Przejdź do zawartości

Wierzbowce (obwód iwanofrankiwski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wierzbowce
Вербівці
Państwo

 Ukraina

Obwód

 iwanofrankiwski

Rejon

horodeński

Populacja (2001)
• liczba ludności


956[1]

Nr kierunkowy

+380 3430

Kod pocztowy

78160

Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wierzbowce”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wierzbowce”
Ziemia48°37′32″N 25°22′41″E/48,625556 25,378056

Wierzbowce[2] (ukr. Вербівці) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie horodeńskim.

Wieś wzmiankowana w 1416 roku[3], na początku XVIII w. należała do Cieńskich herbu Pomian, w 1738 r. Stanisław Cieński z Okna, stolnik bracławski i pułkownik wojsk koronnych, który tytułował się starostą wierzbowskim, odstąpił Wierzbowce za konsensem (pozwoleniem) króla Polski Augusta III Sasa, Adamowi Mrozowickiemu herbu Prus III, staroście stęgwilskiemu i regimentarzowi wojsk koronnych[4]. Prawdopodobnie  w październiku 1774 r., kiedy poeta Franciszek Karpiński, otrzymał od Marianny Ponińskiej, wdowy po Józefie Ponińskim, generale lejtnancie wojsk polskich, staroście ostrskim, z którą miał romans, w prezencie imieninowym 5000 złp, wydzierżawił od Mrozowickich wieś Wierzbowce, co pozwoliło mu rozpocząć niezależne życie. Karpiński gospodarował w Wierzbowcach w latach 1775-1776 i tam powstało najwięcej z wczesnych wierszy poety[5][6].

W pierwszej połowie XIX w. właścicielem Wierzbowców był wnuk Adama Mrozowickiego, Gabin Mrozowicki (1780-1831)[7][8], który, jak pisał w 1824 r. Stanisław Wodzicki, założył tam jeden z najpiękniejszych i najbardziej wartościowych naukowo ogrodów w Galicji, podobny do ogrodu w Jabłonowie (w powiecie kopyczynieckim koło Husiatyna) Wawrzyńca Marcina hr. Dzieduszyckiego[9]. Chętnie dzielił się on z krewnymi (m.in. z kniaziami Puzynami z Gwoźdzca i hrabiami Krasińskimi z Radziejowic)[10]  oraz z ziemianami Pokucia, np. z Cieńskimi herbu Pomian z Okna[11], egzotycznymi roślinami z Wierzbowiec.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie horodeńskim województwa stanisławowskiego. W 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 8 Polaków[12].

Urodzeni

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu iwanofrankiwskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
  2. Czasem Wierzbowice; zob. Mrozowicki Adam h. Prus III. [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XXII. 1977, s. 206.
  3. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie wskutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego, t. V, wyd. X. Liske, Lwów 1875, s. 39.
  4. Adam Boniecki, Herbarz Polski, t. III, Warszawa 1900, s. 194.
  5. Korespondencja Franciszka Karpińskiego z lat 1763-1825, opr. T. Mikulski, [w:] Archiwum Literackie Instytutu Badań Literackich PAN, red.: K. Budzyk, T. Mikulski, St. Pigoń, t. IV, Wrocław 1958, s. 9-11.
  6. Konstanty Maria Górski, Karpiński w latach 1771-1780, [w:] Pamiętnik Literacki: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej 3/1/4, 1904, s. 542-568.
  7. http://wielcy.pl/wgm/?m=NG&t=PN&n=sw.144891, [dostęp: 2018-11-05]
  8. Schematismus des Königreiches Galizien und Lodomerien. Für das Jahr 1830, Lwów 1830, s. 298.
  9. Stanisław Wodzicki, O chodowaniu, użytku, mnożeniu i poznawaniu drzew, krzewów i ziół…, Lwów 1824
  10. Aleksander Kraushar, Typy i oryginały warszawskie z odleglejszej i mniej odległej przeszłości z czasów Królestwa Kongresowego 1816-1831, s. 43.
  11. Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu, Rękopisy: listy Cieńskich, mf 41065, poz. 9, 219-228.
  12. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 117, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]