Haki Stërmilli
| Haki Stërmilli | |
|---|---|
 Haki Stërmilli | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 17. 5. 1895. Debar, Osmansko Carstvo (danas Sjeverna Makedonija) |
| Smrt | 17. 1. 1953. (dob: 57) Tirana, Albanija |
| Državljanstvo | Albansko |
| Obrazovanje | |
| Zanimanje |
|
| Opus | |
| Znamenita djela | |
Kad bih bio dječak (alb. Sikur të isha djalë), 1936. | |
Haki Stërmilli (17. maj 1895 – 17. januar 1953) bio je albanski književnik i novinar. Njegova su se djela uglavnom bavila pitanjima vezanim za prava albanskih zajednica izvan Albanije, za republikanizam, emancipaciju žena i feminizam. Njegovo najpoznatije djelo je roman Kad bih bio dječak (alb. Sikur të isha djalë).
Stërmilli je rođen u Debru u Osmanskom Carstvu (u današnjoj Sjevernoj Makedoniji), a prvi je studij završio u Bitoli. Godine 1920, zajedno s Avnijem Rustemijem, postao je jedan od osnivača i tajnik omladinske organizacije Bashkimi (sh. Savez).[1] Kao antimonarhist i pristaša Fana Nolija sudjelovao je u pobuni koja je srušila monarhiju, ali je nakon njezine obnove krajem 1924. godine protjeran. Godine 1930. jugoslavenske su ga vlasti uhitile i deportirale u Albaniju, gdje je osuđen na zatvor zbog svojih antimonarhističkih aktivnosti. Tijekom Drugog svjetskog rata pridružio se Narodnooslobodilačkom pokretu (LNÇ) i postao prevdodnik pokreta debarskom području. Nakon rata izabran je za zastupnika albanskog parlamenta, a služio je i kao voditelj Narodne knjižnice Albanije do svoje smrti 1953. godine.
Među prvim Stërmillijevim djelima nalaze se romani Debarska nesreća (alb. Dibranja e mjerueshme) i Ljubav i odanost (alb. Dashuni e Besnikëri), koji opisuju progon albanske zajednice iz njegove matične regije Debra od strane srpske vojske.[2] Godine 1935. objavljeno je njegovo poluautobiografsko djelo Tamnica (alb. Burgu), memoari o životu u zatvoru i tamošnjim teškim uvjetima. Roman Kad bih bio dječak (alb. Sikur të isha djalë), objavljen 1936. godine, njegovo je najpoznatije djelo i prvo književno djelo na albanskom jeziku koje se bavi temama feminizma i emancipacije žena.[3] To je postala jedna od najpopularnijih knjiga 1930-ih na albanskom jeziku i za to se razdoblje smatra revolucionarnom.
Drugi su mu romani: Naši nasljednici (alb. Trashëgimtarët tanë, 1950), Putovi slobode (alb. Shtigjeve të lirisë, 1966) i Skenderbegov vitez (alb. Kalorësi i Skënderbeut, 1968).
- ↑ Kiefer, Dorothea (1979). Entwicklungspolitik in Jugoslawien: ihre Zielsetzungen, Planungen u. Ergebnisse. Oldenbourg. ISBN 978-3-486-49601-7. Pristupljeno 5 June 2011.
- ↑ Banham, Martin (1995). The Cambridge guide to theatre. Cambridge University Press. str. 14. ISBN 978-0-521-43437-9. Pristupljeno 5 June 2011.
- ↑ Bihiku, Koço (1964). An outline of Albanian literature. Naim Frashëri State Publishing House. Pristupljeno 5 June 2011.
