Trep (but)
Trepy (od czes. trepka[1]) – buty posiadające drewniane podeszwy i skórzane wierzchy, utrzymujące je na przedniej części stopy[2].
Dawniej były to tanie buty dla biedoty, której nie było stać na zakup obuwia ze skóry[1]. Ich wyrobem na polskich wsiach trudnili się trepiarze, a niekiedy także bednarze i stolarze. Trepy były noszone głównie jesienią i zimą. Służyły jako obuwie robocze dla gospodarzy i jako obuwie na wszystkie okazje dla wiejskich wyrobników[2].
Niewielkie trepy nazywano trepkami. Miały drewnianą podeszwę i skórzane okrycie na palce, czasem też miały rzemyki, które były wiązane wokół stopy lub łydki[1].
Współcześnie określenia trepy używa się również w stosunku do starych, znoszonych butów[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Jowita Żurawska-Chaszczewska: Słownictwo rzemiosł skórzanych w polszczyźnie historycznej. Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej, 2010. s. 112, 304, 584. [dostęp 2019-06-18]. (pol.).
- ↑ a b Irena Lechowa: Kultura wsi Polski środkowej w procesie zmian, Volume 2. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 237. ISBN 83-01-00925-X.
- ↑ Słownik języka polskiego PWN: Trep. sjp.pwn.pl. [dostęp 2019-06-18]. (pol.).