเกาหลี),; ตุงกูซิกดั้งเดิม,; จีนคลาสสิก (วรรณกรรม)
ศาสนา	พุทธ,; เชมัน,; ลัทธิขงจื๊อ[ต้องการอ้างอิง]
การปกครอง	ราชาธิปไตย
กษัตริย์
• 698–719	โก (องค์แรก)
• 719–737	มู
• 737–793	มุน
• 818–830	ซ็อน
• 907–926	แท อินซ็อน (องค์สุดท้าย)
ประวัติศาสตร์
• Dae Jung-sang เริ่มต้นการเดินทัพ	696
• การสถาปนาที่ Tianmenling	698
• "พัลแฮ" ในฐานะชื่ออาณาจักร	713
• Sang-gyeong ล่มสลาย	14 มกราคม 926
ประชากร
• คริสต์ศตวรรษที่ 7–8	ประมาณ 500,000 คน
ก่อนหน้า	ถัดไป
	โคกูรยอ
	กลุ่มชนมั่วเหอ
ราชวงศ์เหลียว
Dongdan
โครยอ
พัลแฮยุคหลัง
ชนจูร์เชน
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	ประเทศจีน; เกาหลีเหนือ; รัสเซีย

อาณาจักรพัลแฮ (เกาหลี: 발해, เสียงอ่านภาษาเกาหลี: /pa̠ɽɦɛ̝/) หรือ ปั๋วไห่ (จีน: 渤海; พินอิน: Bóhǎi, รัสเซีย: Бохай, อักษรโรมัน: Bokhay, แมนจู: ᡦᡠᡥᠠ‍ᡳ) เป็นอาณาจักรหลายเชื้อชาติใน แมนจูเรีย คาบสมุทรเกาหลี และ รัสเซียตะวันออกไกล^[7]

การล่มสลายของจักรวรรดิพัลแฮ

การล่มสลายของจักรวรรดิพัลแฮเริ่มต้นขึ้นเมื่อเกิดสงครามครั้งใหญ่ระหว่างราชวงศ์เหลียว หรือพวกชนเผ่าคิตัน เข้าตีดินแดนของจีนสมัยปลายราชวงศ์ถัง ในพุทธศตวรรษที่ 15 อาณาจักรพัลแฮจึงต้องถูกตีไปด้วยเนื่องจากเป็นเขตอิทธิพลที่อยู่ใกล้ชิดติดกันระหว่างเขตดินแดนระหว่างจีนและคิตันในแมนจูเรีย ในพ.ศ. 1545 ราชวงศ์ถัง ถูกราชวงศ์เหลียวตีจนแตกออกเป็นแคว้นเล็กแคว้นน้อย และพวกคิตันก็ทำสงครามต่อเนื่องจนกระทั่งได้ครอบครองดินแดนทางตอนเหนือของจีนส่วนใหญ่ การทำสงครามยึดครองครั้งนี้ จักรวรรดิพัลแฮก็ถูกยึดครองไปด้วยเช่นกัน ราชวงศ์เหลียวเข้าตีพัลแฮจนแตกใน พ.ศ. 1469 นับเป็นการสิ้นสุดจักรวรรดิพัลแฮ แม้ในภายหลังราชวงศ์เหลียวได้ตั้งอาณาจักรใหม่ขึ้นแทน คือ อาณาจักรตงตาน เป็นอาณาจักรที่ก่อตั้งได้เพียง 10 ปี ในพ.ศ. 1479 ราชวงศ์เหลียวก็ควบคุมอาณาจักรตงตานมาเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์เหลียว และประชาชนชาวพัลแฮรู้ว่าตนเองสืบเชื้อสายจากชาวโคกูรยอ ไม่ใช่ชาวแมนจู จึงได้อพยพลงใต้ไปยังบริเวณอาณาจักรโคกูรยอเก่าแล้วสถาปนาอาณาจักรใหม่ขึ้นมาคืออาณาจักรฮูโกกูรยอหรืออาณาจักรโคกูรยอใหม่

หมายเหตุ

↑ With the multiple capitals system; a Supreme capital with four secondary capitals (c.820-926)^[3]

อ้างอิง

↑ 동북아역사재단 편 (Northeast Asian History Foundation) (2007). 새롭게 본 발해사. 동북아역사재단. p. 62. ISBN 978-89-6187-003-0.
↑ "渤海の遼東地域の領有問題をめぐって : 拂涅・越喜・鉄利等靺鞨の故地と関連して" (PDF). Kyushu University Institutional Repository. 2003.
↑ Kradin Nikolai Nikolaevich (2018). "Динамика урбанизационных процессов в средневековых государствах Дальнего Востока" [Dynamics of urbanization processes in the medieval states of the Far East]. Siberian historical research. สืบค้นเมื่อ 5 February 2019.
↑ Stoyakin Maxim Aleksandrovich (2012). Культовая архитектура Бохайского времени в северной части Кореского Полуострова [Religious cult architecture of the Bohai time in the northern part of the Korean Peninsula]. BUDDHIST RELIGIOUS ARCHITECTURE OF PARHAE (BOHAI) LOCATED IN NORTHERN PART OF KOREAN PENINSULA (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 5 February 2019.
↑ 古畑徹 (2017). 渤海国とは何か歴史文化ライブラリー (ภาษาญี่ปุ่น). 吉川弘文館. ISBN 978-4642058582.
↑ "Буддийская культовая архитектура бохайского времени в северной части корейского полуострова".
↑ 정석배 JUNG Suk-bae (2016). "발해의 북방경계에 대한 일고찰 (Study on northern borders of Balhae)". 고구려발해연구 The Koguryo Balhae Yongu (ภาษาเกาหลี). 고구려발해학회 Association of Koguryo Balhae. 54: 88.

แหล่งข้อมูลอื่น

Britannica Concise Encyclopedia
Columbia Encyclopedia
U.S. Library of Congress: Country Studies
Metropolitan Museum of Art
Bohai Kingdom in academia
แม่แบบ:Worldhistory
(ในภาษาญี่ปุ่น) Bohai country Research Center 渤海国交流研究センター
(ในภาษาเกาหลี) Han's Palhae of Korea 한규철의 발해사 연구실 เก็บถาวร 2007-03-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
(ในภาษารัสเซีย) History of Bohai country Государство Бохай (698-926 гг.)

บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[4] With the multiple capitals system; a Supreme capital with four secondary capitals (c.820-926)^[3]

[1] 동북아역사재단 편 (Northeast Asian History Foundation) (2007). 새롭게 본 발해사. 동북아역사재단. p. 62. ISBN 978-89-6187-003-0.

[2] "渤海の遼東地域の領有問題をめぐって : 拂涅・越喜・鉄利等靺鞨の故地と関連して" (PDF). Kyushu University Institutional Repository. 2003.

[3] Kradin Nikolai Nikolaevich (2018). "Динамика урбанизационных процессов в средневековых государствах Дальнего Востока" [Dynamics of urbanization processes in the medieval states of the Far East]. Siberian historical research. สืบค้นเมื่อ 5 February 2019.

[5] Stoyakin Maxim Aleksandrovich (2012). Культовая архитектура Бохайского времени в северной части Кореского Полуострова [Religious cult architecture of the Bohai time in the northern part of the Korean Peninsula]. BUDDHIST RELIGIOUS ARCHITECTURE OF PARHAE (BOHAI) LOCATED IN NORTHERN PART OF KOREAN PENINSULA (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 5 February 2019.

[6] 古畑徹 (2017). 渤海国とは何か歴史文化ライブラリー (ภาษาญี่ปุ่น). 吉川弘文館. ISBN 978-4642058582.

[7] "Буддийская культовая архитектура бохайского времени в северной части корейского полуострова".

[8] 정석배 JUNG Suk-bae (2016). "발해의 북방경계에 대한 일고찰 (Study on northern borders of Balhae)". 고구려발해연구 The Koguryo Balhae Yongu (ภาษาเกาหลี). 고구려발해학회 Association of Koguryo Balhae. 54: 88.

[1]

[2]

[a]

[4]

[5]

[6]

[7]

[3]

ฐานข้อมูลการควบคุมรายการหลักฐาน
นานาชาติ	VIAF
ประจำชาติ	ฝรั่งเศส BnF data อิสราเอล สหรัฐ ญี่ปุ่น เกาหลี

ด ค ก ลำดับกษัตริย์เกาหลีสมัยอาณาจักรพัลแฮ
ผู้นำพัลแฮ	จุงซาง โก
กษัตริย์พัลแฮ	โก มู มุน วอนอึย ซอง คัง จอง ฮุย คัน ซอน อิจิน คอนฮวาง ฮย็อนซ็อก วีแฮ อินซอน
ดูเพิ่ม โชซ็อนโบราณ พูยอ โคกูรยอ แพ็กเจ ชิลลา พัลแฮ โครยอ โชซ็อน • จักรวรรดิเกาหลี