Trolejbusy w Pjongjangu
trolejbus | |
Trolejbus Ch’ŏllima-091 w Pjongjangu | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Operator |
Stołeczne Przedsiębiorstwo Transportu Publicznego |
Liczba linii |
10 |
Lata funkcjonowania |
od 1962 r. |
Infrastruktura | |
Długość sieci |
56,6 km |
Napięcie zasilania |
600 V DC |
Liczba zajezdni |
5 |
Trolejbusy w Pjongjangu – część systemu transportu publicznego w Pjongjangu, stolicy Korei Północnej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze plany budowy systemu trolejbusowego w Pjongjangu sięgają 1957 r. Prace budowlane rozpoczęto w 1960 r. z rozkazu Kim Ir Sena. Otwarcie systemu miało miejsce 30 kwietnia 1962 r.[1] Początkowo trolejbusy garażowano na wolnym powietrzu. We wrześniu 1963 r. trolejbusy połączyły dworzec z Łukiem Triumfalnym, a w połowie 1964 r. uruchomiono linię od dzielnicy Moranbong do Palgol. Pod koniec 1964 r. tabor składał się ze 130 trolejbusów Ch’ŏllima-9.11 i 24 Ch’ŏllima-9.25. Kolejne dwie linie uruchomiono w 1965 r.: połączyły one dworzec centralny z dworcem zachodnim oraz Dom Handlowy nr 1 z dzielnicą Taedonggang. W tym samym czasie projektowano budowę linii podmiejskiej do Pyŏngsŏngu[2].
Pierwsze linie zamknięto w latach 70. XX wieku w związku z budową metra. W latach 80. XX wieku otwarto z kolei cztery nowe linie. Jednak po uruchomieniu systemu tramwajowego zlikwidowano linię nr 4 (zastąpiona linią tramwajową nr 2) i linię nr 10 (zastąpiona liniami tramwajowymi 1 i 3)[3][4]. W 2014 r. rozpoczęto budowę nowej linii trolejbusowej po śladzie zlikwidowanej linii tramwajowej nr 1, a zajezdnię tramwajową Songsin przebudowano na trolejbusową[5].
W 2020 r. całkowita długość sieci trakcyjnej była równa 56,6 km[6].
Linie
[edytuj | edytuj kod]Stan z 2020 r.[6]
Numer | Trasa |
---|---|
1 | Ryonmot-dong – dworzec Pjongjang |
2 | dworzec Pjongjang – zajezdnia Sanghung |
3 | zajezdnia Hwalyeog – dworzec Pjongjang Zachodni |
4 | zajezdnia Songsin – plac Songyo |
5 | Hwanggŭmbŏl – Songsin |
6 | zajezdnia Munsu – Dom Towarowy nr 2 |
8 | Hwanggŭmbŏl – Łuk Triumfalny |
9 | Ryonmot-dong – Ryongsŏng |
10 | dworzec Pjongjang – Pałac Kultury i Nauki |
11 | dworzec Pjongjang Zachodni – zajezdnia Sopo |
Tabor
[edytuj | edytuj kod]Stan z 16 marca 2024 r.[7]
Zdjęcie | Typ | Liczba |
---|---|---|
Ch’ŏllima-518/2 | 1 | |
Ch’ŏllima-518/1 | 3 | |
Ch’ŏllima-321 | 45 | |
Ch’ŏllima-316 | 20 | |
Ch’ŏllima-091 | 195 | |
Ch’ŏllima-862 | 22 | |
Ch’ŏllima-973 | 54 | |
Ch’ŏllima-971 | 2 | |
Ch’ŏllima-961 | 13 | |
Ch’ŏllima-951 (przegubowa) | 2 | |
Ch’ŏllima-951 | 1 | |
Ch’ŏllima-903 | 7 | |
Ch’ŏllima-901 | 1 | |
Ch’ŏllima-90 | 1 | |
Ch’ŏllima-84 | 3 | |
Ch’ŏllima-82 | 2 | |
Ch’ŏllima-74 | 3 | |
Ch’ŏllima-72 | 1 | |
Ch’ŏllima-70 | 5 | |
Ch’ŏllima-9.25 | 1 | |
Łączna liczba: | 386 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stadt – trolley:motion [online] [dostęp 2024-03-15] (niem.).
- ↑ Trolleybus magazine, t. 245, Trolleybus Museum Company, s. 98–108, OCLC 1063569172 (ang.).
- ↑ 平壌市無軌道電車(トロリーバス) [online], 2427junction.com [dostęp 2024-03-15] .
- ↑ Beitrag – trolley:motion [online] [dostęp 2024-03-15] (niem.).
- ↑ Pyongyang [KP] – Erneuerung des Wagenparks und Streckenerweiterung [online], Trolleymotion [dostęp 2024-03-15] (niem.).
- ↑ a b Konstantin Klimov , Pyongyang trolleybuses, 2020, s. 250 (ang. • ros.).
- ↑ Pyongyang, Trolejbus – Statystyka pojazdów [online], transphoto.org [dostęp 2024-03-16] (pol.).