Przejdź do zawartości

Wygrywająca na przegrywającą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wygrywająca na przegrywającą – w brydżu rzadki manewr rozgrywającego polegający na zrzuceniu wygrywającej karty na przegrywającą. Manewr zazwyczaj przeprowadzany jest w celu odblokowanie bocznego koloru który nie może być rozegrany w innych sposób.

W32
AKD
W1065
632
KD109874

N

W         E

S

65
876 3
74 9832
8 KDW1073
A
W109542
AKD
A94

Rozgrywający, S, gra sześć kierów po licytacji w której E licytował trefle, a W piki. W zawistował w ósemkę trefl do asa rozgrywającego. Jeżeli rozgrywający zagra atuty trzy razy to nie będzie mógł wykorzystać kar które będą zablokowane. Jeżeli będzie chciał odblokować kara przez ściągnięciem atutów, to W przebije trzecie karo i do oddania pozostanie jeszcze lewa treflowa. Jedynym sposobem na obejście problemu zablokowanych kar jest zatem użycie manewru wygrywająca na przegrywająca.

Rozgrywający powinien zagrać asa pik i dwa kara, następnie tylko dwa atuty i będąc w stole po zagraniu drugiego atutu, zagrać waletem pik zrzucając z ręki damę karo. Po wzięciu lewy na figurę pik, W może zmusić rozgrywającego do przebicia pika w ręce, ale rozgrywający ma dojście do stołu ostatnim atutem aby wykorzystać znajdujące się tam dobre kara
.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Guy Leve: The Encyclopedia of Card Play Techniques at Bridge. Master Point Press, Toronto, s. 189. ISBN 978-1-897106-25-9.