AMİGURUMİ

Merhabalar:)

İşte yeni merakım arkadaşlar, bu ilk denemem.. Biraz acemice oldu ama yine de idare eder, siz ne dersiniz?

Bebeği örgüoyuncaklar'ın tarifiyle yaptım.. Öyle güzel anlatmış ki hiç zorlanmadım..

Kitty'yi de yabancı bir siteden aldım neresi olduğunu hatırlamıyorum bulursam onu da yayınlarım..

Bu da yine aynı renkleri kullanarak yaptığım hello kitty, ben çok sevdim bu amigurumi işini:))

MİMLENDİM

Sevgili kardeşim Hülya beni mimlemiş.. Cevap istediği sorular var:

1.Yıl sonunda zengin olmak koşuluyla bir yıl boyunca her gece kabus görmek ister miydiniz?

Herşeyin başı sağlık.. Bir yıl boyunca kabus görüp kafayı bozmak istemem, ben böyle de mutluyum:)

2. Kör olmak ve sağır olmak arasında nasıl bir seçim yapardınız?

Böyle bir tercih yapmak çok zor (Çocuklara sorulan anneni mi daha çok seviyorsun yoksa babanı mı sorusu gibi birşey bu da ) ama illa da bir seçim yapmak zorundaysam gözlerim kalsın benimle onlara daha çok ihtiyacım var..

3. Öleceğiniz anı bilmek ister miydiniz?

Hayır

4. Bu gecenin son geceniz olduğunu öğrenseniz birine söylemediklerinizden dolayı üzülür müydünüz?

Ama önceki soruda öleceğim zamanı bilmek istemediğimi belirtmiştim ben..

5. Eviniz yanıyor aileniz ve siz kurtuldunuz, son bir kez daha eve girme şansınız olsa neyi kurtarırdınız?

Çantam, dergilerim, bilgisayarım, eski fotoğraflar.. (bu arada bunları kurtarmak için birkaç sefer yapmam gerekecek:) )

Sanırım şimdi bu mimi başka arkadaşlara paslamam gerekiyor..

tatesal

yaprak engin

adadenizi

acemicadı

hobisarayı

marifetli periler ben de sizleri mimliyorum, şimdiden kolay gelsin..

BAHAR GELDİ YORULDUM MU NE..

Bahardan mıdır nedir yoksa tembeliğime ben mi bahane arıyorum bilmiyorum son zamanlarda üretkenliğim dibe vurmuş durumda, sesiber'in başlattığı etkinlik için ancak bir el yapabildim bir de ite kaka başka bir örgüden artan iplerle bu şiş kutusuyla patiği yaptım.. hiç yoktan iyidir herhalde..

İYİ Kİ DOĞDUM

Yürüdüm; yollar değil zamandı adımladığım...

Bir, iki, üç, dört...

Her adımda birşeylere yaklaştım; her adımda birşeylerden uzaklaştım...

Bir bahar günü akşam üzeri çıktım yola, önceleri bilmezdim sonradan öğrendim: Hayat "Uzun ince bir yol" muş... İlk zamanlar hangi kavşaktan hangi yola döneceğimi gösterenler vardı: Annem, babam, öğretmenlerim, büyüklerim... herbiri birer işaret levhasıydı sanki.. Ben ilerledikçe levhalar azaldı, ben de daha seyrek bakmaya başladım onlara...

Aynı yoldan birden fazla geçtiğim oldu, tarihin tekerrürünü bildim de gene de yanlış yapmaktan kendimi alamadım. Dizlerimdeki dermanın bittiği anlar oldu, işte buraya kadarmış dediğim. Vefasız gönüllerde konakladım, gönlümün terazisini bir türlü dengeleyemedim; kefenin bir tarafı hep ağır geldi. Ayağıma karasular indiğinde kahveleri bahane ettiğim sohbetlerim oldu..

Yağmurlar yağdı, güneşler doğdu, geceler gündüzler oldu, acılar oldu, sevinçler oldu..

Hepsi bir oldu bir ömür oldu..

Adı da SELMA kondu...

ÖDÜL ALMAK ÇOK GÜZELMİŞ:)

Yüzlerini görmeden, seslerini duymadan sevdiğim, muhabbet duyduğum, onlarla iletişim kurmaktan mutlu olduğum arkadaşlarımdan ikisi sevgili dikiş sepeti (ds handmade) ve hüliçarşı (hülya kardeşim) beni ödüle layık görmüşler. Aldığım ilk ödül olması dolayısıyla bendeki yeri çok özel olacak.. ikisine de çok teşekkür ediyorum. Aranızda olmaktan, sizlerle birşeyler paylaşmaktan mutluluk duyuyorum..

Ödülün üç maddelik bir kuralı var.

1-ödülü veren kişinin linkini yayınlamak.
2-ödülü verdiğin kişilere mutlaka haber vermek
3-bu ödülü verdiğin kişilerin linkini vermek

Ben de bu güzel ödülü almaktan mutlu olacaklarını umduğum sevgili arkadaşlarım dilevser,

yaprak engin, sergun ve blogumu şekillendirirken çok yardımı olan sevgili boncuk hanım'a gönderiyorum..