Przejdź do zawartości

Zygmunt Matynia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Matynia
Konsul Generalny RP w Chicago
Okres

od 2007
do 2012

Poprzednik

Jarosław Łasiński

Następca

Paulina Kapuścińska

Odznaczenia

Zygmunt Zdzisław Matynia[1] – polski prawnik i urzędnik konsularny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Zygmunt Matynia ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (1978). Pracował jako asystent i starszy asystent w Katedrze Prawa Administracyjnego UJ. Członek założyciel NSZZ „Solidarność” na WPiA UJ. W okresie stanu wojennego kolporter prasy podziemnej. W latach 1990–1991 był zastępcą kierownika urzędu rejonowego w Krakowie. W latach 1991–1992 pełnił funkcję delegata pełnomocnika rządu ds. reformy samorządu terytorialnego w województwie krakowskim. W 1992 rozpoczął pracę w Stałym Przedstawicielstwie RP przy ONZ w Nowym Jorku. Po powrocie z placówki był dyrektorem w firmie Art. Media Sp. z o.o. Następnie był radcą ministra w sekretariacie Ministra Spraw Zagranicznych oraz naczelnikiem Wydziału Legislacji w Biurze Dyrektora Generalnego MSZ. Lata 2001–2005 spędził jako I sekretarz w Konsulacie Generalnym w Nowym Jorku. W 2005 został powołany na stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu Konsularnego i Polonii MSZ[2]. W latach 2006–2011 był członkiem Sekcji Polskiej Międzynarodowej Komisji Stanu Cywilnego oraz członkiem Zespołu ds. Polonii i Polaków za Granicą przy Prezesie Rady Ministrów. Od 2007 do 2012 Konsul Generalny RP w Chicago[3]. Następnie był kierownikiem Wydziału Konsularnego Ambasady RP w Waszyngtonie[4]. W czerwcu 2020 przeszedł na emeryturę.

W 2012 wyróżniony Medal of Merit Gwardii Narodowej Illinois za pomoc w prowadzeniu współpracy pomiędzy Gwardią Narodową stanu Illinois a polskimi siłami zbrojnymi[5].

Żonaty z Bożeną[3], ojciec Karoliny[2].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • O apostille nie tak trudno – (artykuł polemiczny), Rzeczpospolita, 30 września 2005.
  • W sprawie możliwości stosowania zakazu reformationis in peius przed NSA (artykuł polemiczny), Państwo i Prawo 1987, s. 93–95.
  • Korzystanie z dróg publicznych, Organizacja, Metody, Technika, 1984 nr 5 s. 19–23.
  • Glosa do wyroku NSA z 20 VII 1984 r. III SA 508/84 [Dot. wniesienia skargi do NSA], Problemy Praworządności, 1985, nr 9/9, s. 137–143.
  • Glosa II do wyroku SN z 25 I 1984 r. III ARN 23/83 [Dot. zakazu reformationis in peius w postępowaniu przed NSA ; obowiązku uiszczenia opłaty rocznej z tytułu nabycia gruntów na cele nierolnicze i nieleśne], Orzecznictwo Sądów Polskich i Komisji Arbitrażowych, 1985 r., poz. 196 c.
  • Glosa do uchwały SN z 21 III 1983 r. AZS I/83 [Dot. nakładania na przedsiębiorstwa państwowe obowiązku odpłatnych świadczeń rzeczowych na cele zwalczania zagrożeń w ruchu drogowym], Problemy Praworządności, 1984, nr 3, s. 66–70.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Iceland -- Portugal [online], state.gov, 3 maja 2021 [dostęp 2021-07-05] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-03] (ang.).
  2. a b Komisja Łączności z Polakami za Granicą /nr 37/ [online], orka.sejm.gov.pl, 6 września 2007 [dostęp 2020-03-30].
  3. a b Wojciech Jażdżewski, Pożegnanie konsula generalnego RP [online], Dziennik Związkowy | Polish Daily News, 31 sierpnia 2012 [dostęp 2020-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-22].
  4. Struktura placówki [online], waszyngton.msz.gov.pl, 24 czerwca 2017 [dostęp 2020-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-24].
  5. Andrzej Mikolajczyk, Gubernator Illinois uczcił Konstytucję 3. Maja [online], Polishnews.com, 10 maja 2012 [dostęp 2020-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-08].