Ulica Blich w Krakowie
Wygląd
Grzegórzki | |||||||||||||||||||||||||
Widok od skrzyżowania z ul. Kopernika na południe. Po prawej nowo budowana, na miejscu nasypu, estakada linii kolejowej (rok 2021) | |||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
Długość |
319 m | ||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||||||||||||||||
50°03′37,0″N 19°56′53,0″E/50,060278 19,948056 |
Ulica Blich (dawniej: ulica Blichowa) – ulica w Krakowie, w dzielnicy II Grzegórzki, na Wesołej.
Biegnie wzdłuż estakady (po jego wschodniej stronie) linii kolejowej nr 91, oraz łączy ulicę M. Kopernika z ul. Grzegórzecką.
Nazwa ulicy wywodzi się od blechu, nazywanego też blichem – miejsca, w którym bielono płótno; w Krakowie były to łąki rozciągające się nad Wisłą i Prądnikiem. To właśnie jedna z odnóg Prądnika uchodziła do Starej Wisły w pobliżu dzisiejszej ulicy Blich.
Pierwsza wzmianka o blichu pochodzi z 1452, kiedy rajcy miejscy kupili tu od dwóch mieszczan ogród i staw, a w 1458 Kazimierz IV Jagiellończyk dał im przywilej na używanie wody.
Od 1836 znana jako „ulica Blichowa”; obecna nazwa stosowana jest od 1913 roku.
Zabudowa
[edytuj | edytuj kod]- ul. Blich 3 – kamienica, proj. Stanisław Trzciński, 1913.
- ul. Blich 4 – kamienica, proj. Józef Bareta, 1913.
- ul. Blich 6, 7, 8 i 9 – zespół kamienic zbudowanych w latach 1908-1909 według projektu Stanisława Ujejskiego, były to domy dla urzędników c. i k. Kolei Państwowej.
-
Widok od skrzyżowania z ul. Kopernika na południe. Po prawej mur oporowy nasypu linii kolejowej (rok 2014)
-
Widok z południa (2024)
-
Widok na północ, na wysokości skrzyżowania z ul. H. Kołłątaja (2024)
-
ul. Blich 7, 8 i 9
Kamienice „domy dla urzędników C.K. Kolei Państwowej” (proj. Stanisław Ujejski, 1908–1909)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Praca zbiorowa Encyklopedia Krakowa, wydawca Biblioteka Kraków i Muzeum Krakowa, Kraków 2023, ISBN 978-83-66253-46-9 t. I s. 132–133
- Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, Warszawa 2007, ISBN 978-83-9229-8-1 s. 121–122