Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Robpal/Caroline Wozniacki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Caroline Wozniacki
Karolina Woźniacka
Ilustracja
Caroline Wozniacki, 2009 US Open
Państwo

 Dania

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1990
Odense, Dania

Wzrost

177 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Piotr Woźniacki

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

15 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (11 października 2010)

Australian Open

SF (2011)

Roland Garros

QF (2010)

Wimbledon

4R (2009, 2010)

US Open

F (2009)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

52 (14 września 2009)

Australian Open

2R (2008)

Roland Garros

1R (2008, 2009)

Wimbledon

2R (2009)

US Open

3R (2009)

Strona internetowa

Caroline Wozniacki (ur. 11 lipca 1990 w Odense) – tenisistka duńska specjalizująca się w grze na nawierzchni twardej, liderka rankingu WTA Tour. W całej karierze wygrała dotychczas 15 turniejów w grze pojedynczej, oraz 2 turnieje w grze podwójnej, jest także finalistką wielkoszlemowego US Open 2009 oraz kończących sezon WTA Tour Championships 2010. Jako juniorka zwyciężyła w 2005 roku w prestiżowym Orange Bowl, a rok później w juniorskim Wimbledonie, była też finalistką juniorskiego Australian Open.


Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i kariera juniorska

[edytuj | edytuj kod]

Caroline Wozniacki gra w tenisa od siódmego roku życia, a od początku trenuje ją ojciec, Piotr Woźniacki[1]. Jako dziecko trenowała także piłkę nożną[2].


Rok 2008 rozpoczęła od występu w wielkoszlemowym Australian Open. Dotarła tam do 4 rundy, eliminując po drodze m.in. Alonę Bondarenko. Dunkę pokonała Serbka Ana Ivanović w dwóch setach 6:1, 7:6 (mimo prowadzenia Wozniacki w drugim secie 5:3 i dwóch piłek setowych).

Później wzięła udział w turnieju w Ad-Dausze, w którym doszła do ćwierćfinału, pokonując po drodze kolejno Tajkę Yung-Jan Chan 3:6, 6:2, 6:3, rozstawioną z nr 8 Francuzkę Marion Bartoli 6:2, 6:3 oraz Anabel Medinę-Garrigues z Hiszpanii 3:6, 7:6(3), 6:3. Przegrała dopiero z rozstawioną z numerem 4 Marią Szarapową 0:6, 1:6.

Doszła też do ćwierćfinału turnieju w Memphis, przegrywając z późniejszą zwyciężczynią turnieju, Amerykanką Lindsay Davenport 0:6, 2:6.

Sukces odniosła też w bardzo mocno obsadzonych turniejach w Indian Wells oraz Miami, dochodząc w obu do czwartej rundy. W Indian Wells przegrała z rozstawioną z numerem 2 Swietłaną Kuzniecową 2:6, 3:6, natomiast na Florydzie z późniejszą triumfatorką Sereną Williams 3:6, 3:6.

Wzięła też udział w innych turniejach nie odnosząc w nich jednak spektakularnych sukcesów (np. II runda w Berlinie czy III w Rzymie, French Open i Wimbledonie).

Swój pierwszy tytuł wywalczyła w Sztokholmie, pokonując kolejno Angelique Kerber, Emmę Laine, Anabel Medinę Garrigues, Agnieszkę Radwańską oraz Wierę Duszewinę w finale. Awansowała na 23. miejsce w rankingu.

Na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie odpadła w trzeciej rundzie po przegranej z późniejszą złotą medalistką Jeleną Diemientjewą. W pierwszej rundzie wygrała z Selimą Sfar 6:4, 6:1, natomiast w drugiej pokonała rozstawioną z nr 10 Słowaczkę Danielę Hantuchovą 6:1, 6:3.

Następnie wzięła udział w turnieju Pilot Pen Tennis rozgrywanym w New Haven. Turniej kategorii II należy do cyklu US Open Series i jest ostatnim rozgrywanym przed wielkoszlemowym US Open. W pierwszej rundzie pokonała Słowaczkę Dominikę Cibulkovą, która skreczowała po pierwszym secie wygranym przez Dunkę 7:6(7). W drugiej rundzie Wozniacki spotkała się z Monicą Niculescu, z którą wygrała 6:3, 6:3. W ćwierćfinale pokonała rozstawioną z numerem 3 Francuzkę Marion Bartoli 6:4, 6:0, a w półfinale jej młodszą rodaczkę Alizé Cornet 7:5, 6:4. W finale spotkała się z Rosjanką Anną Czakwetadze rozstawioną z jedynką. Pokonała ją w trzech setach 3:6, 6:4, 6:1. Zdobyła tym samym swój drugi, do tej pory najważniejszy tytuł w karierze i awansowała na 18. miejsce w rankingu WTA.

Pod koniec września wygrała swój pierwszy turniej deblowy. W Pekinie, podczas turnieju kategorii II China Open 2008, grając w parze z Anabel Mediną Garrigues pokonały w finale Chinki Xan Yinyun i Xu Yifan 6:1, 6:3.

Sezon 2009 zaczęła od turnieju w Auckland gdzie w ćwierćfinale przegrała z Jeleną Wiesniną 3:6, 6:0, 3:6. Następnie dotarła do ćwierćfinału turnieju w Sydney pomimo trzech piłek meczowych przegrała z Sereną Wiliams 7:6, 3:6, 6:7. W Australian Open w I rundzie wygrała z Szachar Pe’er6:3, 6:2, w II rundzie wygrała z Virginia Ruano Pascual 6:3, 6:3 ale przegrała w III rundzie z Jeleną Dokić 6:3, 1:6, 2:6.

Wozniacki wzięła udział w turnieju Pattaya gdzie w ćwierćfinale przegrała z rozstawioną z numerem 8. Magdaléną Rybárikovą 6:4, 6:1. Następnie doszła do finału turnieju w Memphis gdzie przegrała z Wiktorią Azarenką 1:6, 3:6, następnie z Wiktorią Azarenką wygrały ten turniej w deblu.

W Indian Wells doszła do ćwierćfinału gdzie przegrała z Wierą Zwonariową 4:6, 2:6. W Miami doszła do ćwierćfinału wygrywając po drodze z Jeleną Dokić, Patty Schnyder, Jeleną Diemientjewą i przegrywając ze Swietłaną Kuzniecową 4:6, 7:6, 1:6.

Na turnieju w Ponte Vedra Beach wygrała swój 4 turniej wygrywając w finale z Aleksandrą Wozniak 6:1, 6:2. W turnieju w Charlestonie doszła do finału gdzie w półfinale pokonała Jelenę Diemientjewą, ale w finale przegrała z Sabine Lisicki 2:6, 4:6.

W Stuttgarcie odpadła w II rundzie przegrywając z Marion Bartoli 6:7, 4:6. W turnieju w Rzymie odpadła w III rundzie z Wiktorią Azarenką 2:6, 2:6. W turnieju w Madrycie odpadła z liderką rankingu Dinarą Safiną 2:6, 4:6.

We French Open w była rozstawiona z 10 i w I rundzie wygrała w Wierą Duszewiną 4:6, 7:5, 6:1. W II rundzie spotkała się Jill Craybas i wygrała 6:1, 6:4 ale w III rundzie uległa Soranie Cirstei 6:7, 5:7.

W lipcu wygrała turniej w Eastbourne pokonując w finale Virginie Razzano 7:6, 7:5. Na Wimbledonie odpadła w IV rundzie z Sabine Lisicki 4:6, 4:6.

W Sztokholmie w dzień swoich urodzin przegrała w finale z Maríą José Martínez Sánchez. W turnieju w Los Angeles przegrała w II rundzie, w turnieju w Cincinnati odpadła w ćwierćfinale, a w Toronto przegrała w II rundzie. Następnie wygrała turniej w New Haven pokonując w finale Jelenę Wiesninę 6:2, 6:4. Na US Open osiągnęła swój pierwszy wielkoszlemowy finał gdzie przegrała z Kim Clijsters 5:7, 3:6. Po tym turnieju została 6. rakietą świata.

W turnieju w Tokio musiała oddać mecz w II rundzie Aleksandrze Wozniak. W Pekinie odpadła w II rundzie z Maríą José Martínez Sánchez 7:6, 6:7, 0:6. W turnieju w Osace przegrała w półfinale z Samanthą Stosur 0:6, 6:4, 4:6. W Luksemburgu w I rundzie przy prowadzeniu 7:5, 5:0 oddała mecz Anne Kremer.

W turnieju mistrzyń w Ad-Dausze wygrała swój pierwszy mecz z Wiktorią Azarenką 1:6, 6:4, 7:5. W drugim meczu wygrała z Wierą Zwonariową 6:0, 6:7, 6:4. W III meczu przegrała z Jeleną Janković 2:6, 2:6 mimo to awansowała do półfinału gdzie musiała oddać mecz Serenie Williams.

Sezon skończyła na 4. pozycji w rankingu WTA.

Caroline Wozniacki podczas US Open 2010 w charakterystycznym stroju zaprojektowanym przez Stellę McCartney

Sezon zaczęła od turnieju w Sydney, gdzie przegrała w I rundzie z Li Na 6:2, 3:6, 2:6. W Australian Open została rozstawiona z numerem 4. W I rudzie wygrała z Aleksandrą Wozniak 6:4, 6:2. Następnie wygrała z Julią Görges 6:3, 6:1. W III rundzie wygrała z Szachar Pe’er 6:4, 6:0, ale w IV rundzie przegrała z Li Na 4:6, 3:6. Po Australian Open awansowała na 3. pozycję w rankingu WTA.

W turnieju w Dubaju była rozstawiona z numerem 1 i w III rundzie przegrała z Szachar Pe’er 2:6, 5:7. Na BNP Paribas Open została rozstawiona z numerem 2. W II rundzie wygrała z Vanią King 5:7, 6:2, 6:4. W III rundzie wygrała z Marią Kirilenko 6:0, 6:3. W IV rundzie wygrała z Nadią Pietrową 6:3, 3:6, 6:0. W ćwierćfinale wygrała z Zheng Jie 6:4, 4:6, 6:1. W półfinale wygrała z Agnieszką Radwańską 6:2, 6:3. Następnie przegrała w finale z Jeleną Janković 2:6, 4:6. Po turnieju w Indian Wells awansowała na 2. miejsce w rankingu WTA. W Miami w I rundzie wygrała 3:6, 6:3, 6:4 z Tswetaną Pironkową, w II rundzie wygrała z Marią Kirilenko 1:6, 6:1, 6:4, w kolejnej rundzie spotkała się Anastazją Pawluczenkową i wygrała 6:2, 6:2. W ćwierćfinale uległa Justine Henin 7:6(5), 3:6, 4:6.

W turnieju MPS Group Championships 2010 rangi International rozgrywanym w Ponte Beach obroniła tytuł zdobyty rok wcześniej pokonując w finale Olgę Goworcową 6:2, 7:5. Następnie pojechała do Charlestonu, gdzie w półfinale w czasie meczu doznała kontuzji i musiała oddać mecz Wierze Zwonariowej. W turnieju w Stuttgarcie została rostawiona z numerem 1. W sierpniu 2010 w turnieju Rogers Cup poprzedzającym US Open, w Montrealu, wygrała pokonując Wierę Zwonariową 6:3, 6:2. W tym samym tygodniu wygrała turniej Pilot Pen Tennis, w finale z Nadią Pietrową wynikiem 6:3, 3:6, 6:3. Była to jej trzecia z rzędu wygrana impreza w New Haven.

Została rozstawiona z numerem 1 w US Open 2010, gdzie jako zwyciężczyni US Open Series ubiegała się o dodatkowy milion dolarów nagrody w przypadku wygranej – łącznie 2,7 mln USD – czyli najwyższej nagrody dla kobiety w jakimkolwiek sporcie wszech czasów. Jednak odpadła w półfinale z Wierą Zwonariową 4:6. 3:6, inkasując ćwierć tej kwoty w dodatku do premii za półfinał, łącznie $650,000.

Następnie wygrała Toray Pan Pacific Open w Tokio. Dostając się do ćwierćfinału China Open w Pekinie, zapewniła sobie nr 1 w rankingu światowym WTA na 11 października 2010. Wygrała także ten turniej, pokonując w finale Wierę Zwonariową 6:3, 3:6, 6:3.

Na zakończenie sezonu w Ad-Dausze podczas Sony Ericsson Championships 2010 zagrała w grupie kasztanowej wraz z Francescą Schiavone, Samanthą Stosur oraz Jeleną Diemientjewą. W pierwszym meczu rozgrywek grupowych wygrała z Diemientjewą 6:1, 6:1. W drugim przegrała ze Stosur 4:6, 3:6. W trzecim wygrała ze Schiavone 3:6, 6:1, 6:1 – tym samym zapewniła sobie pierwsze miejsce w światowym rankingu WTA na koniec roku. W półfinale wygrała z Wierą Zwonariową 7:5, 6:0. W finale, i ostatnim meczu jej sezonu, przegrała z Kim Clijsters 3:6, 7:5, 3:6.

Caroline Wozniacki podczas Australian Open 2011

Na początek sezonu, rozstawiona z nr 1, po wolnym losie w I rundzie, przegrała z Dominiką Cibulkovą w II rundzie wynikiem 3:6, 3;6 w Medibank International Sydney.

W Australian Open była również rozstawiona jako nr 1. W I rundzie wygrała z Giselą Dulko wynikiem 6:3, 6:4. W II rundzie wygrała z Vanią King wynikiem 6:1, 6:0. W III rundzie wygrała z Dominiką Cibulkovą wynikiem 6:4, 6:3. W IV rundzie wygrała z Anastasiją Sevastovą wynikiem 6:3, 6:4. W ćwierćfinale wygrała z Francescą Schiavone 3:6, 6:3, 6:3. W półfinale przegrała z Li Na wynikiem 6:3, 5:7, 3:6, a serwowała piłkę meczową w drugim secie przy stanie 5:4.

Z dniem 14 lutego 2011 straciła pierwsze miejsce w rankingu światowym WTA Tour na korzyść Kim Clijsters, mistrzyni Australian Open 2011. Ponieważ Clijsters nie wzięła udziału w następnym turnieju, Dubai Duty Free Tennis Championships, Wozniacki mogła odrobić straty o ile dostałaby się do półfinału w Dubaju. Rozstawiona z nr 1., nie zagrała w I rundzie. W II rundzie wygrała przez krecz rywalki z Anną Czakwetadze przy stanie 6:1, 3:5. W III rundzie wygrała z Ayumi Morita wynikiem 6:1, 6:0. W ćwierćfinale pokonała Szachar Pe’er wynikiem 6:2, 6:4, tym samym powracając do pierwszego miejsca w rankingu WTA Tour z dniem 21 lutego 2011. W półfinale wygrała po raz pierwszy w życiu z Jeleną Janković wynikiem 7:5, 6:3. W finale pokonała Swietłanę Kuzniecową wynikiem 6:1, 6:3 zdobywając pierwszy tytuł w sezonie i odzyskując miejsce liderki w światowym rankingu WTA Tour.

W następnym tygodniu, jako liderka rankingu wystartowała w turnieju Qatar Total Open. Pierwszą rundę jako najwyżej rozstawiona zawodniczka miała wolną. W II rundzie dość łatwo pokonała Nadię Pietrową 6:3, 6:2. W ćwierćfinale wygrała z Flavią Pennettą 6:2, 6:0, a w półfinale łatwo wygrała z Marion Bartoli 6:1, 6:1. Dopiero w finale musiała uznać wyższą dyspozycję dnia turniejowej dwójki Wiery Zwonariowej, z którą przegrała 4:6, 4:6.

W marcu wygrała turniej w Indian Wells. 10 kwietnia 2011 wygrała turniej Family Circle Cup w Charlestonie. Następnie dotarła do finału Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie, gdzie przegrała z Julią Görges 6:7(3), 3:6.

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

Jej rodzice są Polakami, matka Anna była reprezentantką Polski w siatkówce, a ojciec był piłkarzem Miedzi Legnica, Zagłębia Lubin i SV Waldhof Mannheim i w latach osiemdziesiątych podpisał kontrakt z B 1909 Odense, wtedy na stałe przenieśli się do Danii. Jej brat jest piłkarzem Boldklubben Frem. Tenisistka mówi płynnie po duńsku, polsku i angielsku oraz rozumie po rosyjsku. Jest przyjaciółką sióstr Radwańskich. Jest fanką angielskiego klubu piłkarskiego Liverpool F.C. [3]

Turnieje WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda (singel)
Kategoria I (0)
Kategoria II (1)
Kategoria III (1)
Kategoria IV & V (1)
Premier Mandatory (2)
Premier 5 (3)
Premier Series (4)
International (3)
Wielki Szlem (0)
WTA Tour Championships (0)

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzyni (15)

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 03/08/2008 Szwecja Sztokholm, Nordea Nordic Light Open Kategoria IV 145 000 twarda Rosja Wiera Duszewina 6:0, 6:2
2. 23/08/2008 Stany Zjednoczone New Haven, Pilot Pen Tennis Kategoria II 675 000 twarda Rosja Anna Czakwetadze 3:6, 6:4, 6:1
3. 05/10/2008 Japonia Tokio, AIG Japan Open Tennis Champs Kategoria III 175 000 twarda Estonia Kaia Kanepi 6:2, 3:6, 6:1
4. 12/04/2009 Stany Zjednoczone Ponte Beach, MPS Group Championships International 220 000 ziemna Kanada Aleksandra Wozniak 6:1, 6:2
5. 20/06/2009 Wielka Brytania Eastbourne, AEGON International Premier 600 000 trawiasta Francja Virginie Razzano 7:6(5), 7:5
6. 29/08/2009 Stany Zjednoczone New Haven, Pilot Pen Tennis Premier 600 000 twarda Rosja Jelena Wiesnina 6:2, 6:4
7. 11/04/2010 Stany Zjednoczone Ponte Beach, MPS Group Championships International 220 000 ziemna Białoruś Olga Goworcowa 6:2, 7:5
8. 08/08/2010 Dania Kopenhaga, E-Boks Danish Open International 220 000 twarda Czechy Klára Zakopalová 6:2, 7:6(5)
9. 23/08/2010 Kanada Montreal, Rogers Cup Premier 5 2 000 000 twarda Rosja Wiera Zwonariowa 6:3, 6:2
10. 28/08/2010 Stany Zjednoczone New Haven, Pilot Pen Tennis Premier 600 000 twarda Rosja Nadieżda Pietrowa 6:3, 3:6, 6:3
11. 02/10/2010 Japonia Tokio, Toray Pan Pacific Open Premier 5 2 000 000 twarda Rosja Jelena Diemientjewa 1:6; 6:2, 6:3
12. 11/10/2010 Pekin, China Open Premier Mandatory 4 500 000 twarda Rosja Wiera Zwonariowa 6:3, 3:6, 6:3
13. 20/02/2011 Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj, Dubai Duty Free Tennis Championships Premier 5 2 050 000 twarda Rosja Swietłana Kuzniecowa 6:1, 6:3
14. 20/03/2011 Stany Zjednoczone Indian Wells, BNP Paribas Open Premier Mandatory 3 500 000 twarda Francja Marion Bartoli 6:1, 2:6, 6:3
15. 10/04/2011 Stany Zjednoczone Charleston, Family Circle Cup Premier 721 000 ziemna Rosja Jelena Wiesnina 6:2, 6:3

Finalistka (10)

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Mistrzyni Wynik
1. 26/10/2008 Luksemburg Luksemburg, FORTIS Champs Luxembourg Kategoria III 225 000 dywan Rosja Jelena Diemientjewa 6:2, 4:6, 6:7(4)
2. 21/02/2009 Stany Zjednoczone Memphis, Regions Morgan Keegan Championships and the Cellular South Cup International 175 000 twarda Białoruś Wiktoria Azarenka 1:6, 3:6
3. 19/04/2009 Stany Zjednoczone Charleston, Family Circle Cup Premier 1 000 000 ziemna Niemcy Sabine Lisicki 2:6, 4:6
4. 17/05/2009 Hiszpania Madryt, Mutua Madrilena Madrid Open Premier Mandatory 4 500 000 ziemna Rosja Dinara Safina 2:6, 4:6
5. 11/07/2009 Szwecja Båstad, Collector Swedish Open International 220 000 ziemna Hiszpania M.J. Martínez Sánchez 5:7, 4:6
6. 13/09/2009 Stany Zjednoczone Nowy Jork, US Open Wielki Szlem 21 600 000 twarda Belgia Kim Clijsters 5:7, 3:6
7. 21/03/2010 Stany Zjednoczone Indian Wells, BNP Paribas Open Premier Mandatory 4 500 000 twarda Serbia Jelena Janković 2:6, 4:6
8. 31/10/2010 Katar Ad-Dauha, WTA Tour Championships WTA Tour Championships 4 500 000 twarda Belgia Kim Clijsters 3:6, 7:5, 3:6
9. 26/02/2011 Katar Ad-Dauha, Qatar Total Open Premier 721 000 twarda Rosja Wiera Zwonariowa 4:6, 4:6
10. 24/04/2011 Niemcy Stuttgart, Porsche Tennis Grand Prix Premier 721 000 ziemna Niemcy Julia Görges 6:7(3), 3:6

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzyni (2)

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Partnerka Finalistki Wynik
1. 28/08/2008 Pekin, China Open Kategoria II 500 000 twarda Hiszpania Anabel Medina Garrigues Han Xinyun
Xu Yifan
6:1, 6:3
2. 21/02/2009 Stany Zjednoczone Memphis, Regions Morgan Keegan Championships and the Cellular South Cup International 175 000 twarda Białoruś Wiktoria Azarenka Ukraina Juliana Fedak
Holandia Michaëlla Krajicek
6:1, 7:6(2)

Historia występów

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Turniej Kat.
do '08
2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australia Australian Open A A A 4R 3R 4R SF 13–4
Francja French Open A A 1R 3R 3R QF 8–4
Wielka Brytania Wimbledon A LQWC 2RWC 3R 4R 4R 9–5
Stany Zjednoczone US Open A A 2R 4R F SF 15–4
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie 0–0 0–1 2–3 10–4 13–4 12–3 5–1 42–16
Mistrzostwa kończące sezon
Turcja StambułWTA Tour Championships A A A A SF F 5–4
Indonezja BaliTournament of Champions A A 0–0
Turnieje Premier Mandatory
Stany Zjednoczone Indian Wells T1 A A 2R 4R QF F W 19–4
Stany Zjednoczone Miami T1 A A A 4R QF QF 4R 11–4
Hiszpania Madryt F 2R 6–2
Pekin T2 A A 1R 1R 1R W 5–3
Turnieje Premier 5
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj T2 A A A A A 3R W 6–1
Włochy Rzym T1 A A A 3R 3R 3R 5–3
Stany Zjednoczone Cincinnati T3 1RWC A A A QF 3R 3–3
Kanada Montréal/Toronto T1 A A 1RQ A 2R W 7–2
Japonia Tokio T1 A A A 1R 2R W 5–2
Turnieje Premier
Australia Sydney T2 A A A A QF 1R 2R 2–3
Francja Paryż T2 A A A A A A A 0–0
Katar Ad-Dauha T1 AT2 AT2 AT2 QF F 6–2
Stany Zjednoczone Charleston T1 A A A A F SF W 12–2
Niemcy Stuttgart T2 A A A A 2R 2R 1–2
Belgia Bruksela 0–0
Wielka Brytania Eastbourne T2 A A A QF W 1R 7–2
Stany Zjednoczone Stanford T2 A A A A A A 0–0
Stany Zjednoczone San Diego A 0–0
Stany Zjednoczone New Haven T2 A A A W W W 15–0
Rosja Moskwa T1 A A A 2R A A 1–1
Turnieje International
Australia Gold Coast/Brisbane T3 A A A A A A A 0–0
Australia Auckland T4 A A A A QF A A 2–1
Australia Hobart T4 AT5 A A A A A A 0–0
Tajlandia Pattaya T4 A A A A QF A A 2–1
Stany Zjednoczone Memphis T3 A QFWC 2RWC QF F A A 9–4
Kolumbia Bogotá T3 A A A A A A A 0–0
Meksyk Acapulco T3 A A A A A A A 0–0
Meksyk Monterrey A A A 0–0
Hiszpania Marbella A A 0–0
Hiszpania Barcelona T4 A A A A 0–0
Maroko Fez T4 A A QF A A A 2–1
Portugalia Estoril T4 A A 2R A A A 1–1
Francja Strasburg T3 A A A A A A 0–0
Wielka Brytania Birmingham T3 A A A A A A 0–0
Dania Kopenhaga W 5–0
Holandia 's-Hertogenbosch T3 A A A A A A 0–0
Węgry Budapeszt T3 AT4 AT4 A A A A 0–0
Szwecja Sztokholm/Båstad T4 1RWC QFWC QF W F A 13–4
Włochy Palermo T4 A A 1R A A A 0–1
Austria Bad Gastein T3 A A A 2R A A 1–1
Azerbejdżan Baku 0–0
Stany Zjednoczone Elkridge 0–0
Stany Zjednoczone Dallas 0–0
Kanton T3 A A A A A A 0–0
Kanada Quebec City T3 A A A A A A 0–0
Korea Południowa Seul T4 A 1RQ 1R A A A 2–2
Uzbekistan Taszkent T4 A A A A A A 0–0
Austria Linz T2 A A A A A A 0–0
Japonia Osaka SF A 3–1
Luksemburg Luksemburg T3 A A A F 1R A 4–2
Dawne Turnieje WTAa
Stany Zjednoczone Amelia Island/Ponte Beach T2 A A A 2R W W 11–1
Polska Warszawa A QF 1–1
Niemcy Berlin T1 A A A 2R 1–1
Turcja Stambuł T3 A LQ A A A A 1–1
Szwajcaria Zurych T2 AT1 AT1 AT1 1R 0–1
Indonezja Bali T3 A A 1R A 0–1
Japonia Tokio T3 A 1RWC SF W 8–2
Tajlandia Bangkok T3 A A 1R 0–1
Słowenia Portorož T4 A A A SF A A 3–1
Stany Zjednoczone Los Angeles T2 A A A A 2R 0–1
Statystyki całej kariery
Liczba rozegranych turniejów WTAb 2 4 15 22 26 22[4] 7 98
Wygrane turnieje 0 0 0 3 3 6 3 15
Ranking na koniec roku 237 60 12 4 1
Legenda
A = nie uczestniczyła w turnieju
= turniej nie odbywał się
LQ = odpadła w kwalifikacjach
xR = x runda (x – numer rundy)
QF = ćwierćfinał
SF = półfinał
F = finał
W = zwycięstwo
Objaśnienia
  • a Lista obejmuje tylko te zlikwidowane turnieje w których zawodniczka wystąpiła.
  • b Występy w turniejach głównych, bez turniejów w których odpadła w kwalifikacjach.
  • Q Do turnieju głównego dostała się po kwalifikacjach.
  • LL Do turnieju głównego dostała się jako szczęśliwy przegrany, mimo porażki w kwalifikacjach.
  • WC Do turnieju dostała się dzięki dzikiej karcie.
  • T1 Turniej był wówczas turniejem kategorii I
  • T2 Turniej był wówczas turniejem kategorii II
  • T3 Turniej był wówczas turniejem kategorii III
  • T4 Turniej był wówczas turniejem kategorii IV
  • T5 Turniej był wówczas turniejem kategorii V

Osiągnięcia juniorskie

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzyni

[edytuj | edytuj kod]
Rok Turniej Finalistka Wynik
2003 Dania Kolding Dania Hanne-Skak Jensen 3:6, 6:3, 6:1
2004 Dania Rungsted Kyst Dania Gluay Kampookaew 7:5, 6:4
Norwegia Oslo Dania Gluay Kampookaew 6:3, 6:3
Szwecja Kramfors Dania Nadia Laas-Hansen 6:0, 6:3
Japonia Osaka Słowacja Dominika Cibulková 6:3, 6:0
2005 Japonia Nagoja Japonia Ayumi Morita 6:2, 0:6, 6:4
Wielka Brytania Roehampton Nowa Zelandia Marina Erakovic 6:0, 6:3
Stany Zjednoczone Orange Bowl Rumunia Mihaela Buzărnescu 6:1, 6:4
2006 Wielka Brytania Wimbledon Słowacja Magdaléna Rybáriková 3:6, 6:1, 6:3
Japonia Osaka Japonia Ayumi Morita 6:3, 2:6, 6:2

Finalistka

[edytuj | edytuj kod]
Rok Turniej Mistrzyni Wynik
2003 Dania Kopenhaga Francja Marina Cossou 5:7, 4:6
2004  Luksemburg Holandia Michaëlla Krajicek 6:4, 2:6, 2:6
2006 Australia Australian Open Rosja Anastazja Pawluczenkowa 6:1, 2:6, 3:6

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzyni

[edytuj | edytuj kod]
Rok Turniej Partnerka Finalistki Wynik
2003 Dania Kolding Dania Hanne-Skak Jensen Szwecja Diana Eriksson
Szwecja Nadja Roma
7:6(5), 6:4
2004 Dania Rungsted Kyst Dania Hanne-Skak Jensen Dania Nadia Laas-Hansen
Dania Gluay Kampookaew
6:4, 6:1
Norwegia Oslo Belgia Yanina Wickmayer Niemcy Sabrina Allaut
Niemcy Antonia Fohse
1:6, 6:3, 6:4
2005 Stany Zjednoczone Bradenton Japonia Ayumi Morita Rumunia Sorana Cîrstea
Rumunia Ioana Raluca Olaru
6:3, 5:7, 7:6(3)
2006 Japonia Osaka Japonia Ayumi Morita Rosja Ksenia Łykina
Rosja Anastazja Piwowarowa
7:6(4), 7:5

Finalistka

[edytuj | edytuj kod]
Rok Turniej Partnerka Mistrzynie Wynik
2004 Szwecja Kramfors Polska Małgorzata Silka Rumunia Sorana Cîrstea
He-Wen-Fei Li
0:6, 2:6
2005 Filipiny Manila Kazachstan Amina Rakhim Yung-jan Chan
I-Hsuan Hwang
4:6, 1:6
Japonia Nagoja Kazachstan Amina Rakhim Yung-jan Chan
He-Wen-Fei Li
2:6, 3:6
Włochy Mediolan Kanada Sharon Fichman Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jewgienija Rodina
1:6, 4:6
Stany Zjednoczone Orange Bowl Gruzja Anna Tatiszwili Stany Zjednoczone Jennifer-Lee Heinser
Stany Zjednoczone Elizabeth Plotkin
2:6, 6:2, 4:6
Meksyk Mérida Holandia Bibiane Schoofs Polska Agnieszka Radwańska
Serbia i Czarnogóra Nataša Zorić
0:4, 4:5(4)
2006 Francja Roland Garros Polska Agnieszka Radwańska Kanada Sharon Fichman
Rosja Anastazja Pawluczenkowa
7:6(4), 2:6, 1:6

Bilans spotkań przeciwko pierwszej dziesiątce rankingu WTA

[edytuj | edytuj kod]

Nazwiska liderek rankingu WTA są pogrubione.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2011-04-26] (ang.).
  2. Tomasz Kalemba: Bardziej polska niż Chopin - duńska gwiazda światowego tenisa. onet.pl, 9 września 2010. [dostęp 26 kwietnia 2011]. (pol.).
  3. [1] Wozniacki is a Liverpool fan lang:en
  4. Caroline Wozniacki | Schedule


Kategoria:Duńskie tenisistki Kategoria:Tenisistki pochodzenia polskiego Kategoria:Triumfatorki wielkoszlemowych turniejów juniorskich Kategoria:Urodzeni w 1990