Wojciech Staszewski (ur. 1967)
Data urodzenia |
1967 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
dziennikarz sportowy, przedsiębiorca |
Alma Mater | |
Pracodawca | |
Małżeństwo |
Kinga |
Wojciech Staszewski (ur. 1967) – polski dziennikarz prasowy, specjalizujący się w tematyce sportowej, przedsiębiorca.
Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Dziennikarską drogę zaczął w 1989 od miesięcznika „Rock’n’Roll”, kiedy to rozstał się z zespołem Blues 66, w którym grał na pianinie. Kiedy pismo pół roku później upadło, trafił do „Gazety Wyborczej”. Pracował w: dziale krajowym (zajmował się edukacją), "Gazecie na Plażę" oraz dziale promocji. W 2001 trafił do działu reportażu, gdzie pracuje do dziś.
W 2005 wydał własną płytę pod tytułem Kefir i tanie jabłka. Bierze udział w maratonach, prowadzi w „Gazecie Wyborczej” akcję „Polska Biega”. W 2004 za sportowy reportaż Lubię, jak boli (o treningu polskich olimpijczyków) otrzymał nagrodę Grand Press w kategorii dziennikarstwo specjalistyczne[1]. W tej samej kategorii zwyciężył Grand Press w 2008 z artykułem Najniższa półka[2]. Ponownie uhonorowany Grand Press w 2012 (Matapiłkagrajta)[3]. Autor książki pod tytułem ojciec.prl oraz wywiadu-rzeki z Janem Krzysztofem Kelusem pod tytułem Był raz dobry świat. W 2020 nakładem Wydawnictwa Wielka Litera opublikował również Ewangelię według św. Józka[4].
Wraz z żoną Kingą prowadzi firmę związaną z treningami sportowymi, zwłaszcza biegowymi[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wojciech Staszewski z nagrodą w kategorii dziennikarstwo specjalistyczne. Grand press. [dostęp 2010-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-03)].
- ↑ Grand Press 2008 [online], old.grandpress.press.pl [dostęp 2020-12-18] .
- ↑ Grand Press 2012 [online], old.grandpress.press.pl [dostęp 2020-12-18] .
- ↑ a b Trenerzy [online], KS Staszewscy, 2 maja 2016 [dostęp 2020-12-18] (pol.).