Tekla Biesiekierska
| Imię i nazwisko |
Tekla z Kraszewskich Biesiekierska |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ważne dzieła | |
|
Rozalia i Anusia, czyli przeniesienie obowiązku na miłość | |
Tekla Teresa Biesiekierska z domu Kraszewska (ur. 1800 na Litwie lub 1801 w Tarkowie Górnym, zm. 2 stycznia 1850 w Warszawie) – polska powieściopisarka i pisarka literatury dla młodzieży.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w rodzinie generała Jana Kraszewskiego, byłego prezesa trybunału departamentu bydgoskiego i Anny z Poleskich[1]. Jej krewnym był Józef Ignacy Kraszewski[2].
W 1842 roku w tygodniku Przyjaciel Ludu w odcinkach publikowała tłumaczenie powieści Isabelle de Montolieu pt. Stary łatacz obuwia[2]. W 1844 roku w drukarni M. Chmielnickiego wydała powieść Rozalia i Anusia, czyli przeniesienie obowiązku na miłość, a dochód z jej sprzedaży przeznaczyła na cele charytatywne[2]. Poza tym, w 1844 roku napisała także powieść Przybrana córka, a rok później powieść Wdowa sierżanta, które wydała w czasopiśmie Pielgrzym Eleonory Ziemięckiej. Była także autorką wielu artykułów opublikowanych w czasopiśmie Zorza, pisała także wiersze i piosenki[2]. W Noworoczniku na rok 1838 pod redakcją Pauliny Wilkońskiej opublikowano dwa wiersze Biesiekierskiej: O wielkości Boga (tłumaczenie francuskiego wiersza Alfonsa Lamartine) oraz Powój i rezeda[3].
Utwory swojego autorstwa podpisywała jako Ferdynandowa Biesiekierska, Tekla z K.B., Tekla z Kr.B. lub T. z Kraszewskich B...[4].
Pod koniec życia wraz z mężem mieszkała w Warszawie (na Nowym Świecie), gdzie zmarła 2 stycznia 1850 roku[5]. Pochowana na Starych Powązkach (kwatera 5-3-1)[6]
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W 1820 roku wyszła za mąż za Ferdynanda Erazma Biesiekierskiego, właściciela dóbr w Pomarzanach, podporucznika 11 Pułku Piechoty Liniowej i ekonomistę[1][7]. Miała z nim trójkę dzieci: Włodzimierza (ur. 1821, zm. 1904), Barbarę Franciszkę (ur. 1822, zm. 1823) i Jana Rudolfa (ur. 1826, zm. 1890)[8][9].
Ważniejsze prace literackie
[edytuj | edytuj kod]- Rozalia i Anusia, czyli przeniesienie obowiązku na miłość (1844)
- Przybrana córka (1844)
- Wdowa sierżanta (1845)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Niewiarowska 2021 ↓, s. 43.
- ↑ a b c d Niewiarowska 2021 ↓, s. 46.
- ↑ Niewiarowska 2021 ↓, s. 47.
- ↑ Edmund Jankowski (red.), Słownik pseudonimów pisarzy polskich, t. IV, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 46, ISBN 83-04-04329-7.
- ↑ Niewiarowska 2021 ↓, s. 48.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Tekla Biesiekierska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02].
- ↑ Niewiarowska 2021 ↓, s. 50.
- ↑ Niewiarowska 2021 ↓, s. 44.
- ↑ Niewiarowska 2021 ↓, s. 45.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Grażyna Niewiarowska, Powieściopisarka z Pomarzan, [w:] Grażyna Niewiarowska, Małgorzata Grzanka, Obrazki z dawnej Kłodawy, Kłodawa–Konin: Towarzystwo Samorządowe, 2021, ISBN 978-83-959624-2-4.
- Polski Słownik Biograficzny t. 2 s. 88 BIESIEKIERSKA Tekla (1801-1850) powieściopisarka
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dzieła Tekli Biesiekierskiej w bibliotece Polona