Zenon Lipiński
| Data i miejsce urodzenia |
22 grudnia 1892 |
|---|---|
| Data śmierci |
? |
| Zawód, zajęcie |
działacz partyjny i państwowy, związkowiec |
| Stanowisko |
wiceminister poczt i telegrafów (1948–1950) |
| Partia |
Polska Partia Robotnicza, Polska Zjednoczona Partia Robotnicza |
Zenon Lipiński (ur. 22 grudnia 1892 w Warszawie[1], zm. ?) – polski działacz partyjny i państwowy, związkowiec, pocztowiec, podsekretarz stanu w Ministerstwie Poczt i Telegrafów (1948–1950).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Antoniego i Stefanii. Od 1909 do 1910 pracował w służbie ruchu i jako dyżurny stacji kolejowej w Irenie. Następnie od 1911 do 1915 pracownik umysłowy warszawskiej poczty, a po jej ewakuacji od 1915 do 1918 zatrudniony w administracji Zarządu Okręgu Poczty w Moskwie. Prowadził stały felieton w czasopiśmie „Życie Warszawskie”, był wolnym słuchaczem na Wydziale Historyczno-Filozoficznym Uniwersytetu Szaniawskiego. W Moskwie działał w ruchu rewolucyjnym i związkach zawodowych, od 1917 do 1918 pełnił funkcję sekretarza Związku Ewakuowanych Pocztowców – Polaków w Moskwie. Po powrocie do Polski zatrudniony w Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów w Warszawie, gdzie doszedł do stanowiska kierownika wydziału osobowego i oddziału organizacyjnego. W okresie okupacji zajmował się dorywczo handlem i wytwarzaniem tytoniu, został także członkiem Armii Krajowej[1].
W 1945 mianowany naczelnikiem wydziału i następnie dyrektorem okręgu w Dyrekcji Okręgowej Poczt i Telegrafów i otrzymał nominację na naczelnika wydziału, a następnie wicedyrektora Okręgu. Od kwietnia 1945 działał w Polskiej Partii Robotniczej, w 1948 przekształconej w Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą. Pełnił funkcję członka egzekutywy przewodniczącego Komitetu Pocztowego i Sekcji Pocztowo-Telekomunikacyjnej Komitetu Centralnego PPR. Od 1 marca 1948 do 13 czerwca 1950 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Poczt i Telegrafów[2]. W lipcu 1950 usunięty z partii w związku z ujawnieniem związków z Armią Krajową i Delegaturą Rządu na Kraj[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-10-26].
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 263.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-10-10].