Zaturia
53°17′01″N 26°50′15″E/53,283611 26,837500| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 1770 |
| Kod pocztowy |
222624 |
| Tablice rejestracyjne |
5 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°17′01″N 26°50′15″E/53,283611 26,837500
| |
Zaturia, Zaturja (biał. Затур’я) – wieś na Białorusi położona w rejonie nieświeskim, w obwodzie mińskim, w sielsowiecie Siejłowicze.
Miejscowość jest siedzibą erygowanej w 2014 r. parafii prawosławnej pw. św. Jana Chrzciciela[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość wzmiankowana w Summaryuszu zebrania dochodów z 1587 roku jako jedno z dóbr należących do Mikołaja Radziwiłła[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a], w gminie Howiezna[3]. W 1921 miejscowość liczyła 719 mieszkańców, zamieszkałych w 143 budynkach, w tym 176 Polaków i 3 Białorusinów. 532 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 173 rzymskokatolickiego, 11 mojżeszowego i 3 muzułmańskiego[3]. Wieś położona była wówczas w pobliżu granicy ze Związkiem Sowieckim.
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach słuckim (do 1919), baranowickim (1919 - 1920) i nieświeskim (1920 - 1945)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ХРАМ СВЯТОГО ПРОРОКА ИОАННА ПРЕДТЕЧИ Д. ЗАТУРЬЯ. sluck-eparchiya.by. [dostęp 2021-03-01]. (ros.).
- ↑ Tadeusz Bernatowicz, Miles Christianus et Peregrinus, Warszawa 1998, s. 11.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.