Przejdź do zawartości

Tour de Pologne 1957

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tour de Pologne 1957
1956 1958
Data

20 sierpnia1 września 1957

Etapów

11

Dystans

1968 km

Czas zwycięzcy

53h 11'50"

Zgłoszenia

114 kolarzy

Ukończyło wyścig

46 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Henryk Kowalski

Drugie miejsce

Wacław Wrzesiński

Trzecie miejsce

Ivan Levacić

Pozostałe klasyfikacje
Drużynowa

Federacja Gwardia

14. edycja wyścigu kolarskiego Tour de Pologne odbyła się w dniach 20 sierpnia1 września 1957. Rywalizację rozpoczęło 114 kolarzy, a ukończyło tylko 46 (w tym dwóch poza konkursem). Łączna długość wyścigu – 1968 km.

Pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej zajął Henryk Kowalski (Lechia Gdańsk), drugie Wacław Wrzesiński (Federacja Kolejarz), a trzecie Ivan Levacić (Jugosławia).

Na starcie stanęła rekordowa liczba zawodników, jednak z zapowiadanych ekip zagranicznych wystartowali jedynie Austriacy i Jugosłowianie, a Anglicy startowali poza konkursem. Przyjęty z entuzjazmem wśród kolarzy po raz pierwszy w wyścigu zapis w regulaminie mówił, że kolarzom wolno w wypadku uszkodzenia roweru lub przebicia gumy korzystać z wozu technicznego, osób postronnych lub współzawodników – do zmiany roweru włącznie! Było to historyczne wydarzenie, bowiem w rywalizacji wyścigowej zmniejszało do minimum rolę tzw. pecha. Po raz pierwszy w TdP zastosowano również fotokomórkę. Fotofinisz potrzebny był w Toruniu, bowiem Chwiendacz i Łasak minęli linie mety jednocześnie. Na następnym etapie, również zastosowano fotokomórkę, która pozwoliła ustalić, że zwycięzcą etapu został po raz pierwszy w historii wyścigu kolarz LZS Władysław Rudawski, który o "błysk szprychy" pokonał Trochanowskiego. Wielkiego pecha miał lider przez większą część wyścigu Stanisław Kamiński, który stracił zwycięstwo na ostatnim etapie. Na przedmieściach Warszawy miał defekt, błyskawicznie zmienił rower, jednak to nie wystarczyło, aby dopaść czołówkę kolarzy, która zwietrzyła szansę i zdecydowanie podkręciła tempo. Na przeszkodzie stanął też Kamińskiemu przeciwny wiatr. Prawdziwą sensacja była druga lokata weterana szos, Wacława Wrzesińskiego. Sędzią głównym wyścigu był Stanisław Cieślak.

Etap Data Start – meta Długość (km) Zwycięzca etapu Lider
I etap 20 sierpnia WarszawaToruń 120 Grzegorz Chwiendacz Grzegorz Chwiendacz
II etap 21 sierpnia Toruń – Wałcz 168 Władysław Rudawski Dominik Jurek
III etap 22 sierpnia Wałcz – Szczecin 164 Zbigniew Głowaty Jerzy Jankowski
IV etap 23 sierpnia Szczecin – Poznań 236 Stanisław Osiak Wacław Wrzesiński
V etap 25 sierpnia Poznań – Kalisz 148 Janusz Paradowski Stanisław Kamiński
VI etap 26 sierpnia Kalisz – Opole 190 Aleksander Królikowski Stanisław Kamiński
VII etap 27 sierpnia Opole – Bielsko-Biała 172 Adam Wiśniewski Stanisław Kamiński
VIII etap[1] 29 sierpnia Bielsko-Biała – Tarnów 208 Jerzy Jankowski Stanisław Kamiński
IX etap 30 sierpnia Tarnów – Radom 202 Janusz Paradowski Stanisław Kamiński
X etap 31 sierpnia Radom – Lublin 110 Adam Wiśniewski Stanisław Kamiński
XI etap 1 września Lublin – Warszawa 160 Aleksander Królikowski Henryk Kowalski

Końcowa klasyfikacja generalna

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja indywidualna

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Zawodnik Kraj Zespół Czas
(średnia km/h)
1. Henryk Kowalski  Polska Lechia Gdańsk 53h 11' 50"
(36,994 km/h)
2. Wacław Wrzesiński  Polska Federacja Kolejarz +02' 16"
3. Ivan Levacić Jugosławia Jugosławia +02' 36"
4. Jerzy Jankowski  Polska Federacja Gwardia +03' 20"
5. Stanisław Osiak  Polska Start Lublin +05' 41"
6. Stanisław Kamiński  Polska Federacja Gwardia +05' 57"
7. Tadeusz Waliszewski  Polska Legia Warszawa +06' 26"
8. Jerzy Pancek  Polska Flota Gdynia +08' 36"
9. Grzegorz Chwiendacz  Polska Górnik Mysłowice +09' 40"
10. Eligiusz Grabowski  Polska Federacja Gwardia +17' 09"

Klasyfikacja drużynowa

[edytuj | edytuj kod]
1. Federacja Gwardia 160h 0' 56"
2. Legia Warszawa +24' 38"
3. Federacja Wojskowa 3h +06' 55"
4. Górnik Mysłowice +4h 01' 21"
5. Rada Główna LZS +5h 33' 48"

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. VIII etap składał się z dwóch podetapów: pierwszy z Bielska do Oświęcimia (56 km – jazda ind. na czas) wygrał Jerzy Jankowski, natomiast drugi podetap długości 152 km ze startu wspólnego z Oświęcimia do Mościc wygrał Kazimierz Gazda

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bogdan Tuszyński, "50 razy Tour de Pologne", 1993