ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ – ΕΦ’ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ

Το περιουσιακό αποτελεί διαχρονικά, ένα από τα καυτά ζητήματα σε όλες τις διαπραγματευτικές διαδικασίες. Καθίσταται ως δυσεπίλυτο, λόγω της εμμονής της τουρκοκυπριακής πλευράς στην εξουδετέρωση διεθνών συμβάσεων, προτάσσοντας ρυθμίσεις που θα ωφελούν τους σημερινούς παράνομους χρήστες.

Ως γνωστό, στα πλαίσια της συμφωνίας της 21ης Μαρτίου 2008, καταρτίστηκε μία ομάδα εργασίας που αφορά το περιουσιακό. Επικεφαλής αυτής της ομάδας από ελληνοκυπριακής πλευράς διορίστηκε η τέως υπουργός Εξωτερικών κ.Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή και από τουρκοκυπριακής πλευράς, ο κ.Αχμέτ Ερντενγκίζ, «γενικός διευθυντής» του λεγόμενου Υπουργείου Εξωτερικών.

Η 21η Απριλίου 2008, ήταν η μέρα κατά την οποία συνεδρίασε για πρώτη φορά η ομάδα εργασίας για το περιουσιακό. Κατά την συνεδρία έγινε μια πρώτη ανίχνευση των προθέσεων της τουρκοκυπριακής πλευράς, η οποία σημείωσε την ανάγκη εφαρμογής της αρχής της διζωνικότητας και διασφάλισης της πλειοψηφίας των Τουρκοκυπρίων στο κομμάτι που θα βρίσκεται υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση. Η ελληνοκυπριακή πλευρά σημείωσε ότι θα περίμενε από την άλλη πλευρά να φέρει μια πρόταση η οποία θα δίνει το δικαίωμα της επιστροφής σε όσο το δυνατόν περισσότερους πρόσφυγες υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση, θα παρέχει το αναφαίρετο δικαίωμα επιστροφής σε όσους το επιθυμούν, καθώς και την ικανοποιητική αποζημείωση σε όσους δεν επιθυμούν να επιστρέψουν.

Παρά το αρνητικό κλίμα που εβγαινε μέσα από τις συναντήσεις των ομάδων εργασίας και των τεχνικών επιτροπών, παρά τη θωλούρα που επικρατούσε στη βάση λύσης του Κυπριακού και παρά τις προτροπές όλων των κομμάτων πλην του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, ο Πρόεδρος κ.Χριστόφιας, αποφάσισε την έναρξη απ’ευθείας διαπραγματεύσεων με τον κατοχικό ηγέτη.
Αφού προηγήθηκαν δεκαέξι συναντήσεις μεταξύ των δύο ανδρών, κατά τις οποίες συζητήθηκαν τα θέματα διακυβέρνησης και κατανομής εξουσιών, στις 28 Ιανουαρίου 2009, συζητήθηκε για πρώτη φορά το περιουσιακό. Οι δύο ηγέτες ξεκίνησαν από διαφορετικές αφετηρίες και όπως σύντομα διαφάνηκε διαφορετικές είναι και οι στοχεύσεις τους. Κατά την επίσημα πρώτη, ανταλλάγηκαν έγγραφα τα οποία παρουσίαζαν τις αρχικές θέσεις των δύο πλευρών.

Στις 4 Φεβρουαρίου 2009, στη 18η συνάντηση των δύο ηγετών συνεχίστηκε η συζήτηση επί του περιουσιακού. Κατά την συνάντηση επικράτησε ένταση, η οποία προκλήθηκε από την μεγάλη διάσταση απόψεων που διαπιστώνονται και στο περιουσιακό. Το βασικό θέμα διαφοράς, που είναι και το μείζον για το κεφάλαιο αυτό, είναι ποιος έχει τον πρώτο λόγο στην περιουσία. Η τουρκοκυπριακή πλευρά, επέμεινε όπως έχει τον πρώτο λόγο ο παράνομος χρήστης, προβάλλοντας μάλιστα το ανυπόστατο επιχείρημα πως εάν υπάρξουν μετακινήσεις πληθυσμού, τότε «οι Τουρκοκύπριοι θα γίνουν για τρίτη φορά πρόσφυγες». Η ελληνοκυπριακή πλευρά, επέμεινε στη βασική αρχή, σύμφωνα με την οποία τον πρώτο λόγο για την περιουσία πρέπει να έχει ο νόμιμος ιδιοκτήτης.

Στη 19η συνάντηση των δύο ηγετών, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2009, συνεχίστηκε η συζήτηση επί των περιουσιών. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας επέμεινε στο τρίπτυχο επιστροφή – αποζημιώσεις – ανταλλαγή, κάτι το οποίο φραστικά αποδέχεται και ο κατοχικός ηγέτης, αλλά στα κριτήρια που θέτει, εξουδετερώνει την πρώτη πτυχή. Ο τελευταίος ενισχύοντας την αδιάλλακτη του στάση, εξέφρασε την άποψη ότι εάν οι σημερινοί διαμένοντες στην ξένη περιοσία έχουν επενδύσει περισσότερα από ό,τι ήταν η αξία της, τότε αυτή θα παραμείνει στα χέρια τους, καθώς και ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα επιστραφούν περιουσίες Ελληνοκυπρίων, που βρίσκονται σε περιοχές οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί στρατιωτικές. Ειδικά από την τελευταία του πρόταση, φαίνεται η επιβολή θέσεων της Άγκυρας, αλλά και η πρόθεση του Αττίλα να μην απομακρύνει τα κατοχικά του στρατεύματα.

Σε συνέχεια της συζήτησης επί του περιουσιακού, στην 20η συνάντηση των δύο ηγετών, που πραγματοποιήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2009, ο κατοχικός ηγέτης πρότεινε την σύσταση δικαστηρίου, στο οποίο θα καταλήγουν τα θέματα των περιουσιών. Κάτι που σαφέστατα δεν λύνει το πρόβλημα και παράλληλα αφήνει ανοικτό ενδεχόμενο, μελλοντικών συγκρούσεων των δύο κοινοτήτων, αφού πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι δίκαιες αποφάσεις του εν λόγω δικαστηρίου, δεν θα ικανοποιούν τους παράνομους χρήστες των ελληνοκυπριακών περιουσιών.

Προσωρινό τέλος στο καυτό κεφάλαιο του περιουσιακού, έβαλαν οι δύο ηγέτες στην 21η συνάντηση τους, στις 5 Μαρτίου 2009. Σύμφωνα με δηλώσεις του Ειδικού Αντιπροσώπου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στην Κύπρο η συζήτηση για το περιουσιακό παραπέμθηκε στους δύο συμβούλους Γιώργο Ιακώβου και Οζντίλ Ναμί.

Στις 28 Απριλίου 2009 και ενώ οι συζητήσεις στα πλαίσια των απ’ευθείας διαπραγματεύσεων, συνεχίστηκαν για ευρωπαϊκά θέματα, εκδίδεται η απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο Λουξεμβούργο για την υπόθεση του Μελέτη Αποστολίδη εναντίον του ζεύγους Όραμς από τη Βρετανία, ανάβοντας φωτιά στο κεφάλαιο του περιουσιακού.

Το Δ.Ε.Κ. δικαίωσε πλήρως το Μελέτη Αποστολίδη, ο οποίος είχε κινηθεί νομικά εναντίον των Όραμς επειδή είχαν ανεγείρει οικία σε γη που του ανήκει στην Κερύνεια και απεφάνθη ότι η αναστολή της εφαρμογής του κοινοτικού κεκτημένου στις περιοχές στις οποίες η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο και το γεγονός ότι η απόφαση δεν μπορεί στην πράξη να εκτελεστεί στον τόπο όπου βρίσκεται το ακίνητο δεν εμποδίζουν την αναγνώριση και την εκτέλεση της σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ, ξεκαθαρίζοντας ότι η απόφαση ενός δικαστηρίου της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να αναγνωρίζεται και να εφαρμόζεται από τα άλλα κράτη μέλη ακόμη και όταν αφορά έκταση που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της νήσου.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας κληθείς να σχολιάσει αν η απόφαση αλλάζει κάτι στις διαπραγματεύσεις, είπε ότι «οι διαπραγματεύσεις, είναι διαπραγματεύσεις και δεν πρέπει αυτή τη στιγμή να μας κυριεύσει ο ενθουσιασμός και να θεωρήσουμε ότι τα πάντα επιλύονται ως δια μαγείας, ένεκα της απόφασης του Δικαστηρίου. Θα δώσουμε την μάχη, αξιοποιώντας όλα όσα επιχειρήματα προσφέρονται από το διεθνές δίκαιο, το ευρωπαϊκό δίκαιο και από τις οποιεσδήποτε άλλες διεθνείς συμβάσεις», προσθέτωντας ότι αυτή η απόφαση: «είναι και επιβεβαίωση της ορθότητας των δικών μας θέσεων που υποστηρίζουμε στις συνομιλίες».

Παράλληλα στα κατεχόμενα επεκράτησε έντονη δυσαρέσκεια και προβληματισμός. Ο Ταλάτ, έσπευσε με γραπτή του δήλωση, να καθησυχάσει την κοινή γνώμη στα κατεχόμενα, καθώς εκδηλώθηκε πια η ανησυχία ότι η απόφαση του ΔΕΚ άνοιξε το δρόμο σε όσους Ελληνοκυπρίους επιθυμούν να διεκδικήσουν την περιουσία τους που Τουρκοκύπριοι έχουν σφετεριστεί και έχουν πωλήσει σε Ευρωπαίους πολίτες. Με περισσό θράσος δήλωσε ότι «είναι απαράδεκτο ότι το ΔΕΚ αγνόησε ότι η υπόθεση μεταξύ του κ. Αποστολίδη και του ζεύγους Όραμς ήταν αποτέλεσμα, όχι παράνομης ενέργειας από το ζεύγος Όραμς, αλλά άμεσο αποτέλεσμα του ζητήματος των περιουσιών στην Κύπρο και το γεγονός ότι υπάρχουν δύο καθεστώτα περιουσιών και δύο διαφορετικοί νόμοι στις δύο πλευρές του νησιού». Συνεχίζοντας τον παραλογισμό του σημείωσε ότι «η αναζήτηση λύσης στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δεν θα πρέπει να θεωρείται σημάδι αδυναμίας» και ότι οι πρόσφατες εξελίξεις έχουν καταδείξει ότι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ τυγχάνει «εκμετάλλευσης» και δεν βοηθά τη λύση του Κυπριακού.

Οι Βρετανοί όμως επιβεβαιώνοντας την μόνιμα εχθρική πολιτική τους για την Κύπρο, έδειξαν τις πραγματικές τους προθέσεις στην έδρα του ΟΗΕ. Στις 15 Μαϊου λοιπόν μοιράσθηκε η έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Στην έκθεση αυτή συμπεριλαμβανόταν μία παράγραφος η οποία αναφερόταν στην απόφαση του ΔΕΚ για την υπόθεση Όραμς.

Ακολουθώντας μια πρακτική που δεν συνηθίζεται στο Διεθνή Οργανισμό, η Γραμματεία προέβη σε τροποποίηση της εν λόγω έκθεσης, η οποία επανακυκλοφόρησε τροποποιημένη στις 20 Μαϊου. Η μοναδική αλλαγή αφορούσε στην αφαίρεση ολόκληρης της σχετικής παραγράφου για την υπόθεση Όραμς, γεγονός που ξεσήκωσε έντονες αντιδράσεις στην πολιτική αρένα της Κύπρου.

Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών σε σχετική του ανακοίνωση τονίζει επικριτικά, ότι η αφαίρεση της επίμαχης παραγράφου που συνδέεται άμεσα με την ουσία του Κυπριακού, αποτελεί μεγάλη πολιτική ήττα. «Δεν κατανοούμε πώς και γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία «επέτρεψε» αυτή την εξέλιξη. Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η τροποποίηση της τελευταίας στιγμής έγινε μάλλον κατόπιν συνεννόησης με την Κυπριακή Κυβέρνηση», προσθέτουν και διερωτούνται «γιατί όμως δίνεται η εντύπωση ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση φαίνεται να υποβαθμίζει τη σημασία της υπόθεσης Οραμς;».


Ο βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κόμματος κ.Ρίκκος Ερωτοκρίτου αναφερόμενος στις αιχμές που άφησε κατά της Κυβέρνησης το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών δήλωσε ότι: «εάν είναι έτσι, φαίνεται ότι η κυβέρνηση δεν έχει καμιά πρόθεση να αξιοποιήσει πολιτικά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων την απόφαση στην υπόθεση Οραμς και φροντίζει από τώρα να την εξουδετερώσει την οποιαδήποτε πολιτική σημασία αυτής της απόφασης», καλώντας παράλληλα την Κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει την θέση της επί του θέματος.

Σε γραπτή δήλωσή του, ο Υφυπουργός παρά τω Προέδρω Τίτος Χριστοφίδης ανέφερε ότι: «ενόψει των διεργασιών που διεξάγονται στα Ηνωμένα Έθνη για την υιοθέτηση του ψηφίσματος για την ανανέωση των όρων εντολής της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, η Κυπριακή Δημοκρατία προβαίνει σε όλες τις ενδεικνυόμενες ενέργειες για ενίσχυση της θετικής προοπτικής των διαπραγματεύσεων», κάτι που δυστυχώς δεν διαψεύδει τις κατηγορίες του ΕΥΡΩΚΟ και των Οικολόγων.

Η συνέχιση της συζήτησης για το περιουσιακό, η οποία γέμισε το μεγάλο καλάθι των διαφωνιών αναμένεται να συνεχισθεί στις επικείμενες συναντήσεις Χριστόφια και Ταλάτ. Το κεφάλαιο αυτό, παίρνει μια νέα τροπή, αφού με την απόφαση του ΔΕΚ, εξουδετερώνονται τα επιχειρήματα της τουρκοκυπριακής πλευράς. Η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει πλεον στα χέρια της ένα ισχυρό χαρτί, το οποίο οφείλουν να σεβαστούν οι τουρκοκύπριοι, εάν πραγματικά επιδιώκουν μια δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση και εάν βέβαια το χρησιμοποιήσουμε!

Πληροφορίες για εγκατάσταση μεγάλου ραντάρ από τον τουρκικό στρατό στην Κύπρο

Ένα από τα μεγαλύτερα ραντάρ για στρατιωτική χρήση στην ευρύτερη περιοχή της Κύπρου θα εγκαταστήσουν τα τουρκικά στρατεύματα στην κατεχόμενη Καντάρα, σύμφωνα με δημοσίευμα στον τουρκοκυπριακό Τύπο. Η εφημερίδα «Αφρίκα» γράφει ότι το ραντάρ στην Καντάρα θα είναι το έκτο μεγαλύτερο στην Μέση Ανατολή και θα ελέγχεται απ' ευθείας από τον τουρκικό στρατό. Η Καντάρα βρίσκεται στην οροσειρά του Πενταδάκτυλου, σε υψόμετρο 724 μέτρων.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ 5Η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ

Συμπατριώτες και Συμπατριώτισσες,

Την Παρασκευή 24 Απριλίου στις 7:00 μ.μ. μπροστά στο συρματόπλεγμα της ντροπής στο Λήδρα Πάλας στη Λευκωσία, θα αποτίσουμε ΦΟΡΟ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ στην Επέτειο του ΟΧΙ του Κυπριακού Ελληνισμού ενάντια στο καταστροφικό για την Κύπρο μας Σχέδιο Ανάν.

Σας καλούμε όλους εκεί για να διαδηλώσουμε την αποφασιστικότητά μας ότι ΔΕΝ ΘΑ ΓΟΝΑΤΙΣΟΥΜΕ μπροστά στην αλαζονεία του Τούρκου εισβολέα και κατακτητή και ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΙΣ στα ανθρώπινα δικαιώματά μας όπως αυτά καθορίζονται από το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

Συμπατριώτες και Συμπατριώτισσες. Η ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ θα σημάνει και πάλι σύντομα για ολόκληρη την Κύπρο μας. Γιατί φανερός και ξεκάθαρος είναι και τώρα ο κίνδυνος επιβολής ΜΙΑΣ ΑΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΛΥΣΗΣ, μιας λύσης με Παρθενογένεση ενός Πολιτειακού Εκτρώματος που θα ενταφιάζει την εθνική μας καταγωγή, θα καταλύει τη Δημοκρατία, θα τσιμεντώνει τον φυλετικό – ρατσιστικό διαχωρισμό των πολιτών.

Κύπριε συμπατριώτη, εσύ που με την ψήφο σου στο Δημοψήφισμα του 2004 ΔΙΕΣΩΣΕΣ την Κυπριακή Δημοκρατία και την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ σ’ αυτή τη γη, καλείσαι τώρα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΄Η ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ, να υπερασπιστείς και πάλι τα Δίκαια και τα Δικαιώματά σου.

Ελάτε να στείλουμε ένα μήνυμα ότι απορρίπτουμε κάθε μορφής υποχωρήσεις οι οποίες δεν διασφαλίζουν ή αποκαθιστούν τα δικαιώματά μας.

Κύριοι ομιλητές οι Βάσος Λυσσαρίδης και Γεράσιμος Αρσένης. Θα χαιρετίσουν η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, αρχηγοί ή εκπρόσωποι κομμάτων και εκπρόσωποι των Οργανωτών. Το Συλλαλητήριο οργανώνουν δεκάδες Κινήσεις, Σωματεία και Οργανώσεις της Κύπρου καθώς επίσης η εξ Ελλάδος Συντονιστική Επιτροπή Υποστήριξης για Ελεύθερη Κύπρο και το Σωματείο στην Αθήνα Συμπαράστασης στον Αγώνα της Κύπρου. Το ζωντανό αγωνιστικό μουσικό πρόγραμμα που θα πλαισιώσει την εκδήλωση θα λαμπρύνει με τη συμμετοχή του ο δεξιοτέχνης της κρητικής λύρας κα! ι τραγουδιστής Πάρης Περισυνάκης.

Ας δώσουμε όλοι μαζικά το παρόν μας στο Συλλαλητήριο της 24ης Απριλίου για να προειδοποιήσουμε ότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ ο περήφανος λαός μας θα δεχθεί ΣΥΓΚΑΛΥΜΜΕΝΑ ΄Η ΟΧΙ ΣΧΕΔΙΑ ΤΥΠΟΥ ΑΝΑΝ.

Παρόντες ΟΛΟΙ: Λαός, Κόμματα και Εκκλησία.

Δολοφονία Θεόφιλου

του αξιότιμου Λάζαρου Μαύρου

Π Ρ Ι Ν 15 ΧΡΟΝΙΑ: Λίγο μετά τις 10 το βράδυ της Κυριακής 20ής Μαρτίου 1994, έξω από το σπίτι του στην οδό Θουκυδίδου της Αγλαντζιάς, μόλις κατέβηκε από το αυτοκίνητό του, δολοφονήθηκε, πυροβοληθείς εκ του συστάδην πέντε φορές με πιστόλι 9 χιλιοστών, ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ.

Από την πρώτη στιγμή όλοι ήξεραν και ουδείς αμφέβαλλε, ποιος διέταξε τη δολοφονία του: Τ Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟ κράτος, με τους πληρωμένους πράκτορές του, εξόντωσε άνανδρα τον 37χρονο, αγνό, ακούραστο και αποτελεσματικότερο αγωνιστή της αντικατοχικής - απελευθερωτικής, ελληνο-κουρδικής συμμαχίας. Τον κύριο στυλοβάτη της διεθνοποίησης του λησμονημένου και περιφρονημένου Κουρδικού Ζητήματος. Τον αεικίνητο, εντός και εκτός Κύπρου, Εκπρόσωπο τής τότε κυπριακής Επιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν.

Τ Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟ κράτος, με τη δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη, στόχευε στην εξόντωση εκείνου που η Άγκυρα, πραγματικά, φοβόταν περισσότερο. Στόχευε στην εξόντωση της έμπρακτης ανάπτυξης μιας αγωνιστικής συμμαχίας ανάμεσα στο ένοπλο απελευθερωτικό κίνημα του κουρδικού λαού, από τη μια, της Κύπρου και της Ελλάδος από την άλλη.

Το τουρκικό κράτος φοβόταν ότι ήταν εντελώς φυσιολογική η ελληνο-κουρδική συμμαχία εναντίον του. Και εκτιμούσε ότι προωθείτο συστηματικά. Κρίνοντας -πάντα- εξ ιδίων τα αλλότρια, η Άγκυρα κατηγορούσε την Αθήνα και τη Λευκωσία για «υπόθαλψη και ενίσχυση» τής, δήθεν, «τρομοκρατίας του ΡΚΚ», όπως χαρακτήριζε τον κουρδικό αγώνα. Έφθασε μέχρι του σημείου να ονομάζει «τρομοκράτες» τους τότε βουλευτές, Χρίστο Πέτα του ΑΚΕΛ, Ανδρέα Παναγιώτου του ΔηΚο και Δημήτρη Ηλιάδη της ΕΔΕΚ, επειδή επισκέφθηκαν το κέντρο εκπαίδευσης των Κούρδων ανταρτών στην κοιλάδα Μπεκάα του Λιβάνου!

- Το 1994 ο ένοπλος κουρδικός αγώνας βρισκόταν ήδη στο δέκατο έτος ανάπτυξής του.

- Το 1994 η Ελλάς του Ανδρέα Παπανδρέου, με υπουργό Εθνικής Άμυνας τον Γεράσιμο Αρσένη, οικοδομούσε εμπράκτως το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος - Κύπρου.

- Το 1994 συγκροτήθηκε στις Βρυξέλλες, ως καρπός μακρόχρονης σκληρής δουλειάς και διεθνιστικής κινητοποίησης, το πρώτο στην ιστορία διεθνές συνέδριο για το Κουρδικό Ζήτημα.

Την ήττα εκείνης της προοπτικής και την τρομοκράτηση, τον εκφοβισμό, των δειλών και υποταγμένων, επιδίωξε, με τη δολοφονία του ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ, το τουρκικό κράτος.
Έκτοτε, φευ, πέτυχε: 1999, Σημίτης, Πάγκαλος και… Ναϊρόμπι!

Υ.Γ. Σήμερα Παρασκευή, 4 μ.μ., τρισάγιο στον τάφο του Θεόφιλου, στο κοιμητήριο των Αγ. Κων/νου και Ελένης. Την Κυριακή 29.3.09 το 15ο μνημόσυνό του, στον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα, επί της οδού Κερύνειας, στο Πλατύ Αγλαντζιάς της Λευκωσίας.


ΕΡΩΤΗΣΗ
Μετά από τη σημαντικότατη εκπομπή του στο «Κουτί της Πανδώρας» (προχθές βράδυ αναμεταδοθείσα από το κρατικό ΡΙΚ-1) για το ανθελληνικό Πονγκρόμ των Σεπτεμβριανών του 1955, ο καλός κ. Κώστας Βαξεβάνης (που του αξίζουν τα εύγε), θα δείξει, άραγε, την ίδια προσοχή και στα ντοκουμέντα, τουρκικά και βρετανικά, που αναδεικνύει για την Τουρκανταρσία 1963-64 το δίγλωσσο βιβλίο «Αιματηρή Αλήθεια - Bloody Truth 1955-1974», που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες η Κίνηση για Ελευθερία & Δικαιοσύνη στην Κύπρο;

Δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί ΚΑΙ με αυτά

Το τελευταίο διάστημα έχει σημειωθεί μια επίσκεψη, συνοδευόμενη από κάποιες δηλώσεις και κάποιους μελλοντικούς σχεδιασμούς, που κάθε άλλο παρά μας ευχαριστούν.

Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, επισκέφθηκε την Άγκυρα και σε κοινό ανακοινωθέν, μας ενημέρωσαν για τους στόχους των δύο χωρών. Μεταξύ αυτών, η άρση της δήθεν απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων.

Έχει ήδη προγραμματιστεί επίσκεψη και του Προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα στην Άγκυρα.

Λίγες εβδομάδες πριν από την προγραμματισμένη προαναφερθείσα συνάντηση, προηγήθηκε και η επίσκεψη ενός από τους αδερφούς του Ομπάμα στην Τουρκία, όπου και υπογράφτηκαν κάποιες εμπορικές συμφωνίες. Ο αδερφός του δήλωσε ενθουσιασμένος από τον τρόπο που τον υποδέχτηκαν οι Τούρκοι και δήλωσε ότι θα μεταφέρει στον αδερφό του, κάποιες ανησυχίες που του εξέφρασαν οι Τούρκοι για την οικονομική κρίση που βιώνουμε.

Έχει όμως ήδη σχεδιαστεί και μια άλλη επίσκεψη, που μόνο οργή μπορεί να προκαλέσει. Τις προσεχείς μέρες αναμένεται επίσκεψη του πρώην μουτζαχίντ και συντρόφου του πρώην ΓΓ του ΑΚΕΛ, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, στην Ουάσινγκτον και την Νέα Υόρκη.

Σύμφωνα με έγκυρςε πληροφορίες, έλαβε υποσχέσεις ότι θα γίνει δεκτός από την Χίλαρυ Κλίντον, καθώς και ότι θα προσπαθήσει να συναντήσει και τον ΓΓ του ΟΗΕ. Όλα αυτά βέβαια στο πλαίσιο της άρσης της δήθεν απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων.

Απλοί θεατές παραμένουν οι κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδας, οι οποίες ικανοποιήθηαν με μια αναμνηστική φωτογραφία της Ντόρας Μπακογιάννη με την Χίλαρυ Κλίντον, αλλά και με τις γενικόλογες προεκλογικές υποσχέσεις του Μπαράκ Ομπάμα.

Δεν μπορούν να αντιδράσουν στο διπλωματικό ζήτημα που τίθεται: Ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ δεν θα γίνει δεκτός σαν εκπρόσωπος της τουρκοκυπριακής κοινότητας, αλλά σαν «Πρόεδρος της ΤΔΒΚ» από την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, για πρώτη φορά μετά την ανακήρυξη του ψευδοκράτους.

Φυσικά ο πρώην ΓΓ του ΑΚΕΛ δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί ΚΑΙ με αυτά τα θέματα, αφού η μόνη του έγνοια είναι η μετατροπή του Προοεδρικού, του ΡΙΚ, του ΘΟΚ, της αστυνομίας, της ΚΥΠ (και αναμένουμε να δούμε ποιοι άλλοι οργανισμοί έχουν μπει στο στόχαστρο) σε παραρτήματα του ΑΚΕΛ.

ΜΑΣ ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΛΥΣΗ

Είναι γνωστό από διάφορους μελετητές, ότι η πάλαι ποτέ Βρετανική Αυτοκρατορία εξαπλώθηκε, ακολουθώντας την τακτική του «διαίρει και βασίλευε». Έσπερνε την διχόνοια σε μια μάζα ανθρώπων με διάφορα προσχήματα, για να την διαιρεί και να βασιλεύει ανενόχλητη, αφού η μάζα πλέον είχε άλλα ανοικτά μέτωπα να αντιμετωπίσει.

Δεν συμβαίνει το ίδιο και στην Κύπρο; Ποιος ασχολείται με την παρουσία των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο; Κανένας! Η δικαιολγία είναι ότι, δεν μπορούμε να ανοίξουμε άλλο μέτωπο. Δικαιολογία που επανέλαβε ο πρώην ΓΓ του ΑΚΕΛ, λίγες μέρες μετά την εκλογή του στο ύπατο αξίωμα.

Φυσικά και η δικαιολογία δεν είναι η αδυναμία μας να αντιμετωπίσουμε ένα δεύτερο μέτωπο. Ο πρώην ΓΓ του ΑΚΕΛ δεν θέλει να θίξει τα συμφέροντα της «Αυτοκρατορίας», επειδή η λειτουργία του κόμματος που τον ανέδειξε, νομιμοποιήθηκε κρυφά και παράνομα από αυτήν, το 1959.

Κρυφά και παράνομα επειδή, σύμφωνα με την μυστική «Συμφωνία Κυρίων» που είχαν υπογράψει οι πρωθυπουργοί Ελλάδας και Τουρκίας στη Ζυρίχη, η οποία προέβλεπε ρητώς «την απαγόρευση των κομμουνιστικών δραστηριοτήτων στο νησί», οι Βρετανοί έπρεπε να πάρουν την συγκατάθεση της Ελλάδας και της Τουρκίας για να προβούν σε αυτή την υπέρβαση. Συγκατάθεση την οποία δεν πήραν ποτέ, επειδή όπως ισχυρίζεται το Φόρεϊν Όφις σε δημοσιευθέντα έγγραφα του, σε περίπτωση που αντιδρούσε η Τουρκία θα έλεγαν ότι, το ΑΚΕΛ παρέμενε αποκηρυγμένο από το 1933 και έτσι δεν παραβιαζόταν η «Συμφωνία Κυρίων».

Αυτό που προκαλεί βέβαια, δεν είναι η νομιμοποίηση της λειτουργίας του ΑΚΕΛ, επειδή η ελεύθερη έκφραση είναι αναφαίρετο δικαίωμα όλων των ανθρώπων, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να απαγορευθεί για τα στελέχη του ΑΚΕΛ. Αυτό που προκαλεί, είναι ότι το ΑΚΕΛ λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο λειτούργησε η Βρετανική Αυτοκρατορία και με τον οποίο εξακολουθεί να λειτουργεί η Βρετανική κυβέρνηση. Την τακτική του «διαίρει και βασίλευε».

• Έτσι διχάστηκαν οι παράγοντες ποδοσφαιρικών σωματείων, για να δημιουργηθούν ποδοσφαιρικές ομάδες για τους ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ. (Κι ας το παίζει κατήγορος της κομματικοποίησης του ποδοσφαίρου).
• Έτσι διχάστηκε το διοικητικό συμβούλιο του σωματείου «Ελεύθερος Άγιος Αμβρόσιος» για να δημιουργηθεί ένα νέο σωματείο με τους Αγιαμβροσίτες ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ.
• Έτσι διχάστηκε προεκλογικά και το διοικητικό συμβούλιο της οργάνωσης πολυτέκνων, για να στηρίξει την υποψηφιότητα του.

Ο πρώην ΓΓ του ΑΚΕΛ, φορώντας την προεκλογική του μάσκα, προσπάθησε, πληρώνοντας πολύ ακριβά τα τηλεοπτικά σποτάκια, να μας πείσει ότι είναι ο πρόεδρος που ενώνει. Μετεκλογικά και βγάζοντας την ενωτική μάσκα, φαίνεται ότι κάνει ακριβώς το αντίθετο.

• Καθημερινά σπέρνεται η διχόνοια, για την παραποίηση της ιστορίας που επιχειρείται από τον εντολοδόχο υπουργό Παιδείας.
• Καθημερινά σπέρνεται η διχόνοια, για την προσπάθεια του ιδίου αλλά και κάποιων δόκτορων που επιστρατεύθηκαν, να μας πείσουν για την συνυπευθυνότητα μας στις δολοφονίες, βιασμούς και βασανηστήρια ελληνοκυπρίων.
• Τα προαναφερθέντα είναι οι βασικότερες πηγές διχόνοιας. Για άλλες μικρότερες, θα μπορούσε να μιλά κανείς για ώρες. (ΘΟΚ, κομματικοποίηση Αστυνομίας, λειτουργία της ΚΥΠ...)

Ο άνθρωπος ο οποίος κρίθηκε άξιος της εμπιστοσύνης του πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ για να παρακαμφθεί ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας πριν 5 χρόνια -όλοι θα θυμάστε τα τηλεφωνήματα που έγιναν λίγο πριν το δημοψήφισμα τυ 2004-, αγωνίζεται, όπως ισχυρίζεται, για μια συνολική λύση στο κυπριακό πρόβλημα.

ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΛΥΣΗ,
ΝΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ
Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΒΡΕΤΑΝΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ
ΑΠΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ;

Δύο αδέλφια κηδεύουν δέκα αγαπημένα πρόσωπα

Η σύνταξη πιστή στην υπόσχεση που σας είχε δώσει, επανέρχεται στις δολοφονίες Ελληνοκυπρίων από το χωριό Παλαίκυθρο.

1. Είναι άξιον απορίας αν ο πρώην ΓΓ του ΑΚΕΛ, θεωρεί ότι για τα εγκλήματα που αφηγούνται πιο κάτω, είμαστε κι εμείς συνυπεύθυνοι.
2. Είναι άξιον απορίας αν ο προκλητικός υπουργός Παιδείας και Αφελληνισμού, εξακολουθεί να πιστεύει στην επαναπροσέγγιση, χωρίς πρώτα την δικαίωση αυτών των ψυχών που δολοφονήθηκαν άνανδρα και την παραδειγματική τιμωρία των Τουρκοκύπριων δολοφόνων.
3. Είναι άξιον απορίας βέβαια και το γιατί αυτή η τραγική ιστορία, δεν προβλήθηκε από το κρατικό κανάλι.

Τα αδέλφια Γιώργος και Γιαννούλα Λιασή, από το Παλαίκυθρο, κηδεύουν τη μητέρα τους, τρεις αδελφές, ένα ανιψάκι, το θείο, τη γιαγιά και τον παππού. Μαζί τους θα κηδευτούν και τα πεθερικά του Γιώργου.

«Κάνουμε μια ετεροχρονισμένη κηδεία», είπε ο Γιώργος Λιασής, ο οποίος αύριο Κυριακή κηδεύει τη μητέρα του, τρεις αδερφές, ένα ανιψάκι, το θείο του, τη γιαγιά και τον παππού, τους γονείς της μητέρας του.
Μιλώντας για πρώτη φορά για την τραγική εκείνη ημέρα, η Γιαννούλα Λιασή, που δέχθηκε 17 σφαίρες, λέει ότι η ζωή της σταμάτησε εκεί, στις 17 Αυγούστου 1974.
Την ημέρα εκείνη στο σπίτι του Ανδρέα Σουππουρή στο Παλαίκυθρο, η οικογένεια Λιασή έχασε οκτώ μέλη. Εκτελέστηκαν εν ψυχρώ και τα οστά τους βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο κατεχόμενο Παλαίκυθρο, μαζί με άλλα εννιά άτομα.
Νεαροί Τουρκοκύπριοι εκτέλεσαν το ζεύγος Ιωάννη και Χριστίνα Μιχαήλ, 77 και 68 ετών, το γιο τους Μιχάλη Μιχαήλ, 42 ετών, την κόρη τους Μαργαρίτα Λιασή, 48 ετών, τις τρεις κόρες της Μαργαρίτας: Ελένη, 25, Χριστίνα, 23 και Ιλιάδα, 18 ετών, καθώς και το μικρό Λουκά Κκάιλο, 2 ετών, εγγονό της Μαργαρίτας.
Από την οικογένεια Λιασή επέζησαν ο Γιώργος, 15 χρονών τότε και η Γιαννούλα, 27 ετών, που τραυματίστηκαν από τους πυροβολισμούς, καθώς και ο Παναγιώτης που υπηρετούσε στην Εθνική Φρουρά. Ο πατέρας, Λουκάς Λιασή, επέζησε επίσης, εργαζόταν στη Λιβύη αλλά πέθανε πριν από πέντε χρόνια πριν προλάβει να επιβεβαιώσει αυτό που ήδη ήξερε.
Ο επίλογος της οικογένειας που ξεκληρίστηκε θα γραφτεί αύριο Κυριακή, 8 Μαρτίου στις 12.30 στην εκκλησία Αποστόλου Ανδρέα στο Πλατύ Αγλαντζιάς και η ταφή στο νέο Κοιμητήριο Αγλαντζιάς.

Αναμνήσεις
Είκοσι ένα άτομα τεσσάρων οικογενειών - Λιασή, Γεωργίου Γιαννάκη, Γιαννάκη Μιχαήλ και Ανδρέα Σουππουρή - είχαν καταφύγει στο σπίτι του τελευταίου. Οι πρώτες τρεις οικογένειες ήταν συγγενικές μεταξύ τους και το σπίτι του Ανδρέα Σουππουρή, γειτονικό. Τα πλείστα άτομα ήταν γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι. Στον ίδιο τάφο βρέθηκαν τα οστά της Σωτήρας Γεωργίου, της 7χρονης κόρη της, Μαίρης, και του μόλις 9 μηνών γιου της, Γιαννάκη, η κηδεία των οποίων έγινε στο χωριό Εργάτες στις 14 Φεβρουαρίου, και έξι μελών της οικογένειας Σουππουρή.
Ο Γιώργος Λιασής θυμάται και αφηγείται στο ΚΥΠΕ: «Κατά τις 10 το πρωί του Σαββάτου, 17 Αυγούστου μπήκαν στο σπίτι τέσσερις Τουρκοκύπριοι με όπλα. Μας έβγαζαν βίαια έξω από το σπίτι στην αυλή. Όπως βγαίναμε έξω στην αυλή, κοντά στην πόρτα, ήταν ένας Τουρκοκύπριος που κρατούσε σωλήνα και μας χτυπούσε». Τους έβαλαν, είπε, να ξαπλώνουν κάθετα προς το αυτοκίνητο του Ανδρέα Σουππουρή και άρχισαν να πυροβολούν.
Η Γιαννούλα Λιασή θυμάται ότι δύο από τους τέσσερις Τουρκοκύπριους ήταν νεαρά παιδιά, 15 με 18 χρονών. Δύο από τους τέσσερις κρατούσαν όπλα. Κατάλαβε ότι ήταν Τ/κ γιατί μιλούσαν ελληνικά και ήταν ντυμένοι με πολιτικά και μόνο ένας φορούσε στρατιωτική στολή.

Σκότωσαν αγοράκι οκτώ μηνών
Τα κλάματα και τα ουρλιαχτά που ακούγονταν αρχικά, σίγησαν και ο Γιώργος Λιασής θυμάται ότι οι πυροβολισμοί σταμάτησαν ύστερα από αρκετή ώρα. Πυροβολούσαν από δύο μεριές. «Δεν σκέφτηκαν, δεν σεβάστηκαν. Έβαψαν τα χέρια τους με αίμα παιδιών οκτώ μηνών, δύο χρονών, επτά χρονών. Σκότωσαν γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους απροστάτευτους». Πιο πολύ κλαίγαμε γιατί είδαμε τη μάνα μας κάτω, τον παππού και τον κ. Αντρέα (Σουππουρή), ήταν νεκροί, είπε η Γιαννούλα Λιασή, που δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά της. «Ξέραμε ότι ήταν το τέλος μας», πρόσθεσε.
Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν σε γειτονικό σπίτι όπου έφθασαν Τούρκοι γιατροί. Η Γιαννούλα Λιασή δεν μπόρεσε να σώσει το δίχρονο γιο της Λουκά. Το παιδί, η γιαγιά και η μια αδερφή, η Χριστίνα ξεψύχησαν πριν έρθει το ασθενοφόρο. Η ίδια βαριά τραυματισμένη από 17 σφαίρες σε όλο της το σώμα, μεταφέρθηκε σε πρόχειρο νοσοκομείο στο Δίκωμο. Ο Γιώργος Λιασής μαζί με τον Πέτρο Σουππουρή, παρόλο που ήταν τραυματισμένοι, έμειναν στο χωριό.
Στις 21 Αυγούστου του 1974, ανέφερε ο Γιώργος Λιασής, συγκέντρωσαν τους εγκλωβισμένους κατοίκους από όλα τα χωριά της περιοχής Κυθραίας, στο χωριό Βώνη, τα γυναικόπαιδα στο σχολείο και τους άνδρες στην εκκλησία. Ο ίδιος ήταν στην εκκλησία, όπου βρίσκονταν περίπου 300 άτομα. Κάθε νύχτα έπαιρναν μια ομάδα ανδρών, τους έβγαζαν έξω από την εκκλησία και «μετά άκουγες πυροβολισμούς. Ασφαλώς δεν τους βλέπαμε την επομένη».

Το αντάμωμα των δύο αδελφιών
Την Παρασκευή, 23 Αυγούστου, ο τότε Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, Σαντρουντίν Αγά Χαν, πήγε στη Βώνη με δημοσιογράφους και τηλεοπτικά συνεργεία και κινηματογραφούσαν την εκκλησία, τους αιχμαλώτους και τους παπάδες που τους είχαν ξυρίσει τα γένια. «Σκέφτηκα», αφηγείται ο Γιώργος Λιασής, «ότι ήταν η μεγάλη ευκαιρία. Πήγα κοντά του και του αφηγήθηκα όλο το περιστατικό. Ήθελε να με πάρει από 'κει γιατί του είπα ότι έχω σφαίρα στο κεφάλι. Οι Τούρκοι δεν δέχονταν και μετά από λίγα λεπτά υποσχέθηκε ο κ. Αγά Χαν στους Τούρκους να με πάει στην ε/κ πλευρά, για να βγάλουν τη σφαίρα και μετά να με γυρίσει πίσω».
Όλη η συνομιλία, είπε, κινηματογραφήθηκε και από το ΡΙΚ και ο ίδιος την έχει στο αρχείο του. Όμως ένας Τούρκος αξιωματικός τον εμπόδισε να μπει στο αυτοκίνητο των Ηνωμένων Εθνών και δεν μπόρεσε να φύγει. Αυτό ήταν και η αιτία να ξαναβρεθεί με την αδερφή του. Η ιστορία έγινε γνωστή μέσω των ΜΜΕ και στις 24 Αυγούστου μεταφέρθηκε σε τ/κ νοσοκομείο στην κατεχόμενη Λευκωσία όπου νοσηλευόταν ήδη η αδερφή του Γιαννούλα. Τους επισκέφθηκε εκεί ο κ. Αγά Χαν και τους έβγαλε φωτογραφία. Ο Γιώργος Λιασής έγινε καλά, η αδερφή του, όμως, ήταν παράλυτη λόγων των πολλών τραυμάτων.

Η Γιαννούλα ήθελε να φύγει από την Κύπρο
Στις 7 Σεπτεμβρίου του 1974, τα δύο αδέρφια μεταφέρθηκαν σε νοσοκομείο στην κατεχόμενη Κερύνεια με το πρόσχημα της μετάβασής τους για αποθεραπεία στην Τουρκία. Φρουρούνταν όλο το 24ωρο. Αγωνιούσαν για τους γονείς, τους συγγενείς, τους φίλους τους. «Μας έλεγαν για ανταλλαγή ασθενών, μαθητών, αλλά τίποτα. Προσπάθησαν να ανταλλάξουν τη Γιαννούλα, αλλά δεν έγινε τίποτα». Ο Γιώργος και η Γιαννούλα Λιασή αφέθηκαν ελεύθεροι στις 28 Νοεμβρίου του 1974, αφού το θέμα συζητήθηκε στις διαπραγματεύσεις για ανθρωπιστικά θέματα. Η Γιαννούλα μεταφέρθηκε στην Ανατολική Γερμανία για θεραπεία για επτά μήνες.
Δείγμα γενετικού υλικού έδωσαν και τα τρία αδέρφια που επέζησαν, καθώς και ο σύζυγος της Γιαννούλας, Νικόλας. Ο Γιώργος, η Γιαννούλα και ο Παναγιώτης μένουν στην Αθήνα. Όπως είπε η Γιαννούλα Λιασή, ήθελε να φύγει από την Κύπρο. Δεν άντεχε. «Εγώ δεν λέω πόσο χρονών είμαι σήμερα. Η ζωή μου σταμάτησε εκεί». Της έχει μείνει μόνιμη βλάβη στο αριστερό χέρι και πόδι. Στα παιδιά της δεν είπε ποτέ τι έγινε και ας την ρωτούν. «Τους τα είπε ο πατέρας τους». Δεν θέλει να μιλά για εκείνες τις ημέρες. Πώς αισθάνεται τώρα που θα γίνει η κηδεία της οικογένειάς της, τη ρωτάμε. Με μάτια βουρκωμένα απαντά: «Είναι πιο βαρύ τώρα. Θα ησυχάσουμε γιατί θα αναπαυθεί η ψυχούλα τους, να τους ανάβουμε το κεράκι και να ξέρουμε ότι δεν είναι χωρίς κηδεία».

Δεν θέλει να πάει στο Παλαίκυθρο
Ο Γιώργος Λιασής έχει μιλήσει στα δικά του παιδιά, για την τραγωδία του '74, όχι με λεπτομέρειες, αλλά «τα παιδιά πρέπει να ξέρουν. Είναι πιο βαρύ, αλλά και πιο ελαφρύ τώρα. Είναι ο επίλογος με τον πιο επίσημο τρόπο, πάμε να κάνουμε μια ετεροχρονισμένη κηδεία», λέει ο Γιώργος.
Τι ζητάνε γι' αυτούς που σκότωσαν τους δικούς τους ανθρώπους; «Όχι ατιμωρησία. Πρέπει να προσαχθούν σε δίκη, ειδικά η Τουρκία που έκανε την εισβολή», λέει ο Γιώργος, ενώ η Γιαννούλα ζητά να «μη δουν χαΐρι» αυτοί που της έκαναν κακό. «Να τιμωρηθούν και αυτοί, όπως βασανίζομαι και εγώ. Είμαι μια ζωντανή - νεκρή».
Μέσα από την τραγωδία της έχει και μια καλή ανάμνηση, όσο σχήμα οξύμωρο και αν είναι, από έναν Τούρκο αξιωματικό που όταν είδε το νεκρό παιδί στην αγκαλιά της, της ζήτησε να κατονομάσει το δολοφόνο για να τον σκοτώσει. Οι ύποπτοι που της έδειξαν, όμως, δεν θύμιζαν κανέναν από τους τέσσερις. Όταν την πυροβολούσαν κοίταγε κάτω, στο χώμα, κρατώντας αγκαλιά το μικρό Λουκά, που προσπάθησε μάταια να σώσει.
Τριάντα πέντε χρόνια μετά, η Γιαννούλα Λιασή δεν θέλει να πάει στην κατεχόμενη γενέτειρά της, το Παλαίκυθρο, δεν θέλει να επιστρέψει «ποτέ. Δεν μπορώ να πάω στο χωριό μου, ούτε απ' έξω να περάσω».
Ο Γιώργος Λιασής πήγε τον Ιούνιο του 2007, όταν ακούστηκαν οι πρώτες πληροφορίες για τον ομαδικό τάφο. Πέρασε από το σπίτι του, το σπίτι του Σουππουρή, αλλά - όπως είπε - προσπαθούσε να σκέφτεται «παράπλευρα πράγματα» και όχι τις τραγικές εκείνες ώρες της 17ης Αυγούστου του 1974.

Αναλογίες συμψηφισμού και αθώωσης Ναζισμού

του Λάζαρου Μαύρου;

Π Ω Σ ΕΞΑΓΝΙΖΟΝΤΑΙ οι συνεργάτες των Ναζί και πώς ηρωοποιούνται οι συνδράμοντες τα χιτλερικά στρατεύματα εισβολής το 1941-43 στη Σοβιετική Ένωση, τα τελευταία χρόνια κυρίως στη βαλτική Εσθονία; Πώς επιχειρείται, γενικότερα, μέσα από τον συμψηφισμό, η εξίσωση που τείνει να μετριάσει τις ευθύνες ή και ν' αθωώσει, οσονούπω, τον Ναζισμό;

Τηρουμένων των αναλογιών, το ίδιο και πολύ χειρότερο, επιχειρείται στην Κύπρο, θύμα του συνεχιζόμενου Αττίλα, κάτω από δύο, κυρίως, «τίτλους» διατεταγμένης κατεύθυνσης:

- Πρώτον, η επίρριψη ίσων, δήθεν, ευθυνών για το 1963-1974 στη «δράση ε/κ και τ/κ εξτρεμιστικών οργανώσεων». Με ιδιαίτερη προσπάθεια «κατασκευής» και δοκτοράτης προβολής «εγκλημάτων των Ε/κ σε βάρος των Τ/κ».

- Δεύτερον, το εν είδει διατάγματος της Εξουσίας εκτοξευθέν, περί δήθεν «συνυπευθυνότητας στις τραγωδίες».

Α Μ Φ Ο Τ Ε Ρ Α στη λογική του συμψηφισμού, της εξίσωσης, της αθώωσης, εν τέλει, των όσων από το 1958 διαπράττει διατεταγμένα και σχεδιασμένα στην Κύπρο, το τουρκικό κεμαλικό κράτος. Επιστρατεύθηκαν προς τούτο:

(α) υπουργικές της… «Παιδείας» εγκύκλιοι,

(β) οξφορδιανών «προσόντων» δόκτορες,

(γ) διακριμένοι στις επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου Αναν-ιστές και

(δ) μανιακοί της άγονης «επαναπροσέγγισης» αρθρογράφοι.

Για να πείσουν ότι «η ε/κ κοινότητα φταίει εξίσου με την τ/κ κοινότητα», για όσα υπέστη και εξακολουθεί να υφίσταται αυτός ο λαός από τον τουρκικό επεκτατισμό. Προς τούτο μανικώθηκαν να κόψουν και να ράψουν την πρόσφατη ιστορία, ιδιαίτερα του 1963-64, στα μέτρα του συμψηφισμού τους. Μετατρεπόμενοι σε όψιμους υπηρέτες και φερέφωνα της προπαγανδιστικής συκοφαντίας, που εκτόξευε τότε η τουρκική (κρατική) ΤΜΤ εναντίον των Ελλήνων Κυπρίων.

Ο Ι ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ με τις επιχειρήσεις αθώωσης του Ναζισμού, έχουν και μια επιπλέον σχέση με τα όσα υπέστη η Κύπρος από την Τουρκανταρσία του 1963-64:

Ο ίδιος ο δολοφονημένος από την ΤΜΤ το 1965, αριστερός αγωνιστής Ντερβίς Αλή Καβάζογλου, ήταν εκείνος που, με περισσή ενάργεια και ηρωική ευτολμία, κατηγορούσε δημόσια την πρωταγωνίστρια των κακουργημάτων ΤΜΤ ως χιτλερικής μορφής και δράσης.

Στα κείμενά του, τα οποία αποσιωπούν σήμερα οι διατεταγμένοι Συμψηφιστές, κατηγορούσε τη φασιστική τ/κ ηγεσία για χιτλερικές μεθόδους. Και παρομοίαζε τους θυλάκους μέσα στους οποίους διά της βίας η ΤΜΤ μάντρισε τους τ/κ πληθυσμούς, ως χιτλερικά στρατόπεδα συγκέντρωσης σαν το Μπούχενβαλτ…


ΕΡΩΤΗΣΗ
Μετά τη μαρτυρία του αυτόπτη Καζαφανιώτη Τ/κ στους κ.κ. Σ. Λεβέντ και Α. Παράσχο («Κ» 22.2.09), για τη ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ από Τούρκο αξιωματικό εκτέλεση 30-40 Αδηλώτων Αιχμαλώτων, στο περιβόλι της ανηφόρας του χωριού Καζάφανι το 1974 (που «ύστερα διέταξε και τους έδωσαν και τη χαριστική βολή»), δεν θα σπεύσουν, άραγε, οι οξφορδιανών προσόντων δόκτορες να δώσουν κάποια συμψηφιστική συνέντευξη στη «Χαραυγή», για ν' αναδημοσιεύσει μ' ανακούφιση ο τουρκικός Τύπος; Δεν θα σκαρώσουν, άραγε, κάποιαν ανάλογη διαταγή… «Ε/κ αξιωματικού»;

Η Σλοβενία ανοίγει δρόμο διεκδικήσεων στην Ε.Ε.

Προηγούμενο με σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις και στις κυπρο-τουρκικές διαφορές δημιουργεί η απόφαση της Σλοβενίας να τοποθετήσει στο «ψυγείο», με μονομερή πολιτική απόφαση, 11 διαπραγματευτικά κεφάλαια της υποψήφιας Κροατίας, προτάσσοντας διμερείς διασυνοριακές διαφορές και λόγους «εθνικού συμφέροντος». Παρά τις αρχικές αντιδράσεις, οι Βρυξέλλες επιδεικνύουν αν μη τι άλλο ανοχή στην απόφαση που έλαβε η Κυβέρνηση της Λιουμπλιάνα, γεγονός που οδηγεί σε εύλογους παραλληλισμούς και για περιπτώσεις άλλων κρατών-μελών, τα συμφέροντα των οποίων θίγονται από υποψήφιες χώρες, όπως δηλαδή στην περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Τουρκίας, όπου οι διαφορές δεν είναι απλώς διασυνοριακές… Οι ιδιαιτερότητες της απόφασης της Λιουμπλιάνα κινούνται ανατρεπτικά στο ευρωπαϊκό σκηνικό, και καταδεικνύουν ότι ένα κράτος-μέλος, ακόμη και μικρής εμβέλειας, όπως είναι η Σλοβενία (αλλά και η Κύπρος) μπορεί πρακτικά, και παρά τις ενστάσεις της Κομισιόν, να εισαγάγει πολιτικούς όρους και κριτήρια στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις μιας υποψήφιας χώρας, νοουμένου βεβαίως ότι διατυπώνει με σοβαρότητα και σταθερότητα θέσεις αρχών.

Ο «Φ» ρώτησε τον Πρωθυπουργό της Σλοβενίας Μπόρουτ Πάχορ αν θεωρεί ότι ένα οποιοδήποτε κράτος-μέλος πρέπει να έχει τη δυνατότητα να θέτει πολιτικά κριτήρια στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις υποψηφίων χωρών, μπλοκάροντας ουσιαστικά τη διαδικασία. Επί της γενικής θέσης αρχής, ο Πρωθυπουργός της Σλοβενίας μάς απάντησε χωρίς περιστροφές: «Βασικά ναι»… και πρόσθεσε»: «Όταν μια χώρα αισθάνεται ότι τα κυριαρχικά της δικαιώματα ή ας πούμε τα εθνικά της συμφέροντα τίθενται σε κίνδυνο, νομίζω ότι έχει το δικαίωμα να πει στα άλλα κράτη-μέλη ότι υπάρχει ένα βασικό πρόβλημα και να εγείρει πολιτικά κριτήρια. Αυτή είναι μια πολύ πραγματιστική προσέγγιση του ζητήματος», κατέληξε ο Μπόρουτ Πάχορ, ο οποίος κόντρα στην αντίθετη άποψη της Κομισιόν, διεκδίκησε και πέτυχε όχι απλώς να εισαγάγει πολιτικά κριτήρια, αλλά και να μπλοκάρει ουσιαστικά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Κροατίας, προβάλλοντας λόγους «εθνικού συμφέροντος». Ανεξαρτήτως εάν η Σλοβενία έχει δίκαιο ή άδικο στην περίπτωση της Κροατίας και εάν η απόφαση της Κυβέρνησης της Λιουμπλιάνα διαφοροποιηθεί στη συνέχεια, το μονομερές μπλοκάρισμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων μιας υποψήφιας χώρας δεν παύει να δημιουργεί ένα σοβαρό προηγούμενο και να παραπέμπει σε δύο τουλάχιστον συμπεράσματα:

Η Λιουμπλιάνα με μονομερή πολιτική απόφαση και χωρίς κοινή θέση των εταίρων της στην Ε.Ε., κατάφερε να τοποθετήσει 11 κεφάλαια της Κροατίας, από σύνολο 33, στην κατάψυξη για λόγους «εθνικού συμφέροντος». Με άλλα λόγια, ένα κράτος-μέλος, κόντρα στο ρεύμα, κατάφερε να τοποθετήσει στον αναπνευστήρα τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις μιας υποψήφιας χώρας, προκειμένου να διασφαλίσει τα εθνικά του συμφέροντα…

Παρά τις αρχικές αντιδράσεις, η Κομισιόν και ο αρμόδιος Επίτροπος Όλι Ρεν «προσαρμόστηκαν». Αντιλαμβανόμενη ότι η Σλοβενία δεν πρόκειται να κάνει πίσω (δεδομένου ότι έχει και δικαίωμα βέτο) και είναι σταθερή στις «θέσεις αρχών» που προβάλλει, η Κομισιόν όχι μόνο ανέχθηκε το πάγωμα 11 διαπραγματευτικών κεφαλαίων, αλλά ανέλαβε και πρωτοβουλία στα μέτρα της Σλοβενίας, για πολιτική επίλυση του ζητήματος και όχι για παραπομπή στο δικαστήριο, κάτι που δεν επιθυμεί σε καμιά περίπτωση η Κυβέρνηση της Λιουμπλιάνα. Μάλιστα, ο κ. Ρεν ανέτρεξε στη δήθεν «δοκιμασμένη», αλλά συνάμα αμφίβολη (λόγω Κοσόβου) επιλογή του Μάρτι Αχτισάαρι προκειμένου να αναλάβει ενδεχομένως ρόλο διαμεσολαβητή, εάν και εφόσον συμφωνήσουν οι δύο χώρες.

Αντίθετα, με την περίπτωση Σλοβενίας-Κροατίας, τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στο ευρωπαϊκό πεδίο αναφορικά με τις σχέσεις Κυπριακής ΔημοκρατίαςΤουρκίας, κινούνται εμφανώς εις βάρος του κράτους-μέλους και προς όφελος της υποψήφιας χώρας. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

1. Η Κυβέρνηση Χριστόφια επιχειρεί να διατηρήσει στο ψυγείο, μονομερώς, ένα διαπραγματευτικό κεφά λαιο της Τουρκίας, την «Ενέργεια», λόγω των απειλών και προκλήσεων της Άγκυρας στη θαλάσσια περιοχή Κύπρου. Ωστόσο, η Κομισιόν και ο Όλι Ρεν βομβαρδίζουν την Κυπριακή Κυβέρνηση με υποδείξεις για άνοιγμα του «τεχνικά έτοιμου κεφαλαίου», παρακάμπτοντας τις τουρκικές απειλές και καλώντας τη Λευκωσία να υπογράψει τη διαπραγμάτευση της Ενέργειας. Εύλογα θα μπορούσε κάποιος να διερωτηθεί γιατί η Κύπρος δέχεται πιέσεις για 1 κεφάλαιο και η Σλοβενία δεν δέχεται πιέσεις για 11 κεφάλαια; Πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς ότι τα κράτη-μέλη, η Κομισιόν και ο ίδιος ο Όλι Ρεν καίγονται πολύ περισσότερο για την ολοκλήρωση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Κροατίας από την προώθηση ενός κεφαλαίου της Τουρκίας. Διευκρινίζεται ότι το πάγωμα 8 διαπραγματευτικών κεφαλαίων της Τουρκίας το 2006, οφείλεται σε απόφαση όλων των κρατών-μελών και όχι σε μονομερή απόφαση της Κυπριακής Κυβέρνησης.

2. Ένας λειτουργός της διεύθυνσης διεύρυνσης αξιώνει με τον πλέον επίσημο τρόπο από την Επιτροπή Εξωτερικών της Ευρωβουλής να διαγράψει από την έκθεση του Σώματος την αναφορά στις τέσσερις θεμελιώδεις ελευθερίες ως βάση για λύση του Κυπριακού. Ο κ. Ζαν Κριστόφ Φιλορί, υπεύθυνος για την Τουρκία στη διεύθυνση διεύρυνσης και στενός συνεργάτης του Όλι Ρεν, άνοιξε ουσιαστικά το δρόμο στο τουρκικό αίτημα για παρεκκλίσεις από τις τέσσερις θεμελιώδεις ελευθερίες. Η μοναδική αντίδραση στην Κύπρο προήλθε από το ΔΗΚΟ, δημιουργώντας την εντύπωση ότι όλοι οι υπόλοιποι, Κυβέρνηση και πολιτικά κόμματα, δεν έχουν κανένα πρόβλημα.

3. Η Βρετανία, η Σουηδία, ο Όλι Ρεν και η ομάδα του, καθώς και κύκλοι της Ευρωβουλής κινούνται για χρονική μετάθεση της αξιολόγησης των ανεκπλήρωτων υποχρεώσεων της Τουρκίας έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στόχος είναι η αξιολόγηση να μην πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο του 2009, αλλά να μετακινηθεί 1-2 χρόνια αργότερα, με πρόσχημα τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Ο κίνδυνος για την Κυπριακή Κυβέρνηση είναι να μείνει «αγκαλιά» με το Κυπριακό χωρίς μοχλό πίεσης έναντι της Τουρκίας, κάτι πάντως που επί του παρόντος δεν έχει ενεργοποιήσει την Κυπριακή Κυβέρνηση.

Χάνει το «διαβατήριο» ο Ρεν
Η κίνηση της Σλοβενίας να παγώσει 11 κεφάλαια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Κροατίας στερεί το «διαβατήριο» πολιτικής, προσωπικής, ανέλιξης του Επιτρόπου Όλι Ρεν, ο οποίος προσέβλεπε να αξιοποιήσει την ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. Ο κ. Ρεν ανέμενε ότι η ολοκλήρωση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Κροατίας θα λάμβανε χώρα στα τέλη του 2009, κάτι που τίθεται πλέον εν αμφιβόλω. Κύκλοι στη Λιουμπλιάνα αντιλαμβάνονται την «αγωνία» του κ. Ρεν, δεδομένου ότι ο Φινλανδός αξιωματούχος οραματίζεται να αναρριχηθεί στη θέση του πρώτου Υπουργού Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αν και μόνο η «μισή» Κυβέρνηση της χώρας του τον στηρίζει προς αυτή την κατεύθυνση.

Έγκυρη πηγή στη Λιουμπλιάνα έλεγε στον «Φ» ότι «ο κ. Ρεν θα πρέπει μάλλον να εναποθέσει τις ελπίδες του σε μια ενδεχόμενη ένταξη της Ισλανδίας στην Ε.Ε. με συνοπτικές διαδικασίες», υπογραμμίζοντας ότι «η Σλοβενία, σε επίπεδο Κυβέρνησης αλλά και αντιπολίτευσης δεν είναι διατεθειμένη να ανάψει πράσινο φως για την ολοκλήρωση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Κροατίας εάν προηγουμένως δεν υπάρχει επίλυση των διμερών διαφορών, οι οποίες θίγουν ζωτικά συμφέροντα της Λιουμπλιάνα».


Η αντιπαράθεση με την Κροατία
Διασυνοριακές διαφορές σε χερσαίες και θαλάσσιες περιοχές αποτελούν το βασικό λόγο για τον οποίο η Σλοβενία επικαλέστηκε «εθνικό συμφέρον» και μπλόκαρε 11 συνολικά διαπραγματευτικά κεφάλαια της Κροατίας (9 για άνοιγμα και 2 για κλείσιμο), θέτοντας ουσιαστικά εν αμφιβόλω την ολοκλήρωση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της χώρας.

Η απόφαση της Σλοβενικής Κυβέρνησης, η οποία υποστηρίζεται και από την αντιπολίτευση, λήφθηκε μετά την υποβολή χαρτών εκ μέρους της Κροατίας στο πλαίσιο των ενταξιακών της διαπραγματεύσεων. Οι χάρτες απεικόνιζαν θαλάσσιες και χερσαίες περιοχές στον κόλπο Πιράν και κρίθηκε από τη Κυβέρνηση της Λιουμπλιάνα ότι ενδεχόμενη έγκρισή τους θα δημιουργούσε τετελεσμένα, αφήνοντας μεταξύ άλλων, τη Σλοβενία χωρίς πρόσβαση σε διεθνή θαλάσσια ύδατα.

Ως εκ τούτου, η Σλοβενία αποφάσισε να παγώσει ουσιαστικά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Κροατίας, προκειμένου να εξασφαλίσει τη διασφάλιση των εθνικών της συμφερόντων.

Η Σλοβενική Κυβέρνηση προσκάλεσε μικρή ομάδα δημοσιογράφων, μεταξύ των οποίων και τον «Φ», οι οποίοι επισκέφθηκαν το επίμαχο σημείο στην Αδριατική και εν συνεχεία έγιναν δεκτοί και συνομίλησαν με τον Πρόεδρο, τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών της χώρας.

Αυτό που προκύπτει εμφανώς, είναι ότι η Σλοβενία τηρεί χαμηλούς τόνους και επενδύει στην πρωτοβουλία της Κομισιόν για διαμεσολάβηση. Όπως μάλιστα ξεκαθάρισε ο Πρωθυπουργός Μπόρουτ Πάχορ, εάν η διμερής διασυνοριακή διαφορά δεν επιλυθεί, τότε το Κοινοβούλιο της χώρας του δεν θα είναι σε θέση να εγκρίνει την ένταξη της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε κάθε περίπτωση, η Σλοβενία δεν σκέφτεται καν να προσφύγει στη Χάγη κατά της Κροατίας, αναγνωρίζοντας προφανώς ότι «το Ζάγκρεμπ έχει καλύτερη νομική υπόθεση» και πιθανότατα μια τέτοια κίνηση να αποτελέσει μπούμερανγκ κατά της Λιουμπλιάνα.

Αποχαιρετίσαμε την Σωτήρα, την Μαίρη και τον Γιαννάκη

Μία από τις πολλές τραγικές ιστορίες της τουρκικής εισβολής έφθασε στο τέλος της χθες.

Τελέστηκε στις 12:00, στον ιερό ναό Αγίας Παρασκευής στους Εργάτες, η κηδεία της Σωτήρας Γεωργίου και των παιδιών της Μαίρη (7 ΕΤΩΝ) και Γιαννάκη (8 ΜΗΝΩΝ), οι οποίοι δολοφονήθηκαν κατά την τουρκική εισβολή στο κατεχόμενο Παλαίκυθρο.

Τα οστά τους ανευρέθηκαν πρόσφατα σε ομαδικό τάφο και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA.

Τα λείψανα της 30χρονης, τότε, Σωτήρας και των δύο παιδιών της, ανευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο χωριό τους Παλαίκυθρο, όπου, σύμφωνα με τις υπάρχουσες μαρτυρίες, είχαν δολοφονηθεί μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου της τουρκικής εισβολής.

Θα επανέλθουμε με ολοκληρωμένη μαρτυρία για το συγκεκριμένο θέμα, επειδή οι πληροφορίες που φτάνουν κοντά μας, λένε ότι οι άνανδροι δολοφόνοι 8μηνων και 7χρονων παιδιών εκείνη την μέρα σκότωσαν 13 ανθρώπους, μέλη 2 οικογενειών στο χωριό Παλαίκυθρο, σκορπώντας θρήνο και οδύνη στους εναπομείναντες συγγενείς.

Ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές τους και να βοηθήσει, για να στραφούν τα μυαλά κάποιων, από την ελληνοτουρκική φιλία, στην παραδειγματική τιμωρία των -επιεικώς- δολοφόνων.

Ομιλία Δρα Βάσου Λυσσαρίδη σε τιμητική εκδήλωση του δήμου Ταύρου στην Αθήνα (7 Φλεβάρη 2009)

Διαχρονική η τραγωδία. Διαχρονικά τα σφάλματα. Τα ιστορικά μαθήματα δεν αξιοποιούνται. Ημέτεροι και ξένοι διαστρεβλώνουν την ιστορική πραγματικότητα και έμμεσα προπαρασκευάζουν τα επόμενα τραγικά βήματα.
Αυτοποδοπατήθηκαν οι Έλληνες στη Σμύρνη. Οι Πόντιοι αυτοεγκλωβίσθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης, οι Κωνσταντινουπολίτες προκάλεσαν τον φιλικό ως τότε Τουρκικό όχλο, οι Ελληνοκύπριοι επιδόθηκαν σε συστηματική γενοκτονία των Τουρκοκυπρίων και εξανάγκασαν την Τουρκία να ασκήσει τα επεμβατικά της δικαιώματα για να τους διασώσει.
Και αυτό το θέατρο του παράλογου έχει συγγραφείς και Ελληνόφωνους.
Όμως όταν το βράδυ ξυπνώ από τους υπαρκτούς εφιάλτες αντιμετωπίζω την υπαρκτή φωτισμένη πέτρινη κατοχική σημαία στον Πενταδάκτυλο, όταν διασχίζω την Λευκωσία με υποδέχεται ένα υπαρκτό διάτρητο συρματόπλεγμα που διευκολύνει τους καζινόβιους και προκαλεί τους αξιοπρεπείς και που μετατρέπεται σε σημείο αναγνώρισης χωριστής διχοτομικής Τουρκικής εξουσίας και εμπορίου των προϊόντων των υφαρπαγεισών Ελληνοκυπριακών περιουσιών. Και όταν συνέρχομαι διαπιστώνω ότι
Όσο ακόμα και με συνομιλίες εν ενεργεία ο σύγχρονος πασάς διακόπτει λειτουργίες στις κατεχόμενες μισοκατεστραμμένες εκκλησιές, όσο η Τουρκική ωμότητα διακηρύττει ότι το Κυπριακό έχει λυθεί από το 1974 και απαιτεί και επιβράβευση του εγκλήματος με αναγνωρίσεις χωριστών κρατών, τόσο η αγωνία επιτείνεται και τόσο πιο έντονη γίνεται η απόφαση μας για διορθωτική πορεία.
Όμως με θρηνωδίες και προσαρμογή στις αξιώσεις του καταχτητή δεν ανατρέπονται εθνικές τραγωδίες.
Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.
Θέλει οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους
Θέλει οι ριψάσπιδες να ενταφιασθούν τελεσίδικα στο περιθώριο της ιστορίας.
Τα σχέδια της Τουρκίας σαφή. Έλεγχος του συνόλου των Κυπριακών εξελίξεων ως προσταδίου για Ιμβροποίηση. Η διχοτόμηση δεν είναι η πρώτη επιλογή. Πρώτη φάση το σχέδιο Ανάν.
Ο λαός μας απέρριψε το σχέδιο Ανάν που ισοδυναμούσε με διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και αποδοχή ενός πολυκηδεμονευόμενου συνομοσπονδιακού μορφώματος.
Και σε συνεργασία με την Ελλάδα πετύχαμε την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.
Όμως σχέδια βρικολακιάζουν με ποικιλώνυμες ονοματολογίες για να μας θυμίζουν τον Χάνεϊ με την κυνική δήλωση ότι το σχέδιο Ανάν όσες φορές κι αν το απορρίψετε θα επανέρχεται ωσότου το αποδεχθείτε. Κι εμείς απαντούμε. Θα το απορρίπτουμε ωσότου συμμορφωθείτε.
Μας ζητούν να ξεπουλήσουμε πατρογονικά εδάφη με πολυχιλιόχρονη Ελληνική παρουσία.
Λένε πως η γη δεν έχει κρικέλια για να την τραβήξουν.
Όμως και η δική μας γενιά Ελληνοκυπρίων δεν έχει δικαίωμα να εκδώσει τίτλους ιδιοκτησίας σε ξένους για τα χώματα μας.
Αυτά τα χώματα δεν
ξεδιψούν με σκλαβωμένο νερό
Αυτά τα δέντρα δεν ανθίζουν
με ντροπιασμένο ήλιο
Αυτά τα νεκροταφεία διώχνουν
τους ξανασκοτωμένους νεκρούς
Αυτό το πείσμα
δεν νικιέται με το όπλο
τ΄αφέντη
Στην Αμμόχωστο ξαναζωντανεύουν
οι γόνοι του Τεύκρου
Στην Στοά ο Ζήνωνας για
πρώτη φορά φοράει την πανοπλία
Στην Έπια ο Σοφοκλής
ξαναγράφει τα χορικά
Κι εκεί στον μακρινό ουρανό
ο Φοίβος ξαναβρίσκει την
πυξίδα.
Κι εγώ σας το λέω.
Δεν είναι να πεθάνει
αυτή η γενιά.
Όσο η βιολογική μου πορεία γίνεται πιο μακρά τόσο πιο έντονη καθίσταται η αναγκαιότητα να επισκέπτομαι συχνά τα μητροπολιτικά χώματα, να επιβεβαιώνω την κοινότητα ιστορίας, την κοινότητα δεσμών, την κοινότητα προοπτικών ακόμα και την κοινότητα κινδύνων.
Και το αίσθημα ανεκπλήρωτων οραμάτων γίνεται πιο έντονο όταν προσφέρονται έπαινοι και τιμητικές διακρίσεις για την αναιμική μου προσφορά.
Στην Κύπρο σήμερα οι εκκλησιές μαυροφορούν. Τα αρχαία θέατρα διαμαρτύρονται. Οι παραδόσεις μας δολοφονούνται.
Η Κύπρος περνώντας από συμπληγάδες είναι σήμερα μέλος της Ε.Ε.
Και στόχος είναι η αξιοποίηση της τυχόν επιθυμίας της Τουρκίας για Ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Η ένταξη αποτελεί απομακρυσμένη ή αδύνατη προοπτική. Το πιθανό τέρμα είναι μια ειδική σχέση. Η Τουρκία επιδιώκει και ως τώρα όχι χωρίς επιτυχία μια ενταξιακή πορεία a la carte, αρνούμενη να υλοποιήσει υποχρεώσεις της που προκύπτουν από την υποψηφιότητα της. Αρνείται να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία της οποίας η υπογραφή είναι απαραίτητη για την Ευρωπαϊκή της πορεία και να αποαναγνωρίσει το δορυφορικό κατοχικό ψευδοκράτος.
Κι εμείς παρακολουθούμε παθητικά αυτή την τραγελαφική εξέλιξη.
Με σαφήνεια να διακηρύξουμε ότι χωρίς συμμόρφωση της Τουρκίας στις υποχρεώσεις της θα πρέπει να τερματίσουμε μια Ευρωπαϊκή πορεία a la carte.
Τώρα διεξάγονται συνομιλίες που δεν είναι καν δικοινοτικές γιατί ο Ταλάτ αποτελεί γκαουλάϊτερ των Τουρκικών συμφερόντων.
Πάνω σε ποια βάση; Τουρκία και Ντενκτάς εμμένουν στην ύπαρξη δυο χωριστών κρατικών οντοτήτων, συνεταιρισμό, κηδεμονικά δικαιώματα, ξένη στρατιωτική παρουσία και σφετερισμό περιουσιών και δικαιωμάτων.
Συζήτηση πάνω σ΄αυτή τη βάση αποτελεί απεμπόληση δικαιωμάτων και υπονόμευση της εθνικής μας παρουσίας στη Κύπρο.
Υπήρξαν παρεκκλίσεις από δικής μας πλευράς που θα εμείνουμε να διορθωθούν γιατί είναι καθολικό το αίσθημα ότι ο λαός δεν θα ανεχθεί δυο χωριστά κράτη, ένα Ελληνοκυπριακό και ένα Τουρκοκυπριακό και συνεταιρισμό, που να οδηγεί, σ΄ ένα πολυκηδεμονευόμενο μεταποικιοκρατικό συνομοσπονδιακό μόρφωμα.
Ούτε εκ περιτροπής προεδρία, ούτε νομιμοποίηση του εγκλήματος του εποικισμού, ούτε συντήρηση κηδεμονικών δικαιωμάτων και ξένη στρατιωτική παρουσία.
Ότι ο λαός απαιτεί και θα απαιτεί λύση στη βάση των προεκλογικών διακηρύξεων. Δηλαδή μια λύση που θα διασφαλίζει την ενότητα του χώρου, του κράτους, της οικονομίας, των θεσμών, τις βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των πολιτών συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος όλων των προσφύγων για επάνοδο στις πατρογονικές εστίες και περιουσίες τους. Λύση εναρμονισμένη με το διεθνές δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Ορθώς επισείουν μερικοί τον κίνδυνο ότι η παθητική διέλευση χρόνου συντελεί σε μονιμοποίηση παράνομων τετελεσμένων. Και ορθώς ανταπαντούμε ότι η νομιμοποίηση δεν αποφεύγει τη μονιμοποίηση. Τα προτεινόμενα σχέδια ισοδυναμούν με διχοτόμηση και επικυριαρχία της Τουρκίας στις τώρα ελεύθερες περιοχές.
Και τώρα επιχειρείται νόθευση της εθνικής μας φυσιογνωμίας ως προσταδίου για αποδοχή λύσεων που οδηγούν σε Αλεξανδρεττοποίηση και αφανισμό του Κυπριακού Ελληνισμού με περαιτέρω διαφοροποίηση του δημογραφικού status.
Δεν θα υποκύψουμε στον εκβιασμό ενός ψευδοσυγχρονισμού ότι κάθε αναφορά σε εθνικές παραδόσεις κάθε νύξη για εθνική οντότητα, κάθε επίδειξη προσήλωσης στην εθνική κληρονομιά αποτελεί σοβινισμό. Αν δεν έχουμε την εθνική μας ταυτότητα κάθε λύση, όσο κακή, θα γίνει αποδεκτή.
Υπενθυμίζω τους όψιμους ιστοριογράφους μυθογράφους πως η ΕΟΚΑ δεν ήταν μια εξτρεμιστική οργάνωση, το 55-9 ένας ολόκληρος λαός βρέθηκε στρατευμένος σ΄ ένα ανεπανάληπτο αγώνα με τους ζωντανούς να ζηλεύουν τους μελλοθάνατους.
Ούτε θα ανεχθούμε την επαναγραφή της ιστορίας με βάση τον εξωραϊσμό των σε βάρος μας οργανωμένων εγκλημάτων και μεγιστοποίηση δικών μας ατομικών.
Τώρα οι αποκαλύψεις για τις οργανωμένες βαρβαρότητες έρχονται στην επιφάνεια. Ένοχος δεν είναι μόνο ο οποιοσδήποτε Αττίλα Ολγκάτς αλλά το ίδιο το Τουρκικό κράτος που είχε ως στόχο τη δημιουργία ενός ομοιογενούς πολιτικο-στρατιωτικού προγεφυρώματος.
Επαναλαμβάνω οι Έλληνες της Μικράς Ασίας δεν αυτοεξοντόθηκαν, οι Πόντιοι δεν αυτοπεταλώθηκαν και μισόγυμνοι αποφάσισαν θανατηφόρες πορείες, ο Κολοκοτρώνης κι ο Αυξεντίου δεν ήσαν τρομοκράτες, ο Παπαφλέσσας, ο μωροκαλόγερος κατά τους εν ειρήνη μετά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας διαβιούντες υπήρξε η εθνική συνείδηση που οδήγησε ακόμα σε σεβασμό του δημίου μπροστά στο νεκρό Παπαφλέσσα και στη γέννηση του νέου Ελληνικού κράτους.
Οι χιλιάδες εκτελεσθέντες στην Κύπρο δεν ήσαν τρομοκράτες των Τουρκοκυπρίων αλλά υπερασπιστές μιας πατρίδας που πάντα ήθελαν να μοιρασθούν με τους Τουρκοκύπριους.
Οι Ελληνικές παραδόσεις δεν διαγράφονται.
Το μακρινό εκείνο βράδυ
μιλούσα με τον Τεύκρο με
τα βραχέα και τα περισπώμενα
που ακόμα σημαδεύουν την
Κυπριακή τοπολαλιά.
Θυμάμαι που κακός μαθητής
συνόδευα τον Ζήνωνα στο άστυ
και μικρός μαχητής μαθήτευσα
στου Κίμωνα το απέριττο
στρατόπεδο στο Κίτι.
Πως θα τα σβύσω από τη
μνήμη μου.
Θυμάμαι την ανταρσία του Ρε
και του κρυφοκαλόγερου το κρυφό
περήφανο σχολείο
Και το μολών λαβέ στον Μαχαιρά
ξεπήδησε από μακριά
Ένας απ΄τους τρακόσιους
Κι ας μη ξεχνάμε
Γράψαμε Τρωάδες
και αγαπήσαμε κι αυτούς
που πολεμήσαμε
Το ει αναγκαίον
αδικείν ή αδικείσθε
ποτέ δεν ντύθηκε εθελόδουλα ραγιάς
Αν δεν αυτοαγαπιέσαι ποτέ
δεν αγαπάς
Κι αν δεν δακρύζεις για τον
άλλο
Τα δάκρυα σου θα στερέψουν
και για σένα οριστικά.
Στον μητροπολιτικό χώρο με κυνηγάει πάντα ο συναισθηματισμός. Γιατί ανεξαρτήτως κρατικών οντοτήτων αποτελούμε τμήμα της ίδιας εθνότητας.

Πολύ περισσότερο όταν ο δήμιος απειλεί με Ιμβροποίηση την Κύπρο και Κυπροποίηση το Αιγαίο.
Όμως άλλο ο στόχος μου τώρα.
Τι κάνουμε ως Ελληνισμός
Γιατί κοινή η μοίρα, κοινή η πηγή των κινδύνων.
Η Ίμβρος και η Τένεδος μοιρολογούν. Η Κωνσταντινούπολη ορφάνεψε και τώρα ζητούν και ρέστα στη δική μας την πατρίδα που προστατεύει κι όσους ακόμα δεν το αξίζουν.
Στο Αιγαίο ζωντανεύει η πειρατεία και στην Κύπρο πρυτανεύει η ληστεία.
Η Κύπρος δεν ήταν μακριά για τον Κίμωνα και η Αθήνα γειτονιά της Κύπρου για τον Ζήνωνα.
Θέλουμε φιλία με όλους τους λαούς. Όμως δεν θα πάψω ποτέ να προσθέτω ότι μονόπλευρη φιλία ισοδυναμεί με δουλεία.
Κοινές ομάδες θα πρέπει σε κοινά σώματα να διαγράψουν κοινή στρατηγική.
Δεν θα μετρήσουμε μόνο με αριθμητικά κριτήρια τις δυνατότητες. Οι αλληλοεξαρτήσεις προβλημάτων, τα αντιτιθέμενα εμπλεκόμενα συμφέροντα, η γεωστρατηγική μας σημασία ως γέφυρας προς τη Μέση Ανατολή προσφέρουν υπόβαθρο επιτυχίας.
Βασική προϋπόθεση η δική μας αποφασιστικότητα να υπερασπίσουμε την οντότητα και τα δικαιώματα μας.
Σ΄αυτό τον αγώνα θάμαστε νικητές.
Κι εσύ Ελληνόφωνε πλαστογράφε να το ξέρεις.
Η ιστορία δεν γράφεται από καθέδρας, από αυτόκλητους σοφούς ερήμην λαού και τη προτροπή ξένων.
Η ιστορία γράφεται από τους λαούς και οι πλαστογράφοι τοποθετούνται στα αιωνίως αζήτητα.
Λαοί που δεν καθοδηγούνται από τα πραγματικά ιστορικά δεδομένα κινδυνεύουν.
Κι εμείς πιστοί στις ιστορικές μας παραδόσεις, με σεβασμό στα δικαιώματα όλων θ΄αγωνιζόμαστε χωρίς υπολογισμό θυσίας ωσότου λεύτεροι πορευτούμε στον λεύτερο Πενταδάκτυλο.
Σ΄αυτή την πορεία ζωντανός
ή νεκρός θα είμαι παρών.

Στρατηγική κίνηση του Κρεμλίνου

Πηγή: Πρώτο Θέμα

Η απόφαση της κυβέρνησης του Κιργιστάν για το κλείσιμο της αμερικανικής βάσης Μανάς προκαλεί αναστάτωση και αποσταθεροποίηση στο Πεντάγωνο, καθώς ανατρέπει κρίσιμους σχεδιασμούς για τη συνέχεια των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν.

Ο Μπαράκ Ομπάμα έχει ανακοινώσει την αύξηση των αμερικανικών στρατευμάτων κατά 30.000 άνδρες και η βάση Μανάς που προσφέρει ανεφοδιασμό στα μαχητικά και στα βομβαρδιστικά, εκτιμήθηκε ιδιαίτερα ως στρατηγικό σημείο, ιδίως μετά την αστάθεια που επικρατεί στα σύνορα του Αφγανιστάν με το Πακιστάν.

Εκτός της στρατιωτικής αξίας το Κιργιστάν αποτελούσε και τεράστιο πολιτικό κέρδος για τις ΗΠΑ που κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεων Μπους-Τσένι, είχαν κατορθώσει να εξασφαλίσουν ισχυρή παρουσία στις χώρες της Κεντρ. Ασίας και ιδιαίτερα στις πρώην σοβιετικές.

Το Κρεμλίνο απάντησε στη διαφαινόμενη απειλή από την εγκατάσταση της αμερικανικής αντιπυραυλικής ασπίδας σε Πολωνία και Τσεχία, με στρατηγική κίνηση στη σκακιέρα των ισορροπιών και «κανόνισε» με αριστοτεχνικό τρόπο το κλείσιμο της βάσης Μανάς.

Για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις η Μόσχα ανακοίνωσε ότι το τεράστιο δάνειο που παραχώρησε στο Κιργιστάν δεν έχει σχέση με την κατάργηση της αμερικανικής βάσης Μανάς και παράλληλα προσφέρει στις ΗΠΑ το ρωσικό έδαφος και τον εναέριο χώρο για τις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν.

Η Ρωσία που κάποτε είχε εισβάλλει στο Αφγανιστάν διατηρεί τα δικά της σημαντικά συμφέροντα για τον έλεγχο της Κεντρ. Ασίας και με τον αποκλεισμό των Αμερικανών από το Κιργιστάν κερδίζει συμμετοχή στους σχεδιασμούς και ρόλο στις εξελίξεις.

Την απόφαση για το κλείσιμο της βάσης Μανάς σχολίασε και το Πεκίνο σε μια ασυνήθιστη κίνηση για εσωτερικά θέματα άλλων χωρών και σε ανακοίνωση του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών επισημαίνεται η ανησυχία που υπήρχε από την παρουσία των Αμερικανών στην περιοχή.

Τ Κιργιστάν και η Κίνα έχουν κοινά σύνορα μήκους 700 χιλιομέτρων ενώ είναι μέλη του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, που αντισταθμίζει την αμερικανική επιρροή στην Ασία.

Ο σύντροφος του Χριστόφια ήταν ΜΟΥΤΖΑΝΙΝΤ και δεν ντρέπεται (ούτε) γι'αυτό!

Σ Υ Ν Τ Ρ Ο Φ Ο ΚΑΙ φίλο αποκαλούσε, ως γνωστόν, τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, ο Π.τ.Δ. και ΓΓ της ΚΕ του ΑΚΕΛ κ. Χριστόφιας. Μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο που ο Ταλάτ τού «έφτυσε κατάμουτρα» τη «συντροφικότητα» και απαίτησε δημοσίως να μην τον αποκαλέσει ξανά «σύντροφο»! Προχθές, ο Π.τ.Δ. θύμωσε κιόλας που οι δημοσιογράφοι διέπραξαν το… έγκλημα να ρωτήσουν αν στη συνάντησή του με τον Ταλάτ έθεσε το ζήτημα της ομολογίας του «βετεράνου» της εισβολής, «ηθο»ποιού Αττίλα Ολγκάτς, για τις διετεταγμένες, εν ψυχρώ εκτελέσεις, Αδηλώτων Αιχμαλώτων το 1974. «Τι σχέση έχει ο Ταλάτ;», απάντησε εκνευρισμένα ο… απωλέσας τη «συντροφικότητα», κ. Χριστόφιας.

Ο Μ Ω Σ ο κ. Ταλάτ υπήρξε «μουτζαχίντ» της ΤΜΤ. Εκπαιδεύτηκε στον Άγ. Ιλαρίωνα από αξιωματικούς του Γραφείου Ειδικού Πολέμου και υπηρέτησε στον 77 λόχο της ΤΜΤ. «Με το βιβλίο το πρωί, με τ' όπλο στο χέρι τα βράδια», όπως ο ίδιος διαφήμιζε το ένοπλο παρελθόν του, στη «Ζαμάν» 24.9.06. Και είπε ότι «είναι πράγματα που δεν λέγονται», όταν η εφημερίδα τον ρώτησε για την ένοπλη δράση του ως «μουτζαχίντ» στις επιχειρήσεις μαζί με τις μονάδες εισβολής το 1974. Κερυνειώτες Ε/κ αιχμάλωτοι θυμούνται και τα νταηλίκια του Ταλάτ όταν, ένστολος και οπλισμένος με «Τόμσον», τους έλουσε μια «βραστή ΚΕΑΝ» στον αστυνομικό σταθμό Κερύνειας, που ψοφισμένοι της δίψας τού ζήτησαν νερό!

Ο ΛΟΧΙΑΣ Χατζί Κιοφέν της διμοιρίας ΠΑΟ του 61 Συντάγματος της 28ης Μεραρχίας του στρατού εισβολής, με διοικητή τον συνταγματάρχη Χουσνού Εμεκλί και λοχαγό τον Τουφάν Σανλί, στη δική του μαρτυρία για τις εν ψυχρώ εκτελέσεις Αιχμαλώτων το 1974, περιγράφει ότι «οι παραστρατιωτικές ομάδες των Τ/κ, οι λεγόμενοι Μουτζαχίντ της ΤΜΤ, ήταν αιμοβόροι και απάνθρωποι, σάπιοι πέρα για πέρα, γεμάτοι μίσος και σκληρότητα… Οι Μουτζαχίντ κυρίως, αλλά και μερικοί αξιωματικοί, δολοφονούσαν και βίαζαν σε όλη τη διαδρομή (στις περιοχές Πενταδακτύλου). Περικυκλώσαμε ένα ορεινό χωριό. Δόθηκε εντολή να μαζευτούν οι κάτοικοι στην πλατεία. Ένας λοχίας διάλεξε περίπου 10-15 άτομα από τους συγκεντρωμένους και τους έβαλε στη σειρά κατά μήκος ενός τοίχου. Μεταξύ των ανθρώπων αυτών υπήρχαν και γυναίκες. Αφού τους αφαίρεσαν τα σκουλαρίκια από τα αυτιά, τις αλυσίδες από το λαιμό, τα ρολόγια από το χέρι, τα λεφτά και τα πολύτιμα πράγματα που είχαν στις τσέπες τους, άρχισαν να τους πυροβολούν χωρίς οίκτο» (Ρ. Άλασορ «Διαταγή: Εκτελέστε τους Αιχμαλώτους!» εκδ. Καστανιώτη σελ. 54). Στο βιβλίο δημοσιεύεται στη σελ. 45 και φωτοτυπία της τουρκικής ταυτότητας του Haci Kofen ως «ήρωα - βετεράνου» της τουρκικής εισβολής…

ΕΡΩΤΗΣΗ
Ώστε το κότζαμ «καθηγητηλίκκι» και δη του «Παν/μίου της Οξφόρδης» του δόκτορος των «σφαγών 1963-64» της κότζαμ κυβερνώσας «Χαραυγής», περί ου τα μάλα ενθουσιάστηκαν οι τουρκικές εφημερίδες, ήταν, τελικά, ένα «visiting fellow» στο St. Cross College της Οξφόρδης; Σαν να πούμε δεύτερο νούμερο θαλαμοφύλακας που παριστάνει τον… ταγματάρχη; Μέχρι και περί… «ομαδικού τάφου 20 περίπου Τ/κ, στον Αγ. Βασίλειο τον Ιανουάριο του 1964», περιεχόμενο δοκτοράτης Ακελικής επιστημονικότητος, που διαψεύδει η ίδια η τότε «Χαραυγή» της 14.1.1964;

Στήλη ΕΙΡΗΣΘΩ
Λάζ.Α.Μαύρος
Εφ.Σημερινή

Η κατά Ρολάνδον Κατσιαούνη νέα «ιστορία» της Κύπρου

Πηγή: Εφημερίδα Σημερινή

Μόλις προέκυψε η συγκλονιστική ομολογία του Τούρκου ηθοποιού-φονιά για τις εν ψυχρώ δολοφονίες Ελληνοκύπριων αιχμαλώτων, ανασύρθηκαν από τη ναφθαλίνη κάποιοι, στη δική μας κοινότητα, για να ξαναρχίσουν το γνωστό τροπάρι των «ωμοτήτων» εις βάρος των Τουρκοκυπρίων. Σαν ενορχηστρωμένη συγχορδία, ήχησαν και πάλιν στο γνωστό σκοπό, προφανώς σε μια προσπάθεια να καλύψουν το συγκλονισμό και την απέχθεια που προκάλεσε η ομολογία του αιμοσταγούς δολοφόνου.

Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται, πέραν φυσικά του Μακάριου Δρουσιώτη, και ο Ρολάνδος Κατσιαούνης, ο οποίος σε συνέντευξη-σίριαλ στη «Χαραυγή», επιστρέφει στο 1963 για να μας μιλήσει για τα μεμονωμένα περιστατικά κάποιων εγκληματιών της δικής μας κοινότητας κατά των Τουρκοκυπρίων.

Ουδείς, βεβαίως, αρνείται τα εγκλήματα κάποιων λίγων φανατικών Ελληνοκυπρίων στην περίοδο του '63. Αλλά πώς είναι δυνατόν να γίνεται προσπάθεια σύγκρισης με την κατευθυνόμενη, το 1963 και το 1974, από το επίσημο τουρκικό κράτος επιχείρηση γενοκτονίας των Ελληνοκυπρίων, με μεμονωμένα περιστατικά; Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί η αναφορά στο 1963, όταν έχουμε μπροστά μας την εθνοκάθαρση του '74, τις συνέπειες της συνεχιζόμενης κατοχής, τις κτηνώδεις δολοφονίες του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού, τη μόλις πρόσφατα ανατριχιαστική ομολογία του Τούρκου φονιά;

Αλλά, ακόμα και για το 1963 παραγράφεται η ιστορική αλήθεια, αποκρύβεται ότι όσα έγιναν, ήταν αποτέλεσμα του τουρκικού πραξικοπήματος κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας και ενώ παραγράφονται οι δολοφονίες Ελληνοκυπρίων αθώων πολιτών από την ΤΜΤ, η καταστροφή ελληνικών περιουσιών, οι πρώτες γραμμές διχοτόμησης, αποτέλεσμα της συνωμοσίας Βρετανίας-Τουρκίας, επικεντρώνεται όλη η προσοχή στα «ελληνικά εγκλήματα».

Και τι μας λέγει ο κ. Κατσιαούνης;
Ότι τότε, «τους περισσότερους ομήρους τους συλλάμβαναν οι ένοπλες ομάδες των Ελληνοκυπρίων διότι ήταν περισσότεροι και ισχυρότεροι, έλεγχαν σχεδόν το σύνολο του νησιού και το οδικό δίκτυο». Ενώ οι poor Turks «δύσκολα μπορούσαν να αρπάξουν Ελληνοκυπρίους, οι απαγωγείς περιορίζονταν στις παρυφές των περιοχών τους».
Ακόμα προχωρεί να μας πει ότι «το ποσοστό των Τούρκων αγνοουμένων είναι διπλάσιο από το δικό μας», συγκρινόμενο με την πληθυσμιακή αναλογία. Και προχωρεί στο χειρότερο, γράφοντας πως το σοκ των αγνοουμένων ήταν για μας «μια σύντομη τραυματική εμπειρία που την ακολούθησε η οδυνηρή αναμονή», ενώ οι poor Turks έχαναν ανθρώπους για δέκα χρόνια. «Για εκείνους, το πλήγμα σε μικρότερες δόσεις, αλλά συνοδευόμενο από μια παρατεταμένη αίσθηση ανασφάλειας», γράφει. Ενώ εμείς οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουμε καμιά ανασφάλεια με τους 40 χιλιάδες Τούρκους στρατιώτες έξω από την πόρτα μας και την πανίσχυρη Τουρκία 40 μίλια μακριά από τις ακτές μας.

Από κει και πέρα, τι να πει κανείς και για ποια διαστρέβλωση της Ιστορίας να μιλήσει, κ. Κατσιαούνη;

Διαχειριστής:

1) Με αφορμή την εμφάνιση του κ.Κατσιαούνη στο προσκήνιο, ο ίδιος οφείλει να απαντήσει στα ερωτήματα τα οποία αφορούν την ταυτότητα του:
α) Είναι καθηγητής Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης όπως παρουσιάστηκε στο εκφραστικό όργανο του ΑΚΕΛ;
β) Είναι πρώην καθηγητής Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης όπως παρουσιάστηκε στην εφημερίδα "Αλήθεια";
γ) Είναι ο διευθυντής στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών που απομακρύνθηκε για άγνωστους λόγους;

2) Τις τελευταίες μέρες κυκλοφορούν φήμες σύμφωνα με τις οποίες στην Κεντρική Επιτροπή του "κομμουνιστικού" κόμματος Κύπρου συμμετέχουν πέντε "κρυφά" μέλη. Εάν αυτές οι φήμες αληθεύουν τότε ποιος είναι ο ρόλος αυτών των "κρυφών" μελών; Εάν ο ρόλος τους δεν είναι ύποπτος τότε δεν θα ήταν κρυφά μέλη αλλά φανερά. Μήπως αυτή η συνέντευξη του κ.Κατσιαούνη, η οποία ήρθε σε μια πολύ συγκεκριμένη χρονική στιγμή, μόλις δύο μέρες μετά την δημόσια ομολογία του Τούρκου δολοφόνου, παροτρύνθηκε από την Κεντρική Επιτροπή του ΑΚΕΛ;

3) Μήπως ο κ.Κατσιαούνης είναι τελικά ένα από τα πέντε "κρυφά" μέλη, στον οποίο ανατέθηκε να δώσει την συνέντευξη με το συγκεκριμένο περιεχόμενο;

Ο Υπ. Παιδείας και η ...πηγή του!

Κατηγορείται ευθέως ο Υπ. Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας Α. Δημητρίου να δώσει εξηγήσεις για την συνειδητή διαστρέβλωση της ιστορίας που επιχειρεί. Τον καλούν αρθρογράφοι, (Σημερινή 15 Ιανουαρίου, Φιλελεύθερος 16 Ιανουαρίου, Σύνδεσμος Καθηγητων Αλλαγή, Πρόεδρος Οικολόγων, μάλιστα, ότι δεν έχει τα κότσια Κυριακή 18 Ιανουαρίου ΡΙΚ) και όμως δεν τολμά!

Πώς όμως θα τολμήσει κάτι τέτοιο όταν η πηγή του είναι ατεκμηρίωτη, αλαζονική, συκοφαντική, σκόπιμη, μια σκέτα σκευωρία, συνειδητής πράγματι διαστρέβλωσης της ιστορίας, προς όφελος των Τούρκων από τους ίδιους τους Βρετανούς για να ενισχυθεί η σημερινή πολιτική Χριστόφια επίρριψης ίσων ευθυνών για την τουρκοανταρσία του 1963 για να επιβάλουν την ήδη απορριφθείσαν από το λαό λύση των δύο συνιστώντων στέιτ και βάλε;
Η ατεκμηρίωτη και συνειδητή διαστρέβλωση της ιστορίας ήλθε να ενισχυθεί με ένα ‘βιβλίο’ από...βρετανική πηγή (sic) και δη από τον Βρετανό Μάρτιν Πάκκαρτ. Ο οποίος τον Μάιο του 1995. σε σεμινάριο στους Δελφούς, δίχως να μεταδοθεί σωστά από τα αγγλόφιλα δημοσιογραφικά κατεστημένα Αθηνών και Λευκωσίας και να τύχει της ελάχιστης επίκρισης, με τελικό αποτέλεσμα να αποτελέσει σήμερα τον κύριο άξονα του βιβλίου του προαναφερθέντος Βρετανού στρατιωτικού, δήλωσε τα εξής:
Δελφοί Μάιος 1995
“...There was interference, and a promotion of violence, from abroad. Each side believed that it would be attacked by the other, and secretly armed accordingly. Extremists on both sides, still pursuing their pre-independence aims of enosis or taksim, became vociferous. At Christmas 1963, after a random incident of violence, there were armed attacks by a parastatal Greek-Cypriot faction (with links to the Greek/US intelligence services) against elements of the Turkish-Cypriot community. The Turkish-Cypriots reacted to what they took to be a general attack upon them: the Greek-Cypriots reacted to what they took to be a general insurrection. Inter-communal communications collapsed. Atrocities were committed. Either from harassment, fear or political pressure the Turkish Cypriots abandoned some of the mixed villages…”
“Υπήρξε ανάμιξη και προώθηση της βίας από έξω. Η κάθε πλευρά πίστευε ότι θα της επιτίθετο η άλλη και αμφότερες εξοπλίστηκαν αναλόγως. Εξτρεμιστές από αμφότερες τις πλευρές, ακόμα επιδιώκοντας τις προ ανεξαρτησίας στόχους των της ένωσης και του τακσιμ (διχοτόμησης) ξεσηκώθηκαν. Τα Χριστούγεννα μετά από ένα τυχαίο συμβάν βίας, ξεκίνησαν ένοπλες επιθέσεις εναντίον της Τουρκοκυπριακής κοινότητας από μια παρακρατική Ελληνοκυπριακή φατρία (με διασυνδέσεις με τις Ελληνικές/Αμερικανικές Μυστικές Υπηρεσίες). Οι Τουρκοκύπριοι αντέδρασαν σε ότι εξέλαβαν ότι τους έκαναν γενική επίθεση: Οι Ελληνοκύπριοι αντέδρασαν σε ότι εκείνοι εξέλαβαν ότι είχε ξεκινήσει γενική ανταρσία. Ενδοκοινοτικές επικοινωνίας κατέρρευσαν. Διαπράχθηκαν αγριότητες. Είτε από ενοχλήσεις, φόβο ή πολιτική πίεση οι Τουρκοκύπριοι εγκατέλειψαν ορισμένα από τα μικτά χωριά τους...”. Ιδού λοιπόν την...πηγή του κ. Δημητρίου.
Δίχως βέβαια καμία τεκμηρίωση, καμία απόδειξη, αλλά, πλούσια παραπλάνηση, παραπληροφόρηση και διαστρέβλωση. Εκτός βέβαια του ότι το λέει ο ίδιος ο Πάκκαρτ. Και αφού ο ίδιος ‘ξέρει’ πράγμα που επιβεβαιώνει και ο εκπρόσωπος της ΤΜΤ Ρ. Ντενκτάς, πρέπει να το δεχτούμε! Στο κατασκεύασμά του αυτό ο Μάρτιν Πάκκαρτ χρησιμοποιεί στην ουσία, το Σχέδιο Ακρίτας – που ήταν για υπεράσπιση των Ελληνοκυπρίων - για να μας κατηγορεί για...τάχατες παρακρατική ελληνοκυπριακή φατρία με διασυνδέσεις με την ΣΙΑ μέσω Ελλάδος! (΄Οπως π.χ. μας κατηγορούσε με άνεση για δεκαετίες με την σκευωρική του κατηγορία ότι είχαμε σφάξει 27 Τουρκοκύπριους στο νοσοκομείο Λευκωσίας – και που αναγκάστηκε τελικά το 1999 να αποσύρει. (Βλέπε Σημερινή 18 και 19 Μαίου 1999.)

Στην δε σελίδα 7 του βιβλίου του ο Βρετανός συνταξιούχος στρατιωτικός, επαινεί τον άριστο ρόλο που έπαιξαν τα βρετανικά στρατεύματα στο τέλος του Δεκεμβρίου 1963 ο οποίος δεν αμφισβητείται έγραψε, όταν έσωσαν την Κύπρο από εμφύλιο, περιόρισαν τις παραστρατιωτικές υπερβολές και επανεγκατέστησαν την κεντρική εξουσία!

Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Λονδίνο

Να εκδοθεί ο Αττίλα Ολγκάτς σε Ελλάδα ή Κύπρο για εγκλήματα πολέμου

Να εκδοθεί ο Αττίλα Ολγκάτς σε Ελλάδα ή Κύπρο για εγκλήματα πολέμου, ζητά ο Παπαθεμελής. Την άμεση ενεργοποίηση των νομίμων διαδικασιών που προβλέπουν την έκδοση από την Τουρκία σε Ελλάδα ή Κύπρο του εγκληματία πολέμου Αττίλα Ολγκάτς, που δημόσια στην τουρκική τηλεόραση παραδέχθηκε ότι δολοφόνησε 10 Έλληνες αιχμαλώτους πολέμου, ζητά με κατεπείγουσα επιστολή του προς τους Υπουργούς δικαιοσύνης Ελλάδας και Κύπρου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης κ. Στέλιος Παπαθεμελής.
Συγκεκριμένα στην επιστολή του προς του τους κ.κ. Δένδια και Λουκά, ο κ. Παπαθεμελής αναφέρει:
Προς τους Υπουργούς Δικαιοσύνης Ελλάδας και Κύπρου κ.κ. Δένδια Νικόλαο, Λουκά Λουκά.

Αξιότιμοι κ. Υπουργοί Με δεδομένη την κυνική δημόσια ομολογία του στρατιώτη του Αττίλα, Αττίλα Ολγκάτς, της δολοφονίας 10 Ελλήνων αιχμαλώτων πολέμου, κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974, σας καλούμε στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων σας, να προχωρήσετε αμέσως στην άσκηση των νομίμων διαδικασιών, προκειμένου ο παραπάνω εγκληματίας να εκδοθεί στην Ελλάδα ή στην Κύπρο, για να δικασθεί για τα συγκριμένα εγκλήματα πολέμου. Τόσο η Ελλαδική όσο και η Κυπριακή πλευρά δεν πρέπει να χάσουν καθόλου χρόνο στην διαδικασία δίωξης και έκδοσης του Αττίλα Ολγκάτς, όντας σίγουρο πως η τουρκική πλευρά θα ακολουθήσει τη γνώριμη τακτική της κωλυσιεργίας.

Με τιμή

Στέλιος Παπαθεμελής
Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Τούρκος ηθοποιός ομολογεί εγκλήματα στην Κύπρο

Πηγή: http://www.zougla.gr

«Σκότωσα δέκα άτομα. Ο πρώτος που σκότωσα, ήταν ένας 19χρονος αιχμάλωτος στρατιώτης», δήλωσε ο γνωστός Τούρκος ηθοποιός, Αττίλα Ολγκάτς, μιλώντας στο τουρκικό κανάλι «Star», για τη συμμετοχή του στην εισβολή στην Κύπρο το 1974.

Όπως είπε, όταν ξεκίνησε η επίθεση, η θητεία του έληγε σε μία ημέρα, όμως η μονάδα του μεταφέρθηκε από τη Μερσίνα στην Κύπρο.

Υποστηρίζει ότι ο ίδιος δεν ήθελε να σκοτώσει: «Είπα στο διοικητή μας ότι εγώ είμαι καλλιτέχνης και ότι δεν μπορώ να σκοτώσω. Εδώ τελειώνει η τέχνη, εδώ αρχίζει η αληθινή ζωή, ο πόλεμος. Σου έδωσα εντολή κι εσύ θα σκοτώσεις, μου είπε.»

«Ο πρώτος που σκότωσα, ήταν ένας 19χρονος αιχμάλωτος στρατιώτης. Όταν έτεινα το όπλο προς το μέρος του, με έφτυσε. Τον πυροβόλησα στο μέτωπο και πέθανε. Στη συνέχεια, σκότωσα άλλους εννιά. Κι αφού τους σκότωνα, πήγαινα στο αρχηγείο και έκλαιγα, αλλά την επομένη, σκότωνα και πάλι. Δε λένε να βγουν από τα όνειρά μου οι εικόνες αυτές. Για αρκετό διάστημα έκανα ψυχολογική θεραπεία. Για το λόγο αυτό, δεν μπορώ ακόμη να φάω κρέας, δεν μπορώ να δω αίμα, γιατί αμέσως θυμάμαι τα παιδιά που σκότωσα.»

Ο ηθοποιός είπε πως αποκαλύπτει για πρώτη φορά την αλήθεια αυτή: «Ο πόλεμος με επηρέασε για μεγάλο διάστημα και επαγγελματικά. Δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα. Ακόμη και σήμερα θυμάμαι το διοικητή να μου λέει, νομίζεις ότι πάντα θα σκοτώνεις πάνω στη σκηνή; Πάρε το όπλο και σκότωσε κάποιον στα αλήθεια, να δεις πώς είναι».

«Κάνει πίσω» ο Τούρκος ηθοποιός για τα εγκλήματα στην Κύπρο

Ανακαλεί τα όσα ομολόγησε σε τηλεοπτική εκπομπή ο Τούρκος ηθοποιός, Αττίλα Ολγκάτς, περί εγκλημάτων που διέπραξε, κατά τη διάρκεια της εισβολής του τουρκικού Στρατού στην Κύπρο, το 1974.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε, ο ηθοποιός υποστηρίζει τώρα ότι όσα είπε, δεν ήταν παρά… σενάριο κινηματογραφικής ταινίας: «Τα όσα ανέφερα στην εκπομπή, ότι σκότωσα δέκα άτομα, εκ των οποίων ο ένας ήταν αιχμάλωτος, είναι ένα σενάριο που έχω γράψει εγώ, για να δείξω τις κακές συνθήκες, τη στυγνότητα και τη βαναυσότητα του πολέμου. Δεν είχα την ευκαιρία, όμως, να πω ότι πρόκειται για σενάριο, διότι στην εκπομπή έγινε διακοπή για διαφημίσεις και στη συνέχεια τελείωσε. Τα όσα ανέφερα, δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Σύντομα θα δείτε και την ταινία, για την οποία έχω γράψει το σενάριο.»

Η είδηση περί ανάκλησης της ομολογίας του Αττίλα Ολγκάτς πήρε μεγάλη δημοσιότητα στον τουρκικό Τύπο, αν και δεν έλειψαν αναφορές περί εγκλημάτων πολέμου: «Αν δεν τα έχει σκαρφιστεί ο ηθοποιός για λόγους διαφήμισης, πρόκειται για έγκλημα πολέμου», γράφει αρθρογράφος της «Χουριέτ» και προσθέτει: «Aν τα λόγια αυτά δεν είναι προϊόν πλούσιας φαντασίας, αυτό σημαίνει ότι θα ανοίξει για τον κ. Αττίλα, ο δρόμος της φυλακής. Αυτό που γνωρίζω εγώ, είναι το ότι δεν υπάρχει παραγραφή στα εγκλήματα πολέμου».

Υπενθυμίζεται ότι ο ηθοποιός Αττίλα Ολγκάτς, κατά τη διάρκεια εκπομπής σε τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι, είχε πει ότι κατά την εισβολή, ο διοικητής του, του είχε δώσει εντολή να σκοτώσει: «Ο πρώτος που σκότωσα, ήταν ένας δεκαεννιάχρονος αιχμάλωτος στρατιώτης. Όταν έτεινα το όπλο προς το μέρος του, με έφτυσε. Τον πυροβόλησα στο μέτωπο και πέθανε. Στη συνέχεια, σκότωσα άλλους εννιά. Κι αφού τους σκότωνα, πήγαινα στο αρχηγείο και έκλαιγα, αλλά την επομένη, σκότωνα και πάλι. Δε λένε να βγουν από τα όνειρά μου οι εικόνες αυτές. Για αρκετό διάστημα, έκανα ψυχολογική θεραπεία. Για το λόγο αυτό, δεν μπορώ ακόμη να φάω κρέας, δεν μπορώ να δω αίμα, γιατί αμέσως θυμάμαι τα παιδιά που σκότωσα», είχε αποκαλύψει ο ηθοποιός.

Τ/Κ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ

Ενώ ο πρόεδρος Χριστόφιας συνομιλεί με τον εκπρόσωπο της κατοχής Ταλάτ, προσπαθώντας να μας επιβάλει ένα νέο σχέδιο λύσης τύπου Ανάν, οι "αδερφοί" μας τ/κ αλωνίζουν ανενόχλητοι στην Ευρώπη.

Στη Ρώμη τα γραφεία της αντιπροσωπείας της λεγόμενης Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου, βρίσκονται στην κεντρικότατη VIA TORINO .

Τα γραφεία του ψευδοκράτους, λειτουργούν και ως τουριστικό γραφείο ενημερώνοντας τους Ιταλούς, για τις ομορφιές της κατεχόμενης γης μας .

Οι τουρκοκύπριοι διανέμουν πολυτελέστατα διαφημιστικά φυλλάδια και έντυπα όπου, μεταξύ άλλων διαστρεβλώνουν την ιστορία του Ελληνικού νησιού μας .

Ένα από αυτά έχει τον τίτλο "Βόρεια Κύπρος". Στις πρώτες σελίδες ενημερώνει τον Ιταλό ενδιαφερόμενο για την ιστορία της Κύπρου .

Για αιώνες η Κύπρος επηρεαζόταν από κουλτούρες πολλών εθνών, που άφησαν στο νησί μια πλούσια κληρονομιά, που αποτυπώνεται στα ιστορικά και αρχιτεκτονικά μνημεία . Από το Βουνί στα Δυτικά, μέχρι το τζαμί του Αραμπαχμέτ στην Λευκωσία και ακόμη στην Σαλαμίνα και στον ναό του Αποστόλου Ανδρέα. μπορεί κάποιος να θαυμάσει τα μνημεία που αποκαλύπτουν την ύπαρξη 9.000 χρόνων πολιτισμού .

Το νησί γνώριζε συνεχώς κατακτητές, που έρχονταν από την Ευρώπη και την Ασία.
Ασσύριοι , Βαβυλώνιοι , Αιγύπτιοι , Πέρσες και Ρωμαίοι . Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, κατέκτησε το νησί την περίοδο των Σταυροφοριών και το πούλησε στον Γκυ ντε Λουσινιάν .

Η Κύπρος έμεινε στα χέρια του Λουσιτανών, μέχρι την Ενετική κατάκτηση το 1489 .

Μετά το νησί κυβερνήθηκε από τους Οθωμανούς, από το 1571 έως το 1878, όπου η Κύπρος ενοικιάστηκε στους Βρεττανούς .

Η ανεξαρτησία ήρθε το 1960, εξαιτίας της προσπάθειας των Ελλήνων να καταλάβουν το νησί.

Τότε η Τουρκία ήταν υποχρεωμένη να επέμβει, για να σώσει τον τ/κ πληθυσμό .

Η Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου, προκηρύχθηκε το 1983 .

Αυτά μαθαίνουν οι Ιταλοί για την Κύπρο . Είναι φανερό πως πρόκειται για μία καλοστημένη προπαγάνδα .

Στις επόμενες σελίδες του πολυτελούς εντύπου, διαφημίζεται η ομορφιά της θάλασσας και του βυθού της, όπου κάποιος μπορεί να την αποκαλύψει κάνοντας καταδύσεις .

Επίσης γίνεται αναφορά στην μαγευτική φύση του Βορρά .

Στα κατεχόμενα εδάφη μας γίνονται αρκετά φεστιβάλ και γιορτές .

Η γιορτή του πορτοκαλιού στην Μόρφου, γίνεται από το 1977 τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο και οι τουρίστες μπορούν να απολαύσουν τα φημισμένα κυπριακά πορτοκάλια του Βορρά.

Το διεθνές φεστιβάλ μουσικής στο Μπέλλα Πάις, γίνεται κάθε χρόνο από τον Ιούνιο μέχρι τον Ιούλιο και συμμετέχουν καλλιτέχνες και μουσικοί από όλο τον κόσμο.

Το διεθνές φεστιβάλ της Αμμοχώστου, διεξάγεται τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο. Θεωρείται από τα καλύτερα φεστιβάλ της Μεσογείου. Στο παρελθόν έχουν φιλοξενηθεί σημαντικά συγκροτήματα όπως, οι Λος Παραγκουάιος και οι Άρτ Ενσέμπλ από το Βερολίνο.

Το διεθνές φεστιβάλ μουσικής της Βορείου Κύπρου, διεξάγεται μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου . Το φεστιβάλ αυτό, προσφέρει από μουσική δωματίου μέχρι ροκ, φλαμέγκο και τανγκό στους πλέον ιστορικούς τόπους όπως, το Αββαείο του Μπέλλα Πάις, το αμφιθέατρο της Σαλαμίνας και το κάστρο της Κερύνειας.

Στην συνέχεια του εντύπου, γίνεται αναφορά στην παραδοσιακή φιλοξενία των τουρκοκυπρίων, στις δυνατότητες που υπάρχουν για ψώνια, στην μαγειρική και στο κλίμα .

Εκτός από την τ/κ αντιπροσωπεία στην Ρώμη που λειτουργεί -μεταξύ άλλων - ως γραφείο τουρισμού, υπάρχει και το τουριστικό γραφείο "4 γουίντς" το οποίο προσφέρει ελκυστικά πακέτα διακοπών στα κατεχόμενα . Η μετάβαση γίνεται από την Ιταλία μέσω Κωνσταντινούπολης, με τις τουρκικές αερογραμμές και την εταιρεία "Πήγασος".

Στο έντυπο του "4 γουίντς", παρουσιάζεται μία πληθώρα πολυτελών ξενοδοχείων, πολλά από τα οποία είχαν Έλληνες ιδιοκτήτες πριν από την τουρκική εισβολή .

Παράλληλα με την Ιταλία, οι τ/κ έχουν γραφεία πληροφόρησης των κατεχομένων εδαφών μας και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου ανενόχλητοι παραπληροφορούν τους πολίτες των κρατών αυτών, για την κατάσταση στα κατεχόμενα τα οποία παρουσιάζουν ως, ειδυλλιακό τόπο διακοπών .

Στην Γερμανία, τα γραφεία του τ/κ τουρισμού, είναι στην οδό Μπάσελερ 35-37, στην Φρανκφούρτη .

Στην Αγγλία, στην πλατεία Μπέντφορντ 29 στο Λονδίνο, ενώ υπάρχουν αντιπροσωπείες και στην Τουρκία, στην Κωνσταντινούπολη, στην Αντάλια και στη Σμύρνη.

Την περίοδο διακυβέρνησης του αείμνυστου Τάσσου Παπαδόπουλου, οι πολιτικοί του αντίπαλοι κραύγαζαν για αυτά τα φαινόμενα. Τώρα που συγκυβερνούν -ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ-, φωνή βοώντω εν τη ερήμω για την τουρκική προπαγάνδα.

Το ψευδοκράτος οδεύει ολοταχώς προς αναγνώριση, αφού πρώτα έρθει η αποτυχία των διαπραγματεύσεων, για την οποία την αποκλειστική ευθύνη θα φέρει πρώτα ο Χριστόφιας, για τις ασυγχώρητες υποχώρησεις του, για το "καλό κλίμα" που δεν ήθελε να χαλάσει και για την επιδεικτική αδιαφορία του στις προειδοποιήσεις των υπολοίπων κομμάτων, πλην βεβαίως του ΔΗΣΥ, στον οποίο θα ανήκει το υπόλοιπο μερίδιο ευθύνης, για την συγκατάθεση που έδωσε στο ξεπούλημα της Κύπρου.

• Πότε θα ξυπνήσεις κυπριακέ λαέ;
  

Όταν θα'ρθούν να σε ξαναβγάλουν από το σπίτι σου;

• Πότε η οργή σου θα στείλει στον αγύριστο αυτούς τους προδότες;
  

Όταν τους ξαναδείς να βιάζουν την πατρίδα σου;

• Πότε θα αγωνιστείς για να βγεις από την κινούμενη άμμο στην οποία σε έχουν ρίξει;
  

Όταν θα έχεις πνιγεί;

Απόφαση κατά της Τουρκίας

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (φωτογ.) αναγνώρισε το δικαίωμα των Ελληνοκυπρίων να αποκτήσουν πρόσβαση στην περιουσία τους και στη γη τους στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου, καταδικάζοντας την Τουρκία για παραβίαση του άρθρου 1, του πρωτοκόλλου 1 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την προστασία της περιουσίας.
Το Δικαστήριο ζητά από τα μέρη να το ενημερώσουν σε περίπτωση συμφωνίας για συμβιβασμό, γι' αυτό και επιφυλάχθηκε να λάβει μεταγενέστερα απόφαση σχετικά με το ύψος της αποζημίωσης, που θα πρέπει να καταβληθεί στους ενάγοντες, Αλεξάνδρου, Σολομωνίδη, Γαβριήλ και Ορφανίδη.
Υπέρ της απόφασης τάχθηκαν έξι δικαστές και εναντίον μόνο η τουρκάλα δικαστής Ισίλ Καρακάς, η οποία με ξεχωριστή δήλωση της υποστηρίζει τις θέσεις, τις οποίες κατέθεσε στο Δικαστήριο η Άγκυρα.

Πηγή e-tipos.com

Διαχειριστής: Η απόφαση αυτή του ευρωπαϊκού δικαστηρίου έρχεται σε μια εξαιρετικά σημαντική χρονική στιγμή, αφού στις 28 του μήνα, θα συζητηθεί στις απ'ευθείας διαπραγματεύσεις το περιουσιακό θέμα.
Αναμένουμε από τον Πρόεδρο, να εκμεταλλευτεί την συγκεκριμένη απόφαση και να την χρησιμοποιήσει όπως πρέπει.
Αυτή η απόφαση έρχεται επίσης για να κλείσει τα στόματα κάποιων που γονάτισαν απέναντι στον Αττίλα και "ρεαλιστικά" σκεπτόμενοι, προσπαθούν να πείσουν τον κυπριακό λαό ότι δεν μπορούν να επιστρέψουν όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους.
Εμείς τους υπενθυμίζουμε για ακόμα μια φορά ότι, σε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ, έχουν το δικαίωμα να επιστρέψουν στα σπίτια τους και δεν τον απεμπολούν, αντιθέτως το διεκδικούν και θα το διεκδικούν με κάθε νόμιμο τρόπο.