Przejdź do zawartości

Wikipedysta:BoskiBelmondo/brudnopis3

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stephen Colbert
Ilustracja
Stephen Colbert w grudniu 2017 roku
Imię i nazwisko

Stephen Tyrone Colbert

Data i miejsce urodzenia

13 maja 1964
Waszyngton

Współmałżonek

Evelyn McGee-Colbert

Stephen Tyrone Colbert (ur. 13 maja 1964 r. w Waszyngtonie) – amerykański aktor i satyryk.

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Dorastał w Charleston, w Karolinie Południowej jako najmłodszy z jedenaściorga dzieci w katolickiej rodzinie[1]. Drugie imię, Tyrone, wskazuje na irlandzkie pochodzenie. Gdy miał 10 lat, jego ojciec i dwóch braci zginęli w katastrofie lotniczej[2]. Bardzo wcześnie pozbył się południowego akcentu, by "uchodzić za mądrego".

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów aktorskich na uniwersytecie Northwestern w 1987 r., razem ze znajomymi: Amy Sedaris i Paulem Dinello tworzył program komediowy Exit 57 dla HBO, który został wyróżniony w 1995 pięcioma nagrodami Cable ACE. Trio Colbert, Sedaris i Dinello spotkało się ponownie w 1999 r. przy produkcji serialu Strangers With Candy, w którym Colbert wcielił się w rolę nauczyciela historii, Chucka Nobleta .

The Daily Show

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: The Daily Show.

Od 1997 r. pracował jako "fake newsman" dla kanału Comedy Central w programie The Daily Show kiedy prowadzącym był Craig Kilborn. Pracował jako korespondent głównie na zielonym ekranie, udając że jest w samym sercu wydarzeń[3]. Po zmianie prowadzącego na Jona Stewarta w roku 1998 dużo więcej czasu spędzał przed kamerami w studiu wchodząc w interakcje z prowadzącym i innymi korespondentami [4].

The Colbert Report

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: The Colbert Report.

W 2005 r. odszedł z Daily Show i stworzył swój autorski program The Colbert Report [nie wymawia się litery T w obu wyrazach]. W krzywym zwierciadle przedstawia pustkę, jaka kryje się za górnolotnymi komentarzami i napuszoną pozą dziennikarzy znanych stacji jak CNN i Fox News Channel[5].

Ostatni odcinek The Colbert Report został wyemitowany w grudniu 2014 roku [6]

The Late Show with Stephen Colbert

[edytuj | edytuj kod]

W 2015 roku został gospodarzem The Late Show sieci CBS przejmując program od Davida Lettermana, pierwszy odcinek został wyemitowany 8 września 2015 roku[7].

Pozostałe projekty i ważne wydarzenia

[edytuj | edytuj kod]

29 kwietnia 2006 nastąpił przełom w jego karierze, kiedy to podczas dorocznej kolacji gromadzącej przedstawicieli mediów i polityki w Białym Domu, wyśmiewał prezydenta Busha. Nagranie z White House Correspondents' Association Dinner stało się internetowym hitem i przyniosło Colbertowi wielką popularność i wzrost oglądalności nawet o 37%[8]. Jest laureatem licznych nagród, w tym trzech Nagród Emmy za pracę w Daily Show. W styczniu 2006 American Dialect Society uznało wymyślone i zaprezentowane w pierwszym odcinku The Colbert Report słowo truthiness za Słowo Roku 2005, a w grudniu 2006 wydawnictwo Merriam-Webster ogłosiło je Słowem Roku 2006. Colbert został uznany przez magazyn Time za jedną ze 100 najbardziej wpływowych osób w latach 2006[9] oraz 2012[10], a przez tygodnik People w listopadzie 2006 r. za jednego ze 100 najseksowniejszych mężczyzn świata co podsumował w swoim programie The Colbert Report "Udław się James Dean! Nie jesteś żywy!" (oryginalna nazwa konkursu to Sexiest Man Alive czyli w dosłownym tłumaczeniu Najseksowniejszy Żywy Mężczyzna)[11].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ma żonę (Evelyn McGee-Colbert) oraz trójkę dzieci (Madeline, Peter, John).

Jest katolikiem[12].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł Rok Rola Uwagi
Shock Asylum 1997 Dr Dewalt
Śnieżna miłość 1999 Happy successful guy
Nikt nic nie wie! 2003 Reporter telewizyjny
Nowy, lepszy świat 2005 Mr. Peersall
Czarownica 2005 Stu Robison

Produkcje telewizyjne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Deborah Solomon: Funny about the news. www.nytimes.com, 2005-09-25. [dostęp 2019-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-14)]. (ang.).
  2. Ian Phillips: How Stephen Colbert endured tragedy and became one of the greatest political satirists of our time. www.businessinsider.com, 2015-10-16. [dostęp 2019-01-04]. (ang.).
  3. An Interview with Stephen Colbert. www.ign.com, 2003-08-11. s. 6. [dostęp 2019-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-08)]. (ang.).
  4. An Interview with Stephen Colbert. www.ign.com, 2003-08-11. s. 7. [dostęp 2019-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-08)]. (ang.).
  5. Robert Siegel: 'Daily Show' Correspondent Readies 'The Colbert Report'. www.npr.org, 2005-05-04. [dostęp 2019-01-04]. (ang.).
  6. Lisa de Moraes: Stephen Colbert Immortalized In Final Episode Of ‘The Colbert Report’ – Video. deadline.com, 2014-12-19. [dostęp 2019-01-04]. (ang.).
  7. Scott Collins: 'Late Show with Stephen Colbert' will premiera Sept. 8, CBS says. www.latimes.com, 2015-01-12. [dostęp 2019-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-13)].
  8. PETER LAURIA: COLBERT SOARS. www.nypost.com, 2006-05-07. [dostęp 2019-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-13)]. (ang.).
  9. Brian Williams: The 2006 TIME 100: Stephen Colbert. www.time.com, 2006-05-08. [dostęp 2019-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-24)]. (ang.).
  10. Garry Trudeau: The 100 Most Influential People in the World 2012. www.time.com, 2012-04-18. [dostęp 2019-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-25)]. (ang.).
  11. Colbert On Being Named To People ‘s Sexiest Men Alive List: “Eat It, James Dean! You Are Not Alive”.... www.huffingtonpost.com, 2008-08-23. [dostęp 2019-01-04]. (ang.).
  12. Midnight Confessions [online], youtube.com, 14 kwietnia 2018 [dostęp 2018-04-20] (ang.).
  13. Kim Masters, Erin Carlson: The Comedy Central host and "Lord of the Rings" fan will appear in Peter Jackson's 'Hobbit' trilogy.. www.hollywoodreporter.com, 2012-10-20. [dostęp 2019-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-24)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]


Kategoria:Amerykańscy aktorzy filmowi Kategoria:Amerykańscy satyrycy Kategoria:Urodzeni w 1964