Przejdź do zawartości

Zbiornik Rybiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbiornik Rybiński
Ilustracja
Zbiornik Rybiński w kwietniu
Położenie
Państwo

 Rosja

Obwód

 jarosławski

Miejscowości nadbrzeżne

Czerepowiec, Rybińsk

Morfometria
Powierzchnia

4580 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


142 km
56 km

Głębokość
• średnia
• maksymalna


5,5 m
30 m

Objętość

25,5 km³

Hydrologia
Rzeki zasilające

Andoga, Mołoga, Sogoła, Suda, Szeksna, Uchra, Wołga

Rzeki wypływające

Wołga

Rodzaj jeziora

zaporowe

Położenie na mapie obwodu jarosławskiego
Mapa konturowa obwodu jarosławskiego, u góry nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Zbiornik Rybiński”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Zbiornik Rybiński”
Ziemia58°23′35,0″N 38°22′03,6″E/58,393056 38,367667

Zbiornik Rybiński (ros. Рыбинское водохранилище, Rybinskoje wodochraniliszcze) – duże jezioro zaporowe w Rosji przy ujściu rzek Szeksna i Mołoga do Wołgi.

Budowa rybińskiego węzła energetycznego, dla którego utworzono Zbiornik Rybiński, rozpoczęła się w 1935 r. Oficjalne otwarcie nastąpiło 13 kwietnia 1941, ale napełnianie zbiornika trwało do 1947 r. W tym czasie zatopiono: 3645 km² lasów, 663 wioski i jedno miasto (Mołoga). Przesiedlono 130000 osób. Osobliwością zbiornika jest to, że przy niskim lustrze wody nad powierzchnię wody wynurzają się kopuły zatopionych cerkwi. Widoczne jest to zwłaszcza w okolicach dużej wsi Brejtowo oraz miasta Poszechonie.

Moc Rybińskiej Elektrowni Wodnej to 356,4 MW (stan na 2014)[1].

Na dużym półwyspie na północno-zachodnim brzegu zbiornika znajduje się Darwinowski Rezerwat Biosfery. Jednym z celów jego utworzenia było badanie wpływu zbiornika na florę i faunę[2].

Transport wodny

[edytuj | edytuj kod]

Porty: Czerepowiec, Wiesiegonsk. Za pośrednictwem rzeki Szeksny, Zbiornik Rybiński połączony jest z Kanałem Wołżańsko-Bałtyckim.

Rybołówstwo

[edytuj | edytuj kod]

Zasoby rybne zbiornika obejmują, między innymi, gatunki takie jak sterlet, kilka zwyczajna, sielawa europejska, peluga, stynka, szczupak, węgorz europejski, sum, miętus, głowacz białopłetwy, sandacz, koza[3].

Pływające wyspy

[edytuj | edytuj kod]

Od północno-zachodnich brzegów Zbiornika Rybińskiego często odrywają się duże płyty torfu, porośnięte roślinnością, a nawet mniejszymi drzewami. Te mikrobiosystemy dryfują swobodnie po całym akwenie, stanowiąc z jednej strony atrakcję dla pasażerów statków wycieczkowych, z drugiej utrudniając nawigację na torze wodnym, wytyczonym z daleka od brzegów.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. История ГЭС. РусГидро. [dostęp 2018-05-12]. (ros.).
  2. Дарвинский государственный природный биосферный заповедник. Главная страница [online], www.darvinskiy.ru [dostęp 2022-01-30].
  3. РЫБИНКА. РЫБИНКА • РЫБАЛКА С КЛУБОМ «ВИКТОРИЯ». [dostęp 2018-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-26)]. (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]