Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Arek1632/Kobiety w Czarnogórze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Portret Czarnogórzanki, namalowany przez Jaroslava Čermáka.

Kobiety w CzarnogórzeCzarnogórzanki i przedstawicielki mniejszości narodowych mieszkające na terytorium Czarnogóry, kraju położonego w południowo-wschodniej Europie, na Półwyspie Bałkańskim. Czarnogórcy należą do grupy Słowian południowych[1].

Przykładowy opis życia czarnogórskiej kobiety i jej obowiązków pojawił się w artykule zamieszczonym na łamach gazety The New York Times z 5 listopada 1880[2].

Cechy fizyczne

[edytuj | edytuj kod]

Średni wzrost kobiet w Czarnogórze wynosi 171 centymetrów[1].

Status w społeczeństwie

[edytuj | edytuj kod]

Kobiety w Czarnogórze mogą żyć w społeczeństwie patriarchalnym lub matriarchalnym, w zależności od regionu ich zamieszkania[1]. W dzisiejszych czasach Czarnogórcy mają „opiekuńczy stosunek” do kobiet[1].

Współczynnik dzietności

[edytuj | edytuj kod]

Raport Banku Światowego pokazuje, że współczynnik dzietności (przeciętna liczba dzieci, które urodziłaby kobieta w ciągu całego okresu rozrodczego) w Czarnogórze w latach 1960–2014 systematycznie spadał[3]. Początkowo współczynnik ten wynosił 3,603, w 2014 roku z kolei jego wartość wynosiła 1,719[3].

Znane kobiety z Czarnogóry

[edytuj | edytuj kod]

Królowa Włoch

[edytuj | edytuj kod]

W historii Czarnogóry jest wiele kobiet o sporym znaczeniu dla tego kraju. Jedną z nich była Helena Petrowić-Niegosz (1873–1952), księżniczka czarnogórska, królowa Albanii oraz Włoch, a także cesarzowa Etiopii. Angielski historyk Denis Mack Smith opisał Helenę jako najbardziej wpływową czarnogórską kobietę w historii[4]; była ona w stanie przekonać swojego męża, Wiktora Emanuela III, aby wymusił na Benito Mussolinim utworzenie niezależnej Czarnogóry, wbrew oczekiwaniom faszystowskich Chorwatów i Albańczyków (którzy chcieli powiększyć swoje kraje o terytoria czarnogórskie)[4]. Książę Michał z Czarnogóry nigdy nie przyjął oferowanej mu korony, przysięgając lojalność wobec króla Jugosławii Piotra II Karadziordziewicia[4].

Pierwsza kobieta-lekarz

[edytuj | edytuj kod]

Inną godną uwagi kobietą z Czarnogóry była Divna Veković (1886–1944), pierwsza kobieta-lekarz w Czarnogórze. Oprócz działalności lekarskiej podczas I wojny światowej Veković była także pisarką i tłumaczką. Jako pierwsza przetłumaczyła Górski wieniec z języka czarnogórskiego na francuski. Veković tłumaczyła także inne dzieła, między innymi serbskiego poety Jovana Jovanovicia Zmaja[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Montenegrin people - [online] [dostęp 2020-05-17] (ang.).
  2. The Women of Montenegro. Correspondence of the London Standards., „The New York Times”, 5 listopada 1880 [dostęp 2020-05-17].
  3. a b Fertility rate, total (births per woman) - Montenegro [online], data.worldbank.org [dostęp 2020-05-17].
  4. a b c The puppet "Kingdom of Montenegro" and World War II, [w:] Ivan Popovski, A Short History of South East Europe, Lulu Press, Inc, 10 maja 2017, ISBN 978-1-365-95394-1 [dostęp 2020-05-17] (ang.).
  5. Marina Martinović, Vladimir Jokanović, Divna Veković (1886-1944): The first woman physician in Montenegro, „Medicinski pregled”, 59 (7-8), 2006, s. 391–393 [dostęp 2020-05-17].

Kategoria:Czarnogóra Kategoria:Czarnogórcy Kategoria:Kobieta