Przejdź do zawartości

Telem (partia 2019)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Telem
תנועה לאומית ממלכתית – תֶּלֶ"ם
Ilustracja
Państwo

 Izrael

Przewodniczący

Mosze Ja’alon

Data założenia

2 stycznia 2019

Adres siedziby

Ha-Rechew 1, Tel Awiw

Ideologia polityczna

centro-prawica

Obecni posłowie
0/120
Strona internetowa
Przewodniczący partii Mosze Ja’alon

Telem (hebr. תֶּלֶ"ם, Telem, akronim od nazwy תנועה לאומית ממלכתית, Tenu’a Leumit Mamlachtit, czyli Państwowy Ruch Narodowy) – izraelska, centro-prawicowa partia polityczna założona przez Moszego Ja’alona 2 stycznia 2019 roku przed wyborami w kwietniu. W celu osiągnięcia lepszego wyniku 21 stycznia Ja’alon podjął decyzję o dołączeniu do Mocy Izraela Beniego Ganca, a 21 lutego do sojuszu dołączyła Jest Przyszłość Ja’ira Lapida i wszystkie partie utworzyły koalicyjną listę o nazwie Niebiesko-Biali[1][2][3][4][5]. Od 29 marca 2020 roku tworzy wspólną frakcję Jesz Atid-Telem[6].

Partia ma taką samą nazwę w akronimie jak ugrupowanie założone w 1981, którego liderami byli Mosze Dajan i Mordechaj Ben-Porat. Jednak po rozwinięciu skrótu ich partii nazwa brzmiała Tenu’a le-Hitchadszut Mamlachtit, czyli Ruch na rzecz Odnowy Narodowej[7][8].

Historia partii

[edytuj | edytuj kod]

Powstanie partii

[edytuj | edytuj kod]

W 2016 Ja’alon został zdymisjonowany przez premiera Netanjahu z funkcji ministra obrony, którą sprawował od 2013 roku. Na jego miejsce powołały został Awigdora Liebermana z partii Nasz Dom Izrael. Wówczas, po wielu latach bycia posłem Likudu, Ja’alon opuścił partię, a potem Kneset. Zaczął krytykować rządy Netanjahu za antagonizowanie relacji arabsko-izraelskich, akceptację rasizmu i seksizmu. Uznał również, że rządy Likudu popełniły wiele błędów społecznych i ekonomicznym. Po dymisji zapowiedział swój start w następnych wyborach parlamentarnych[1][9].

2 stycznia 2019 roku Ja’alon ogłosił utworzenie partii Telem[1].

Wybory w kwietniu 2019

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec stycznia Beni Ganc i Mosze Ja’alon sfinalizowali rozmowy koalicyjne i postanowili o stworzeniu wspólnej listy. Zaznaczyli, że są otwarci na innych polityków chcących przyłączyć się do sojuszu[10].

21 lutego ogłoszono wspólną listę stworzoną przez Ganca, Ja’alona, Lapida i Gabiego Aszkenaziego o nazwie Niebiesko-Biali[4].

W ostatecznym rezultacie wspólna lista otrzymała w wyborach 26,1% głosów (1 125 881), co przełożyło się na 35 mandatów, tyle samo ile uzyskał zwycięski Likud. Z tego 5 mandatów przypadło Telem[11][12].

Kampania i wybory wrześniowe w 2019

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu liderzy partii wchodzących do koalicji ogłosili, że wystartują do wrześniowych wyborów w takim samym formacie. Ganc i Lapid zapowiedzieli, że jeżeli wygrają wybory, to rolę premierów będą sprawować rotacyjnie. Ja’alon zdementował plotki jakoby był tej decyzji przeciwny. Uznał, że koalicja nie musi się już powiększać o kolejne ugrupowania, w tym o Demokratyczny Izrael Ehuda Baraka[5][13].

W wyborach Niebiesko-Biali zwyciężyli, zdobywając 1 151 214 głosów (25,95%) i wprowadzając do dwudziestego drugiego Knesetu 33 posłów, o jednego więcej niż Likud[14]. Telem na 33 mandaty całej listy zdobył 5 mandatów[15].

Wybory w 2020

[edytuj | edytuj kod]

W wyborach w 2020 roku koalicja zdobyła 1 220 381 głosów (26,59% głosów), co dało wynik 33 mandatów. 26 marca, po długich negocjacjach i sporach na temat utworzenia rządu, Ganc zgodził się na utworzenie rządu jedności z Likudem z rotacyjną funkcją premiera. Ponadto tego samego dnia został wybrany przewodniczącym Knesetu. Decyzja ta doprowadziła do rozłamu w partii, Jesz Atid i Telem złożyły wnioski o odłączenie się od Niebiesko-Białych[16]. 29 marca Jest Przyszłość i Telem odłączyły się od koalicji Niebiesko-Białych. Stworzyły one nową frakcję – Jesz Atid-Telem[6].

Poglądy

[edytuj | edytuj kod]

Mosze Ja’alon jest politykiem znanym w Izraelu ze swoich jastrzębich poglądów w kwestiach bezpieczeństwa. Sprzeciwia się dwupaństwowemu rozwiązaniu konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Na pytanie czy poparłby porozumienie pokojowe odpowiedział „oczywiście, że nie”[17][18]. Przyznaje prawo Izraelczykom do osiedlania się w każdej części Ziemi Izraela[19].

Ja’alon poparł umocnienie izraelskiej obecności na Wzgórzach Golan, łącznie z uznaniem ich za część Izraela[20].

Posłowie

[edytuj | edytuj kod]
Kneset Liczba miejsc w

Knesecie

Posłowie
21. Kneset
5/120
Mosze Ja’alon, Jo’az Hendel, Cewi Hauzer, Gadi Jewarkan, Orli Fruman[11]
22. Kneset
5/120
Mosze Ja’alon, Jo’az Hendel, Cewi Hauzer, Orli Fruman, Gadi Jewarkan[15]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Raoul Wootliff, Former defense chief Ya’alon launches new political party, Telem, „The Times of Israel”, 2 stycznia 2019 [dostęp 2019-07-24].
  2. Raoul Wootliff, Alexander Fulbright, Ex-IDF chiefs Gantz, Ya’alon seal deal on joint election run, „The Times of Israel”, 29 stycznia 2019 [dostęp 2019-07-24].
  3. Raoul Wootliff, United Gantz-Lapid party to be called ‘Blue and White’; no women in top 6, „The Times of Israel”, 21 lutego 2019 [dostęp 2019-07-24].
  4. a b Juwal Karni, Moran Azulaj, זו הרשימה המלאה של מפלגת „כחול לבן” של גנץ-לפיד, „Jedi’ot Acharonot”, 21 lutego 2019 [dostęp 2019-07-24].
  5. a b Blue and White’s Ya’alon rules out merger with other parties ahead of election, „The Times of Israel”, 6 lipca 2019 [dostęp 2019-07-24].
  6. a b Raoul Wootliff, Knesset panel okays breakup of Blue and White; Gantz keeps the name, „The Times of Israel”, 29 marca 2020 [dostęp 2020-04-05].
  7. Movement for National Renewal (Telem). knesset.gov.il. [dostęp 2019-07-24]. (ang.).
  8. Kneset, תנועה להתחדשות ממלכתית (תל”ם) [online] [dostęp 2019-07-25].
  9. Judah Ari Gross, Ya’alon slams Netanyahu, says he’ll run for PM in next election, „The Times of Israel”, 16 czerwca 2016 [dostęp 2019-07-24].
  10. Juwal Karni, Moran Azulaj, Itaj Szikman, סופית: גנץ ויעלון הסכימו על ריצה משותפת, „Jedi’ot Acharonot”, 29 stycznia 2019 [dostęp 2019-07-24].
  11. a b הנבחרת, „Telem” [dostęp 2019-07-24].
  12. Israel Democracy Institute, Blue and White [online] [dostęp 2019-07-24].
  13. Blue and White: Gantz, Lapid to keep deal to rotate premiership, „The Times of Israel”, 2 czerwca 2019 [dostęp 2019-07-24].
  14. Oficjalne wyniki wyborów do 22. Knesetu. bechirot.gov.il. [dostęp 2019-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-25)]. (hebr.).
  15. a b ועדת הבחירות המרכזית לכנסת, כחול לבן בראשות בני גנץ ויאיר לפיד [online] [dostęp 2019-09-29].
  16. Raoul Wootliff, Netanyahu and Gantz said forming unity government; Blue and White collapses, „The Times of Israel”, 26 marca 2020 [dostęp 2020-03-27].
  17. Raoul Wootliff, In West Bank, Ya’alon plugs ‘right to settle every part of the Land of Israel’, „The Times of Israel”, 4 lutego 2019 [dostęp 2019-07-24].
  18. Raoul Wootliff, Alexander Fulbright, Joining forces with Gantz, Ya’alon rules out support for two-state solution, „The Times of Israel”, 29 stycznia 2019 [dostęp 2019-07-24].
  19. Stuart Winer, Likud, right pounce on Gantz stump speech as proof he is a leftist, „The Times of Israel”, 29 stycznia 2019 [dostęp 2019-07-24].
  20. Judah Ari Gross, Blue and White party vows to bolster Israeli hold on Golan Heights, „The Times of Israel”, 4 marca 2019 [dostęp 2019-07-24].