Wikipedysta:Arvedui89/Goodison Park
 Fasada Goodison Road Stand | |
| Goodison Park Stadium | |
| Przydomek: The Grand Old Lady | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Adres |
Goodison Road |
| Koszt budowy | |
| Data budowy |
1892 |
| Data otwarcia |
24 sierpnia 1892 |
| Właściciel | |
| Klub | |
| Inauguracja | |
| Pojemność stadionu |
40 157 |
| Rekordowa frekwencja | |
| Wymiary boiska |
100,5 × 68 m |
| Nawierzchnia boiska |
trawa |
Położenie na mapie Liverpoolu  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
Położenie na mapie Merseyside  | |
 53°26′19,68″N 2°57′57,98″W/53,438800 -2,966106
| |
Goodison Park – zespół obiektów sportowych, położonych w Liverpoolu, w dzielnicy Walton. Jest siedzibą klubu piłkarskiego Everton F.C., dziewięciokrotnego mistrza Anglii. 10% miejsc ma ograniczoną widoczność[1]. Pierwszy w Anglii większy stadion przeznaczony wyłącznie do piłki nożnej[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]
W wyniku sporu wokół formy i wysokości poboru za wynajem stadionu Anfield, a także nieporozumień na tle osobistym pomiędzy członkami zarządu i ówczesnym prezesem Johnem Houldingiem, władze Evertonu postanowiły opuścić dotychczasowy obiekt[potrzebny przypis]. Członek zarządu klubu George Mahon przedstawił wówczas propozycję wynajęcia po drugiej stronie Stanley Park terenu znanego jako Mere Green Field[3][4]. Właścicielem obiektu był Christopher Leyland[potrzebny przypis], zaś klub wynajmował go za kwotę 50 funtów rocznie[4]. Wstępne prace mające na celu przystosowanie terenu do gry w piłkę nożną pochłonęły pokaźną sumę 552 funtów. Za tę kwotę niejaki Barton, pod nadzorem A. J. Prescotta, zniwelował cały teren o powierzchni 25 000 m², zainstalował drenaż i położył murawę[5]. W pierwotnym kształcie stadion składał się z głównej trybuny mieszczącej 3 tys. widzów oraz dwóch trybun otwartych, po 4 tys. miejsc każda[6]. Wznieśli je bracia Kelly z Walton za kwotę 1460 funtów[2]. Z czwartej strony do boiska przylegała bieżnia lekkoatletyczna[6].
Uroczyste otwarcie nastąpiło 24 sierpnia 1892 r., kiedy to zawody lekkoatletyczne[6] zgromadziły wokół boiska 12 tys. widzów[2]. Otwarcia dokonał Arthur Kinnaird oraz Frederick Wall z Football Association[2]. Pierwsze spotkanie piłkarskie rozegrano na Mere Green Field nieco ponad tydzień później, 1/2 września 1892 r., zaś Everton pokonał Bolton 4:2[6][2].
Już dwa lata po otwarciu, w roku 1894 Goodison Park gościł finał Pucharu Anglii, w którym Notts County F.C. pokonało Bolton przy obecności 37 tys. widzów[6][2]. 30-tysięczna publiczność nie była niczym niezwykłym[potrzebny przypis].
Kolejne lata to okres dalszej rozbudowy obiektu. W 1895 roku za 3407 funtów wybudowano nową trybunę przy Bullens Road (po stronie wschodniej), a za dalsze 403 funty zadaszono Goodison Road Stand (trybuna zachodnia)[potrzebny przypis]. W roku 1907 za 13 tys. funtów[2] wybudowano dwupoziomową trybunę połudnową, Park End[6]. Dwa lata później według projektu Archibalda Leitcha wzniesiono nową, dużą trybunę zachodnią, która mieściła wszystkie szatnie i pomieszczenia klubowe. W tej formie przetrwała do 1971 roku[2]. W tym samym okresie zlikwidowano bieżnię lekkoatletyczną[6], zaś całość pochłonęła 12 tys. funtów[2]. W owym czasie obiekt był postrzegany jako najlepszy stadion w Wielkiej Brytanii[6].
Po wspomnianych zmianach pojemność obiektu znacząco wzrosła, czego efektem jest frekwencja podczas finału Pucharu ANglii w 1910 roku – zmagania Newcastle i Barnsley na żywo śledziło 69 tys. widzów[2]. Trzy lata później stadion Evertonu odwiedziła brytyjska para królewska, Jerzy V i Elżbieta[2].
- W czasie I wojny światowej ćwiczeń[2]
- 1926[2]/1928[6] – dwupoziomowa Bullens Road Stand (Leitch)[6][2]
- W latach 30. wprowadzono krytą ławkę rezerwowych, który to pomysł zaczerpnięto od zespołu Aberdeen F.C.[2]
- 1938 – dwupoziomowa Gwladys Street End (Leitch)[6], 50 tys. funtów[2]. Był to pierwszy stadion w Anglii z czterema dwupoziomowymi trybunami[2]. W tym samym roku wizyta królewskiej pary[2].
- Stadion ucierpiał podczas bombardowań liverpoolskich doków – kluib otrzymał 5 tys. funtów reparacji[2].
- 18 grudnia 1948 – rekordowa frekwencja, 78 299, podczas meczu z Liverpoolem[6] w Division One
- 9 października 1957 roku podczas lokalnych derbów odpalono jupitery[2]
- W 1958 roku pod murawą położono rodzaj ogrzewania podłogowego, ale po dwóch latach musiano poprawić w związku z tym drenaż[2].
- 1966 MŚ: trzy mecze grupowe, ćwierć- (Portugalia/Korea Północna) i półfinał (Niemcy/ZSRR)[6][2] (najwięcej meczów poza Wembley)[2]
- W 1971 wybudowano nową, trzypoziomową trybunę główną w miejscu Goodison Road Stand[6] – blisko połowa miejsc na stadionie było siedzących[6]. Nowa trybuna kosztowała milion funtów i była największa w kraju do czasu otwarcia trybuny wschodniej na stadionie Chelsea w 1974[2]. Wówczas też zlikwidowano maszty oświetlenionwe, zaś reflektory zamontowano na dachu Goodison Road Stand oraz Bullens Road Stand[2] – zmieniono konstrukcję dachu na tej ostatniej[2].
- W 1977 roku, po wejściu w życie ustawy Safety of Sports Grounds Act pojemność stadionu spadła z 56 do 35 tys. widzów[2]. Wkrótce za 250 tys. funtów przebudowano stadion w taki sposób, by mógł pomieścić 52 800 kibiców[2]. W 1986 roku pojemność ustaloo na poziomie 53 419 miejsc, spośród których 24 419 było siedzących[2].
- Na początku lat 80. falisty dach nad Gwladys Steet Stand zastąpiono nowym, niebieskim sidingiem[2]. W 1987 roku dach dwuspadowy zastąpiono płaskim dachem, który zakrywa również najniższe rzędy trybun. Jednocześnie połączono dach Gwladys Street Stand z dachem trybuny przy Bullens Road[2]
- W latach 90. po Raporcie Taylora zlikwidowano wszystkie miejsca stojące (Gwladys Street Stand, „padok” przed Goodison Road Stand), znacznie zmniejszając pojemność obiektu[6] Trynuna Park End, poza najważniejszymi meczami, została zamknięta[2]. W związku z tym w 1994 wyburzono ją a w jej miejscu wybudowano nową jednopoziomową trybunę[6][2]. Mieści ona 6 tys. widzów, otwarto ją 17 września 1994 r.[2] Ukończenie prac oznaczało, że stadion mieścił 40 100 widzów, którą to wartość przewyższały jedynie rozbudowywane stadiony Liverpoolu i Manchesteru United[2].
Przyszłość
[edytuj | edytuj kod]Propozycja przenosin do Kirkby[6][2] lub Walton Hall Park[7].
Inne zastosowania
[edytuj | edytuj kod]Mecz baseballowy Chicago White Sox i New York Giants w okresie międzywojennym[2]
Transport
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ koszt pierwotny
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Goodoison Park Today. Everton F.C.. [dostęp 2014-04-22]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak History of Goodison Park. Everton F.C.. [dostęp 2014-04-22]. (ang.).
- ↑ Minute Book (1981-1982, s. 81). The Everton Collection. [dostęp 2014-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-01)]. (ang.).
- ↑ a b A new perspective on the birth of Liverpool FC. [w:] Liverpool: The Complete Record [on-line]. LFC History.net. [dostęp 2014-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-28)]. (ang.).
- ↑ James Corbett: Everton:The School of Science. Londyn: Macmillan, 2003. ISBN 978-1-4050-3431-9.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Goodison Park. The Stadium Guide. [dostęp 2014-04-22]. (ang.).
- ↑ Greg O’Keeffe: New stadium a 'priority' for Everton, says chief executive Robert Elstone. [w:] Liverpool Echo [on-line]. 2014-04-29. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
- ↑ Goodison. Merseyrail. [dostęp 2014-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-29)]. (ang.).
- ↑ Soccerbus. Merseytravel. [dostęp 2014-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-28)]. (ang.).
<ref> o nazwie „ToffeeH”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.http://toffeeweb.com/club/goodison/
http://www.keioc.net/index.php?page=redevelopment-plans
Kategoria:Stadiony piłkarskie w Anglii Kategoria:Everton F.C.