Zenon Kononowicz
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Zenon Kononowicz (ur. 15 maja 1903 w Zaścianku Ustroń na Wileńszczyźnie, zm. 27 listopada 1971 w Kazimierzu Dolnym) – polski malarz, grafik i pedagog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1918–1923 studiował w Riazaniu, w latach 1923–1929 w krakowskiej ASP pod kierunkiem Felicjana Kowarskiego i Józefa Pankiewicza, a w latach 1929–1933 w warszawskiej ASP, gdzie trafił do pracowni rzeźby prof. Tadeusza Breyera[1]. Dyplom uzyskał w ASP w Warszawie w 1933.
Był asystentem Kowarskiego w krakowskiej ASP, wykładał w Szkole Rysunku i Malarstwa w Lublinie oraz w Liceum Sztuk Plastycznych w Nałęczowie. Lata okupacji niemieckiej spędził w Lublinie. Przez pewien czas przebywał w Kozłówce, zajmując się renowacją obrazów z tamtejszej kolekcji.
Od 1953 mieszkał w Kazimierzu Dolnym w Kamienicy Białej przy ulicy Senatorskiej 17[2][3].
Malował przede wszystkim pejzaże i martwe natury z kwiatami. Brał udział w wystawach w kraju i za granicą.
W 1970 otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Maria Anna Rudzka: Zadanie: forma. Pracownia profesora Tadeusza Breyera w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1923-1939. Wyd. 2. Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, 2023, s. 256. ISBN 978-83-66835-50-4.
- ↑ biografia na stronie Lublin-pamięć miejsca. tnn.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)]..
- ↑ zdjęcie.
- ↑ Wysokie odznaczenia państwowe dla działaczy i pracowników kultury. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 140, s. 1, 23 maja 1970.