Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Ce3ar/brudnopis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Silnik powstał w związku z pracami nad rozwojem bezzałogowych celów latających, które prowadził Główny Instytut Lotniczy na przełomie lat 40. i 50. SP-3 miał napędzać celu latający TC-1. Silnik z mechanicznymi zaworami sprężynowymi o ciągu 70 KG; zużyciu paliwa 28 kg/h, o czasie pracy ok. 20 min, na benzynę B-70 lub B-90

Zasady działania: Wtryskiwane do komory spalania w sposób ciągły paliwo tworzy z powietrzem mieszaninę palną. Powietrze dostarczane jest w fazie rozruchu do silnika przewodami z butli ciśnieniowych. Dzięki iskrze powstającej miedzy elektrodami świecy zapłonowej następuje zapłon mieszanki. Powstałe spaliny wypływają przez dysze wylotową. Ze względu na bezładność słupa spalin, ich wypływ nie kończy się z chwilą wyrównania ciśnienia w komorze spalania i atmosferze. Trwa on dalej, a komorze spalania powstaje podciśnienie, które wywołuje otwarcie jednokierunkowych zaworów sprężynowych i powoduje napływ świeżego powietrza atmosferycznego do silnika. Powietrze to zostaje wzbogacone paliwem. Zapłon następuje od resztek spalin z poprzedniego cyklu.

Budowa: Komora spalania, stożkowy przewód, oraz dysza wylotowa wykonane są z blachy żaroodpornej 1H18N9T o grubości od 1, 5 mm ( dysza wylotowa) do 2 mm (komora spalania). Komora spalania zamknięta jest od przodu podwójną tarczą z kwadratowym otworem, wykonana również z tego samego rodzaju blachy. Dysza wylotowa zakończona jest dyfuzorem, który zwiększa prędkość wylotową gazów. Komora wykonana jest z kilku arkuszy blachy łączonych ze sobą metodą spawania. Dysza wylotowa połączona ze stożkowym przewodem kilkoma spawami punktowymi. W końcowej części dyszy wylotowej przyspawane jest okucie. Zapłon mieszanki realizowany jest za pomocą świecy zapłonowej umieszczonej na stożkowym przewodzie. Osłona zespołu wtryskiwaczy wykonana jest z tego samego materiału co komora spalania. Jej zdaniem jest zabezpieczenie zespołu zaworów sprężynowych przed bezpośrednim działaniem płomienia. Wewnątrz osłony umieszczonych jest 16 rozpylaczy – w 4 rzędach po 4 sztuki, ze wspólnym doprowadzeniem paliwa. Zespół jednokierunkowych zaworów sprężynowych składa się z 10 listew 140 zaworów sprężynowych – przynitowanych nitami rurowymi do 9 płytek. Blaszki zaworów wykonane są ze stali. Listy mają kształt żebrowy, czym nadają odpowiedni kierunek przepływu strug powietrza, dostającej się do silnika. Listwy wykonane ze stopu lekkiego: dural PA 7. Na bocznych krawędziach listew umieszczone są dwie płytki stalowe z nawierconymi otworami, służące do osadzania zespołu w silniku. Poszczególne elementy zespołu połączone a w jedną całość za pomocą dwóch długich śrub Przed zespołem zaworów znajduje się kwadratowa osłona, która zwiększa ilość powietrza dostającego się od silnika. Umieszczona jest w jarzmie, które służy jednocześnie do mocowania silnika na wsporniku. Osłona, zespół zaworów, osłona zespołu wtryskiwacza osłonięta jest opływową owiewką mocowaną do komory spalania za pomocą 8 wkrętów. Jej zadaniem jest zmniejszenie oporu aerodynamicznego silnika.