Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

Για τον δικό μας ΑΛΕΞΗ

Κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι Καρλοβάσου θα’ πρεπε να δείχνουν μεγαλύτερο σεβασμό στον Αλέξη Σεβαστάκη, τη μεγαλύτερη πνευματική και πολιτική φυσιογνωμία που γέννησε η Σάμος τουλάχιστον στις τελευταίες δεκαετίες. Μια πληθωρική προσωπικότητα που έφυγε μέρες του Ιούνη 1999 αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο δυσαναπλήρωτο κενό και βαριά την ευθύνη για μας τους νεότερους και το χρέος να βαδίσουμε πάνω στα χνάρια στους δρόμους που λάξεψε με τίμιο ιδρώτα και αδήριτες θυσίες, χωρίς φανφάρες και χωρίς φτιασίδια. Υπήρξε ο δικός μας πνευματικός πατέρας - ταγός, φάρος και οδηγός όλα αυτά τα χρόνια, απ' τα δύσκολα της αντιδικτατορικής πάλης ως τους τελευταίους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, σε μια συνεχή κατάθεση σώματος και ψυχής, Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ο ΑΓΙΟΣ, ο δικός μας πολύαθλος μάρτυς, ο δικός μας ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ. Η πληθωρική παρουσία και προσφορά του πλούτισε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δράσης, την επιστήμη, τα γράμματα, τον πολιτισμό. Στη διαρκή και πολυποίκιλη ενασχόλησή του με τα κοινά έδωσε μαθήματα δεοντολογίας, ακατάβλητος και δεινός υποστηρικτής για τις ιδέες του, αλλά συνάμα και πρωτοστάτης, αρωγός και στυλοβάτης για κάθε προσπάθεια σύγκλισης και διαλόγου, με λίγα λόγια, ένας μαχητής της Ειρήνης, ένας πραγματικός Αριστερός, ένας ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ με όλες τις πτυχές και τις έννοιες της λέξης, που έτυχε αναγνώρισης κι εκτίμησης από συμπορευτές κι αντιπάλους, γιατί εχθρούς ο Αλέξης δεν απόχτησε ποτέ. Με ανεξάντλητη ζωτικότητα, αέναη σπουδή, ακαταπόνητο φρόνημα και ασυμβίβαστη μαχητικότητα, έβαλε την σφραγίδα του στο ΣΦΑΓΕΙΟ της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας.-
Πολιορκώντας τους ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΕΣ, στηλιτεύοντας τους καταπατητές αξιών, λοιδορώντας τους αργυρώνητους εκποιητές νεανικών τους σπονδών, βουκεντρίζοντας τους καπηλευτές ιδεών και ονείρων, τους πομφόλυγες και τους καρεκλοκένταυρους, αναζητώντας της ΣΟΦΙΑΣ την ΑΡΧΗ, ένας αιώνια έφηβος στοχαστής, ένας αθεράπευτα ρομαντικός της γνώσης μύστης. ΄Εφυγε όρθιος, όπως άλλωστε στάθηκε όρθιος σ' όλη του τη ζωή, αφήνοντας βαριά τη σκιά του στη γη, μια υπενθύμιση που σπρώχνει τον άνθρωπο να βαδίσει, με πιο μεγάλα, με πιο γοργά, με πιό σταθερά βήματα για ένα καλύτερο αύριο.-

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

ΑΛΕΞΗΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ - "Η τελευταία Άνοιξη"



Με τον ήλιο ταξιδεύω, ανεμοπαίζοντας …

« Με τον λάγνον ήλιο να λυώνει αστόχαστα. Να καταρρέει από τις αγουροξυπνημένες στέγες του πευκοδάσους. Να ξεχειλίζει και να ηρεμεί στις λεκάνες απορροής ομβρίων υδάτων. Να σαλαγάει την δισταχτική άνοιξη και να πορφυρώνει τις παρειές των πρώιμων ανθηλίων. Να κουτουλάει την τρομαγμένη αυγή σπρώχνοντάς την ως αμουνούχιστος βάρβαρος κατά τα μέρη του ανυπόδητου χειμώνα.
Με τον λάγνον ήλιο του νυσταγμένου ακόμα πρωινού μα κυνηγάει αγκρισμένος ερπετά και στρουθία και πετροχελίδονα και άγουρες πεταλούδες και έντομα γης και έντομα του αέρα.
Με τον λάγνον ήλιο τον κλέφτη και πονηρό, να ξελογιάζει θωπεύοντας φουστάνια νεανίδων και θερμαίνοντας εφήβων χυμούς. Να πασπαλίζει με τριμένο φως τις σκιές του μαύρου βουνού. Ν’ αστράφτουν μαλάματα στο πανηγύρι της μεσημβρίας, καθώς ο απέναντι τράγος ανασταίνεται και πεθαίνει μουγκρίζοντας από οδυνηρή ηδονή.
Με τον λάγνον ήλιο να σαρώνει τα φρόκαλα της φρικαλέας καθημερινής τυμπανοκρουσίας. Να γαμωσταρίζει εκφωνητές, αναλυτές, κήρυκες, φλήναφους, ασόφους, σοβατζήδες ειδώλων, περιποιητές εικονολατρών, ασέμνους και σωτηριολόγους, εθνικούς νυχοκόπτες, εχρισμένους φιλοπάτριδες, μονοπωλητές στιγμιαίων αποφθεγμάτων.
Με τον λάγνον ήλιο να βλαστημάει, να φτύνει, να τσαλαπατάει, να δρασκελίζει, να αγκομαχάει και να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά, όλο και πιο τολμηρά, όλο και πιο κατακέφαλα. Να ανεβαίνει και να κατακαίει και να εκρήγνυται και να ανθρακοποιεί, την ασχήμια του εδώ κόσμου.
Μ’ αυτόν τον ήλιο ταξιδεύω σήμερα ανεμοπαίζοντας. Μ’ αυτόν τον ήλιο της απαντοχής και του ονείρου. Σήμερα, μήνα Μάρτη, μήνα γδάρτη, μήνα παλουκοκάφτη, μήνα αμπαροτινάχτη.
Ταξιδεύω . . . »

Παραθέτω παραπάνω μια από τις τελευταίες επιφυλλίδες του Αλέξη, όπως είδε με τα μάτια της ψυχής του την τελευταία του άνοιξη, αφιέρωμα κι αυτό στους "τυφλούς τα τ' ώτα τον τε νουν τα τ' όμματα" του Δημοτικού Συμβουλίου Καρλοβάσου. -

ΘΕΡΙΝΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟ ΚΑΡΛΟΒΑΣΙ

Σίδερο λιωμένο, μεσημέρι, πέτρινοι ίσκιοι.
Τζιτζίκια και τζιτζίκια. Σφυροκόπημα στο σιδεράδικο.
Καρτέρεμα της φλέβας του νερού κάτω απ' τις πέτρες.
Ο τρούλλος της κλεισμένης εκκλησίας αστράφτει.
Ανεπαρκής πληρότητα - είπε. Κι ούτε κανένας να μιλήσει,
ούτε κανένας ν' ακούσει. Το πέρασμα του γλάρου
μια ξαφνική εκσπερμάτωση. Κι αμέσως ύστερα
εκείνη η αναίτια, ανεξήγητη μετάνοια. Κάτω απ' τη μουριά
ακούστηκε ένας χτύπος πολυσήμαντος, καθώς το γαϊδούρι
σάλεψε τόνα αυτί του διώχνοντας μια μύγα.

"Αφιερωμένο εξαιρετικά στο Δημοτικό Συμβούλιο Καρλοβάσου"

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007



ΛΕΗΛΑΤΕΙΤΑΙ Η ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΣΑΜΟΥ

Σε «ΝΕΚΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ» τείνει να μετατραπεί ο κόλπος του Mαραθοκάμπου, που είναι ο βασικός φυσικός χώρος αναπαραγωγής όλων των ειδών ψαριών με τα οποία εμπλουτίζεται ολόκληρη η περιοχή νότια της Σάμου. Η πίεση που ασκείται στη θάλασσα είναι μεγάλη και δεν προέρχεται από την παράκτια αλιεία, αλλά κυρίως από τις ανεμότρατες και τα γρι γρι. Οι ανεμότρατες οργώνουν μέρα νύχτα το βυθό και παρασέρνουν τα πάντα. Κάνουν απίστευτη ζημιά στο βυθό και στις τραγάνες που είναι βιότοποι και χρειάστηκε χιλιάδες χρόνια για να σχηματιστούν, περνάνε πάνω από την Ποσειδωνία ( τις φυκιάδες ), που είναι το «μαιευτήριο» της θάλασσας, πιάνουν πολύ μικρά ψάρια και καταστρέφουν το γόνο. Δεν απαιτούνται ειδικές γνώσεις ή όργανα ακριβείας για να βεβαιωθούμε ότι καταπατείται βάναυσα το όριο των δυο μιλίων & τα 50 μέτρα βάθους της Υπουργ. απόφασης 290 /2001 που εκδόθηκε στα πλαίσια του Κανονισμού της ΕΟΚ 2550 /2000. Χρόνο με το χρόνο διαπιστώνουμε ότι τα ψάρια στην ευρύτερη περιοχή μειώνονται δραματικά, είδη που υπήρχαν σε αφθονία κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Tο κακό έχει παραγίνει πια και είναι άμεση ανάγκη να προστατευτούν οι θάλασσες μας, να σωθεί ο θαλάσσιος πλούτος που καθημερινά λεηλατείται. Η χώρα μας δυστυχώς δεν εφαρμόζει το αλιευτικό δίκαιο της Ε.Ε., ήδη από το 2002 έπρεπε να έχουν περιοριστεί οι μηχανότρατες σύμφωνα με τη νομοθεσία (N. 1740/14/12/87) και τον κανονισμό της Eυρωπαϊκής Eνωσης 2371/2002. Παρότι έπρεπε μέχρι τις 31-12-2003 να έχουν τοποθετηθεί δορυφορικά συστήματα στις μηχανότρατες για να παρακολουθούνται συνέχεια και να μην μπορούν να παραβαίνουν το νόμο και να αυθαιρετούν, εμείς ακόμα σαν χώρα δεν τα βάλαμε, δόθηκε δε παράταση με αιτιολογικό ότι... αναμένεται να διευθετηθεί το θέμα της οικονομικής ενίσχυσης για προμήθεια και τοποθέτηση δορυφορικών συστημάτων από το υπουργείο Aγροτικής Aνάπτυξης ώστε να ελέγχονται επαρκώς από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Αυτά δείχνουν το χάλι της δημόσιας διοίκησης αν όχι και την συγκάλυψη ή την συνέργια στην αποψίλωση του θαλάσσιου πλούτου. Τα περιθώρια όμως στενεύουν πια απελπιστικά. Πρέπει άμεσα να ενεργοποιηθούν όλες οι αρμόδιες αρχές και υπηρεσίες και να ληφθούν δραστικά μέτρα για την περιοχή προκειμένου να προστατευθεί και να διατηρηθεί η αειφορία, η βιοποικιλότητα και ο ενάλιος πλούτος της. Ας συντονίσουν τη δράση τους σ’ αυτή την κατεύθυνση και όλοι οι φορείς, σύλλογοι επαγγελματιών και ερασιτεχνών αλιέων, οικολόγοι, τοπική αυτοδιοίκηση κι όλοι οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες.-
ΣΥΝΤΟΜΑ γιατί σε λίγο, ίσως να είναι πια πολύ ΑΡΓΑ !!!!!

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007