Przejdź do zawartości

The Campfire Headphase

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Campfire Headphase
Wykonawca albumu studyjnego
Boards of Canada
Wydany

17 października 2005 (Wielka Brytania)

Gatunek

Post-rock, downtempo, ambient[1], IDM, ambient techno, techno, electronica[2]

Długość

01:01:58

Wydawnictwo

Warp, music70

Producent

Marcus Eoin, Michael Sandison

Oceny

Przejdź do sekcji „Odbiór”

Album po albumie
Geogaddi
(2002)
The Campfire Headphase
(2005)
Trans Canada Highway
(2006)
Single z albumu The Campfire Headphase
  1. „Oscar See Through Red Eye”
    Wydany: 5 września 2005
  2. „Dayvan Cowboy”
    Wydany: 4 października 2005

The Campfire Headphase – trzeci album studyjny szkockiego duetu elektronicznego Boards of Canada, wydany w 2005 roku. Dotarł do 2. miejsca na liście UK Dance Albums.

Wydania

[edytuj | edytuj kod]

Latem 2005 roku Boards of Canada zakończyli pracę nad swoim trzecim albumem dla Warp Records[3]. Album został wydany 17 października 2005 roku w Wielkiej Brytanii jako: podwójny LP[1], CD[4]oraz digital download (15 plików FLAC lub WAV)[5].

Muzyka

[edytuj | edytuj kod]

Od strony muzycznej album nie przyniósł istotnych zmian. Zespół kontynuuje styl downtempo/electronika. Poszczególne utwory („Sherbet Head”, „Dayvan Cowboy”) zdradzają wpływ od Briana Eno do Aphex Twina, kolegi z Warp Records. W „Chromakey Dreamcoat” słychać na tle ambientowego dźwięku i rytmicznego beatu drżący ornament gitarowy, podczas gdy „Satellite Anthem Icarus” przypomina akustyczną piosenkę przy ognisku, zarejestrowaną w przestrzeni kosmicznej[6].

Do utworu „Dayvan Cowboy” został nakręcony teledysk, przedstawiający podniebnego nurka spadającego z kosmosu do oceanu, a następnie surfującego w stronę zachodzącego słońca w kulminacyjnym punkcie piosenki. Był to pierwszy publicznie dostępny teledysk, który został wydany poza koncertami zespołu[3].

Lista utworów

[edytuj | edytuj kod]

Lista według Discogs[1]:

Wszystkie utwory napisali, zrealizowali i wyprodukowali: Marcus Eoin i Michael Sandison.

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Opinie krytyków

[edytuj | edytuj kod]
Oceny łączne
Publikacja Ocena
Album of the Year 78/100[7]
Metacritic 79/100[8]
Recenzje
Publikacja Ocena
AllMusic 3.5/5 gwiazdek[2]
Gigwise 4/5 gwiazdek[9]
The Guardian 3/5 gwiazdek[10]
laut.de 4/5 gwiazdek[11]
No Ripcord 8/10[12]
The Observer 5/5 gwiazdek[13]
Pitchfork 7.6/10[14]
PopMatters 8/10[15]
Porcys 6.1/10[16]
RYM 3.70/5[17]
Sputnikmusic 5.0/5[18]
Tiny Mix Tapes [19]

Album zyskał powszechne uznanie na podstawie 30 recenzji krytycznych[8].

The Campfire Headphase pokazuje, że Boards of Canada zmienili niewiele ze swoich metod, a więcej ze swoich dźwięków. Kluczową różnicą pomiędzy tym albumem a jego poprzednikami jest pojawienie się nieprzetworzonych, rozpoznawalnych gitar” – ocenia John Bush z AllMusic zauważając jednocześnie że „o ile duet w ciągu siedmiu lat poprawił się nieco jako producent, o tyle nie rozwinął się jako twórca melodii. The Campfire Headphase brakuje transcendentnego wdzięku, który uczynił Music Has the Right to Children, a nawet Geogaddi klasykami w swojej dziedzinie”[2].

Zdaniem Gregory’ego Britscha z laut.de The Campfire Headphase „może nie tak dziwny jak Geogaddi, ale nie mniej wciągający i urzekający. Niewątpliwie to Boards Of Canada. I tak grają w swojej własnej lidze elektroniki[11].

Mark Richardson z magazynu Pitchfork ocenia The Campfire Headphase niżej niż Geogaddi dając mu 7.6 punktu na 10 (poprzedni 8.6). „Geogaddi był o kilka odcieni mroczniejszy niż to, co było wcześniej, ale tej ponurej nutki przemocy, którą sugerowała tamta płyta, nigdzie na The Campfire Headphase nie znajdziemy. Zamiast tego, najnowsza płyta oferuje być może najbardziej marzycielską wizję zespołu, jak dotąd”– twierdzi recenzent oceniając, iż: „Pod względem nastroju, Campfire jest płytą ospałą, zmęczoną, ostre krawędzie stępione jakby przez marsz czasu. Campfire Headphase to przede wszystkim średnie tony, a średnie tempa przedstawiają na pierwszym planie oszałamiający wachlarz instrumentalnego przetworzenia. (…) Najlepszą rzeczą, jaką Campfire Headphase ma do zaoferowania, to nieokreślone syntezatorowe dźwięki”– podsumowuje[14].

Twierdzi jednak, iż:

Tak długo jak Mike Sandison i Marcus Eoin będą razem tworzyć muzykę, zawsze będą brzmieć jak Boards of Canada.

Mark Richardson, Pitchfork[14]

Turkusowa okładka The Campfire Headphase przypomina, zdaniem Johna Burgessa z dziennika The Guardian, tę z Music Has the Right to Children, podobnie jak ”sepiowa produkcja i powiew nostalgii wynikający z wadliwie brzmiących syntezatorów. Do swojego szablonu [muzycy] dodali jednak gitary, co najlepiej słychać w utworze 'Dayvan Cowboy', który przywodzi na myśl zarówno Serge’a Gainsbourga, jak i My Bloody Valentine. Fani będą zadowoleni, że teraz mogą mieć to, co prawdziwe, ale czy uznają, że warto było czekać?” – pyta retorycznie recenzent dając wydawnictwu 3 gwiazdki (na 5 możliwych)[10].

Według Simona Reynoldsa z The Observer twórczość Boards of Canada to proces odzyskiwania straconego czasu i wyzwalanie, poprzez „lśniące ścieżki melodii i mgliste tekstury, pogrzebanych wspomnień”. Ta „praca nad pamięcią” była widoczna jego zdaniem już na poprzednich dwóch albumach zespołu, a The Campfire Headphase zmierza do tego samego efektu, jednak przy użyciu innych środków. Po raz pierwszy grupa zastosowała instrumenty akustyczne i elektryczne, takie jak gitary, do swojego zwyczajowego zestawu analogowych syntezatorów retro i cyfrowych sampli. Tak więc nie tworzy ona już muzyki elektronicznej, ale nie dającą się sklasyfikować hybrydę” – konstatuje recenzent[13].

Na rolę gitar w muzyce albumu zwraca również uwagę Colin Buttimer z BBC: „Jedyną prawdziwą zmianą jest obecność gitar i zmniejszenie znaczenia sampli wokalnych (jeśli już się pojawiają, to są o wiele bardziej rozmyte i odległe niż wcześniej). To ostatnie może być reakcją na niekończące się rozwiązywanie zagadek, do którego kuszą wielorakie odniesienia Geogaddi. Podobnie jak w przypadku poprzedników, The Campfire Headphase początkowo brzmi niemal zbyt łatwo dla ucha. Sama muzyka oferuje niewiele więcej niż podrasowanie dotychczasowego szablonu duetu. The Campfire Headphase jest idealnym towarzyszem letnich wieczorów, gdy zapada zmrok, będąc kluczem do zaginionej sztuki marzenia – podsumowuje[20].

Zdaniem Dana Nishimoto z magazynu PopMatters „powodzenie The Campfire Headphase zespołu Boards of Canada polega na tym, że tworzy on pożądaną przestrzeń zarówno dla artysty, jak i dla publiczności. Podczas gdy pierwsze dwie płyty duetu często zagrzebywały się w wyspiarskiej krypcie – podwodny boom bap Music Has the Right to Children i wyrachowany czynnik Nod Geogaddi doprowadzały do szału głównie internetowych chłopców – ich trzeci właściwy LP przyznaje wiodącą rolę publiczności, jak również prowadzi swoich słuchaczy wyraźniejszym grupowym głosem; melodyjne gitary i wyraźne hooki wabią słuchacza, podczas gdy skomplikowane efekty oblekają piosenki w charakterystyczny dla duetu zwodniczy sposób” – uważa recenzent[15].

„Choć po raz pierwszy [Boards of Canada] użyli akustycznych, analogowych instrumentów w połączeniu ze swoją Aladynową jaskinią elektronicznych rozkoszy, The Campfire Headphase nadal było nagrywane i ponownie nagrywane w sposób charakterystyczny dla Boards Of Canada, czyli od źródła do źródła w nieskończoność, pozbywając się krystalicznych detali i gotowego znaczenia, które najlepiej pozostawić pomniejszym śmiertelnikom” – ocenia Steve Hands z musicOMH zauważając, iż „być może bardziej optymistyczny niż jego poprzednik, [obecny album] wciąż ma w sobie coś z sub-powierzchniowego spokoju Geogaddi, chropowatego kuzyna partytury Angela Badalamentiego do filmu Mulholland Drive[21].

Listy tygodniowe

[edytuj | edytuj kod]
2005
Kraj Lista Pozycja
Belgia Ultratop (Flandria) 71[22]
Francja SNEP 86[23]
Holandia Dutch Album Top 100 83[24]
Irlandia IRMA 55[25]
Norwegia VG-lista 40[26]
Stany Zjednoczone Heatseekers Albums 5[27]
Stany Zjednoczone Independent Albums 19[28]
Stany Zjednoczone Vinyl Albums 8[29]
Szkocja Scottish Albums Chart 24[30]
Wielka Brytania UK Albums Chart 41[31]
Wielka Brytania UK Dance Albums 2[32]
Wielka Brytania UK Independent Albums 4[33]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Boards Of Canada – The Campfire Headphase. Discogs. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  2. a b c John Bush: The Campfire Headphase – Boards of Canada. AllMusic. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  3. a b Matador Records: Matador Records | Boards of Canada Biography. matadorrecords.com. [dostęp 2021-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-18)]. (ang.).
  4. a b Boards Of Canada – The Campfire Headphase. Discogs. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  5. Boards Of Canada – The Campfire Headphase. Discogs. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  6. Juliana Koranteng. Reviews. „Billboard”. Nr 43. 117, s. 73–74, październik 2005. New York: Nielsen Business Media, Inc.. ISSN 0006-2510. [dostęp 2021-09-13]. (ang.). 
  7. Album of the Year: Boards of Canada – The Campfire Headphase. Album of the Year. [dostęp 2023-08-10]. (ang.).
  8. a b Metacritic: The Campfire Headphase by Boards of Canada. Metacritic. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  9. Scott Colothan: Boards Of Canada - 'The Campfire Headphase' (Warp) Released 17/10/05. Gigwise. [dostęp 2023-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-14)]. (ang.).
  10. a b John Burgess: Boards of Canada, The Campfire Headphase. The Guardian. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  11. a b Gregory Britsch: Boards of Canada – The Campfire Headphase. laut.de. [dostęp 2023-08-10]. (niem.).
  12. Paul Roylance: Boards Of Canada: The Campfire Headphase. noripcord.com. [dostęp 2024-02-19]. (ang.).
  13. a b Simon Reynolds: Boards of Canada, The Campfire Headphase. The Observer. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  14. a b c Mark Richardson: Boards of Canada: The Campfire Headphase. Pitchfork. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  15. a b Dan Nishimoto: Boards of Canada: The Campfire Headphase. PopMatters. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  16. Michał Zagroba: Boards of Canada – The Campfire Headphase. Porcys. [dostęp 2021-09-13].
  17. The Campfire Headphase by Boards of Canada. RYM. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  18. Boards of Canada – The Campfire Headphase. Sputnikmusic. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  19. Guest Writer: Boards of Canada – The Campfire Headphase. Tiny Mix Tapes. [dostęp 2023-08-10]. (ang.).
  20. Colin Buttimer: Boards of Canada The Campfire Headphase Review. BBC. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  21. Steve Hands: Boards of Canada – The Campfire Headphase. musicOMH. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  22. Ultratop Belgian Charts: Boards Of Canada – The Campfire Headphase. www.ultratop.be. [dostęp 2021-09-13]. (niderl.).
  23. Les Charts: lescharts.com – Boards of Canada – The Campfire Headphase (album). lescharts.com. [dostęp 2021-09-13]. (fr.).
  24. Dutch Charts: Boards Of Canada - The Campfire Headphase. dutchcharts.nl. [dostęp 2021-09-13]. (niderl.).
  25. Official Charts Company: www.irishcharts.com – Discography Boards of Canada. www.officialcharts.com. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  26. Norwegiancharts.com: Boards Of Canada - The Campfire Headphase (album). norwegiancharts.com. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  27. Billboard: Chart History: Boards of Canada. billboard.com. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  28. Billboard: Chart History: Boards of Canada. billboard.com. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  29. Billboard: Chart History: Boards of Canada. billboard.com. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  30. Official Charts Company: Official Scottish Albums Chart Top 100 | Official Charts Company: 23 October 2005 - 29 October 2005. www.officialcharts.com. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  31. Official Charts Company: Official Albums Chart Top 100 | Official Charts Company: 23 October 2005 - 29 October 2005. www.officialcharts.com. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  32. Official Charts Company: Official Dance Albums Chart Top 40: 23 October 2005 - 29 October 2005. www.officialcharts.com. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  33. Official Charts Company: Official Independent Albums Chart Top 50 | Official Charts Company: 23 October 2005 - 29 October 2005. www.officialcharts.com. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).