Przejdź do zawartości

WWE Universal Championship

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
WWE Universal Championship
Detale
Obecny mistrz

Cody Rhodes

Data zdobycia

7 kwietnia 2024

Data utworzenia

25 lipca 2016

Promocja

WWE

Brand

SmackDown

Inne nazwy
  • WWE Universal Championship
    (od 2016)
  • Undisputed WWE Universal Championship
    (2022–2024)[a]
  • Undisputed WWE Championship
    (od 2024)[b]

WWE Universal Championship – światowy tytuł mistrzowski we wrestlingu[1][2], utworzony i promowany przez amerykańską federację WWE w brandzie SmackDown[3]. Od kwietnia 2022 roku tytuł jest wspólnie utrzymywany i broniony z WWE Championship jako Undisputed WWE Universal Championship, ale oba tytuły zachowały swoje indywidualne rodowody. Mistrzostwo jest jednym z trzech głównych tytułów federacji wraz z World Heavyweight Championship promowanym w brandzie Raw i NXT Championship w brandzie NXT.

Został nazwany na cześć WWE Universe[4], czyli określanych przez federację fanów. Ze względu na przywrócenie podziału WWE na brandy, mistrzostwo zostało wprowadzone 25 lipca 2016 dla rosteru Raw[5]. Inauguracyjnym mistrzem był Finn Bálor, który pokonał Setha Rollinsa na gali SummerSlam.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Inauguracyjny mistrz Finn Bálor.

Wskutek powrotu podziału WWE na brandy[6][7], WWE zorganizowało draft 19 lipca 2016 w odcinku SmackDown. Ówczesny mistrz WWE Dean Ambrose został przydzielony do rosteru SmackDown[5]. 24 lipca 2016 na gali Battleground, Ambrose zdołał obronić tytuł w walce Triple Threat, pokonując Setha Rollinsa i Romana Reignsa, należących do rosteru Raw. W rezultacie, Raw pozostało bez światowego tytułu[8][9]. Następnej nocy w odcinku Raw komisarz Stephanie McMahon i menadżer generalny Mick Foley utworzyli nowe mistrzostwo o nazwie WWE Universal Championship, które promowali jako najważniejsze. Foley dodał, że nazwa nawiązuje do WWE Universe – w ten sposób WWE określa jako swoich fanów[4].

Pierwszy mistrz został wyłoniony 21 sierpnia 2016 na gali SummerSlam; Seth Rollins został przydzielony jako jeden z pretendentów. Drugim pretendentem został Finn Bálor, który wygrał Fatal 4-way, a następnie w walce wieczoru pokonał Romana Reignsa[4]. Na gali SummerSlam, Finn Bálor pokonał Rollinsa, stając się pierwszym Universal Championem[10]. Był pierwszym wrestlerem, który zdobył światowe mistrzostwo w debiucie pay-per-view, a także w niecały miesiąc od debiutu w głównym rosterze[11].

Unifikacja z WWE Championship (2022)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: WWE Championship#Unifikacja z WWE Universal Championship (2022).

Przynależność mistrzostwa

[edytuj | edytuj kod]
Kolory
Tytuł przeniesiony do brandu Raw.
Tytuł przeniesiony do brandu SmackDown.
Data przeniesienia Notka
25 lipca 2016 Mistrzostwo zostało utworzone dla brandu Raw.
31 października 2019 Mistrzostwo zostało przeniesione do brandu SmackDown, po tym jak członek brandu SmackDown "The Fiend" Bray Wyatt pokonał Setha Rollinsa.

Wygląd pasa mistrzowskiego

[edytuj | edytuj kod]

Pas mistrzowski po raz pierwszy zaprezentowano na gali SummerSlam. Wyglądał bardzo podobnie do pasa WWE Championship, lecz różnił się kilkoma szczegółami. Na pasie przeważał kolor czerwony, co symbolizowało przynależność do brandu Raw. Na samym środku znajdowało się logo WWE z czarnym podkreśleniem litery „W”. Tak jak w przypadku WWE Championship, środkowa siedmiokątna część jest otoczona diamentami. Na samym dole znajdował się napis Universal Champion. Na bokach znajdowały się mniejsze stalowe płyty z logiem WWE. W trakcie zmiany posiadacza mistrzostwa, blaszki są wymieniane na nowe z charakterystycznymi dla wrestlera grafikami[12]. Druga wersja pasa, zaprezentowana w 2019 roku, różniła się tylko kolorem pasa, ponieważ zmienił się na kolor niebieski, a symbolizował to, że mistrzostwo należy teraz do brandu SmackDown[13].

Po tym, jak Roman Reigns został Undisputed WWE Universal Championem na WrestleManii 38 w kwietniu 2022 roku, zarówno pasy Universal Championship, jak i WWE Championship zostały użyte w tandemie do reprezentowania niekwestionowanego tytułu, chociaż oba tytuły zachowały swoje indywidualne rodowody. 2 czerwca 2023 roku na odcinku SmackDown, aby uczcić 1000 dni Reignsa jako Universal Champion, otrzymał nowy pojedynczy pas tytułowy do reprezentowania Undisputed WWE Universal Championship. Ma ten sam wzór „Network Logo” na czarnym pasku, ale logo WWE jest wysadzane czarnymi diamentami, ma tło z teksturą bryłek złota za logo, które zostało wykonane jako część metalowej płytki zamiast kolorowej skóry, oraz tekst na dole tablicy głosi „Undisputed Champion”; płyty boczne pozostały takie same. Pomimo tego, jego menedżer Paul Heyman nosił standardowe pasy Universal i WWE Championship do końca lipca[14]. Na stronie internetowej WWE zdjęcia poprzednich pasów tytułowych były nadal używane w historii poszczególnych tytułów każdego mistrzostwa aż do kwietnia 2024 roku, kiedy pas Undisputed WWE Universal Championship zastąpił obraz WWE Championship; historia tytułu Universal Championship pozostaje obrazem poprzedniego niebieskiego pasa.

Niestandardowy projekt

[edytuj | edytuj kod]

Oprócz wersji pasa SmackDown, Bray Wyatt przedstawił również niestandardową wersję mistrzostw dla swojej postaci „Fiend” na odcinku SmackDown z 29 listopada. Niestandardowy pas zawierał twarz Fienda w miejscu środkowej płytki. Zwroty postaci „Hurt” i „Heal” zostały napisane na czerwono na czarnych skórzanych paskach w miejscu bocznych płyt, podczas gdy pasek samego pasa był czerwono-czarnej zużytej skóry z czerwonymi przeszyciami, które trzymały go razem. Uwzględniono również frazę postaci „Let Me In”. Wyatt używał zarówno standardowej, jak i niestandardowej wersji mistrzostwa podczas swojego pierwszego panowania (2019–2020); jego wesoła postać Firefly Fun House trzymała standardowy niebieski pas, podczas gdy jego złowroga postać Fiend trzymała niestandardowy pas[15][16].

Opinie krytyków i fanów

[edytuj | edytuj kod]

Pas reprezentujący Universal Championship był szeroko krytykowany[17]. Adam Silverstein z CBS Sports określił go jako brzydki[18], zaś Jason Powell z Pro Wrestling Dot Net nazwał go pasem mistrzowskim, którego nikt nie lubi[19]. Opinia krytyków pokrywała się również z opinią wielu fanów, którzy na gali SummerSlam wspólnie krzyczeli this belt sucks! (pol. ten pas ssie!)[20]. Publicysta New England Sports Network Ricky Doyle napisał, że władze WWE odniosło porażkę i powinno wziąć pod uwagę reakcję publiki[21]. Mike Johnson z PWInsider stwierdził, że nie dziwiła go reakcja publiki, gdyż WWE powinno się spodziewać takiej reakcji na kopię WWE Championship[22].

Dzień później na zarzuty odpowiedziały różne gwiazdy federacji. Seth Rollins skrytykował fanów za to, że zwracają uwagę na wygląd pasa, a nie na to, co on reprezentuje[21]. Menadżer generalny Raw Mick Foley podzielił opinię Rollinsa, mimo że sam osobiście chciałby wybrać inny pas. Przypomniał również fanom, że kiedyś walczył o pas WWE Hardcore Championship, który był zniszczony młotkiem i posklejany taśmą, a mimo to wrestlerzy dawali z siebie wszystko”[23].

W październiku 2016, Jim Vorel z magazynu Paste umieścił tytuł na pierwszym miejscu w rankingu dziewięciu najbrzydszych pasów mistrzowskich[17].

Historia tytułu

[edytuj | edytuj kod]

Nazwy

[edytuj | edytuj kod]
Nazwa Lata
WWE Universal Championship od 25 lipca 2016
Undisputed WWE Universal Championship[c] 3 kwietnia 2022 – 7 kwietnia 2024
Undisputed WWE Championship[c] od 7 kwietnia 2024

Panowania

[edytuj | edytuj kod]

Na stan z 3 grudnia 2024 było 9 mistrzów i dwa wakaty tytułu. Inauguracyjnym mistrzem był Finn Bálor, który pokonał Setha Rollinsa na gali SummerSlam, lecz musiał zwakować tytuł dobę później z powodu kontuzji odniesionej w pojedynku. Jest również najkrócej panującym mistrzem, natomiast Roman Reigns jest najdłużej panującym mistrzem z wynikiem 1316 dni. Brock Lesnar posiadał on tytuł najwięcej razy, bo 3. Kevin Owens jest najmłodszym mistrzem (32 lata), zaś Goldberg najstarszym (53 lata)[24].

Obecnym mistrzem jest Cody Rhodes, który jest w swoim pierwszym panowaniu. Pokonał poprzedniego mistrza Romana Reignsa w Bloodline Rules matchu, o WWE Championship i WWE Universal Championship podczas drugiej nocy WrestleManii XL, 7 kwietnia 2024, a dzięki obu tytułom jest uznawany jako Undisputed WWE Universal Champion[25].

Legenda
Nr Ogólny numer panowania
Panowanie Liczba panowań konkretnego mistrza
Dni Liczba dni panowania
Dni roz. Dni panowania, które są uznawane przez federację na jej oficjalnej stronie
<1 Oznacza, że panowanie trwało mniej niż jeden dzień
+ Oznacza, że liczba dni w posiadaniu wzrasta z kolejnym dniem
Nr Mistrz Zmiana mistrza Statystyki panowania Notka Odn.
Data Gala Miejsce Panowanie Dni Dni roz.
WWE: Raw
1 Bálor, FinnFinn Bálor 2016-08-21 21 sierpnia 2016(dts) SummerSlam Brooklyn, NY 1 1 <1 Pokonał Setha Rollinsa w No Disqualification matchu stając się inauguracyjnym mistrzem. [10]
— Wakat 2016-08-22 22 sierpnia 2016(dts) Raw Brooklyn, NY — — — Tytuł został zwakowany po tym jak Finn Bálor doznał kontuzji ramienia podczas jego walki na SummerSlam. [26]
2 Owens, KevinKevin Owens 2016-08-29 29 sierpnia 2016(dts) Raw Houston, TX 1 188 188 Był to Fatal 4-way elimination match o zwakowany tytuł, w którym brali również udział Big Cass, Roman Reigns i Seth Rollins. [27]
3 Goldberg, Goldberg 2017-03-05 5 marca 2017(dts) Fastlane Milwaukee, WI 1 28 27 [28]
4 Lesnar, BrockBrock Lesnar 2017-04-02 2 kwietnia 2017(dts) WrestleMania 33 Orlando, FL 1 504 503 [29]
5 Reigns, RomanRoman Reigns 2018-08-19 19 sierpnia 2018(dts) SummerSlam Brooklyn, NY 1 64 63 [30]
— Wakat 2018-10-22 22 października 2018(dts) Raw Providence, RI — — — Tytuł został zwakowany po tym jak Roman Reigns ogłosił, że ma ponowną diagnozę białaczki. [31][32]
6 Lesnar, BrockBrock Lesnar 2018-11-02 2 listopada 2018(dts) Crown Jewel Rijad, Arabia Saudyjska 2 156 156 Pokonał Brauna Strowmana w walce o zwakowany tytuł. [33]
7 Rollins, SethSeth Rollins 2019-04-07 7 kwietnia 2019(dts) WrestleMania 35 East Rutherford, NJ 1 98 98 [34]
8 Lesnar, BrockBrock Lesnar 2019-07-14 14 lipca 2019(dts) Extreme Rules Filadelfia, PA 3 28 27 Wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank. [35]
9 Rollins, SethSeth Rollins 2019-08-11 11 sierpnia 2019(dts) SummerSlam Toronto, ON, Kanada 2 81 81 [36]
10 "The Fiend" Bray Wyatt 2019-10-31 31 października 2019(dts) Crown Jewel Rijad, Arabia Saudyjska 1 119 119 Był to Falls Count Anywhere match, którego nie można było zatrzymać z żadnego powodu.
Tytuł stał się ekskluzywny dla SmackDown ze względu na status Wyatta jako wrestlera SmackDown. 		[37]
WWE: SmackDown
11 Goldberg, Goldberg 2020-02-27 27 lutego 2020(dts) Super ShowDown Rijad, Arabia Saudyjska 2 27 lub 28 37 [38]
12 Strowman, BraunBraun Strowman 25 lub 2020-03-26 26 marca 2020(dts) WrestleMania 36
Część 1 		Orlando, FL 1 150 lub 151 141 WrestleMania została nagrana 25 i 26 marca 2020, ale dokładna data zdobycia tytułu nie jest znana. Wyemitowano 4 kwietnia 2020. [39]
13 "The Fiend" Bray Wyatt 2020-08-23 23 sierpnia 2020(dts) SummerSlam Orlando, FL 2 7 6 Był to Falls Count Anywhere match. [40]
14 Roman Reigns 2020-08-30 30 sierpnia 2020(dts) Payback Orlando, FL 2 1316 1316 Był to No Holds Barred Triple threat match, w którym brał również udział Braun Strowman.
Na WrestleManii 38 3 kwietnia 2022, Reigns pokonał WWE Championa Brocka Lesnara w Winner Takes All matchu. Dzięki temu był uznawany jako Undisputed WWE Universal Champion. 		[41][42]
15 Rhodes, CodyCody Rhodes 2024-04-07 7 kwietnia 2024(dts) WrestleMania XL
Noc 2 		Filadelfia, PA 1 240+ 240+ Był to Bloodline Rules match, który był również o WWE Championship Reignsa. [25]

Łączna długość panowań

[edytuj | edytuj kod]

Na stan z 3 grudnia 2024.

† Oznacza obecnego mistrza
¤ Dokładna liczba dni nie jest znana, więc uznaje się najmniejszą długość
Miejsce Mistrz Liczba panowań Łączna liczba dni Łączna liczba dni
według WWE
1 Roman Reigns 2 1380 1379
2 Brock Lesnar 3 688 687
3 Cody Rhodes † 1 240+
4 Kevin Owens 1 188
5 Seth Rollins 2 179 178
6 Braun Strowman 1 ¤150 141
7 "The Fiend" Bray Wyatt 2 126 124
8 Goldberg 2 ¤55 64
9 Finn Bálor 1 <1

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Nazwa używana podczas obrony z WWE Championship do WrestleManii XL.
  2. ↑ Nazwa używana podczas obrony z WWE Championship po WrestleManii XL.
  3. ↑ a b Razem z WWE Championship.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jason Powell: 7/25 Powell’s WWE Raw Live TV Review: New World Title, the brand split begins, Finn Balor and Nia Jax debut. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. 25 lipca 2016. [dostęp 2016-07-30].
  2. ↑ David Ruse: WWE Raw: Finn Balor earns world title shot with big win on Raw debut. Sky Sports, 26 lipca 2016. [dostęp 2016-07-30].
  3. ↑ Universal Championship. WWE, 21 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-24].
  4. ↑ a b c Mike Tedesco: WWE RAW Results – 7/25/16 (Live from Pittsburgh, fallout from Battleground, new era of RAW begins). [w:] Wrestleview [on-line]. 25 lipca 2016. [dostęp 2016-07-25].
  5. ↑ a b 2016 WWE Draft results: WWE officially ushers in New Era. WWE. [dostęp 2016-07-19].
  6. ↑ Brian Steinberg: WWE’s ‘Smackdown’ Will Move To Live Broadcast On USA (Exclusive). Variety, 25 maja 2016. [dostęp 2016-05-25].
  7. ↑ WWE’s destiny to be determined during SmackDown’s Live premiere. WWE, 20 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-20].
  8. ↑ James Caldwell: 7/24 WWE Battleground Results – CALDWELL’S Complete Report. Pro Wrestling Torch, 24 lipca 2016. [dostęp 2016-07-24].
  9. ↑ Bobby Melok: WWE Champion Dean Ambrose def. Roman Reigns & Seth Rollins (Triple Threat Match). WWE. [dostęp 2016-07-24].
  10. ↑ a b James Caldwell: 8/21 WWE Summerslam Results – Caldwell’s Complete Live Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-08-21].
  11. ↑ Jeff Laboon: Finn Bálor def. Seth Rollins. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2016-08-21].
  12. ↑ An up-close look at the all-new WWE Universal Championship: photos. WWE, 21 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-24].
  13. ↑ LOOK: Bray Wyatt debuts new, blue WWE universal championship title belt [online], CBSSports.com [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  14. ↑ WWE unveils new Undisputed WWE Universal Championship belt [online], Wrestling Observer Figure Four Online [dostęp 2023-06-02] (ang.).
  15. ↑ Bray Wyatt unveils a dark and twisted Universal Title [online], WWE [dostęp 2019-11-30] (ang.).
  16. ↑ „The Fiend” Bray Wyatt’s dark and twisted Universal Title: photos [online], WWE [dostęp 2019-11-29] (ang.).
  17. ↑ a b Jim Vorel: Ranking Every Current WWE Title Belt, From Best to Worst. Paste, 10 października 2016. [dostęp 2017-02-14]. Cytat: The most recent WWE world title, exclusive to Raw, has had a lot of shit thrown at it.
  18. ↑ Adam Silverstein: WWE SummerSlam 2016 results: Brock Lesnar gets savage, Finn Balor wins title. CBS Sports, 21 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-21].
  19. ↑ Jason Powell: 8/22 Powell’s WWE Raw Live TV Review: Finn Balor injury and the WWE Universal Championship, SummerSlam fallout. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. 22 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-23].
  20. ↑ Dave Meltzer: WWE SummerSlam live results: Brock Lesnar vs. Randy Orton. Wrestling Observer, 21 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-21].
  21. ↑ a b Ricky Doyle: Seth Rollins Rips Barclays Center Crowd After WWE SummerSlam Reaction. New England Sports Network, 22 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-23].
  22. ↑ Mike Johnson: What happened after SummerSlam went off the air and more. PWInsider, 21 sierpnia 2016. [dostęp 2017-02-14].
  23. ↑ Barry Werner: Mick Foley laces WWE fans for their reaction at SummerSlam. Fox Sports, 22 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-23].
  24. ↑ Universal Championship [online], WWE [dostęp 2019-05-04] (ang.).
  25. ↑ a b Jason Powell: WrestleMania XL results: Powell’s live review of night two with Roman Reigns vs. Cody Rhodes for the WWE Universal Championship with Bloodline Rules, Seth Rollins vs. Drew McIntyre for the World Heavyweight Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2024-04-07].
  26. ↑ James Caldwell: 8/22 WWE Raw Results – Caldwell’s Complete Live TV Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-08-22].
  27. ↑ Wade Keller: Keller’s WWE Raw Review 8/29: Ongoing coverage of fatal four way for the WWE Universal Title. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-08-29].
  28. ↑ Jason Powell: 3/5 Powell’s WWE Fastlane Live Review: Kevin Owens vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Braun Strowman, Bayley vs. Charlotte for the Raw Women’s Championship, Samoa Joe vs. Sami Zayn. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2017-03-05].
  29. ↑ Jason Powell: Powell’s WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2017-04-02].
  30. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE SummerSlam 2018 live review: Brock Lesnar vs. Roman Reigns for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Samoa Joe for the WWE Championship, Alexa Bliss vs. Ronda Rousey for the Raw Women’s Championship, Daniel Bryan vs. The Miz. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-08-19].
  31. ↑ Anthony Benigno: Roman Reigns relinquished the Universal Championship after revealing his battle with leukemia. WWE. [dostęp 2018-10-22].
  32. ↑ Jason Powell: 10/22 Powell’s WWE Raw Live TV Review: Roman Reigns announces he has leukemia, forfeits the WWE Universal Championship, Drew McIntyre and Dolph Ziggler vs. Seth Rollins and Dean Ambrose for the Raw Tag Titles, Ronda Rousey and Nikki Bella contract signing for WWE Evolution, Triple H and Shawn Michaels appear. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-10-22].
  33. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Crown Jewel live review: Brock Lesnar vs. Braun Strowman for the vacant WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Samoa Joe for the WWE Championship, Undertaker and Kane vs. DX, World Cup tournament. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-11-02].
  34. ↑ Jason Powell: WrestleMania 35 results: Powell’s live review of Ronda Rousey vs. Becky Lynch vs. Charlotte Flair for the Raw and Smackdown Women’s Titles, Daniel Bryan vs. Kofi Kingston for the WWE Championship, Brock Lesnar vs. Seth Rollins for the WWE Universal Championship, Batista vs. Triple H, AJ Styles vs. Randy Orton. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-04-07].
  35. ↑ Jason Powell: WWE Extreme Rules results: Powell’s live review of Seth Rollins and Becky Lynch vs. Baron Corbin and Lacey Evans in an Extreme Rules match for the WWE Universal Championship and the Raw Women’s Championship, Kofi Kingston vs. Samoa Joe for the WWE Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-07-14].
  36. ↑ Jason Powell: WWE SummerSlam results: Powell’s live review of Brock Lesnar vs. Seth Rollins for the WWE Universal Championship, Kofi Kingston vs. Samoa Randy Orton for the WWE Championship, Kevin Owens vs. Shane McMahon, Trish Stratus vs. Charlotte Flair, „The Fiend” Bray Wyat vs. Finn Balor. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-08-11].
  37. ↑ Jason Powell: WWE Crown Jewel results: Powell’s live review of Brock Lesnar vs. Cain Velasquez for the WWE Championship, Seth Rollins vs. Bray Wyatt in a Falls Count Anywhere match for the WWE Universal Championship, Braun Strowman vs. Tyson Fury, Lacey Evans vs. Natalya. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-10-31].
  38. ↑ Jason Powell: WWE Super ShowDown results: Powell’s live review of „The Fiend” Bray Wyatt vs. Goldberg for the WWE Universal Championship, Brock Lesnar vs. Ricochet for the WWE Championship, Big E and Kofi Kingston vs. The Miz and John Morrison for the Smackdown Tag Titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-02-27].
  39. ↑ Jason Powell: WrestleMania 36 results: Powell’s live review of night one featuring Goldberg vs. Braun Strowman for the WWE Universal Championship, Undertaker vs. AJ Styles in a Boneyard match, Becky Lynch vs. Shayna Baszler for the Raw Women’s Championship, Seth Rollins vs. Kevin Owens. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-04-04].
  40. ↑ Jason Powell: WWE SummerSlam results: Powell’s review of Drew McIntyre vs. Randy Orton for the WWE Championship, Braun Strowman vs. The Fiend for the WWE Universal Championship, Mandy Rose vs. Sonya Deville in a No DQ, loser leaves WWE match, Asuka challenges for two titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-08-23].
  41. ↑ Jason Powell: WWE Payback results: Powell’s review of The Fiend vs. Bray Wyatt vs. Roman Reigns vs. Braun Strowman in a Triple Threat for the WWE Universal Championship, Keith Lee vs. Randy Orton, Sasha Banks and Bayley vs. Shayna Baszler and Nia Jax for the WWE Women’s Tag Titles, Matt Riddle vs. King Corbin. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-08-30].
  42. ↑ Jason Powell: WrestleMania 38 results: Powell’s live review of night two with Roman Reigns vs. Brock Lesnar for the Unified WWE Championship, RK-Bro vs. The Street Profits vs. Alpha Academy for the Raw Tag Titles, Edge vs. AJ Styles, Johnny Knoxville vs. Sami Zayn in an Anything Goes match, Pat McAfee vs. Austin Theory, Bobby Lashley vs. Omos. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-04-03].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa w WWE
Mistrzostwa
aktywne
Raw
SmackDown
NXT
Speed
Międzybrandowe
nieaktywne
Światowe
Kobiece
Drugorzędne
Tag Team
Wagowe
Inne
Osiągnięcia
Posiadacze WWE Universal Championship
2016–2019
2020–2029
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=WWE_Universal_Championship&oldid=75005386”