Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Kika59/brudnopis/NHL

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tabele przejściowe sezonu zasadniczego

[edytuj | edytuj kod]

W tabeli zestawiono drużyny z dorobkiem po 41-szym (półmetek sezonu) i 62-gim meczu (3/4 sezonu) niezależnie od terminu jego rozegrania oraz stan bieżący.

Pozycję każdego zespołu w konferencji przy równej ilości punktów określa się w następującej kolejności:

  1. Większa liczba zwycięstw w czasie regularnym lub po dogrywce (nie po rzutach karnych), w tabelach podane w ostatniej kolumnie (ZRD);
  2. Punkty we wzajemnych meczach;
  3. Różnica bramek we wszystkich meczach.
Konferencja Wschodnia
Dywizja Metropolitalna
na pólmetku sezonu
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Washington Capitals 41 25 13 3 128 117 53 22
2. Stany Zjednoczone New Jersey Devils 41 22 11 8 130 125 52 19
3. Stany Zjednoczone New York Rangers 41 22 14 5 127 115 49 19
4. Stany Zjednoczone Columbus Blue Jackets 41 23 15 3 115 115 49 19
5. Stany Zjednoczone Carolina Hurricanes 41 19 14 8 115 126 46 16
6. Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers 41 18 15 8 119 121 44 18
7. Stany Zjednoczone New York Islanders 41 20 17 4 141 150 44 18
8. Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins 41 20 18 3 116 129 43 18
po 3/4 sezonu
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Washington Capitals 62 35 20 7 194 184 77 32
2. Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins 62 36 22 4 201 181 76 34
3. Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers 62 33 19 10 188 178 76 32
4. Stany Zjednoczone New Jersey Devils 62 32 22 8 185 188 72 28
5. Stany Zjednoczone Columbus Blue Jackets 62 31 26 5 163 174 67 25
6. Stany Zjednoczone New York Islanders 62 29 26 7 206 223 65 26
7. Stany Zjednoczone Carolina Hurricanes 62 27 25 10 164 189 64 24
8. Stany Zjednoczone New York Rangers 62 27 30 5 175 198 59 24
stan na 12.03.2018
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins 70 40 26 4 229 211 84 38
2. Stany Zjednoczone Washington Capitals 68 38 23 7 206 200 83 35
3. Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers 69 35 23 11 203 202 81 33
4. Stany Zjednoczone New Jersey Devils 69 35 26 8 204 208 78 30
5. Stany Zjednoczone Columbus Blue Jackets 69 36 28 5 188 193 77 30
6. Stany Zjednoczone Carolina Hurricanes 68 30 27 11 181 206 71 27
7. Stany Zjednoczone New York Islanders 69 30 29 10 222 245 70 27
8. Stany Zjednoczone New York Rangers 69 30 32 7 195 221 67 27
Konferencja Wschodnia
Dywizja Atlantycka
na półmetku sezonu
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning 41 29 9 3 150 101 61 27
2. Stany Zjednoczone Boston Bruins 41 24 10 7 135 105 55 21
3. Kanada Toronto Maple Leafs 41 23 16 2 135 120 48 21
4. Stany Zjednoczone Detroit Red Wings 41 17 17 7 112 127 41 14
5. Stany Zjednoczone Florida Panthers 41 17 18 6 113 133 40 15
6. Kanada Montreal Canadiens 41 17 20 4 103 127 38 15
7. Kanada Ottawa Senators 41 14 18 9 113 146 37 13
8. Stany Zjednoczone Buffalo Sabres 41 10 22 9 91 139 29 10
po 2/3 sezonu
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning 54 37 14 3 194 142 77 35
2. Stany Zjednoczone Boston Bruins 54 34 12 8 180 131 76 31
3. Kanada Toronto Maple Leafs 54 30 19 5 172 150 65 26
4. Stany Zjednoczone Florida Panthers 54 25 23 6 158 175 56 23
5. Stany Zjednoczone Detroit Red Wings 54 22 23 9 147 165 53 18
6. Kanada Montreal Canadiens 54 22 26 6 142 169 50 20
7. Kanada Ottawa Senators 54 19 26 9 144 188 47 17
8. Stany Zjednoczone Buffalo Sabres 54 15 29 10 124 178 40 15
po 3/4 sezonu
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning 62 42 17 3 223 167 87 39
2. Stany Zjednoczone Boston Bruins 62 39 15 8 207 157 86 36
3. Kanada Toronto Maple Leafs 62 37 20 5 205 172 79 32
4. Stany Zjednoczone Florida Panthers 62 31 25 6 185 198 68 29
5. Stany Zjednoczone Detroit Red Wings 62 26 26 10 165 183 62 22
6. Kanada Montreal Canadiens 62 23 29 10 157 194 56 21
7. Kanada Ottawa Senators 62 21 31 10 168 219 52 19
8. Stany Zjednoczone Buffalo Sabres 62 18 33 11 147 205 47 18
stan na 12.03.2018
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning 69 48 17 4 253 191 100 42
2. Stany Zjednoczone Boston Bruins 67 43 16 8 226 172 94 40
3. Kanada Toronto Maple Leafs 69 40 22 7 228 197 87 34
4. Stany Zjednoczone Florida Panthers 66 34 25 7 202 207 75 31
5. Stany Zjednoczone Detroit Red Wings 68 26 31 11 177 206 63 22
6. Kanada Montreal Canadiens 68 25 31 12 173 214 62 23
7. Kanada Ottawa Senators 67 23 33 11 181 233 57 21
8. Stany Zjednoczone Buffalo Sabres 69 22 35 12 165 224 56 21
Konferencja Zachodnia
Dywizja Pacyficzna
na półmetku sezonu
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Vegas Golden Knights 41 29 10 2 143 113 60 27
2. Stany Zjednoczone Los Angeles Kings 41 24 12 5 123 95 53 22
3. Stany Zjednoczone San Jose Sharks 41 22 13 6 116 111 50 20
4. Kanada Calgary Flames 41 21 16 4 115 119 46 19
5. Stany Zjednoczone Anaheim Ducks 41 19 14 8 114 115 46 17
6. Kanada Edmonton Oilers 41 18 20 3 116 132 39 17
7. Kanada Vancouver Canucks 41 16 19 6 108 135 38 16
8. Stany Zjednoczone Arizona Coyotes 41 9 27 5 94 146 23 8
po 2/3 sezonu
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Vegas Golden Knights 54 36 14 4 186 148 76 34
2. Stany Zjednoczone Los Angeles Kings 54 30 19 5 156 129 65 28
3. Kanada Calgary Flames 54 28 18 8 153 153 64 26
4. Stany Zjednoczone San Jose Sharks 54 28 18 8 156 150 64 25
5. Stany Zjednoczone Anaheim Ducks 54 25 19 10 151 156 60 22
6. Kanada Edmonton Oilers 54 23 27 4 142 177 50 21
7. Kanada Vancouver Canucks 54 21 27 6 140 176 48 21
8. Stany Zjednoczone Arizona Coyotes 54 13 32 9 126 189 35 12
po 3/4 sezonu
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Vegas Golden Knights 62 41 16 5 217 169 87 39
2. Stany Zjednoczone San Jose Sharks 62 33 21 8 180 173 74 29
3. Stany Zjednoczone Anaheim Ducks 62 31 20 11 171 170 73 27
4. Stany Zjednoczone Los Angeles Kings 62 33 24 5 177 155 71 31
5. Kanada Calgary Flames 62 31 22 9 177 184 71 29
6. Kanada Edmonton Oilers 62 27 31 4 177 204 58 24
7. Kanada Vancouver Canucks 62 24 31 7 167 201 55 24
8. Stany Zjednoczone Arizona Coyotes 62 18 34 10 148 205 46 17
stan na 12.03.2018
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Vegas Golden Knights 68 44 19 5 232 185 93 41
2. Stany Zjednoczone San Jose Sharks 68 36 23 9 198 186 81 32
3. Stany Zjednoczone Anaheim Ducks 69 34 23 12 193 189 80 30
4. Stany Zjednoczone Los Angeles Kings 68 37 26 5 197 173 79 35
5. Kanada Calgary Flames 70 34 26 10 197 206 78 32
6. Kanada Edmonton Oilers 68 30 34 4 193 221 64 26
7. Kanada Vancouver Canucks 69 25 35 9 183 225 59 25
8. Stany Zjednoczone Arizona Coyotes 68 22 35 11 163 219 55 21
Konferencja Zachodnia
Dywizja Centralna
na półmetku sezonu
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Nashville Predators 41 24 11 6 129 113 54 21
2. Kanada Winnipeg Jets 41 23 11 7 136 113 53 22
3. Stany Zjednoczone St. Louis Blues 41 24 15 2 119 102 50 22
4. Stany Zjednoczone Colorado Avalanche 41 22 16 3 135 124 47 21
5. Stany Zjednoczone Minnesota Wild 41 22 16 3 121 116 47 20
6. Stany Zjednoczone Dallas Stars 41 22 16 3 123 114 47 19
7. Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks 41 20 15 6 125 114 46 20
x.
po 2/3 sezonu
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Nashville Predators 54 33 12 9 169 140 75 28
2. Kanada Winnipeg Jets 54 32 13 9 176 143 73 30
3. Stany Zjednoczone St. Louis Blues 54 32 19 3 153 134 67 29
4. Stany Zjednoczone Dallas Stars 54 31 19 4 167 140 66 28
5. Stany Zjednoczone Minnesota Wild 54 29 19 6 162 156 64 26
6. Stany Zjednoczone Colorado Avalanche 54 29 21 4 169 159 62 28
7. Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks 54 24 22 8 157 152 56 24
x.
po 3/4 sezonu
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Nashville Predators 62 39 14 9 202 160 87 34
2. Kanada Winnipeg Jets 62 37 16 9 208 164 83 35
3. Stany Zjednoczone Minnesota Wild 62 35 20 7 188 174 77 32
4. Stany Zjednoczone Dallas Stars 62 35 23 4 184 164 74 31
5. Stany Zjednoczone St. Louis Blues 62 34 24 4 173 160 72 31
6. Stany Zjednoczone Colorado Avalanche 62 33 24 5 190 186 71 32
7. Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks 62 27 27 8 176 176 62 26
x.
stan na 12.03.2018
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Nashville Predators 68 44 14 10 222 173 98 39
2. Kanada Winnipeg Jets 68 41 18 9 227 179 91 39
3. Stany Zjednoczone Minnesota Wild 69 39 23 7 216 198 85 36
4. Stany Zjednoczone Dallas Stars 69 38 25 6 198 180 82 34
5. Stany Zjednoczone Colorado Avalanche 68 36 24 8 215 202 80 35
6. Stany Zjednoczone St. Louis Blues 68 36 27 5 187 180 77 33
7. Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks 70 30 32 8 199 207 68 29
x.
Legenda:     = zwycięzca Pucharu Prezydenta,     = mistrz dywizji,     = awans do playoff,     = awans do playoff jako dzika karta

Tabela końcowa

[edytuj | edytuj kod]

W tabeli zestawiono drużyny z dorobkiem po 41-szym meczu niezależnie od terminu jego rozegrania (pomiędzy 30.12.2017-13.01.2018).

Pozycję każdego zespołu w konferencji przy równej ilości punktów określa się w następującej kolejności:

  1. Większa liczba zwycięstw w czasie regularnym lub po dogrywce (nie po rzutach karnych), w tabelach podane w ostatniej kolumnie (ZRD);
  2. Punkty we wzajemnych meczach;
  3. Różnica bramek we wszystkich meczach.
Konferencja Wschodnia
Dywizja Atlantycka
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning 41 29 9 3 150 101 61 27
2. Stany Zjednoczone Boston Bruins 41 24 10 7 135 105 55 21
3. Kanada Toronto Maple Leafs 41 23 16 2 135 120 48 21
4. Stany Zjednoczone Detroit Red Wings 41 17 17 7 112 127 41 14
5. Stany Zjednoczone Florida Panthers 41 17 18 6 113 133 40 15
6. Kanada Montreal Canadiens 41 17 20 4 103 127 38 15
7. Kanada Ottawa Senators 41 14 18 9 113 146 37 13
8. Stany Zjednoczone Buffalo Sabres 41 10 22 9 91 139 29 10
Dywizja Metropolitalna
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Washington Capitals 82 25 13 3 128 117 53 22
2. Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins 82 22 11 8 130 125 52 19
3. Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers 82 22 14 5 127 115 49 19
4. Stany Zjednoczone New Jersey Devils 82 23 15 3 115 115 49 19
5. Stany Zjednoczone Carolina Hurricanes 82 19 14 8 115 126 46 16
6. Stany Zjednoczone Columbus Blue Jackets 82 18 15 8 119 121 44 18
7. Stany Zjednoczone New York Islanders 82 20 17 4 141 150 44 18
8. Stany Zjednoczone New York Rangers 82 20 18 3 116 129 43 18
Konferencja Zachodnia
Dywizja Centralna
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Nashville Predators 41 24 11 6 129 113 54 21
2. Kanada Winnipeg Jets 41 23 11 7 136 113 53 22
3. Stany Zjednoczone St. Louis Blues 41 24 15 2 119 102 50 22
4. Stany Zjednoczone Colorado Avalanche 41 22 16 3 135 124 47 21
5. Stany Zjednoczone Minnesota Wild 41 22 16 3 121 116 47 20
6. Stany Zjednoczone Dallas Stars 41 22 16 3 123 114 47 19
7. Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks 41 20 15 6 125 114 46 20
x.
Dywizja Pacyfiku
Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Vegas Golden Knights 41 29 10 2 143 113 60 27
2. Stany Zjednoczone Los Angeles Kings 41 24 12 5 123 95 53 22
3. Stany Zjednoczone San Jose Sharks 41 22 13 6 116 111 50 20
4. Kanada Calgary Flames 41 21 16 4 115 119 46 19
5. Stany Zjednoczone Anaheim Ducks 41 19 14 8 114 115 46 17
6. Kanada Edmonton Oilers 41 18 20 3 116 132 39 17
7. Kanada Vancouver Canucks 41 16 19 6 108 135 38 16
8. Stany Zjednoczone Arizona Coyotes 41 9 27 5 94 146 23 8
Legenda:     = zwycięzca Pucharu Prezydenta,     = mistrz dywizji,     = awans do playoff,     = awans do playoff jako dzika karta

Najlepsi zawodnicy sezonu regularnego

[edytuj | edytuj kod]
Nikita Kuczerow

Zawodnicy z pola[1]

Punkty Gole Asysty +/−
Rosja Nikita Kuczerow 85 Rosja Aleksandr Owieczkin 40 Czechy Jakub Voráček 57 Szwecja William Karlsson +39
Rosja Jewgienij Małkin 79 Rosja Jewgienij Małkin 36 Stany Zjednoczone Blake Wheeler 63 Stany Zjednoczone Reilly Smith +34
Kanada Connor McDavid 79 Szwecja William Karlsson 35 Kanada Claude Giroux 54 Kanada Jonathan Marchessault +32
Kanada Steven Stamkos 77 Kanada Tyler Seguin 34 Stany Zjednoczone Johnny Gaudreau 53 Kanada Brad Marchand +29
Kanada Claude Giroux 77 Rosja Nikita Kuczerow 33 Rosja Nikita Kuczerow 52 Szwecja Victor Hedman +27

Bramkarze[2]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

Carter Hutton
Obrony (w %) GAA[3] Shutouty Zwycięstwa
Kanada Carter Hutton .934 Kanada Carter Hutton 2.02 Rosja Andriej Wasilewskij 7 Rosja Andriej Wasilewskij 38
Kanada Corey Crawford .929 Kanada Marc-André Fleury 2.24 Finlandia Pekka Rinne 6 Finlandia Pekka Rinne 34
Finlandia Pekka Rinne .927 Kanada Corey Crawford 2.27 Kanada Connor Hellebuyck 6 Kanada Connor Hellebuyck 33
Kanada Marc-André Fleury .927 Finlandia Tuukka Rask 2.28 Dania Frederik Andersen 5 Dania Frederik Andersen 32
Rosja Andriej Wasilewskij .926 Finlandia Kari Lehtonen 2.29 Stany Zjednoczone Ben Bishop 5 Kanada Braden Holtby 29

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody drużynowe

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda Drużyna
Puchar Stanleya Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins


Jewgienij Małkin
Clarence S. Campbell Bowl
Najlepszy zespół Konferencji Zachodniej


Stany Zjednoczone Nashville Predators
Nagroda Drużyna
Presidents' Trophy
Najlepsza drużyna sezonu zasadniczego


Stany Zjednoczone Washington Capitals
Prince of Wales Trophy
Najlepszy zespół Konferencji Wschodniej
Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins


Sidney Crosby

Nagrody indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda Zawodnik
Hart Memorial Trophy
Najwartościowszy zawodnik (MVP)
sezonu zasadniczego
Kanada Connor McDavid
Edmonton Oilers
Maurice Richard Trophy
Zdobywca największej ilości goli
w sezonie zasadniczym
Kanada Sidney Crosby
Pittsburgh Penguins
Art Ross Memorial Trophy
Zdobywca największej ilości punktów
w sezonie zasadniczym
Kanada Connor McDavid
Edmonton Oilers
James Norris Memorial Trophy
Najlepszy obrońca
Kanada Brent Burns
San Jose Sharks
Trofeum Vezina
Najlepszy bramkarz
Rosja Siergiej Bobrowski
Columbus Blue Jackets
Calder Memorial Trophy
Najlepszy debiutant
Stany Zjednoczone Auston Matthews
Toronto Maple Leafs
Plus/Minus Award
Zawodnik z najlepszą statystyką +/−
Stany Zjednoczone Jason Zucker
Stany Zjednoczone Ryan Suter
Minnesota Wild
Jack Adams Award
Trener roku
Stany Zjednoczone John Tortorella
Columbus Blue Jackets
Lady Byng Memorial Trophy
Zawodnik łączący kulturę na boisku
z wysokim poziomem sportowym
Stany Zjednoczone Johnny Gaudreau
Calgary Flames
Bill Masterton Memorial Trophy
Zawodnik wytrwały i pełen poświęcenia w grze
Stany Zjednoczone Craig Anderson
Ottawa Senators
Frank J. Selke Trophy
Najlepszy napastnik defensywny
Kanada Patrice Bergeron
Boston Bruins
Conn Smythe Trophy
Najwartościowszy zawodnik (MVP)
play-off
Kanada Sidney Crosby
Pittsburgh Penguins

„Kamienie milowe” sezonu zasadniczego 2016-17

[edytuj | edytuj kod]

Jubileuszowe i rekordowe osiągnięcia, które miały miejsce w trakcie sezonu zasadniczego 2016-2017.

Data Osiągnięcie
18 października[4] Słowacja Marian Hossa (Chicago Blackhawks) zdobył 500 bramkę w meczu z Philadelphia Flyers.
Jest 44 zawodnikiem ligi NHL i trzecim Słowakiem (po Stanie Mikicie i Peterze Bondrze), który zdobył 500 goli i więcej.
Dokonał tego w 1240 występie.
Jaromir Jagr
20 października[5] Czechy Jaromir Jagr (Florida Panthers) zdobył 750 bramkę w meczu z Washington Capitals.
Jest 3 zawodnikiem ligi NHL, pod względem ilości zdobytych bramek. Wyprzedzają go Wayne Gretzky (894) i Gordie Howe (801).
1 listopada[6] Kanada Jay Bouwmeester (St. Louis Blues) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z New York Rangers.
Jest 307 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
Pierwsze spotkanie rozegrał 10 października 2002 w barwach Florida Panthers w wieku 19 lat.
8 listopada[7] Kanada Rick Nash (New York Rangers) zdobył 400 bramkę w meczu z Vancouver Canucks.
Jest 92 zawodnikiem ligi NHL, który zdobył 400 goli i więcej. Dokonał tego w 936 występach.
Rick Nash
10 grudnia[8] Kanada Chris Neil (Ottawa Senators) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Los Angeles Kings.
Jest 308 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
10 grudnia[9] Kanada Jarome Iginla (Colorado Avalanche) wystąpił po raz 1500 w spotkaniu z Montreal Canadiens. Jest 16 zawodnikiem w historii ligi NHL,
który rozegrał 1500 i więcej spotkań a drugim po Jaromirze Jagrze (1) z zawodników aktywnych.
22 grudnia[10] Czechy Jaromir Jagr (Florida Panthers) zdobył 1888 punkt w meczu z Boston Bruins 1663 w karierze.
Awansował na 2 miejsce w historii ligi NHL, pod względem ilości zdobytych punktów. Wyprzedza go jedynie Wayne Gretzky (2857).
Na trzecią pozycję spadł Mark Messier (1887).
Henrik Sedin
11 stycznia[11] Rosja Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals) zdobył 1000 punkt (545 bramek i 455 asyst) w meczu z Pittsburgh Penguins.
Jest 84 graczem w historii ligi NHL, który zdobył 1000 lub więcej punktów.
20 stycznia[12] Szwecja Henrik Sedin (Vancouver Canucks) zdobył 1000 punkt (233 bramek i 767 asyst) w meczu z Florida Panthers 1213 w karierze.
Jest 85 graczem w historii ligi NHL, który zdobył 1000 lub więcej punktów.
2 lutego[13] Kanada Patrick Marleau (San Jose Sharks) zdobył 500 bramkę w meczu z Vancouver Canucks 1463 w karierze.
Jest 45 graczem w historii ligi NHL i 17 w jednej drużynie, który zdobył 500 lub więcej bramek.
Henrik Lundqvist
3 lutego[14] Kanada Jason Chimera (New York Islanders) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Los Angeles Kings.
Jest 309 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
11 lutego[15] Szwecja Henrik Lundqvist (New York Rangers) wystąpił po raz 400 w zwycięskim spotkaniu. Uzyskał je w 727 meczach,
wszystkich w barwach New York Rangers. Jest 12 bramkarzem w historii ligi NHL, który odniósł 400 i więcej zwycięstw.
15 lutego[16] Czechy Jaromir Jagr (Florida Panthers) zdobył, w dniu swoich urodzin, 1900 punkt (759 bramek i 1141 asyst) w meczu z San Jose Sharks 1684 w karierze.
Plasuje się na 2 miejscu w historii ligi NHL, pod względem ilości zdobytych punktów. Wyprzedza go jedynie Wayne Gretzky (2857).
Sidney Crosby
16 lutego[17] Kanada Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins) zdobył 1000 punkt (368 bramek i 632 asysty) w meczu z Winnipeg Jets 757 w karierze.
Jest 86 graczem w historii ligi NHL, który zdobył 1000 lub więcej punktów i 12 pod względem szybkości ich uzyskania. Przewodzi Wayne Gretzky,
który 1000 punktów uzyskał w 424 meczach.
6 marca[18] Kanada Joe Thornton (San Jose Sharks) zaliczył 1000 asystę przy golu Joe Pavelskiego w meczu z Winnipeg Jets.
Jest 13 zawodnikiem ligi NHL, który uzyskał 1000 asyst i więcej. Bezpośrednio wyprzedzają go Joe Sakic (1016) i Mario Lemieux (1033).
Liderem jest Wayne Gretzky z 1963 asystami.
J. Thorthon
9 marca[19] Czechy Radim Vrbata (Arizona Coyotes) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Ottawa Senators.
Jest 310 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
19 marca[20] Kanada Eric Staal (Minnesota Wild) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Winnipeg Jets.
Jest 311 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
19 marca[21] Czechy Jaromir Jagr (Florida Panthers) wystąpił po raz 1700 w spotkaniu z Pittsburgh Penguins.
Jest 4 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1700 i więcej spotkań. Wyprzedzają go Gordie Howe (1767), Mark Messier (1756)
i Ron Francis (1731).
Henrik Zetterberg
27 marca[22] Kanada Brian Gonta (Buffalo Sabres) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Florida Panthers.
Jest 312 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. Uczcił jubileusz zdobyciem bramki.
9 kwietnia[23] Szwecja Henrik Zetterberg (Detroit Red Wings) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z New Jersey Devils.
Jest 313 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. Uczcił jubileusz zdobyciem bramki.

Gwiazdy tygodnia

[edytuj | edytuj kod]
Miesiąc Data
Październik 9.10[24] 16.10[25] 23.10[26] 30.10[27]
1. Rosja Aleksandr Owieczkin
2. Kanada Marc-Andre Fleury
3. Kanada Wayne Simmonds
1. Dania Nikolaj Ehlers
2. Stany Zjednoczone Auston Matthews
3. Szwecja Nicklas Bäckström
1. Kanada Steven Stamkos
2. Rosja Nikita Kuczerow
3. Kanada Logan Couture
1. Kanada John Tavares
2. Szwecja Oscar Dansk
3. Kanada Jean-Gabriel Pageau

Gwiazdy miesiąca

[edytuj | edytuj kod]
Miesiąc 1 2 3
Październik
Kanada Connor McDavid
Edmonton Oilers


Kanada Shea Weber
Montreal Canadiens



Kanada Jonathan
Marchessault
Florida Panthers


Listopad
Finlandia Pekka Rinne
Nashville Predators


Rosja Nikita Kuczerow
Tampa Bay Lightning


Kanada Connor McDavid
Edmonton Oilers


Grudzień Rosja Siergiej Bobrowski
Columbus Blue Jackets


Rosja Jewgienij Małkin
Pittsburgh Penguins


Kanada Devan Dubnyk
Minnesota Wild


Styczeń Rosja Jewgienij Kuzniecow
Washington Capitals


Kanada Brad Marchand
Boston Bruins


Kanada Brent Burns
San Jose Sharks


Luty Kanada Jonathan Toews
Chicago Blackhawks


Szwecja Filip Forsberg
Nashville Predators


Kanada Braden Holtby
Washington Capitals


Marzec
Rosja Nikita Kuczerow
Tampa Bay Lightning


Rosja Siergiej Bobrowski
Columbus Blue Jackets


Stany Zjednoczone Patrick Kane
Chicago Blackhawks


SEZON 2018-2019

[edytuj | edytuj kod]
NHL 2018/2019
2017/2018 2019/2020
Szczegóły
Liczba zespołów

31

Termin

października 2018 – kwiecień 2019

Liczba kolejek

82

Sezon NHL 2018/2019 – 101 sezon gry National Hockey League, a 102 jej działalności. Pierwsze mecze sezonu zasadniczego odbędą się w październiku 2018 roku a sezon zasadniczy zakończy się w kwietniu 2019 roku. Puchar Stanleya rozpocznie się kilka dni później.

Wydarzenia przedsezonowe

[edytuj | edytuj kod]

NHL Entry Draft 2018

[edytuj | edytuj kod]

W dniach 2223 czerwca 2018 w hali American Airlines Center w amerykańskim mieście Dallas odbędzie się 56 draft w historii[28]. 28 kwietnia 2018 w losowaniu poprzedzającym draft wybrane zostały drużyny mające pierwszeństwo naboru. Pierwszeństwo wylosowała drużyna Buffalo Sabres przed Carolina Hurricanes i Montreal Canadiens[29].

Salary cap

[edytuj | edytuj kod]

8 grudnia 2017 roku liga i Stowarzyszenie graczy NHL poinformowały, że prognozowany pułap wynagrodzeń na sezon 2018/2019 wyniesie 78 – 82 mln dolarów[30].

Mecze przedsezonowe

[edytuj | edytuj kod]

Tradycyjnie we wrześniu i październiku 31 zespołów NHL będzie rozgrywało spotkania kontrolne. Dla propagowania Ligii NHL na świecie 15 i 19 września Boston Bruins i Calgary Flames rozegrają spotkania w Shenzhen i Pekinie[31]. W Europie towarzyskie spotkania rozegrają 1 października New Jersey Devils w Bernie z SC Bern i 3 października Edmonton Oilers w Kolonii z Kölner Haie.

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]

NHL Global Series

[edytuj | edytuj kod]

Kolejny rok NHL kontynuuje rozgrywanie meczów sezonu zasadniczego poza Ameryką Północną. 6 października w Goeteborgu (Szwecja) dojdzie do spotkania New Jersey Devils z Edmonton Oilers a 1 i 2 listopada w Helsinkach do meczów Florida Panthers z Winnipeg Jets.

NHL Winter Classic

[edytuj | edytuj kod]

1 stycznia 2019 odbędzie się tradycyjne spotkanie w ramach NHL Winter Classic. Na otwartym stadionie Notre Dame Stadium w Notre Dame zmierzą się drużyny Boston Bruins i Chicago Blackhawks.

NHL All-Star Game

[edytuj | edytuj kod]

64 Mecz Gwiazd ligi NHL odbędzie się 26 stycznia 2019 w hali SAP Center w San Jose. Gospodarzem ponownie (poprzednio w 1997) będzie miejscowa drużyna San Jose Sharks[32]. Tak jak w latach 2016–2018 wystąpią cztery drużyny reprezentujące poszczególne dywizje.

NHL Stadium Series

[edytuj | edytuj kod]

23 lutego 2019 odbędzie się kolejny mecz na otwartym stadionie. Na Lincoln Financial Field w Filadelfii zmierzą się drużyny Pittsburgh Penguins i Philadelphia Flyers

SEZON 1999-2000

[edytuj | edytuj kod]
NHL 1999/2000
1998/1999 2000/2001
Szczegóły
Liczba zespołów

28

Runda zasadnicza
Termin

1 października 1999 – kwietnia 2000

Liczba kolejek

82

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: Dallas Stars
Konferencja Wschodnia: New Jersey Devils

Najskuteczniejszy zawodnik

Jaromir Jagr (Pittsburgh Penguins)

Runda finałowa
Zwycięzca

New Jersey Devils

2. miejsce

Dallas Stars

MVP

Scott Stevens (New Jersey Devils)

Sezon NHL 1999/2000 – 83 sezon gry National Hockey League. Do ligi dołączyła jako 28 zespół Atlanta Thrashers. Pierwsze mecze sezonu odbyły się 1 października 1999 roku. Sezon zasadniczy zakończył się kwietnia 2000 roku. Puchar Stanleya rozpoczął się kwietnia a zakończył 10 czerwca 2000.Puchar Stanleya zdobyła drużyna New Jersey Devils. 57 Mecz Gwiazd odbył się w dniu 25 stycznia 2009 w Montrealu.

Wydarzenia przedsezonowe

[edytuj | edytuj kod]

NHL Entry Draft 1999

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: NHL Entry Draft 1999.

W dniach 2021 czerwca 2008 w hali FleetCenter w Bostonie (USA) odbył się 37 draft w historii. Z numerem jeden został wybrany Czech Patrik Štefan przez klub Atlanta Thrashers, a z numerem drugim i trzecim Szwedzi Daniel Sedin oraz Henrik Sedin przez Vancouver Canucks[33].

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]

Tabela końcowa

[edytuj | edytuj kod]
Konferencja Wschodnia
Dywizja Atlantycka
Lp. Drużyna M Z P R OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers 82 45 22 12 3 237-179 +58 105
2 Stany Zjednoczone New Jersey Devils 82 45 24 8 5 251-203 +48 103
3 Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins 82 37 31 8 6 241-236 +5 88
4 Stany Zjednoczone New York Rangers 82 29 38 12 3 218-246 -28 73
5 Stany Zjednoczone New York Islanders 82 24 48 9 1 194-275 -81 58
Dywizja Północno-wschodnia
Lp. Drużyna M Z P R OT Br Bl Pkt
1 Kanada Toronto Maple Leafs 82 45 27 7 3 246-222 +24 100
2 Kanada Ottawa Senators 82 41 28 11 2 244-210 +34 95
3 Stany Zjednoczone Buffalo Sabres 82 35 32 11 4 213-204 +9 85
4 Kanada Montreal Canadiens 82 35 34 9 4 196-194 +2 83
5 Stany Zjednoczone Boston Bruins 82 24 33 19 6 210-248 -38 73
Dywizja Południowo-zachodnia
Lp. Drużyna M Z P R OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Washington Capitals 82 44 24 12 2 227-194 +33 102
2 Stany Zjednoczone Florida Panthers 82 43 27 6 6 244-209 +35 98
3 Stany Zjednoczone Carolina Hurricanes 82 37 35 10 0 217-216 +1 84
4 Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning 82 19 47 9 7 204-310 -106 54
5 Stany Zjednoczone Atlanta Thrashers 82 14 57 7 4 170-313 -143 39
Konferencja Zachodnia
Dywizja Centralna
Lp. Drużyna M Z P R OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone St. Louis Blues 82 51 19 11 1 248-165 +83 114
2 Stany Zjednoczone Detroit Red Wings 82 48 22 10 2 278-210 +68 108
3 Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks 82 33 37 10 2 242-245 -3 78
4 Stany Zjednoczone Nashville Predators 82 28 40 7 7 199-240 -41 70
Dywizja Północno-zachodnia
Lp. Drużyna M Z P R OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Colorado Avalanche 82 42 28 11 1 233-201 +32 96
2 Kanada Edmonton Oilers 82 32 26 16 8 226-212 +14 88
3 Kanada Vancouver Canucks 82 30 29 15 8 227-237 -10 83
4 Kanada Calgary Flames 82 31 36 10 5 211-256 -45 77
Dywizja Pacyficzna
Lp. Drużyna M Z P R OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Dallas Stars 82 43 23 10 6 211-184 +27 102
2 Stany Zjednoczone Los Angeles Kings 82 39 27 12 4 245-228 +17 94
3 Stany Zjednoczone Phoenix Coyotes 82 39 31 8 4 232-228 +4 90
4 Stany Zjednoczone San Jose Sharks 82 35 30 10 7 225-214 +11 87
5 Stany Zjednoczone Anaheim Ducks 82 34 33 12 3 217-227 -10 83
Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, P – porażki, R – remisy, OT – porażki po dogrywce, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty     = zwycięzca Pucharu Prezydenta     = lider dywizji,     = awans do playoff

Najlepsi zawodnicy sezonu regularnego

[edytuj | edytuj kod]
Pawieł Bure

Zawodnicy z pola[34]

Punkty Gole Asysty +/−
Czechy Jaromir Jagr 96 Rosja Pawieł Bure 58 Kanada Mark Recchi 63 Kanada Chris Pronger +52
Rosja Pawieł Bure 94 Kanada Owen Nolan 44 Kanada Adam Oates 56 Stany Zjednoczone Chris Chelios +48
Kanada Mark Recchi 91 Stany Zjednoczone Tony Amonte 43 Czechy Jaromir Jagr 54 Słowacja Pavol Demitra +34
Kanada Paul Kariya 97 Czechy Jaromir Jagr 42 Kanada Joe Sakic 53 Kanada Joe Sakic +30
Finlandia Teemu Selanne 85 Kanada Paul Kariya 42 Szwecja Nicklas Lidstrom 53 Kanada Pierre Turgeon +30

Bramkarze[34]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

Roman Turek
Obrony (w %) GAA[3] Shutouty Zwycięstwa
Kanada Ed Belfour .919 Stany Zjednoczone Brian Boucher 1.91 Czechy Roman Turek 7 Kanada Martin Brodeur 43
Kanada Jose Theodore .926 Czechy Roman Turek 1.95 Kanada Martin Brodeur 6 Czechy Roman Turek 42
Czechy Dominik Hašek .919 Kanada Ed Belfour 2.10 Stany Zjednoczone Chris Osgood 8 Niemcy Olie Kolzig 41
Stany Zjednoczone Brian Boucher .918 Kanada Jose Theodore 2.10 Niemcy Olie Kolzig 5 Stany Zjednoczone Curtis Joseph 36
Niemcy Olie Kolzig .917 Stany Zjednoczone John Vanbiesbrouck 2.20 Łotwa Arturs Irbe 5 Łotwa Arturs Irbe 34

Play-off

[edytuj | edytuj kod]

Rozstawienie

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna St. Louis Blues zdobywca Presidents' Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 114 punktów. Była to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełnili mistrzowie dywizji: Philadelphia Flyers, Washington Capitals, Toronto Maple Leafs, Dallas Stars i Colorado Avalanche.

Konferencja Wschodnia

Puchar Stanleya
  1. Philadelphia Flyers – mistrz Dywizji Atlantyckiej i Konferencji Wschodniej, 105 punktów
  2. Washington Capitals – mistrz Dywizji Południowo-wschodniej, 102 punkty
  3. Toronto Maple Leafs – mistrz Dywizji Północno-wschodniej, 100 punktów
  4. New Jersey Devils – 103 punkty
  5. Florida Panthers – 98 punktów
  6. Ottawa Senators – 95 punktów
  7. Pittsburgh Penguins – 88 punktów
  8. Buffalo Sabres – 85 punktów

Konferencja Zachodnia

  1. St. Louis Blues – mistrz Dywizji Centralnej i Konferencji Zachodniej, 114 punktów
  2. Dallas Stars – mistrz Dywizji Pacyficznej, 102 punkty
  3. Colorado Avalanche – mistrz Dywizji Północno-zachodniej, 96 punktów
  4. Detroit Red Wings – 108 punktów
  5. Los Angeles Kings – 94 punkty
  6. Phoenix Coyotes – 90 punktów
  7. Edmonton Oilers – 88 punktów
  8. San Jose Sharks – 87 punktów

Drzewko playoff

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpoczęła się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, rozgrywana w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents' Trophy (w tym wypadku St. Louis Blues) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty. W finale gospodarzem pierwszego meczu jest drużyna, która zdobyła większą ilość punktów w sezonie zasadniczym.

Ćwierćfinały KonferencjiPółfinały KonferencjiFinały KonferencjiFinał Pucharu Stanleya
1Philadelphia Flyers4
8Buffalo Sabres1
1Philadelphia Flyers4
7Pittsburgh Penguins2
2Washington Capitols1
7Pittsburgh Penguins4
1Philadelphia Flyers3
4New Jersey Devils4
3Toronto Maple Leafs4
6Ottawa Senators2
3Toronto Maple Leafs2
4New Jersey Devils4
4New Jersey Devils4
5Florida Panthers0
W4New Jersey Devils4
Z2Dallas Stars2
1St. Louis Blues3
8San Jose Sharks4
2Dallas Stars4
8San Jose Sharks1
2Dallas Stars4
7Edmonton Oilers1
2Dallas Stars4
3Colorado Avalanche3
3Colorado Avalanche4
6Phoenix Coyotes1
3Colorado Avalanche4
8Detroit Red Wings1
4Detroit Red Wings4
5Los Angeles Kings0

Szczegółowe wyniki spotkań playoff

[edytuj | edytuj kod]

Konferencja wschodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki i terminy meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Philadelphia Flyers Buffalo Sabres 4 : 1 13 kwietnia 14 kwietnia 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia
3 : 2 2 : 1 2 : 0 2 : 3 D 5 : 2
Washington Capitols Pittsburgh Penguins 1 : 4 13 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia
0 : 7 1 : 2 D 3 : 4 3 : 2 1 : 2
Toronto Maple Leafs Ottawa Senators 4 : 2 12 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 22 kwietnia 24 kwietnia
2 : 0 5 : 1 3 : 4 1 : 2 2 : 1 D 4 : 2
New Jersey Devils Florida Panthers 4 : 0 13 kwietnia 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia
4 : 3 2 : 1 2 : 1 4 : 1
Półfinały
Philadelphia Flyers Pittsburgh Penguins 4 : 2 27 kwietnia 29 kwietnia 2 maja 4 maja 7 maja 9 maja
0 : 2 1 : 4 4 : 3D2 2 : 1 5D 6 : 3 2 : 1
Toronto Maple Leafs New Jersey Devils 2 : 4 27 kwietnia 29 kwietnia 1 maja 3 maja 6 maja 8 maja
2 : 1 0 : 1 1 : 5 3 : 2 3 : 4 0 : 3
Finał
Philadelphia Flyers New Jersey Devils 3 : 4 14 maja 16 maja 18 maja 20 maja 22 maja 24 maja 26 maja
1 : 4 4 : 3 4 : 2 3 : 1 1 : 4 1 : 2 1 : 2

Konferencja zachodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki i terminy meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
St. Louis Blues San Jose Sharks 3 : 4 12 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia 25 kwietnia
5 : 3 2 : 4 1 : 2 2 : 3 5 : 3 6 : 2 1 : 3
Dallas Stars Edmonton Oilers 4 : 1 12 kwietnia 13 kwietnia 16 kwietnia 18 kwietnia 21 kwietnia
2 : 1 3 : 0 2 : 5 4 : 3 3 : 2
Colorado Avalanche Phoenix Coyotes 4 : 1 13 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia
6 : 3 3 : 1 4 : 2 2 : 3 2 : 1
Detroit Red Wings Los Angeles Kings 4 : 0 13 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia
2 : 0 8 : 5 2 : 1 3 : 0
Półfinały
Dallas Stars San Jose Sharks 4 : 1 28 kwietnia 30 kwietnia 2 maja 5 maja 7 maja 12 maja 14 maja
4 : 0 1 : 0 1 : 2 5 : 4 4 : 1
Colorado Avalanche Detroit Red Wings 4 : 1 27 kwietnia 29 kwietnia 1 maja 3 maja 5 maja
2 : 0 3 : 1 1 : 3 3 : 2 D 4 : 2
Finał
Dallas Stars Colorado Avalanche 4 : 3 13 maja 15 maja 19 maja 21 maja 23 maja 25 maja 27 maja
0 : 2 3 : 2 0 : 2 4 : 1 3 : 2 D 1 : 2 3 : 2

Finał Pucharu Stanleya

New Jersey DevilsDallas Stars
Mecz Data
i miejsce
Wynik meczu Wynik serii Strzelcy bramek Gwiazdy meczu
Red Wings Penguins
Mecz numer
1
30.05.2000
New Jersey
Continental Airlines Arena
7 : 3
(1:1, 3:0, 3:2)
1 : 0 07:22 Jason Arnott
22:52 Ken Daneyko
30:28 Petr Sýkora
36:04 Scott Stevens
42:21 Siergiej Brylin
43:02 Petr Sýkora
45:12 Jason Arnott
13:13 Darryl Sydor
47:43 Jon Sim
47:55 Kirk Muller
1. Petr Sýkora (NJD)
2. Ken Daneyko (NJD)
3. Jason Arnott (NJD)
Mecz numer
2
01.06.2000
New Jersey
Continental Airlines Arena
1 : 2
(1:1, 0:0, 0:1)
1 : 1 12:42 Aleksandr Mogilny

04:25 Brett Hull
45:44 Brett Hull
1. Brett Hull (DAL)
2. Aleksandr Mogilny (NJD)
3. Patrik Elias (NJD)
Mecz numer
3
03.06.2000
Dallas
Reunion Arena
2 : 1
(1:1, 1:0, 0:0)
2 : 1 18:06 Jason Arnott
12:27 Petr Sýkora
13:08 Sylvain Cote


1. Jason Arnott (NJD)
2. John Madden (NJD)
3. Jere Lehtinen (DAL)
Mecz numer
4
05.06.2009
Dallas
Reunion Arena
3 : 1
(0:0, 0:1, 3:0)
3 : 1 42:27 Siergiej Brylin
44:51 John Madden
46:08 Brian Rafalski
38:02 Joe Nieuwendyk
1. John Madden (NJD)
2. Brian Rafalski (NJD)
3. Martin Brodeur (NJD)
Mecz numer
5
08.06.2000
New Jersey
Continental Airlines Arena
0 : 1
(0:0, 0:0, 0:0 – 0:0
0:0, 0:1)
3 : 2 106:21 Mike Modano


1. Mike Modano (DAL)
2. Ed Belfour (DAL)
3. Martin Brodeur (NJD)
Mecz numer
6
10.06.2000
Dallas
Reunion Arena
2 : 1
(0:0, 1:1, 0:0 – 0:0
1:0)
4 : 2 25:18 Scott Niedermayer
88:20 Jason Arnott
26:27 Mike Keane
1. Martin Brodeur (NJD)
2. Jason Arnott (NJD)
3. Mike Modano (DAL)


Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda Zawodnik Drużyna
Puchar Stanleya Stany Zjednoczone New Jersey Devils
Presidents' Trophy
Najlepsza drużyna sezonu zasadniczego
Stany Zjednoczone St. Louis Blues
Prince of Wales Trophy
Najlepszy zespół Konferencji Wschodniej
Stany Zjednoczone New Jersey Devils
Clarence S. Campbell Bowl
Najlepszy zespół Konferencji Zachodniej
Stany Zjednoczone Dallas Stars
Hart Memorial Trophy
Najwartościowszy zawodnik (MVP) sezonu zasadniczego
Kanada Chris Pronger St. Louis Blues
Maurice Richard Trophy
Zdobywca największej ilości goli w sezonie zasadniczym
Rosja Pawieł Bure Florida Panthers
Art Ross Memorial Trophy
Zdobywca największej ilości punktów w sezonie zasadniczym
Czechy Jaromir Jagr Pittsburgh Penguins
James Norris Memorial Trophy
Najlepszy obrońca
Kanada Chris Pronger St. Louis Blues
Trofeum Vezina
Najlepszy bramkarz
Niemcy Olaf Kolzig Washington Capitols
Calder Memorial Trophy
Najlepszy debiutant
Stany Zjednoczone Scott Gomez New Jersey Devils
Jack Adams Award
Trener roku
Kanada Joel Quenneville St. Louis Blues


SEZON 2008-2009

[edytuj | edytuj kod]
NHL 2008/2009
2007/2008 2009/2010
Szczegóły
Liczba zespołów

30

Runda zasadnicza
Termin

4 października 2008 – 12 kwietnia 2009

Liczba kolejek

82

Liczba meczów

1230

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: Detroit Red Wings
Konferencja Wschodnia: Pittsburgh Penguins

Najskuteczniejszy zawodnik

Jewgienij Małkin (Pittsburgh Penguins)

Runda finałowa
Liczba meczów

85

Zwycięzca

Pittsburgh Penguins

2. miejsce

Detroit Red Wings

MVP

Jewgienij Małkin (Pittsburgh Penguins)

Sezon NHL 2008/2009 – 92 sezon gry National Hockey League, a 91 jej działalności. Pierwsze mecze sezonu odbyły się 4 października 2008 roku. Sezon zasadniczy zakończył się 12 kwietnia 2009 roku. Puchar Stanleya rozpoczął się kwietnia a zakończył 12 czerwca 2017.Puchar Stanleya zdobyła drużyna Pittsburgh Penguins. 57 Mecz Gwiazd odbył się w dniu 25 stycznia 2009 w Montrealu.

Wydarzenia przedsezonowe

[edytuj | edytuj kod]

NHL Entry Draft 2008

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: NHL Entry Draft 2008.

W dniach 2021 czerwca 2008 w hali Scotiabank Place w kanadyjskim mieście Ottawa w stanie Ontario odbył się 46 draft w historii. Z numerem jeden został wybrany Kanadyjczyk Steven Stamkos przez klub Tampa Bay Lightning, z numerem drugim Kanadyjczyk Drew Doughty przez Los Angeles Kings, a z numerem trzecim Amerykanin Zach Bogosian przez Atlanta Thrashers[35].

Salary cap

[edytuj | edytuj kod]

26 czerwca 2008 roku liga NHL poinformowała, że prognozowany pułap wynagrodzeń na sezon 2008/2009 wyniesie 56,7 mln dolarów[36].

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]

NHL Winter Classic 2009

[edytuj | edytuj kod]

Ponownie po inauguracji w roku 2008 odbył się 1 stycznia 2009 na otwartym stadionie NHL Winter Classic. Miejscem meczu był baseballowy stadion Wrigley Field w Chicago. Zmierzyły się drużyny Chicago Blackhawks i Detroit Red Wings. Zwyciężyła drużyna z Detroit 6:4 (1:3, 3:0, 2:1).

Tabela końcowa

[edytuj | edytuj kod]
Konferencja Wschodnia
Dywizja Atlantycka
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone New Jersey Devils 82 51 27 4 244-209 +35 106
2 Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins 82 45 28 9 264-239 +25 99
3 Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers 82 44 27 11 264-238 +26 99
4 Stany Zjednoczone New York Rangers 82 43 30 9 210-218 -8 95
5 Stany Zjednoczone New York Islanders 82 26 47 9 201-279 -78 61
Dywizja Północno-wschodnia
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Boston Bruins 82 53 19 10 274-196 +78 116
2 Kanada Montreal Canadiens 82 41 30 11 249-247 +2 93
3 Stany Zjednoczone Buffalo Sabres 82 41 32 9 250-234 +16 91
4 Kanada Ottawa Senators 82 36 35 11 217-237 -20 83
5 Kanada Toronto Maple Leafs 82 34 35 13 250-293 -43 81
Dywizja Południowo-zachodnia
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Washington Capitals 82 50 24 8 272-245 +27 108
2 Stany Zjednoczone Carolina Hurricanes 82 45 30 7 239-226 +13 97
3 Stany Zjednoczone Florida Panthers 82 41 30 11 234-231 +3 93
4 Stany Zjednoczone Atlanta Thrashers 82 35 41 6 257-280 -23 76
5 Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning 82 24 40 18 210-279 -69 66
Konferencja Zachodnia
Dywizja Centralna
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone Detroit Red Wings 82 51 21 10 295-244 +51 112
2 Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks 82 46 24 12 264-216 +48 104
3 Stany Zjednoczone St. Louis Blues 82 41 31 10 233-233 0 92
4 Stany Zjednoczone Columbus Blue Jackets 82 41 31 10 226-230 -4 92
5 Stany Zjednoczone Nashville Predators 82 40 34 8 223-233 -10 88
Dywizja Północno-zachodnia
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1 Kanada Vancouver Canucks 82 45 27 10 246-220 +26 100
2 Kanada Calgary Flames 82 46 30 6 254-248 +6 98
3 Stany Zjednoczone Minnesota Wild 82 40 33 9 219-200 +19 89
4 Kanada Edmonton Oilers 82 38 35 9 234-248 -14 85
5 Stany Zjednoczone Colorado Avalanche 82 32 45 5 199-257 -58 69
Dywizja Pacyficzna
Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt
1 Stany Zjednoczone San Jose Sharks 82 53 18 11 257-204 +53 117
2 Stany Zjednoczone Anaheim Ducks 82 42 33 7 245-238 +7 91
3 Stany Zjednoczone Dallas Stars 82 36 35 11 230-257 -27 83
4 Stany Zjednoczone Phoenix Coyotes 82 36 39 7 208-252 -13 79
5 Stany Zjednoczone Los Angeles Kings 82 34 37 11 207-234 -27 79
Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, P – porażki, OT – porażki po dogrywce lub rzutach karnych, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty     = zwycięzca Pucharu Prezydenta     = lider dywizji,     = awans do playoff

Najlepsi zawodnicy sezonu regularnego

[edytuj | edytuj kod]
Jewgienij Małkin

Zawodnicy z pola[34]

Punkty Gole Asysty +/−
Rosja Jewgienij Małkin 113 Rosja Aleksandr Owieczkin 56 Rosja Jewgienij Małkin 78 Czechy David Krejčí +37
Rosja Aleksandr Owieczkin 110 Kanada Jeff Carter 46 Kanada Sidney Crosby 70 Stany Zjednoczone Blake Wheeler +36
Kanada Sidney Crosby 103 Stany Zjednoczone Zach Parise 45 Kanada Ryan Getzlaf 66 Rosja Pawieł Daciuk +34
Rosja Pawieł Daciuk 97 Rosja Ilja Kowalczuk 39 Szwecja Nicklas Bäckström 66 Kanada Travis Zajac +33
Stany Zjednoczone Zach Parise 94 Kanada Rick Nash 40 Rosja Pawieł Daciuk 65 Kanada Duncan Keith +33

Bramkarze[34]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

Tim Thomas
Obrony (w %) GAA[3] Shutouty Zwycięstwa
Stany Zjednoczone Tim Thomas .933 Stany Zjednoczone Tim Thomas 2.10 Kanada Steve Mason 10 Finlandia Miikka Kiprusoff 45
Czechy Tomáš Vokoun .926 Kanada Steve Mason 2.29 Kanada Roberto Luongo 9 Rosja Jewgienij Nabokow 41
Stany Zjednoczone Craig Anderson .924 Finlandia Niklas Bäckström 2.33 Finlandia Niklas Bäckström 8 Kanada Cam Ward 39
Finlandia Niklas Bäckström .923 Rosja Nikołaj Chabibulin 2.33 Rosja Jewgienij Nabokow 7 Szwecja Henrik Lundqvist 38
Kanada Roberto Luongo .920 Kanada Roberto Luongo 2.34 Finlandia Pekka Rinne 7 Finlandia Niklas Bäckström 37

Play-off

[edytuj | edytuj kod]

Rozstawienie

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna San Jose Sharks zdobywca Presidents' Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 117 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełniają mistrzowie dywizji: Boston Bruins, Washington Capitals, New Jersey Devils, Detroit Red Wings i Vancouver Canucks.

Konferencja Wschodnia

Puchar Stanleya
  1. Boston Bruins – mistrz Dywizji Północno-wschodniej i Konferencji Wschodniej, 116 punktów
  2. Washington Capitals – mistrz Dywizji Południowo-wschodniej, 108 punktów
  3. New Jersey Devils – mistrz Dywizji Atlantyckiej, 106 points
  4. Pittsburgh Penguins – 99 punktów (45 zwycięstw)
  5. Philadelphia Flyers – 99 punktów (44 zwycięstwa)
  6. Carolina Hurricanes – 97 punktów
  7. New York Rangers – 95 punktów
  8. Montreal Canadiens – 93 punkty*

*Montreal zakończył sezon z takim samym wynikiem jak Florida Panthers. O wyższej pozycji Montreal zadecydowała większa ilość punktów zdobytych w bezpośrednich pojedynkach.

Konferencja Zachodnia

  1. San Jose Sharks – mistrz Dywizji Pacyficznej i Konferencji Zachodniej, 117 punktów
  2. Detroit Red Wings – mistrz Dywizji Centralnej, 112 punktów
  3. Vancouver Canucks – mistrz Dywizji Północno-zachodniej, 100 punktów
  4. Chicago Blackhawks – 104 punkty
  5. Calgary Flames – 98 punktów
  6. St. Louis Blues – 92 punkty (10 punktów w bezpośrednich spotkaniach)
  7. Columbus Blue Jackets – 92 points (3 punkty w bezpośrednich spotkaniach)
  8. Anaheim Ducks – 91 punktów

Drzewko playoff

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpocznie się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, która rozgrywana będzie w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents' Trophy (w tym wypadku San Jose Sharks) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.

Ćwierćfinały KonferencjiPółfinały KonferencjiFinały KonferencjiFinał Pucharu Stanleya
1Boston Bruins4
8Montreal Canadiens0
2Washington Capitols3
4Pittsburgh Penguins4
2Washington Capitols4
7New York Rangers3
6Carolina Hurricanes0
4Pittsbourgh Penguins4
3New Jersey Devils3
6Carolina Hurricanes4
1Boston Bruins3
6Carolina Hurricanes4
4Pittsburgh Penguins4
5Philadelphia Flyers2
W4Pittsburgh Penguins4
Z2Detroit Red Wings3
1San Jose Sharks2
8Anaheim Ducks4
2Detroit Red Wings4
8Anaheim Ducks3
2Detroit Red Wings4
7Columbus Blue Jackets0
2Detroit Red Wings4
4Chicago Blackhawks1
3Vancouver Canucks4
6St. Louis Blues0
3Vancouver Canucks2
4Chicago Blackhawks4
4Chicago Blackhawks4
5Calgary Flames2

Szczegółowe wyniki spotkań playoff

[edytuj | edytuj kod]

Konferencja wschodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki i terminy meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Boston Bruins Montreal Canadiens 4 : 0 16 kwietnia 18 kwietnia 22 kwietnia 24 kwietnia 26 kwietnia
4 : 2 5 : 1 3 : 0 3 : 2 D 4 : 2
Washington Capitols New York Rangers 4 : 3 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia
5 : 4D 4 : 1 3 : 2 4 : 3
New Jersey Devils Carolina Hurricanes 3 : 4 16 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23.04 kwietnia 26 kwietnia 28 kwietnia
4 : 3 3 : 4D 4 : 3 3 : 4 D 3 : 1 4 : 3
Pittsburgh Penguins Philadelphia Flyers 4 : 2 17 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia 25 kwietnia 27 kwietnia 29 kwietnia 30 kwietnia
4 : 1 2 : 4 4 : 1 1 : 2 4 : 2 2 : 5 2 : 1
Półfinały
Boston Bruins Carolina Hurricanes 3 : 4 1 maja 3 maja 6 maja 8 maja 10 maja 12 maja 14 maja
3 : 4 D2 5 : 3 2 : 4 1 : 0 D 4 : 2 0 : 4 1 : 3
Washington Capitols Pittsburgh Penguins 3 : 4 2 maja 4 maja 5 maja 7 maja 9 maja 11 maja 13 maja
2 : 3 D 3 : 0 2 : 0 4 : 2 1 : 5 1 : 3 1 : 2
Finał
Carolina Hurricanes Pittsburgh Penguins 0 : 4 17 maja 19 maja 22 maja 25 maja 27 maja 29 maja
2 : 7 1 : 3 3 : 2 D 2 : 3 D 7 : 4 0 : 1

Konferencja zachodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki i terminy meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
San Jose Sharks Anaheim Ducks 2 : 4 16 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia 25 kwietnia 27 kwietnia
0 : 2 2 : 3 4 : 3 0 : 4 3 : 2 D 1 : 4
Detroit Red Wings Columbus Blue Jackets 4 : 0 16 kwietnia 18 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia
4 : 1 4 : 0 4 : 1 6 : 5
Vancouver Canucks St. Louis Blues 4 : 0 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia
2 : 1 3 : 0 3 : 2 3 : 2 D
Chicago Blackhawks Calgary Flames 4 : 2 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia 25 kwietnia 27 kwietnia
3 : 2 D 3 : 2 2 : 4 4 : 6 5 : 1 4 : 1
Półfinały
Detroit Red Wings Anaheim Ducks 4 : 3 1 maja 3 maja 5 maja 7 maja 10 maja 12 maja 14 maja
3 : 2 3 : 4 3D 1 : 2 6 : 3 4 : 1 1 : 2 4 : 3
Vancouver Canucks Chicago Blackhawks 2 : 4 30 kwietnia 2 maja 5 maja 7 maja 9 maja 11 maja
5 : 3 3 : 6 3 : 1 1 : 2 D 2 : 4 5 : 7
Finał
Detroit Red Wings Chicago Blackhawks 4 : 1 17 maja 19 maja 22 maja 24 maja 27 maja
5 : 2 3 : 2 D 3 : 4 D 6 : 1 2 : 1 D

Finał Pucharu Stanleya

Detroit Red WingsPittsburgh Penguins
Mecz Data
i miejsce
Wynik meczu Wynik serii Strzelcy bramek Gwiazdy meczu
Red Wings Penguins
Mecz numer
1
30.05.2009
Detroit
Joe Louis Arena
3 : 1
(1:1, 1:0, 1:0)
1 : 0 13:38 Brad Stuart
39:02 Johan Franzen
42:46 Justin Abdelkader
18:37 Rusłan Fedotenko

1. Chris Osgood (DET)
2. Jewgienij Małkin (PIT)
3. Darren Helm (DET)
Mecz numer
2
31.05.2009
Detroit
Joe Louis Arena
3 : 1
(0:1, 2:0, 1:0)
2 : 0 24:21 Jonathan Ericsson
30:29 Valtteri Filppula
42:47 Justin Abdelkader
16:50 Jewgienij Małkin 1. Chris Osgood (DET)
2. Valtteri Filppula (DET)
3. Justin Abdelkader (DET)
Mecz numer
3
02.06.2009
Pittsburgh
Mellon Arena
2 : 4
(2:2, 0:0, 0:2)
2 : 1 06:19 Henrik Zetterberg
11:33 Johan Franzen
04:48 Max Talbot
15:57 Kris Letang
50:29 Siergiej Gonczar
59:03 Max Talbot
1. Max Talbot (PIT)
2. Jewgienij Małkin (PIT)
3. Henrik Zetterberg (DET)
Mecz numer
4
04.06.2009
Pittsburgh
Mellon Arena
2 : 4
(1:1, 1:3, 0:0)
2 : 2 18:19 Darren Helm
20:46 Brad Stuart
02:39 Jewgienij Małkin
28:35 Jordan Staal
30:34 Sidney Crosby
34:12 Tyler Kennedy
1. Marc-Andre Fleury (PIT)
2. Sidney Crosby (PIT)
3. Jewgienij Małkin (PIT)
Mecz numer
5
06.06.2009
Detroit
Joe Louis Arena
5 : 0
(1:0, 4:0, 0:0)
3 : 2 13:32 Daniel Cleary
21:44 Valtteri Filppula
26:11 Niklas Kronwall
28:26 Brian Rafalski
35:40 Henrik Zetterberg



1. Henrik Zetterberg (DET)
2. Pawieł Daciuk (DET)
3. Chris Osgood (DET)
Mecz numer
6
09.06.2009
Pittsburgh
Mellon Arena
1 : 2
(0:0, 0:1, 1:1)
3 : 3 48:01 Kris Draper 20:51 Jordan Staal
25:35 Tyler Kennedy
1. Marc-Andre Fleury (PIT)
2. Tyler Kennedy (PIT)
3. Jordan Staal (PIT)
Mecz numer
7
12.06.2009
Detroit
Joe Louis Arena
1 : 2
(0:0, 0:2, 1:0)
3 : 4 53:53 Jonathan Ericsson
21:13 Max Talbot
30:07 Max Talbot

1. Max Talbot (PIT)
2. Jewgienij Małkin (PIT)
3. Jonathan Ericsson (DET)


Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda Zawodnik Drużyna
Puchar Stanleya Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins
Presidents' Trophy
Najlepsza drużyna sezonu zasadniczego
Stany Zjednoczone San Jose Sharks
Prince of Wales Trophy
Najlepszy zespół Konferencji Wschodniej
Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins
Clarence S. Campbell Bowl
Najlepszy zespół Konferencji Zachodniej
Stany Zjednoczone Detroit Red Wings
Hart Memorial Trophy
Najwartościowszy zawodnik (MVP) sezonu zasadniczego
Rosja Aleksandr Owieczkin Washington Capitols
Maurice Richard Trophy
Zdobywca największej ilości goli w sezonie zasadniczym
Rosja Aleksandr Owieczkin Washington Capitols
Art Ross Memorial Trophy
Zdobywca największej ilości punktów w sezonie zasadniczym
Rosja Jewgienij Małkin Pittsburgh Penguins
James Norris Memorial Trophy
Najlepszy obrońca
Słowacja Zdeno Chara Boston Bruins
Trofeum Vezina
Najlepszy bramkarz
Stany Zjednoczone Tim Thomas Boston Bruins
Calder Memorial Trophy
Najlepszy debiutant
Kanada Steve Mason Columbus Blue Jackets
Jack Adams Award
Trener roku
Kanada Claude Julien Boston Bruins


Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  1. 2016-2017 Regural Season Stats. nhl.com. [dostęp 2017-06-28]. (ang.).
  2. 2016-2017 Regural Season Stats. nhl.com. [dostęp 2017-06-28]. (ang.).
  3. a b c Średnia straconych bramek na mecz.
  4. Marian Hossa scores 500th NHL goal. nhl.com, 2016-10-19. [dostęp 2017-11-08].
  5. Jaromir Jagr scores 750th NHL goal. nhl.com, 2016-10-21. [dostęp 2017-11-08].
  6. Jay Bouwmeester of Blues to play 1,000th game. nhl.com, 2016-10-31. [dostęp 2017-11-08].
  7. Rick Nash scores 400th NHL goal. nhl.com, 2016-11-09. [dostęp 2017-11-08].
  8. Chris Neil celebrates 1,000th NHL game. nhl.com, 2016-11-11. [dostęp 2017-11-09].
  9. Iginla Thankful To Play 1,500 Games. nhl.com, 2016-11-10. [dostęp 2017-11-09].
  10. Jaromir Jagr gets 1,888th point in Panthers loss. nhl.com, 2016-12-23. [dostęp 2017-11-09].
  11. Alex Ovechkin scores 1,000th NHL point. nhl.com, 2017-01-12. [dostęp 2017-11-09].
  12. Henrik Sedin scores 1,000th NHL point. nhl.com, 2017-01-12. [dostęp 2017-11-09].
  13. Patrick Marleau humbled to score 500 NHL goals. nhl.com, 2017-02-03. [dostęp 2017-11-11].
  14. Chimera to Join 1,000 Game Club. nhl.com, 2017-02-02. [dostęp 2017-11-11].
  15. Henrik Lundqvist proud to join 400-win club. nhl.com, 2017-02-12. [dostęp 2017-11-11].
  16. Jaromir Jagr gets 1,900th NHL point. nhl.com, 2017-02-12. [dostęp 2017-11-11].
  17. Sidney Crosby scores 1,000th NHL point. nhl.com, 2017-02-17. [dostęp 2017-11-11].
  18. 1,000 Assists for Joe Thornton. nhl.com, 2017-03-07. [dostęp 2017-11-11].
  19. Vrbata Plays 1,000th NHL Game. nhl.com, 2017-03-10. [dostęp 2017-11-11].
  20. Eric Staal Preps for 1,000th NHL Game. nhl.com, 2017-03-19. [dostęp 2017-11-11].
  21. Jaromir Jagr honored by Penguins. nhl.com, 2017-03-19. [dostęp 2017-11-11].
  22. Big night for Brian Gionta, who scores in game 1,000. nhl.com, 2017-03-28. [dostęp 2017-11-11].
  23. Red Wings celebrate Henrik Zetterberg on 1,000th game. nhl.com, 2017-04-10. [dostęp 2017-11-11].
  24. NHL Announces „Three Stars” Of The Week. nhl.com, 2017-10-09. [dostęp 2017-11-03].
  25. Ehlers leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-10-16. [dostęp 2017-11-03].
  26. Stamkos leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-10-23. [dostęp 2017-11-03].
  27. Tavares leads 3 Stars of the Week. nhl.com, 2017-10-30. [dostęp 2017-11-03].
  28. Stars to host 2018 NHL Draft at American Airlines Center. nhl.com, 2017-07-30. [dostęp 2018-05-05].
  29. Sabres win No. 1 pick in NHL Draft Lottery. nhl.com, 2018-04-29. [dostęp 2018-05-05].
  30. Dan Rosen: NHL revenues, salary cap projected to rise. nhl.com, 2017-12-08. [dostęp 2018-04-29].
  31. NHL China Games. nhl.com, 2018-02-21. [dostęp 2018-05-04].
  32. 2019 NHL All-Star Game to be held at San Jose. nhl.com, 2018-04-27. [dostęp 2018-05-04].
  33. http://www.hockeydb.com/ihdb/draft/nhl1999e.html.
  34. a b c d 2008-2009 Regular Season Stats. nhl.com. [dostęp 2017-09-23]. (ang.).
  35. 2008 NHL entry draft. hockey-reference.com. [dostęp 2017-09-23].
  36. Cris Hine: NHL sets salary cap for 2008-09. post-gazette.com, 2017-06-26. [dostęp 2017-09-23].

SEZON 2017-2018

[edytuj | edytuj kod]
NHL 2017/2018
2016/2017 2018/2019
Szczegóły
Liczba zespołów

31

Termin

4 października 2017 – 7 kwietnia 2018

Liczba kolejek

82

Sezon NHL 2017/2018 – 100. sezon gry National Hockey League, a 101. jej działalności. Liga powiększona została do 31 zespołów o drużynę Vegas Golden Knights. Zespół występował będzie w Dywizji Pacyficznej Konferencji Zachodniej Pierwsze mecze sezonu zasadniczego odbędą się 4 października 2017 roku. Sezon zasadniczy zakończy się 7 kwietnia 2018 roku. Puchar Stanleya rozpocznie się kilka dni później.Tytułu mistrzowskiego broni drużyna Pittsburgh Penguins. W Tampa w dniu 28 stycznia 2018 odbędzie się 63 Mecz Gwiazd w formule jak w roku 2017[1].

Wydarzenia przedsezonowe

[edytuj | edytuj kod]

NHL Entry Draft 2017

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: NHL Entry Draft 2017.

W dniach 2324 czerwca 2017 w hali United Center w amerykańskim mieście Chicago w stanie Illinois odbył się 55 draft w historii. Z numerem jeden został wybrany Szwajcar Nico Hischier przez klub New Jersey Devils, z numerem drugim kanadyjczyk Nolan Patrick przez Philadelphia Flyers, a z numerem trzecim Fin Miro Heiskanen przez Dallas Stars[2].

Salary cup

[edytuj | edytuj kod]

18 czerwca 2017 roku liga i Stowarzyszenie graczy NHL poinformowały, że prognozowany pułap wynagrodzeń na sezon 2017/2018 wyniesie 75 mln dolarów[3].

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

SEZON 2016-2017

[edytuj | edytuj kod]
NHL 2016/2017
2015/2016 2017/2018
Szczegóły
Liczba zespołów

30

Runda zasadnicza
Termin

12 października 2016 – 9 kwietnia 2017

Liczba kolejek

82

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: Nashville Predators
Konferencja Wschodnia: Pittsburgh Penguins

Najskuteczniejszy zawodnik

Kanada Connor McDavid (Edmonton Oilers)

Runda finałowa
Zwycięzca

Pittsburgh Penguins

2. miejsce

Nashville Predators

MVP

Kanada Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins)

Najskuteczniejszy zawodnik

Rosja Jewgienij Małkin (San Jose Sharks)

Sezon NHL 2016/2017 – 99. sezon gry National Hockey League, a 100. jej działalności. Pierwsze mecze sezonu odbyły się 12 października 2016 roku. Sezon zasadniczy zakończył się 9 kwietnia 2017 roku. Puchar Stanleya rozpoczął się 12 kwietnia a zakończył 11 czerwca 2017.Tytułu mistrzowski obroniła drużyna Pittsburg Penguines co wydarzyło się po raz pierwszy od lat 1997–1998 kiedy powtórzyła sukces drużyna Detroit Red Wings.W Los Angeles w dniu 29 stycznia odbył się Mecz Gwiazd w formule jak w roku 2016[4].

Wydarzenia przedsezonowe

[edytuj | edytuj kod]

NHL Entry Draft 2016

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: NHL Entry Draft 2016.

W dniach 2425 czerwca 2016 w roku w hali First Niagara Center w amerykańskim mieście Buffalo w stanie Nowy Jork odbył się 54 draft w historii. Z numerem jeden został wybrany Amerykanin Auston Matthews przez kanadyjski klub Toronto Maple Leafs[5][6], a z numerem drugim Fin Patrik Laine przez Winnipeg Jets.

Salary cup

[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2015 roku komisarz ligi Gary Bettman poinformował, że prognozowany pułap wynagrodzeń na sezon 2016/2017 wyniesie przynajmniej 74,5 mln dolarów.

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]

W tym sezonie odbyły się cztery spotkania na stadionach. Jako pierwszy w Nowy Rok odbył się ósmy NHL Winter Classic, zaś 21 i 27 lutego rozegrane został dwa mecze należące do trzeciej edycji NHL Stadium Series

Tabela końcowa

[edytuj | edytuj kod]

Pozycję każdego zespołu w konferecji są określane w następującej kolejności:

  1. Większa liczba zwycięstw w czasie regularnym lub po dogrywce (nie po rzutach karnych), w tabelach podane w ostatniej kolumnie (ZRD);
  2. Punkty we wzajemnych meczach;
  3. Różnica bramek we wszystkich meczach.
Konferencja Wschodnia
Dywizja Atlantycka
Lp. Drużyna M Z PK P ZB SB Pkt ZRD
1. Kanada Montreal Canadiens 82 47 9 26 226 200 103 44
2. Kanada Ottawa Senators 82 44 10 28 212 214 98 38
3. Stany Zjednoczone Boston Bruins 82 44 7 31 234 212 95 42
4. Kanada Toronto Maple Leafs 82 40 15 27 251 242 95 98
5. Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning 82 42 10 30 234 227 94 38
6. Stany Zjednoczone Florida Panthers 82 35 11 36 210 237 81 30
7. Stany Zjednoczone Detroit Red Wings 82 33 13 36 207 244 79 24
8. Stany Zjednoczone Buffalo Sabres 82 33 12 37 201 237 78 31
Dywizja Metropolitalna
Lp. Drużyna M Z PK P ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Washington Capitals 82 55 8 19 263 182 128 53
2. Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins 82 50 11 21 282 234 111 46
3. Stany Zjednoczone Columbus Blue Jackets 82 50 8 24 249 195 108 48
4. Stany Zjednoczone New York Rangers 82 48 6 28 256 220 102 45
5. Stany Zjednoczone New York Islanders 82 41 14 27 241 236 96 39
6. Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers 82 35 16 31 219 236 86 32
7. Stany Zjednoczone Carolina Hurricanes 82 38 8 36 215 236 84 33
8. Stany Zjednoczone New Jersey Devils 82 34 8 40 183 244 76 25
Konferencja Zachodnia
Dywizja Centralna
Lp. Drużyna M Z PK P ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks 82 50 9 23 244 213 109 46
2. Stany Zjednoczone Minnesota Wild 82 49 8 25 266 208 106 46
3. Stany Zjednoczone St. Louis Blues 82 46 7 29 235 218 103 44
4. Stany Zjednoczone Nashville Predators 82 41 12 29 240 224 94 39
5. Stany Zjednoczone Winnipeg Jets 82 40 7 35 249 256 87 37
6. Stany Zjednoczone Dallas Stars 82 34 11 37 223 262 79 33
7. Kanada Colorado Avalanche 82 22 4 56 166 278 48 21
x.
Dywizja Pacyfiku
Lp. Drużyna M Z PK P ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Anaheim Ducks 82 46 13 23 223 200 105 43
2. Kanada Edmonton Oilers 82 47 9 26 247 212 103 43
3. Stany Zjednoczone San Jose Sharks 82 46 7 29 221 201 99 44
4. Kanada Calgary Flames 82 45 4 33 226 221 94 41
5. Stany Zjednoczone Los Angeles Kings 82 39 8 35 231 260 86 37
6. Stany Zjednoczone Arizona Coyotes 82 30 10 42 197 260 70 24
7. Kanada Vancouver Canucks 82 30 9 43 182 243 69 26
x.
Legenda:     = zwycięzca Pucharu Prezydenta,     = mistrz dywizji,     = awans do playoff,     = awans do playoff jako dzika karta

Najlepsi zawodnicy sezonu regularnego

[edytuj | edytuj kod]
Connor McDavid

Zawodnicy z pola[7]

Punkty Gole Asysty +/−
Kanada Connor McDavid 100 Kanada Sidney Crosby 44 Kanada Connor McDavid 70 Stany Zjednoczone Jason Zucker +34
Stany Zjednoczone Patrick Kane 89 Rosja Nikita Kuczerow 40 Szwecja Nicklas Bäckström 63 Stany Zjednoczone Ryan Suter +34
Kanada Sidney Crosby 89 Stany Zjednoczone Auston Matthews 40 Kanada Ryan Getzlaf 58 Kanada Jared Spurgeon +33
Szwecja Nicklas Bäckström 86 Kanada Brad Marchand 39 Szwecja Victor Hedman 56 Kanada David Savard +33
Stany Zjednoczone Nikita Kuczerow 85 Rosja Wladimir Tarasenko 39 Stany Zjednoczone Patrick Kane 55 Stany Zjednoczone Brooks Orpik +32

Bramkarze[7]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

Siergiej Bobrowski
Obrony (w %) GAA[8] Shutouty Zwycięstwa
Rosja Siergiej Bobrowski .931 Stany Zjednoczone Philipp Grubauer 2.04 Kanada Braden Holtby 9 Kanada Braden Holtby 42
Stany Zjednoczone Jimmy Howard .927 Rosja Siergiej Bobrowski 2.06 Finlandia Tuukka Rask 8 Kanada Cam Talbot 42
Niemcy Philipp Grubauer .926 Kanada Braden Holtby 2.07 Kanada Cam Talbot 7 Finlandia Siergiej Bobrowski 41
Stany Zjednoczone Craig Anderson .926 Stany Zjednoczone Jimmy Howard 2.10 Finlandia Peter Budaj 7 Kanada Devan Dubnyk 40
Kanada Braden Holtby .926 Słowacja Peter Budaj 2.18 Rosja Siergiej Bobrowski 7 Finlandia Tuukka Rask 37

Play-off

[edytuj | edytuj kod]

Rozstawienie

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Washington Capitals zdobywca Presidents' Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 118 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełniają mistrzowie dywizji: Chicago Blackhawks, Anaheim Ducks oraz Montreal Canadiens.

Konferencja Wschodnia

[edytuj | edytuj kod]
Puchar Stanleya
Dywizja atlantycka
  1. Montreal Canadiens – mistrz dywizji atlantyckiej oraz 103 punkty
  2. Ottawa Senators – 98 punktów
  3. Boston Bruins – 95 punkty (42 zwycięstwa)
  4. Toronto Maple Leafs – dzika karta, 95 punktów (39 zwycięstw)
Dywizja metropolitalna
  1. Washington Capitals – mistrz dywizji metropolitalnej i konferencji wschodniej w sezonie zasadniczym, zdobywca Presidents' Trophy, 118 punktów
  2. Pittsburgh Penguins – 111 punkty
  3. Columbus Blue Jackets – 108 punktów
  4. New York Rangers – dzika karta, 102 punkty (45 zwycięstw)

Konferencja Zachodnia

[edytuj | edytuj kod]
Dywizja pacyficzna
  1. Anaheim Ducks – mistrz dywizji pacyficznej w sezonie zasadniczym oraz 105 punktów
  2. Edmonton Oilers – 103 punkty
  3. San Jose Sharks – 99 punktów
  4. Calgary Flames – dzika karta, 94 punkty (41 zwycięstw)
Dywizja centralna
  1. Chicago Blackhawks – mistrz dywizji centralnej i konferencji zachodniej w sezonie zasadniczym oraz 109 punktów
  2. Minnesota Wild – 106 punktów
  3. St. Louis Blues – 99 punktów
  4. Nashville Predators – dzika karta, 94 punkty (39 zwycięstw)

Drzewko playoff

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpoczęła się walka o mistrzostwo ligi w fazie play-off, która rozgrywana jest w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents' Trophy zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formule do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.

Pierwsze mecze play-off odbyły się w nocy z 12 na 13 kwietnia 2017 CEST. Wyżej rozstawiona drużyna jest pokazana w górnym rządu pary.

Ćwierćfinały KonferencjiPółfinały KonferencjiFinały KonferencjiFinał Pucharu Stanleya
M1Washington Capitals4
WCToronto Maple Leafs2
M1Washington Capitals3
M2Pittsburgh Penguins4
M2Pittsburgh Penguins4
M3Columbus Blue Jackets1
M2Pittsburgh Penguins4
A2Ottawa Senators3
A2Ottawa Senators4
A3Boston Bruins2
A2Ottawa Senators4
WCNew York Rangers2
A1Montreal Canadiens2
WCNew York Rangers4
M2Pittsburgh Penguins4
WCNashville Predators2
C1Chicago Blackhowks0
WCNashvill Predators4
WCNashville Predators4
C3St. Louis Blues2
C2Minnesotha Wild1
C3St. Louis Blues4
WCNashville Predators4
P1Anaheim Ducks2
P2Edmonton Oilers4
P3San Jose Sharks2
P2Edmonton Oilers3
P1Anaheim Ducks4
P1Anaheim Ducks4
WCCalgary Flames0

Szczegółowe wyniki spotkań playoff

[edytuj | edytuj kod]

Konferencja wschodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Montreal Canadiens New York Rangers 2 : 4 0 : 2 4 : 3 P 3 : 1 1 : 2 2 : 3 P 1 : 3
Ottawa Senators Boston Bruins 4 : 2 1 : 2 4 : 3 P 4 : 3 P 1 : 0 2 : 3 P 3 : 2 P
Washington Capitals Toronto Maple Leafs 4 : 2 3 : 2 P 3 : 4 P 3 : 4 P 5 : 4 2 : 1 P 2 : 1 P
Pittsburgh Penguins Columbus Blue Jackets 4 : 1 3 : 1 4 : 1 5 : 4 P 4 : 5 5 : 2
Półfinały
Ottawa Senators New York Rangers 4 : 2 2 : 1 6 : 5 P 1 : 4 1 : 4 5 : 4 P 4 : 2
Washington Capitals Pittsburgh Penguins 3 : 4 2 : 3 2 : 6 3 : 2 P 2 : 3 4 : 2 5 : 2 0 : 2
Finał
Ottawa Senators Pittsburgh Penguins 3 : 4 2:1 P 0:1 5:1 2:3 0:7 2:1 2:3 P

Konferencja zachodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Chicago Blackhawks Nashville Predators 0 : 4 0 : 1 0 : 5 2 : 3 P 0 : 4
Minnesota Wild St. Louis Blues 1 : 4 1 : 2 P 1 : 2 1 : 3 2 : 0 3 : 4 P
Anaheim Ducks Calgary Flames 4 : 0 3 : 2 3 : 2 5 : 4 P 3 : 1
Edmonton Oilers San Jose Sharks 4 : 2 2 : 3 P 2 : 0 1 : 0 0 : 7 4 : 3 P 3 : 1
Półfinały
St. Louis Blues Nashville Predators 2 : 4 3 : 4 3 : 2 1 : 3 1 : 2 2 : 1 1 : 3
Anaheim Ducks Edmonton Oilers 4 : 3 3 : 5 1 : 2 6 : 3 4 : 3 P 4 : 3 P 1 : 7 2 : 1
Finał
Anaheim Ducks Nashville Predators 2 : 4 2:3 P 5:3 1:2 3:2 P 1:3 3:6

Finał Pucharu Stanley’a

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Pittsburgh Penguins Nashville Predators 4 : 2 5:3 4:1 1:5 1:4 6:0 2:0


Finał Pucharu Stanleya

[edytuj | edytuj kod]

Finał Pucharu Stanleya

Pittsburgh PenguinsNashville Predators
Mecz Data
i miejsce
Wynik meczu Wynik serii Strzelcy bramek Gwiazdy meczu
Penguins Predators
Mecz numer
1
30.05.2017
Pittsburgh
PPG Paints Arena
5 : 3
(3:0, 0:1, 2:2)
1 : 0 15:32 Jewgienij Małkin
16:37 Conor Sheary
19:43 Nick Bonino
56:43 Jake Guentzel
58:58 Nick Bonino
28:21 Ryan Ellis
50:06 Colton Sissons
53:29 Frédérick Gaudreau
1. Nick Bonino (PIT)
2. Jake Guentzel (PIT)
3. Colton Sissons (NSH)
Mecz numer
2
01.06.2017
Pittsburgh
PPG Paints Arena
4 : 1
(1:1, 0:0, 3:0)
2 : 0 16:36 Jake Guentzel
40:10 Jake Guentzel
43:13 Scott Wilson
43:28 Jewgienij Małkin
12:57 Pontus Åberg 1. Jake Guentzel (PIT)
2. Matt Murray (PIT)
3. Jewgienij Małkin (PIT)
Mecz numer
3
04.06.2017
Nashville
Bridgestone Arena
1 : 5
(1:0, 0:3, 0:2)
2 : 1 02:46 Jake Guentzel
25:51 Roman Josi
26:33 Frédérick Gaudreau
39:37 James Neal
44:54 Craig Smith
53:10 Mattias Ekholm
1. Pekka Rinne (NSH)
2. Roman Josi (NSH)
3. Frédérick Gaudreau (NSH)
Mecz numer
4
06.06.2017
Nashville
Bridgestone Arena
1 : 4
(1:1, 0:2, 0:1)
2 : 2 15:57 Sidney Crosby
14:51 Calle Järnkrök
23:45 Frédérick Gaudreau
33:08 Viktor Arvidsson
56:37 Filip Forsberg
1. Pekka Rinne (NSH)
2. Mike Fisher (NSH)
3. Frédérick Gaudreau (NSH)
Mecz numer
5
09.06.2017
Pittsburgh
PPG Paints Arena
6 : 0
(3:0, 3:0, 0:0)
3 : 2 01:31 Justin Schultz
06:43 Bryan Rust
19:49 Jewgienij Małkin
21:19 Conor Sheary
28:02 Phil Kessel
36:40 Ron Hainsey
1. Sidney Crosby (PIT)
2. Phil Kessel (PIT)
3. Ron Hainsey (PIT)
Mecz numer
6
12.06.2017
Nashvilleh
Bridgestone Arena
2 : 0
(0:0, 0:0, 2:0)
4 : 2 58:25 Patric Hörnqvist
59:46 Carl Hagelin
1. Patric Hörnqvist (PIT)
2. Pekka Rinne (NSH)
3. Justin Schultz (PIT)


Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda Zawodnik Drużyna
Puchar Stanleya Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins
Presidents' Trophy
Najlepsza drużyna sezonu zasadniczego
Stany Zjednoczone Washington Capitals
Prince of Wales Trophy
Najlepszy zespół Konferencji Wschodniej
Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins
Clarence S. Campbell Bowl
Najlepszy zespół Konferencji Zachodniej
Stany Zjednoczone Nashville Predators
Hart Memorial Trophy
Najwartościowszy zawodnik (MVP) sezonu zasadniczego
Kanada Connor McDavid Edmonton Oilers
Maurice Richard Trophy
Zdobywca największej ilości goli w sezonie zasadniczym
Kanada Sidney Crosby Pittsburgh Penguins
Art Ross Memorial Trophy
Zdobywca największej ilości punktów w sezonie zasadniczym
Kanada Connor McDavid Edmonton Oilers
James Norris Memorial Trophy
Najlepszy obrońca
Stany Zjednoczone Brent Burns San Jose Sharks
Trofeum Vezina
Najlepszy bramkarz
Rosja Sergiej Bobrowski Columbus Blue Jackets
Calder Memorial Trophy
Najlepszy debiutant
Stany Zjednoczone Auston Matthews Toronto Maple Leafs
Jack Adams Award
Trener roku
Stany Zjednoczone John Tortorella Columbus Blue Jackets
Conn Smythe Trophy Kanada Sidney Crosby Pittsburgh Penguins
Frank J. Selke Trophy Słowenia Anže Kopitar Los Angeles Kings
King Clancy Memorial Trophy Szwecja Henrik Sedin Vancouver Canucks
Lady Byng Memorial Trophy Słowenia Anže Kopitar Los Angeles Kings
Lester Patrick Trophy Stany Zjednoczone Mark Howe
Kanada Patrick J. Kelly
Ted Lindsay Award Stany Zjednoczone Patrick Kane Chicago Blackhawks
William M. Jennings Trophy Dania Frederik Andersen
Stany Zjednoczone John Gibson
Anaheim Ducks
Mark Messier Leadership Award Kanada Shea Weber Nashville Predators
NHL Foundation Player Award Kanada Mark Giordano Calgary Flames
Bill Masterton Memorial Trophy Czechy Jaromír Jágr Florida Panthers
NHL General Manager of the Year Award Kanada Jim Rutherford Pittsburgh Penguins

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  1. 2018 NHL All-Star Game to be played at Tampa Bay. nhl.com, 2017-05-30. [dostęp 2017-09-15]. (ang.).
  2. 2017 NHL Draft first-round results. nhl.com, 2017-06-24. [dostęp 2017-09-15].
  3. Cris Hine: NHL salary cup to increase to $75 million. Chicagotribune.com, 2017-06-18. [dostęp 2017-09-15].
  4. NHL announces 2015-16 season schedule. nhl.com. [dostęp 2015-06-25]. (ang.).
  5. Mike G. Morreale: Maple Leafs draft Auston Matthews first. cbssports.com, 2016-06-25. [dostęp 2016-06-25].
  6. Chris Peters: 2016 NHL Draft: Auston Matthews goes No. 1 on big night for Americans. cbssports.com, 2016-06-25. [dostęp 2016-06-25].
  7. a b 2016-2017 Regural Season Stats. nhl.com. [dostęp 2017-06-28]. (ang.).
  8. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Średnia straconych bramek na mecz

SEZON 2015-2016

[edytuj | edytuj kod]

Najlepsi zawodnicy sezonu regularnego

[edytuj | edytuj kod]
Patrick Kane

Zawodnicy z pola[1]

Punkty Gole Asysty +/−
Stany Zjednoczone Patrick Kane 106 Rosja Aleksandr Owieczkin 50 Szwecja Erik Karlsson 66 Kanada Tyler Toffoli +35
Kanada Jamie Benn 89 Stany Zjednoczone Patrick Kane 46 Kanada Joe Thornton 63 Słowenia Anže Kopitar +34
Kanada Sidney Crosby 85 Kanada Jamie Benn 41 Stany Zjednoczone Patrick Kane 60 Kanada Brian Campbell +31
Kanada Joe Thornton 82 Rosja Władimir Tarasienko 40 Rosja Jewgienij Kuzniecow 57 Niemcy Chris Kunitz +29
Szwecja Erik Karlsson 82 Stany Zjednoczone Joe Pavelski 38 Stany Zjednoczone Blake Wheeler 52 Kanada Colton Parayko +28

Bramkarze[1]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

Braden Holtby
Obrony (w %) GAA[2] Shutouty Zwycięstwa
Kanada Brian Elliott .930 Stany Zjednoczone Ben Bishop 2.06 Kanada Corey Crawford 7 Kanada Braden Holtby 48
Stany Zjednoczone Ben Bishop .926 Stany Zjednoczone John Gibson 2.07 Kanada Jake Allen 6 Stany Zjednoczone Jonathan Quick 40
Niemcy Thomas Greiss .925 Kanada Brian Elliott 2.07 Stany Zjednoczone Ben Bishop 6 Kanada Martin Jones 37
Czechy Michal Neuvirth .924 Stany Zjednoczone Cory Schneider 2.15 Kanada Martin Jones 6 Kanada Corey Crawford 35
Kanada Corey Crawford .924 Stany Zjednoczone Al Montoya 2.18 Kanada Devan Dubnyk 5 Kanada Roberto Luongo 35

Szczegółowe wyniki spotkań playoff

[edytuj | edytuj kod]

Konferencja wschodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Florida Panthers New York Islanders 2 : 4 4 : 5 3 : 1 3 : 4P 2 : 1 1 : 2 P 1 : 2P
Tampa Bay Lightning Detroit Red Wings 4 : 1 3 : 2 5 : 2 0 : 2 3 : 2 1 : 0
Washington Capitals Philadelphia Flyers 4 : 2 2 : 0 4 : 1 6 : 1 1 : 2 0 : 2 1 : 0
Pittsburgh Penguins New York Rangers 4 : 1 5 : 2 2 : 4 3 : 1 5 : 0 6 : 3
Półfinały
Tampa Bay Lightning New York Islanders 4 : 1 3 : 5 4 : 1 5 : 4P 2 : 1 P 4 : 0
Washington Capitals Pittsburgh Penguins 2 : 4 4 : 3P 1 : 2 2 : 3 2 : 3 P 3 : 1 3 : 4
Finał
Pittsburgh Penguins Tampa Bay Lightning 4 : 3 1 : 3 3 : 2P 4 : 2 3 : 4 3 : 4 P 5 : 2 2 : 1

Konferencja zachodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Dallas Stars Minnesota Wild 4 : 2 4 : 0 2 : 1 3 : 5 3 : 2 4 : 5P 5 : 4
St. Louis Blues Chicago Blackhawks 4 : 3 1 : 0 P 2 : 3 3 : 2 4 : 3 3 : 4 P 3 : 6 3 : 2
Anaheim Ducks Nashville Predators 3 : 4 2 : 3 2 : 3 3 : 0 4 : 1 5 : 2 1 : 3 1 : 2
Los Angeles Kings San Jose Sharks 1 : 4 3 : 4 1 : 2 2 : 1P 2 : 3 3 : 6
Półfinały
Dallas Stars St. Louis Blues 3 : 4 2 : 1 3 : 4 P 1 : 6 3 : 2P 1 : 4 3 : 2 1 : 6
San Jose Sharks Nashville Predators 4 : 3 5 : 2 3 : 2 1 : 4 3 : 4 P 5 : 1 3 : 4P 5 : 0
Finał
St. Louis Blues San Jose Sharks 2 : 4 2 : 1 0 : 4 0 : 3 6 : 3 3 : 6 2 : 5

Finał Pucharu Stanley’a

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Pittsburgh Penguins San Jose Sharks 4 : 2 3 : 2 2 : 1P 2 : 3 P 3 : 1 2 : 4 3 : 1


Finał Pucharu Stanleya

[edytuj | edytuj kod]

Finał Pucharu Stanleya

Pittsburgh PenguinsSan Jose Sharks
Mecz Data
i miejsce
Wynik meczu Wynik serii Strzelcy bramek Gwiazdy meczu
Penguins Predators
Mecz numer
1
31.05.2016
Pittsburgh
PPG Paints Arena
3 : 2
(2:0, 0:2, 1:0)
1 : 0 12:46 Bryan Rust
13:48 Conor Sheary
57:27 Nick Bonino
23:02 Tomáš Hertl
50:06 Patrick Marleau
1. Nick Bonino (PIT)
2. Conor Sheary (PIT)
3. Patrick Marleau (SJS)
Mecz numer
2
02.06.2017
Pittsburgh
PPG Paints Arena
2 : 1
(0:0, 1:0, 0:1 – 1:0)
2 : 0 28:20 Phil Kessel
62:35 Conor Sheary
55:55 Justin Braun 1. Conor Sheary (PIT)
2. Phil Kessel (PIT)
3. Justin Braun (SJS)
Mecz numer
3
04.06.2017
San Jose
SAP Center
2 : 3
(1:1, 1:0, 0:1 – 0:1)
2 : 1 05:29 Ben Lovejoy
39:07 Patric Hörnqvist
09:34 Justin Braun
26:33 Joel Ward
72:18 Joonas Donskoi
1. Joonas Donskoi (SJS)
2. Joel Ward (SJS)
3. Martin Jones (SJS)
Mecz numer
4
06.06.2017
San Jose
SAP Center
3 : 1
(1:0, 1:0, 1:1)
3 : 1 07:36 Ian Cole
22:37 Jewgienij Małkin
57:58 Eric Fehr
48:07 Melker Karlsson
1. Matt Murray (PIT)
2. Phil Kessel (PIT)
3. Jewgienij Małkin (PIT)
Mecz numer
5
10.06.2017
Pittsburgh
PPG Paints Arena
2 : 4
(2:3, 0:0, 0:1)
3 : 2 04:44 Jewgienij Małkin
05:06 Carl Hagelin
01:04 Brent Burns
02:53 Logan Couture
14:47 Melker Karlsson
58:40 Joe Pavelski
1. Logan Couture (SJS)
2. Martin Jones (SJS)
3. Jewgienij Małkin (PIT)
Mecz numer
6
12.06.2017
San Jose
SAP Center
3 : 1
(1:0, 1:1, 1:0)
4 : 2 08:16 Brian Dumoulin
27:46 Kris Letang
58:58 Patric Hörnqvist
26:27 Logan Couture 1. Sidney Crosby (PIT)
2. Kris Letang (PIT)
3. Martin Jonesz (SJS)


SEZON 2014-2015

[edytuj | edytuj kod]

Wyniki spotkań playoff

[edytuj | edytuj kod]

Konferencja wschodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Montreal Canadiens Ottawa Senators 4 : 2 4 : 3 3 : 2 D 2 : 1D 0 : 1 1 : 5 2 : 0
Tampa Bay Lightning Detroit Red Wings 4 : 3 2 : 3 5 : 1 0 : 3 3 : 2D 0 : 4 5 : 2 2 : 0
New York Rangers Pittsburgh Penguins 4 : 1 2 : 1 3 : 4 2 : 1 2 : 1D 2 : 1 D
Washington Capitals New York Islanders 4 : 3 1 : 4 4 : 3 1 : 2D 2 : 1 D 5 : 1 1 : 3 2 : 1
Półfinały
Montreal Canadiens Tampa Bay Lightning 2 : 4 1 : 2 D2 2 : 6 1 : 2 6 : 2 2 : 1 1 : 4
New York Rangers Washington Capitals 4 : 3 1 : 2 3 : 2 0 : 1 1 : 2 2 : 1D 4 : 3 2 : 1D
Finał
[[]] Tampa Bay Lightning 3 : 4 1 : 3 3 : 2P 4 : 2 3 : 4 3 : 4 P 5 : 2 2 : 1

Konferencja zachodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
St. Louis Blues Minnesota Wild 2 : 4 2 : 4 4 : 1 0 : 3 6 : 1 1 : 4 1 : 4
Nashville Predators Chicago Blackhawks 2 : 4 3 : 4 D2 6 : 2 2 : 4 2 : 3D3 5 : 2 3 : 4
Anaheim Ducks Winnipeg Jets 4 : 0 4 : 2 2 : 1 5 : 4D 5 : 2
Vancouver Canucks Calgary Flames 2 : 4 1 : 2 4 : 1 2 : 4 1 : 3 2 : 1 4 : 7
Półfinały
Chicago Blackhawks Minnesota Wild 4 : 0 4 : 3 4 : 1 1 : 0 4 : 3
Anaheim Ducks Calgary Flames 4 : 1 6 : 1 3 : 0 3 : 4 D 4 : 2 3 : 2D
Finał
[[]] [[]] 3 : 4 2 : 1 0 : 4 0 : 3 6 : 3 3 : 6 2 : 5

Finał Pucharu Stanley’a

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Pittsburgh Penguins San Jose Sharks 4 : 2 3 : 2 2 : 1P 2 : 3 P 3 : 1 2 : 4 3 : 1


Finał Pucharu Stanleya

[edytuj | edytuj kod]

Finał Pucharu Stanleya

Tampa Bay LightningChicago Blackhawks
Mecz Data
i miejsce
Wynik meczu Wynik serii Strzelcy bramek Gwiazdy meczu
Lightning Blackhawks
Mecz numer
1
3.06.2015
Tampa
Amalie Arena
1 : 2
(1:0, 0:0, 0:2)
0 : 1 4:31 Alex Killorn
53:28 Teuvo Teravainen
55:26 Antoine Vermette
1. Teuvo Teravainen (CHI)
2. Corey Crawford (CHI)
3. Alex Killorn (TBL)
Mecz numer
2
06.06.2015
Tampa
Amalie Arena
4 : 3
(1:0, 2:2, 1:1)
1 : 1 28:20 Cedric Paquette
26:52 Nikita Kuczerow
33:58 Tyler Johnson
48:49 Jason Garrison
23:04 Andrew Shaw
25:20 Teuvo Teravainen
43:38 Brent Seabrook
1. Jason Garrison (TBL)
2. Victor Hedman (TBL)
3. Teuvo Teravainen (CHI)
Mecz numer
3
08.06.2015
Chicago
United Center
3 : 2
(1:1, 0:0, 3:2)
2 : 1 05:09 Ryan Callahan
44:27 Ondřej Palát
56:49 Cedric Paquette
14:22 Brad Richards
44:14 Brandon Saad
1. Cedric Paquette (TBL)
2. Marian Hossa (CHI)
3. Ben Bishop (TBL)
Mecz numer
4
10.06.2015
Chicago
United Center
1 : 2
(0:0, 1:1, 0:1)
2 : 2 31:47 Alex Killorn
26:40 Jonathan Toews
46:22 Brandon Saad
1. Brandon Saad (CHI)
2. Corey Crawford (CHI)
3. Alex Killorn (TBL)
Mecz numer
5
13.06.2015
Tampa
Amalie Arena
1 : 2
(0:1, 1:0, 0:1)
2 : 3 30:53 Valtteri Filppula
06:11 Patrick Sharp
42:00 Antoine Vermette
1. LCorey Crawford (CHI)
2. Niklas Hjalmarsson (CHI)
3. Victor Hedman (TBL)
Mecz numer
6
15.06.2015
Chicago
United Center
0 : 2
(0:0, 0:1, 0:1)
2 : 4 37:13 Duncan Keith
54:46 Patrick Kane
1. Duncan Keith (CHI)
2. Corey Crawford (CHI)
3. Niklas Hjalmarsson (CHI)


SEZON 2013-2014

[edytuj | edytuj kod]

Wyniki spotkań playoff

[edytuj | edytuj kod]

Konferencja wschodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki i terminy meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Boston Bruins Detroit Red Wings 4 : 1 18 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia 24 kwietnia 26 kwietnia
0 : 1 4 : 1 3 : 0 3 : 2 D 4 : 2
Montreal Canadiens Tampa Bay Lightning 4 : 0 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia
5 : 4D 4 : 1 3 : 2 4 : 3
Pittsburgh Penguins Columbus Blue Jackets 4 : 2 16 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23.04 kwietnia 26 kwietnia 28 kwietnia
4 : 3 3 : 4D 4 : 3 3 : 4 D 3 : 1 4 : 3
New York Rangers Philadelphia Flyers 4 : 3 17 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia 25 kwietnia 27 kwietnia 29 kwietnia 30 kwietnia
4 : 1 2 : 4 4 : 1 1 : 2 4 : 2 2 : 5 2 : 1
Półfinały
Boston Bruins Montreal Canadiens 3 : 4 1 maja 3 maja 6 maja 8 maja 10 maja 12 maja 14 maja
3 : 4 D2 5 : 3 2 : 4 1 : 0 D 4 : 2 0 : 4 1 : 3
Pittsburgh Penguins New York Rangers 3 : 4 2 maja 4 maja 5 maja 7 maja 9 maja 11 maja 13 maja
2 : 3 D 3 : 0 2 : 0 4 : 2 1 : 5 1 : 3 1 : 2
Finał
Montreal Canadiens New York Rangers 2 : 4 17 maja 19 maja 22 maja 25 maja 27 maja 29 maja
2 : 7 1 : 3 3 : 2 D 2 : 3 D 7 : 4 0 : 1

Konferencja zachodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki i terminy meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Colorado Avalanche Minnesota Wild 3 : 4 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 24 kwietnia 26 kwietnia 28 kwietnia 30 kwietnia
5 : 4 4 : 2 0 : 1 D 1 : 2 4 : 3 D 2 : 5 4 : 5 D
St. Louis Blues Chicago Blackhawks 2 : 4 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia 25 kwietnia 27 kwietnia
4 : 3 3D 4 : 3 D 0 : 2 3 : 4 D 2 : 3 D 1 : 5
Anaheim Ducks Dallas Stars 4 : 2 16 kwietnia 18 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia 25 kwietnia 27 kwietnia
4 : 3 3 : 2 0 : 3 2 : 4 6 : 2 5 : 4 D
San Jose Sharks Los Angeles Kings 3 : 4 17 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia 24 kwietnia 26 kwietnia 28 kwietnia 30 kwietnia
6 : 3 7 : 2 4 : 3 D 3 : 6 0 : 3 1 : 4 1 : 5
Półfinały
Chicago Blackhawks Minnesota Wild 4 : 2 2 maja 4 maja 6 maja 9 maja 11 maja 13 maja
5 : 2 4 : 1 0 : 4 2 : 4 2 : 1 2 : 1 D
Anaheim Ducks Los Angeles Kings 3 : 4 3 maja 5 maja 8 maja 10 maja 12 maja 14 maja 16 maja
2 : 3 D 1 : 3 3 : 2 2 : 0 4 : 3 1 : 2 2 : 6
Finał
Chicago Blackhawks Los Angeles Kings 3 : 4 18 maja 21 maja 24 maja 26 maja 28 maja 30 maja 1 czerwca
3 : 1 2 : 6 3 : 4 2 : 5 5 : 4 2D 4 : 3 4 : 5 D

Finał Pucharu Stanley’a

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Pittsburgh Penguins San Jose Sharks 4 : 2 3 : 2 2 : 1P 2 : 3 P 3 : 1 2 : 4 3 : 1


Finał Pucharu Stanleya

[edytuj | edytuj kod]

Finał Pucharu Stanleya

Los Angeles KingsNew York Rangers
Mecz Data
i miejsce
Wynik meczu Wynik serii Strzelcy bramek Gwiazdy meczu
Kings Rangers
Mecz numer
1
4 czerwca 2014
Los Angeles
Staples Center
3 : 2
(1:2, 1:0, 0:0 – 1:0)
1 : 0 17:33 Kyle Clifford
26:36 Drew Doughty
64:36 Justin Williams
13:21 Benoit Pouliot
15:03 Carl Hagelin
1. Justin Williams (LAK)
2. Kyle Clifford (LAK)
3. Carl Hagelin (NYR)
Mecz numer
2
7 czerwca 2014
Los Angeles
Staples Center
5 : 4
(0:2, 2:2, 2:0 -0:0, 1:0)
2 : 0 21:46 Jarret Stoll
34:39 Willie Mitchell
41:58 Dwight King
47:36 Marián Gáborík
90:26 Dustin Brown
10:48 Ryan McDonagh
18:46 Mats Zuccarello
31:24 Martin St. Louis
34:50 Derick Brassard
1. Dustin Brown (LAK)
2. Justin Williams (LAK)
3. Mats Zuccarello (NYR)
Mecz numer
3
9 czerwca 2014
Nowy Jork
Madison Square Garden
3 : 0
(1:0, 2:0, 0:0)
3 : 0 19:59 Jeff Carter
24:17 Jake Muzzin
37:14 Mike Richards

1. Jonathan Quick (LAK)
2. Jeff Carter (LAK)
3. Justin Williams (LAK)
Mecz numer
4
11 czerwca 2014
Nowy Jork
Madison Square Garden
1 : 2
(0:1, 1:1, 0:0)
3 : 1 28:46 Dustin Brown
07:25 Benoit Pouliot
26:27 Martin St. Louis
1. Henrik Lundqvist (NYR)
2. Martin St. Louis (NYR)
3. Tanner Pearson (LAK)
Mecz numer
5
13 czerwca 2014
Los Angeles
Staples Center
3 : 2
(1:0, 0:2, 1:0 – 0:0, 1:0)
4 : 1 06:04 Justin Williams
47:56 Marián Gáborík
94:43 Alec Martinez
35:37 Chris Kreider
39:30 Brian Boyle
1. Alec Martinez (LAK)
2. Marián Gáborík (LAK)
3. Dan Girardi (NYR)


SEZON 2012-2013

[edytuj | edytuj kod]

Wyniki spotkań playoff

[edytuj | edytuj kod]

Konferencja wschodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki i terminy meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Pittsburgh Penguins New York Islanders 4 : 2 1 maja 3 maja 5 maja 7 maja 9 maja 11 maja
5 : 0 3 : 4 5 : 4D 4 : 0 4 : 0 4 : 3 D
Montreal Canadiens Ottawa Senators 1 : 4 2 maja 3 maja 5 maja 7 maja 9 maja
2 : 4 3 : 1 1 : 6 2 : 3 D 1 : 6
Washington Capitals New York Rangers 3 : 4 2 maja 4 maja 6 maja 8 maja 10 maja 12 maja 13 maja
3 : 1 1 : 0D 3 : 4 3 : 4 2 : 1D 0 : 1 0 : 5
Boston Bruins Toronto Maple Leafs 4 : 3 1 maja 4 maja 6 maja 8 maja 10 maja 12 maja 13 maja
4 : 1 2 : 4 5 : 2 4 : 3D 1 : 2 1 : 2 5 : 4D
Półfinały
Pittsburgh Penguins Ottawa Senators 4 : 1 14 maja 17 maja 19 maja 22 maja 24 maja
4 : 1 4 : 3 1 : 2 7 : 3 6 : 2
Boston Bruins New York Rangers 4 : 1 16 maja 19 maja 21 maja 23 maja 25 maja
3 : 2 D 5 : 2 2 : 1 3 : 4 D 3 : 1
Finał
Pittsburgh Penguins Boston Bruins 0 : 4 1 czerwca 3 czerwca 5 czerwca 7 czerwca
0 : 3 1 : 6 1 : 2 2D 0 : 1

Konferencja zachodnia

Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki i terminy meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Chicago Blackhawks Minnesota Wild 4 : 1 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 24 kwietnia 26 kwietnia 28 kwietnia 30 kwietnia
5 : 4 4 : 2 0 : 1 D 1 : 2 4 : 3 D 2 : 5 4 : 5 D
Anaheim Ducks Detroit Red Wings 3 : 4 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia 25 kwietnia 27 kwietnia
4 : 3 3D 4 : 3 D 0 : 2 3 : 4 D 2 : 3 D 1 : 5
Vancouver Canucks San Jose Sharks 0 : 4 16 kwietnia 18 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia 25 kwietnia 27 kwietnia
4 : 3 3 : 2 0 : 3 2 : 4 6 : 2 5 : 4 D
St. Louis Blues Los Angeles Kings 2 : 4 17 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia 24 kwietnia 26 kwietnia 28 kwietnia 30 kwietnia
6 : 3 7 : 2 4 : 3 D 3 : 6 0 : 3 1 : 4 1 : 5
Półfinały
Chicago Blackhawks Detroit Red Wings 4 : 3 2 maja 4 maja 6 maja 9 maja 11 maja 13 maja
5 : 2 4 : 1 0 : 4 2 : 4 2 : 1 2 : 1 D
Los Angeles Kings San Jose Sharks 4 : 3 3 maja 5 maja 8 maja 10 maja 12 maja 14 maja 16 maja
2 : 3 D 1 : 3 3 : 2 2 : 0 4 : 3 1 : 2 2 : 6
Finał
Chicago Blackhawks Los Angeles Kings 4 : 1 18 maja 21 maja 24 maja 26 maja 28 maja 30 maja 1 czerwca
3 : 1 2 : 6 3 : 4 2 : 5 5 : 4 2D 4 : 3 4 : 5 D


NHL Różne

[edytuj | edytuj kod]
T-Mobile Arena
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Miejscowość

Paradise, Nevada

Adres

3780 South Las Vegas Boulevard

Lata budowy

maj 2014–kwiecień 2016

Otwarta

6 kwietnia 2016

Architekt

Firma Populous

Właściciel

Anschutz Entertainment Group
MGM Resorts International

Liczba miejsc
Całkowita

17 500 (hokej)

Położenie na mapie Las Vegas
Mapa konturowa Las Vegas, w centrum znajduje się punkt z opisem „T-Mobile Arena”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po lewej znajduje się punkt z opisem „T-Mobile Arena”
Położenie na mapie Nevady
Mapa konturowa Nevady, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „T-Mobile Arena”
Ziemia36°06′10″N 115°10′42″W/36,102778 -115,178333

T-Mobile Arena – wielofunkcyjna hala w Paradise k. Las Vegas w stanie Nevada, Stany Zjednoczone. Wybudowana w latach 2014–2016 została oddana do użytku 6 kwietnia 2016. Projektowana i budowana pod nazwą Las Vegas Arena. Obecną nazwę nosi od roku 2016.

W hali rozgrywa od sezonu 2017-2018 swoje mecze drużyna ligi NHL Vegas Golden Knights.

Panorama hali przed pierwszym meczem playoff w roku 2011

Notre Dame Stadium

[edytuj | edytuj kod]
Notre Dame Stadium
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Adres

2010 Moose Krause Circle
Notre Dame

Data otwarcia

1930

Data przebudowy

1997

Właściciel

University of Notre Dame

Klub

Notre Dame Fighting Irish (NCAA)

Inauguracja

4 października 1930

Pojemność stadionu

80 895

Nawierzchnia boiska

sztuczna (FieldTurf)

Położenie na mapie Indiany
Mapa konturowa Indiany, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Notre Dame Stadium”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Notre Dame Stadium”
Ziemia41°41′54″N 86°14′02″W/41,698333 -86,233889

Notre Dame Stadiumstadion w Notre Dame, Indiana, Stany Zjednoczone należący do University of Notre Dame. Głównie wykorzystywany przez uniwersytecką drużynę Notre Dame Fighting Irish na spotkania futbolu amerykańskiego.

Stadion otwarty został 4 października 1930 na miejscu zlikwidowanego stadionu Cartier Field. Pojemność stadionu wynosiła 59 075 widzów. Po przebudowie w 1997 pojemność stadionu wzrosła do 80 795.

1930-1945
2016

1 stycznia 2019 w ramach NHL Winter Classic na stadionie odbędzie się spotkanie w hokeju na lodzie pomiędzy drużynami NHL Boston Bruins i Chicago Blackhawks[3].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b 2015-2016 Regural Season Stats. nhl.com. [dostęp 2017-09-16]. (ang.).
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Średnia straconych bramek na mecz
  3. NHL Winter Classic. nhl.com. [dostęp 2018-09-10].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

HALE I STADIONY

[edytuj | edytuj kod]

Carter-Finley Stadium

[edytuj | edytuj kod]
Carter-Finley Stadium
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Adres

4600 Trinity Road
Raleigh

Data otwarcia

1966

Data przebudowy

2006, 2021

Właściciel

North Carolina State University

Klub

NC State Wolfpack (NCAA)

Inauguracja

8 października 1966

Pojemność stadionu

56 919 2021-

Nawierzchnia boiska

trawiasta

Położenie na mapie Karoliny Północnej
Mapa konturowa Karoliny Północnej, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Carter-Finley Stadium”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej znajduje się punkt z opisem „Carter-Finley Stadium”
Ziemia35°48′03″N 78°43′10″W/35,800833 -78,719444

Carter-Finley Stadiumstadion w Raleigh, Karolina Północna, Stany Zjednoczone należący do North Carolina State University. Głównie wykorzystywany przez uniwersytecką drużynę NC State Wolfpack na spotkania futbolu amerykańskiego.

Stadion otwarty został 8 października 1966. Zastąpił używany od 1907 Riddick Stadium. Pojemność stadionu wynosiła 41 000 widzów. Po przebudowie w 2021 pojemność wynosi 56 919 widzów.

Na stadionie odbyły się liczne koncerty, między innymi: The Rolling Stones, Pink Floyd, U2.

18 lutego 2023 na stadionie w meczu hokejowym, w ramach ligi NHL, zmierzyły się drużyny Carolina Hurricanes i Washington Capitals.