Przejdź do zawartości

Wojciech Agenor Gołuchowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy wojewody lwowskiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Wojciech Agenor Gołuchowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1888
Bukareszt, Królestwo Rumunii

Data i miejsce śmierci

20 czerwca 1960
Warszawa, Polska

Wojewoda lwowski
Okres

od 9 lipca 1928
do 29 sierpnia 1930

Poprzednik

Piotr Dunin Borkowski

Następca

Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Odznaka Honorowa PCK I stopnia Oficer Orderu Palm Akademickich (Francja) Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy
Multimedia w Wikimedia Commons

Wojciech Maria Agenor Adam Eugeniusz Gołuchowski[a] herbu Leliwa (ur. 13 września 1888 w Bukareszcie, zm. 20 czerwca 1960 w Warszawie) – polski hrabia[1], ziemianin, oficer wojskowy, polityk, wojewoda lwowski, senator IV kadencji w II Rzeczypospolitej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wywodził się z rodziny arystokratycznej, zaangażowanej w politykę Austro-Węgier. Jego ojcem był Agenor Maria Adam Gołuchowski, minister spraw zagranicznych Austro-Węgier i II Ordynat na Skale. Jego matką była księżniczka Anna z Muratów (1863–1940). Był bratem Agenora Marii Joachima (1886–1956) i Karola Marii Agenora (ur. 1892).

Jego żoną pod koniec lipca 1912 we Lwowie została hrabina Zofia-Maria Baworowska (córka Michała)[2]. Mieli trójkę dzieci: Jana Marię Wojciecha (ur. 1913, zm. 1995), Marię Annę Zofię (ur. 1916, zm. 1996), oraz Zofię Marię Ignacę (ur. 1918, zm. 2000)[3].

Absolwent Wydziału Prawa uniwersytetu Lwowskiego (1911). Działacz Lwowskiej Grupy Konserwatystów, prezes Związku Ziemian Małopolski Wschodniej, radca lwowskiej Izby Rolniczej. Był prezesem honorowym Małopolskiego Strażackiego Klubu Sportowego „Leopolia”[4].

Przed 1914 uzyskał tytuł hrabiego i austriackiego podkomorzego[5]. Podczas I wojny światowej został oficerem C. K. Armii, mianowany na stopień nadporucznika kawalerii w rezerwie z dniem 1 listopada 1914[6]. Do około 1917 był przydzielony do 8 pułku dragonów[5][7]. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę został przyjęty to Wojska Polskiego i zweryfikowany w stopniu rotmistrza rezerwy kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8][9]. W początkowych latach 20. był oficerem rezerwy 6 pułku Strzelców Konnych w Żółkwi[10][11]. W 1934 jako rotmitrz rezerwy kawalerii był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer po ukończeniu 40 roku życia i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[12].

W 1922 właściciel majątków ziemskich o powierzchni 14 320 ha[13]. W latach 1928–1930 wojewoda lwowski. Wybrany na posła w 1928 z listy BBWR zrzekł się mandatu. W latach 1935–1938 senator Rzeczypospolitej z województwa lwowskiego. Członek Rady Głównej Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich w 1939[14].

Zmarł 20 czerwca 1960 roku w Warszawie, pochowany na warszawskich Powązkach (kwatera 303-1-23)[3].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Z poślubioną w 1912 hr. Zofią Baworowską (1887–1971) miał troje dzieci:

  • 1. Jana Marię Wojciecha Gołuchowskiego (ur. 1913), który pozostawił potomstwo
  • 2. Marię Annę Gołuchowską (1916–1997) zamężną Henrykową Dembińską
  • 3. Zofię Marię Gołuchowską (1918 - 2000) zamężną Stefanową Libiszowską

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Adalbert Gołuchowski”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jerzy Sewer Dunin Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 373, 378.
  2. ↑ Zaślubiny. „Nowości Illustrowane”. Nr 31, s. 16, 3 sierpnia 1912. 
  3. ↑ a b Marek Jerzy Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego: Wojciech Maria Agenor hr. Gołuchowski z Gołuchowa h. Leliwa [online].
  4. ↑ Wiadomości bieżące. Walne zgromadzenie M. S. K. S.. „Słowo Polskie”, s. 7, Nr 275 z 7 października 1931. 
  5. ↑ a b c Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 582.
  6. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 559.
  7. ↑ a b c Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 761.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 696.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 591.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 664.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 619.
  12. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 117, 954.
  13. ↑ Wojciech Roszkowski, Lista największych właścicieli ziemskich w Polsce w 1922 r., w: Przegląd Historyczny, 1983, Tom 74 , Numer 2, s. 284
  14. ↑ Rocznik Ziem Wschodnich 1939, s. 211.
  15. ↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za zasługi na polu administracji państwowej”.
  16. ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 216.
  17. ↑ Polski Czerwony Krzyż. Sprawozdanie za 1935. Warszawa: 1936, s. 11.
  18. ↑ Wysokie odznaczenia rumuńskie. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 264 z 16 listopada 1929. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Wojewodowie lwowscy

Lwów

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojciech_Agenor_Gołuchowski&oldid=74362930”