Przejdź do zawartości

Werner Kogler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Werner Kogler
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1961
Hartberg

Zawód, zajęcie

polityk, ekonomista

Alma Mater

Universität Graz

Stanowisko

wicekanclerz (2020–2024), minister służby cywilnej i sportu (od 2020)

Partia

Zieloni – Zielona Alternatywa

Werner Kogler (ur. 20 listopada 1961 w Hartbergu[1]) – austriacki polityk i ekonomista, poseł do Rady Narodowej, od 2017 lider Zielonych – Zielonej Alternatywy, w latach 2020–2024 wicekanclerz, od 2020 minister służby cywilnej i sportu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Bundesrealgymnasium Gleisdorf (1980). Studiował następnie prawo na Universität Graz, a także ekonomię na tej uczelni, uzyskując w 1984 w tej dziedzinie magisterium. Do 1994 pracował przy różnych projektach z zakresu ekonomiki środowiska. Od 1981 zaangażowany w działalność polityczną, współtworzył organizację Alternative Liste Graz. Od czasu zjednoczenia środowisk ekologicznych działacz ugrupowania Zieloni – Zielona Alternatywa. W latach 1994–1999 był pracownikiem klubu parlamentarnego tej formacji[1].

Od 1985 do 1988 był radnym miejskim w Grazu. W 1999 objął mandat posła do Rady Narodowej, który wykonywał nieprzerwanie przez pięć kadencji do 2017. W 2005 został rzecznikiem krajowym Zielonych w Styrii, a w 2008 wiceprzewodniczącym frakcji poselskiej w niższej izbie parlamentu[1]. W 2009 powołany na zastępcę rzecznika federalnego Zielonych[2]. W grudniu 2010 podczas debaty parlamentarnej nad budżetem państwa na następny rok, będąc posłem opozycji, wygłosił w Radzie Narodowej przemówienie trwające blisko 13 godzin, bijąc tym samym kilkunastoletni krajowy rekord w długości takiego wystąpienia[3].

W wyborach w 2017 Zieloni nie przekroczyli progu wyborczego. W październiku tegoż roku Werner Kogler został nowym rzecznikiem federalnym partii[4]. W 2019 jako lider listy wyborczej ugrupowania uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego IX kadencji[5]. Zrezygnował z jego objęcia przez rozpoczęciem kadencji z uwagi na rozpoczętą kampanię do austriackiej Rady Narodowej[6]. W wyniku wyborów federalnych z września tegoż roku jego ugrupowanie powróciło do niższej izby austriackiego parlamentu, a Werner Kogler ponownie został wybrany na deputowanego[7]. Mandat poselski utrzymał także w 2024[8].

Kierowani przez niego Zieloni zawarli porozumienie koalicyjne z Austriacką Partią Ludową[9][10]. W konsekwencji 7 stycznia 2020 został zaprzysiężony drugi rząd Sebastiana Kurza. Werner Kogler objął w nim stanowisko wicekanclerza; został też ministrem służby cywilnej i sportu[11], po reorganizacji ministerstw powierzono mu też sprawy sztuki i kultury[12]. Pozostał na dotychczasowych funkcjach w październiku 2021, gdy nowym kanclerzem został Alexander Schallenberg[13], a także w grudniu 2021, gdy na czele gabinetu stanął Karl Nehammer. W październiku 2024 odszedł z urzędu wicekanclerza[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Profil na stronie Parlamentu Austrii. [dostęp 2024-10-26]. (niem.).
  2. Werner Kogler. gruene.at. [dostęp 2018-07-13]. (niem.).
  3. Grüner Kogler blockiert Budget mit Rekord-Dauerrede. krone.at, 17 grudnia 2010. [dostęp 2018-07-13]. (niem.).
  4. Doppelspitze übergibt die Grünen an Werner Kogler. nachrichten.at, 18 października 2017. [dostęp 2018-07-13]. (niem.).
  5. EU-Wahl: Strache müsste bis 2. Juli auf Mandat verzichten. kleinezeitung.at, 28 maja 2019. [dostęp 2019-06-01]. (niem.).
  6. Kogler will die Grünen ins Parlament zurückführen. wienerzeitung.at, 14 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-14]. (niem.).
  7. Viele prominente Abgänge bei Rot und Blau. nachrichten.at, 30 września 2019. [dostęp 2019-09-30]. (niem.).
  8. Julia Waldhauser: Diese 28 Steirerinnen und Steirer ziehen in den Nationalrat ein. 5min.at, 5 października 2024. [dostęp 2024-10-09]. (niem.).
  9. Kurz und Kogler präsentierten Einigung. orf.at, 1 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-07]. (niem.).
  10. Austrian Greens back coalition with Kurz’s conservatives. politico.eu, 4 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-07]. (ang.).
  11. »Ich wünsch mir eine rot-weiß-rote Regierung«. bundespraesident.at, 7 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-07]. (niem.).
  12. Formalakt: Es wurde noch einmal angelobt. derstandard.at, 29 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-29]. (niem.).
  13. Bundesregierungen seit 1918. parlament.gv.at. [dostęp 2021-12-28]. (niem.).