Przejdź do zawartości

Teatr Muzyczny Roma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teatr Muzyczny Roma
Ilustracja
Dom Akcji Katolickiej, siedziba teatru. Widok od strony ul. Nowogrodzkiej
Pełna nazwa

Teatr Muzyczny Roma

Typ teatru

teatr muzyczny

Kierownictwo
artystyczne

Wojciech Kępczyński

Data powstania

23 maja 1994

Państwo

 Polska

Lokalizacja

ul. Nowogrodzka 49
00-695 Warszawa

Spektakle

Aktorzy

Marcin Franc, Jan Traczyk, Janusz Kruciński, Natalia Piotrowska-Paciorek, Anastazja Simińska, Agnieszka Przekupień, Zofia Nowakowska, Monika Walter, Natalia Krakowiak, Jan Bzdawka, Piotr Janusz, Michał Piprowski, Wojciech Machnicki, Wojciech Paszkowski, Paweł Mielewczyk

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Teatr Muzyczny Roma”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Teatr Muzyczny Roma”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Teatr Muzyczny Roma”
Ziemia52°13′39″N 21°00′28″E/52,227500 21,007778
Strona internetowa

Teatr Muzyczny Roma[1]teatr muzyczny miasta stołecznego Warszawy, mieszczący się przy ul. Nowogrodzkiej 49. Posiada dwie sceny: główną (Duża Scena) na 999 miejsc oraz kameralną (Nova Scena) na 150 miejsc[2] z wejściem od ulicy św. Barbary 12.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Budynek Domu Akcji Katolickiej im. Piusa XI przy ul. Nowogrodzkiej 49[3] powstał w latach 30. XX w. i lata II wojny światowej przetrwał bez większych zniszczeń. Po 1945 głównym użytkownikiem teatru była Opera Warszawska, która funkcjonowała tam do roku 1965 (do czasu ukończenia odbudowy i otwarcia gmachu Teatru Wielkiego przy pl. Teatralnym w Warszawie. Następnie przy ul. Nowogrodzkiej 49 funkcjonowała Operetka Warszawska. W latach 90. XX wieku budynek odzyskał kościół, a nadzór organizacyjny i merytoryczny nad teatrem przejęło miasto stołeczne Warszawa, przekształcając ją w stołeczną instytucję kultury[4].

W 1994 roku dyrekcję Operetki objął Bogusław Kaczyński, który przemianował instytucję na Teatr Muzyczny Roma[5]. Za jego kadencji scena ta „specjalizowała się w prezentacji operowych, baletowych i operetkowych”[6]. W 1998 na dyrektora powołany został Wojciech Kępczyński. Zmienił on profil teatru na czysto musicalowy (choć w pierwszych latach po objęciu dyrekcji wystawił jeszcze dwa tytuły operetkowe) i zrezygnował z posiadania przez teatr etatowego zespołu na rzecz angażowania artystów na kontrakty do poszczególnych produkcji. Od roku 2008 wprowadził też tzw. system „westendowy”, czyli granie tylko jednego tytułu na Dużej Scenie siedem razy w tygodniu – tak długo, jak utrzymuje się zainteresowanie widzów[7].

Profil działalności

[edytuj | edytuj kod]

Od 1998 w teatrze realizowane są inscenizacje zarówno światowej klasyki musicalowej, jak i rodzimych tytułów. Z Broadwayu i West Endu sprowadzone zostały m.in. takie tytuły jak „Miss Saigon” (2000), „Koty” (2004), „Upiór w operze” (2008), „Les Misérables” (2010) czy „Mamma Mia!” (2015). Wszystkie pokazano w tłumaczeniu na języku polski i w wersji non-replica[8]. Natomiast rodzimi twórcy przygotowali prapremiery trzech własnych musicali: „Piotruś Pan” (2000), „Akademia Pana Kleksa” (2007) i „Piloci” (2017).

Trzy tytuły najdłużej grane w Teatrze Muzycznym Roma to:

  1. „Upiór w operze” – 572 przedstawienia[9]
  2. „Mamma Mia!” – 562 przedstawienia
  3. „Piloci” – 427 przedstawień[2].

Od 2015 kierownikiem literackim teatru jest Michał Wojnarowski.

Dyrektorzy

[edytuj | edytuj kod]

Musicale

[edytuj | edytuj kod]

Dotychczasowe premiery na Dużej Scenie[10]:

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

NOVA Scena

[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2009 roku pojawiła się na teatralnej mapie Warszawy NOVA Scena Teatru Muzycznego Roma. Jest to kameralna przestrzeń zaaranżowana w dawnej sali prób orkiestry, w przyziemiu od strony ul. św. Barbary. Stanowi kontrapunkt wobec dużej sceny musicalowej i w jej repertuarze znajdują się mniejsze formy: przedstawienia muzyczne dla dzieci oraz kameralne musicale i spektakle muzyczne dla dorosłej widowni. Przedstawienia prezentowane na tej scenie reżyserowali m.in. Wojciech Kępczyński, Jakub Szydłowski, Anna Sroka-Hryń i Łukasz Czuj. Tu także goszczą koncerty z cyklu „Dobry Wieczór Jazz”, nad którym patronat sprawuje Krzysztof Herdzin.

Premiery na Novej Scenie[11]:

  • Zabawki Pana Boga (2009)
  • Moja mama Janis (2010)
  • Piosenka jest dobra na wszystko (2010)
  • Z kim tak ci będzie źle, jak ze mną (2010)
  • Mały książę (2010)
  • Zdobyć, Utrzymać, Porzucić (2010)
  • Tuwim dla dorosłych (2011)
  • Morfina (2011)
  • Adonis ma gościa (2011)
  • Jesteś moją siostrą (2011)
  • Berlin, czwarta rano (2012)
  • Progressive: Eliminacja (2013)
  • Całujcie mnie wszyscy w odbiornik (2013)
  • Proces. Spektakl muzyczny (2013)
  • Sofia de Magico (2014)
  • Alicja w krainie czarów (2015)
  • Pięć ostatnich lat (2016)
  • Księga dżungli (2016)
  • Once (2018)
  • Nowy Jork. Prohibicja (2019)
  • Przypadki Robinsona Crusoe (2019)
  • Niestety, to nie Ty (2020)
  • Sprzedawcy marzeń (2022)
  • tik, tik… BUM! (2023)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Uchwała nr XXXVIII/989/2012 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 20 czerwca 2012 r. w sprawie zmiany statutu Teatru Muzycznego Roma. [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Podlaskiego nr 5081 [on-line]. 5 lipca 2012. [dostęp 2024-11-06].
  2. a b Historia Teatru Muzycznego Roma [online], Teatr Muzyczny Roma - Odkryj świat musicali! [dostęp 2023-01-14] (pol.).
  3. Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 3. Nowogrodzka-Nowomiejska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2007, s. 46–47. ISBN 978-83-88372-35-3.
  4. BIP Warszawa – oficjalny portal stolicy Polski [online], bip.warszawa.pl [dostęp 2023-01-14] (pol.).
  5. Sergiusz Pinkwart, Warto marzyć, Warszawa: Teatr Muzyczny ROMA, 2018, s. 10–18.
  6. Bogusław Kaczyński (red.), Teatr Kaczyńskiego – ROMA, wyd. 2, Warszawa: Casa Grande, 2008, s. 5.
  7. Sergiusz Pinkwart, Warto marzyć, Warszawa: Teatr Muzyczny ROMA, 2018, s. 29.
  8. Jest to inscenizacja, która nie kopiuje rozwiązań reżyserskich, scenograficznych, choreograficznych i kostiumograficznych, które można było oglądać w innych teatrach – np. w wersjach prapremierowych.
  9. Inscenizację Teatru Muzycznego Roma zagrano dodatkowo jeszcze ponad 200 razy w Operze i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku.
  10. Archiwum [online], Teatr Muzyczny Roma - Odkryj świat musicali! [dostęp 2023-01-14] (pol.).
  11. Nova Scena [online], Teatr Muzyczny Roma [dostęp 2021-10-29] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]