Wikipedysta:Agnieszka Różycka/brudnopis
Picenowie lub Picentowie, jedno z plemion italskich, które od dziewiątego do trzeciego wieku p.n.e zamieszkiwało terytorium między rzekami Foglia i Aterno, graniczący od zachodu z Apeninami, a od wschodu z brzegami Adriatyku. Terytorium Piceno obejmowało zatem cały dzisiejszy region Marche[1] i najbardziej wysuniętą na północ część Abruzji[1].
Według tradycyjnej etnogenezy lud Picenów wywodzi się ze święta wiosny, w czasie którego z plemienia SabinówSabinowie zamieszkującego środkową część Półwyspu Apenińskiego w kierunku Adriatyku wyruszyła grupa młodzieży niosąc totem zielonego dzięcioła; z tego powodu współcześnie zielony dzięcioł został wybrany godłem.
Termin Piceni jest nam znany ze starożytnych źródeł greckich i łacińskich. Znaczenie etnonimu to "ci od dzięcioła", etymologicznie powiązane z łacińskim słowem picus (dzięcioł).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b plik Umbria et Picenum
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Naturalis historiae autorstwa Pliniusza Starszego
- Geografia autorstwa Strabona
- Piceni popolo d'Europa, Roma, De Luca, 1999, ISBN 978-88-8016-355-8. (katalog wystawy)
- Alessandro Naso, I Piceni. Storia e archeologia delle Marche in epoca preromana, Milano, Longanesi, 2000, ISBN 978-88-304-1599-7.