Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
48 sezon Włoskiej Formuły 3 – rozpoczął się 31 marca i zakończył 21 października po dwudziestu czterech rundach. Tytuł mistrzowski zdobył Riccardo Agostini .
Europejska seria
Obie serie
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
PP
Wyścig 1
20
15
12
10
8
5
4
3
2
1
1
1
Wyścig 2
20
15
12
10
8
5
4
3
2
1
1
1
Wyścig 3
13
11
9
7
6
5
4
3
2
1
1
Legenda oznaczeń w tabelach wynikówWyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie
Wyjaśnienie
Złoty
Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny
2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy
3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony
Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski
Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony
Nie zakwalifikował się (NZ)
Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy
Nie ukończył (NU)
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny
Zdyskwalifikowany (DK)
Wykluczony (WYK/EX)
Biały
Nie wystartował (NW)
Kontuzjowany (K/INJ)
Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru
Został wycofany (WYC/WD)
Nie przybył (NP/DNA)
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie
Start z pole position
Kursywa
Najszybsze okrążenie wyścigu
†
Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*
Sezon w trakcie
1/2/3
Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1
↑ a b c d e Entry List . Automobile Club d'Italia, 2012-03-28. [dostęp 2015-06-25].↑ Nicholas Latifi and Gerrard Barrabeig in Formula 3 . Automobile Club d'Italia, 2012-03-22. [dostęp 2015-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-19)].↑ Mario Marasca resta con BVM Target per il salto in F3 . Stop&Go, 2012-02-06. [dostęp 2015-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-26)]. (wł. ) .↑ a b c d Entry List . ACI Sport Italia, 2012-06-06. [dostęp 2015-06-25]. (ang. ) .↑ Entry List . Automobile Club d'Italia. [dostęp 2015-06-25]. (ang. ) .↑ Prema Powerteam and Eddie Cheever, Jr. together in the Formula 3 Italia 2012 . Prema Powerteam , 2012-02-21. [dostęp 2015-06-25]. (ang. ) .↑ a b Prema Powerteam and Brandon Maisano together in the 2012 F3 Italia Championship . Prema Powerteam , 2012-02-17. [dostęp 2015-06-25]. (ang. ) .↑ a b Prema Powerteam and Henrique Martins together in the 2012 F3 Italia Championship . Prema Powerteam , 2012-02-22. [dostęp 2015-06-25]. (ang. ) .↑ Euronova & Kuroda step up to Formula 3 . Euronova Racing , 2011-12-23. [dostęp 2015-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-13)].↑ Sirotkin stays with Euronova for double programm . Euronova Racing , 2012-02-19. [dostęp 2015-06-25].↑ Marco Borgo: Robert Vișoiu è il primo pilota annunciato da Ghinzani . Stop&Go, 2012-02-07. [dostęp 2015-06-25]. (wł. ) . ↑ Dalewski con Ghinzani a Imola . Inpagina, 2012-08-27. [dostęp 2015-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-17)]. (wł. ) .↑ Gerrard Barrabeig secondo pilota del Team Ghinzani . Stop&Go. [dostęp 2015-06-25]. (wł. ) .↑ Misano Racing Weekend, 06–07–08 Luglio 2012: E.S.Italian F3 – C.Italiano F3 – Classifica Libere 1° Turno . ACI Sport Italia, 2012-07-06. [dostęp 2015-06-25]. (wł. ) .↑ Jacopo Rubino: Riccardo Agostini in F3 con la Mygale di JD Motorsport . Stop&Go, 2012-02-20. [dostęp 2015-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-26)]. (wł. ) . ↑ Vespolate, 27th of January 2012 – JD Motorsport and Mygale strengthen their collaboration in Formula 3 . JD Motorsport , 2012-01-27. [dostęp 2015-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)].↑ Marco Borgo: Scuderia Victoria presente con Roman De Beer . Stop&Go, 2012-02-14. [dostęp 2012-02-14]. (wł. ) . 
Nicholas Latifi[2]
Mario Marasca[3]
Patric Niederhauser[1]
Maxime Jousse[4]
Henrique Martins Fulfaro[8]
Yoshitaka Kuroda[9]
Siergiej Sirotkin[10]
Robert Vișoiu[11]
Jakub Dalewski[12]
Gerrard Barrabeig[13]
Roman Shane de Beer[17]
