Wapienna (Góry Sowie)

Wapienna
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety; Góry Sowie; Garb Dzikowca
Wysokość	579 m n.p.m.
	Położenie na mapie Sudetów Wapienna
	50°34′14,246″N 16°34′50,354″E/50,570624 16,580654

Wapienna (niem. Kalkberg, 579 m n.p.m.; w wielu źródłach także Wapnica^[2]^[3]) – szczyt w Sudetach, we wschodniej części pasma Gór Sowich^[1].

Jest to charakterystyczna góra w Garbie Dzikowca^[1]. U podnóża po zachodniej stronie leży wieś Dzikowiec^[1].

Masyw o złożonej budowie geologicznej, w której występują: dolnokarbońskie łupki szarogłazowe, brekcje gabrowe, zlepieńce, wapienie z dobrze zachowanymi skamieniałościami, gornokarbońskie wapienie oraz piaskowce, zlepieńce i łupki warstw żaclerskich z pokładami węgla kamiennego oraz permskie (czerwony spągowiec) piaskowce, zlepieńce i porfiry^[1]. Na południowym zboczu góry znajdują się wyrobiska nieczynnego kamieniołomu^[1]. Występują tu skałki, zbudowane między innymi z wapieni zwanych klimeniowymi^[1]. Nazwa ta pochodzi od skamieniałych klimenii, które występują w tych wapieniach.

Osobny artykuł: Stanowisko paleontologiczne w Dzikowcu.

Od nazwy wzgórza pochodzi nazwa wydzielenia litostratygraficznego – formacji z Wapnicy (lub formacji Wapnicy)^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 422. ISBN 83-85773-12-6.
↑ JózefJ. Oberc JózefJ., Region Gór Bardzkich (Sudety). Przewodnik dla geologów, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, s. 232–245 .
↑ JolantaJ. Muszer JolantaJ., JoannaJ. Haydukiewicz JoannaJ., Kamieniołom w Dzikowcu jako obiekt geoturystyczny i jego znaczenie dla badań utworów górnego paleozoiku w Sudetach, [w:] TadeuszT. Słomka (red.), Geotourism a variety of aspects, Kraków 2011, s. 243–257 (ang. • pol.).
↑ RyszardR. Marcinowski RyszardR., Słownik jednostek litostratygraficznych Polski. Tom I: jednostki formalne prekambru i paleozoiku [online], 2004 .

Bibliografia

Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
Sudety Środkowe. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005, ISBN 83-60044-44-9.

[staffa-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 422. ISBN 83-85773-12-6.

[2] JózefJ. Oberc JózefJ., Region Gór Bardzkich (Sudety). Przewodnik dla geologów, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, s. 232–245 .

[3] JolantaJ. Muszer JolantaJ., JoannaJ. Haydukiewicz JoannaJ., Kamieniołom w Dzikowcu jako obiekt geoturystyczny i jego znaczenie dla badań utworów górnego paleozoiku w Sudetach, [w:] TadeuszT. Słomka (red.), Geotourism a variety of aspects, Kraków 2011, s. 243–257 (ang. • pol.).

[4] RyszardR. Marcinowski RyszardR., Słownik jednostek litostratygraficznych Polski. Tom I: jednostki formalne prekambru i paleozoiku [online], 2004 .

[1]

[2]

[3]

[4]