Dhimitër Berati

Dhimitër Berati
Dhimitër Berati
Ministër i Ekonomisë Kombëtare
	Në detyrë; 15 Qershor, 1934 – 7 Nëntor, 1936
Paraprirë nga	Musa Juka
Pasuar nga	Kostaq Kotta zëvendësisht
Ministër i Arsimit, zëvendësisht
	Në detyrë; 31 Gusht, 1935 – 16 Tetor, 1935
Paraprirë nga	Mirash Ivanaj
Pasuar nga	Nush Bushati
Ministër sekretar shteti i Kulturës Popullore
	Në detyrë; 3 Dhjetor, 1941 – 4 Janar, 1943
Paraprirë nga	-
Pasuar nga	Eqrem bej Vlora
Të dhëna vetjake
U lind më	15 Tetor 1886; Korçë, Perandoria Osmane
Vdiq më	8 Shtator 1970; Romë, Itali
Nënshtetësia	Shqiptare
Arsimimi	Universiteti i Bukureshtit
Punësimi	Publicist, jurist, arsimtar, ministër

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Dhimitër Berati ose Demetrio Berati (Korçë, 15 tetor 1886 - Romë, 8 shtator 1970) ka qenë nënshkrues i Deklaratës së Pavarësisë së Shqipërisë, politikan dhe diplomat shqiptar. Më 1937 qe drejtues i grupit që nxori librin dyvëllimësh "Shqipnija më 1937", ndërsa vepra e tij me dy volume "Shqipëria" mbeti në dorëshkrim.

Biografia

U lind në Korçë më 15 tetor 1886, me preardhje nga Berat. Studimet e larta i kreu në Fakultetin e Shkencave Politiko-Administrative dhe në Fakultetin e Drejtësisë të Bukureshtit. Pas vitit 1904 ishte ndër veprimtarët kryesorë të kolonisë shqiptare të Rumanisë. U kthye në atdhe më 1907 dhe punoi si mësues i gjuhës shqipe dhe drejtor i shkollës së natës.

Në nëntor 1912 organizoi mbledhjen e Bukureshti, ku u zgjodh delegat i kolonisë në Kuvendin e Vlorës^[1] dhe iu bashkua grupit të Ismail bej Qemalit.^[2] Më pas qe drejtor i gazetës "Përlindja e Shqipniës" dhe sekretar i misionit diplomatik të Ismail Qemalit. Në vitet 1913 - 1914 qe kryeadministrator i spitaleve të Shqipërisë. Më 1914 emigroi sërish në Rumani.

Më 1921 - 1922 u caktua këshilltar legate në Paris. Më 1922 sekretar i parë i Ministrisë së Punëve të Jashtme, dhe nga ai vit deri më 1924 në krye të Drejtorisë Politike të ministrisë. Në korrik të 1924 qe zëvendësisht sekretar i përgjithshëm i Këshillit të Naltë. Më 1924 - 1925 u caktua kryekonsull në Sofie dhe në vitin 1926 iu rikthye detyrës së sekretarit të legatës. Më 1929 - 1932 ricaktohet në krye të Drejtorisë Politike të Ministrisë së Punëve të Jashtme, më 1932-34 sekretar i përgjithshëm i ministrisë, më 1934 - 1936 ministër i Ekonomisë Kombëtare dhe zëvendësisht ministër i Arsimit. Më 1936-37 rikthehet sekretar i përgjithshëm i MPJ dhe nga 1937 deri më 1939 qe ministër i Shqipërisë në Romë. Mbetet më pas në listat e Zyrës së Likuidimit.

Nga 1940 ishte anëtar i Institutit të Studimeve Shqiptare.^[3] Në kabinetin Kruja, u caktua ministër i Kulturës Popullore në vitet 1941 - 1943.^[1]

Gjatë periudhës 1943-1944, qeveria shqiptare e ngarkoi me një shumë të hollash që t'ua shpërndante shqiptarëve nevojtarë në kryeqytetin italian. Shërbim që e bëri me mjaft kursim, duke shpërndarë ndihma të vogla. Një ditë, pjesën e mbetur, si mori honorarin e tij deri çastin e fundit, ia dorëzoi Kadri Hoxhës. Shumë e cila u vu menjëherë në përdorim të propagandës për formimin e celulës komuniste të Milanos.^[4]

Në prag të vendosjes së plotë të regjimit komunist u largua nga Shqipëria dhe u vendos në Romë, ku shkroi mjaft artikuj në revistën "Shêjzat" drejtuar nga Ernest Koliqi. Ndërroi jetë në qytetin e amshuar më 8 shtator 1970.^[1]

Referime

^ ^a ^b ^c Dervishi, Kastriot (2012). Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet. Tiranë: 55. fq. 88–89. ISBN 9789994356225. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ Vllamasi, Sejfi (2012). Ballafaqime politike në Shqipëri (1897 - 1942). Tiranë: Vllamasi. fq. 65. ISBN 978-9928-140-54-8. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ AQSH, F. 200, V. 1940, D. 1.
^ Këlcyra, Ali (2012). Shkrime për Historinë e Shqipërisë. Tiranë: Onufri. fq. 458–459. ISBN 978-99956-87-81-6. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[:1-1] Dervishi, Kastriot (2012). Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet. Tiranë: 55. fq. 88–89. ISBN 9789994356225. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[2] Vllamasi, Sejfi (2012). Ballafaqime politike në Shqipëri (1897 - 1942). Tiranë: Vllamasi. fq. 65. ISBN 978-9928-140-54-8. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[3] AQSH, F. 200, V. 1940, D. 1.

[4] Këlcyra, Ali (2012). Shkrime për Historinë e Shqipërisë. Tiranë: Onufri. fq. 458–459. ISBN 978-99956-87-81-6. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[1]

[2]

[3]

[4]