Przejdź do zawartości

Tatjana Iwanowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tatjana Iwanowa
Ilustracja
Tatjana Iwanowa w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1991
Czusowoj

Wzrost

174 cm[1]

Reprezentacja

 Rosja
RLF (MŚ 2021)
ROC (ZIO 2022)

Debiut w PŚ

30 listopada 2008, Igls (21. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

30 listopada 2008, Igls (21. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

16 stycznia 2011, Oberhof (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

20 lutego 2011, Sigulda

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosyjski Komitet Olimpijski
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2022 Jedynki
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
srebro Soczi 2014 Sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Winterberg 2019 Sztafeta
srebro Altenberg 2012 Jedynki
srebro Altenberg 2012 Sztafeta
srebro Sigulda 2015 Jedynki
srebro Sigulda 2015 Sztafeta
srebro Soczi 2020 Jedynki-sprint
brąz Königssee 2016 Jedynki
brąz Igls 2017 Sztafeta
Mistrzostwa Europy
złoto Sigulda 2010 Jedynki
złoto Paramonowo 2012 Jedynki
złoto Paramonowo 2012 Sztafeta
złoto Sigulda 2018 Jedynki
złoto Sigulda 2018 Sztafeta
złoto Lillehammer 2020 Jedynki
złoto Sigulda 2021 Jedynki
złoto Sigulda 2021 Sztafeta
srebro Sigulda 2014 Jedynki
srebro Soczi 2015 Sztafeta
srebro Königssee 2017 Jedynki
brąz Oberhof 2013 Sztafeta
brąz Soczi 2015 Jedynki
brąz Altenberg 2016 Jedynki
brąz Altenberg 2016 Sztafeta
brąz Sankt Moritz 2022 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Nagano 2009 Drużynowo
Puchar Świata
srebro 2. miejsce
2015/2016
srebro 2. miejsce
2019/2020
brąz 3. miejsce
2016/2017
Odznaczenia
Medal Orderu „Za zasługi dla Ojczyzny” I klasy
Multimedia w Wikimedia Commons

Tatjana Iwanowna Iwanowa (ros. Татьяна Ивановна Иванова; ur. 16 lutego 1991 w Czusowoju[1]) – rosyjska saneczkarka, trzykrotna zdobywczyni miejsca na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, wielokrotna medalistka mistrzostw Europy i mistrzostw świata, srebrna medalistka igrzysk olimpijskich w Soczi.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Saneczkarstwo uprawia od 2000 roku. Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 2010 roku, kiedy zdobyła złoty medal w jedynkach podczas mistrzostw Europy w Siguldzie (jako pierwsza od 16 lat nie niemiecka zawodniczka). W kolejnych latach wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw kontynentu, w tym złote w jedynkach i zawodach drużynowych na mistrzostwach Europy w Paramonowie w 2012 roku. Ponadto zdobyła też srebrne medale w jedynkach i zawodach drużynowych na mistrzostwach świata w Altenbergu w 2012 roku i mistrzostwach świata w Siguldzie trzy lata później oraz brąz w jedynkach podczas mistrzostw świata w Königssee w 2016 roku.

W 2010 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie w jedynkach była czwarta. Walkę o podium przegrała tam z Niemką Natalie Geisenberger o 0,080 sekundy. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Soczi wspólnie z Albertem Diemczenko, Aleksandrem Dienisjewem i Władisławem Antonowem zdobyła srebrny medal w konkurencji sztafetowej, a ponadto zajęła 7. miejsce w konkurencji jedynek. W grudniu 2017 roku Komisja Dyscyplinarna Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego ukarała ją dyskwalifikacją w obu konkurencjach, w jakich startowała na igrzyskach w Soczi za naruszenie przepisów antydopingowych[2]. Iwanowa odwołała się od tej decyzji do Sportowego Sądu Arbitrażowego, który pozytywnie rozpatrzył jej apelację ogłaszając w lutym 2018 roku unieważnienie dyskwalifikacji[3].

W Pucharze Świata zadebiutowała w sezonie 2008/2009. W sezonach 2015/2016 i 2019/2020 zajęła drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, a w sezonie 2016/2017 miejsce trzecie.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejsce Jedynki Drużyna mieszana
2010 Vancouver 4. nie rozgrywano
2014 Soczi 7. 2.
2022 Pekin 3. 4.

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejsce Jedynki Jedynki-sprint Drużyna mieszana
2011 Cesana 11. nie rozgrywano odwołano
2012 Altenberg 2. nie rozgrywano 2.
2013 Whistler - nie rozgrywano -
2015 Sigulda 2. nie rozgrywano 2.
2016 Königssee 3. 7. 4.
2017 Igls 11. 6. 3.
2019 Winterberg 4. 7. 1.
2020 Soczi 5. 2. -
2021 Königssee 5. 6. 6.

Mistrzostwa Europy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejsce Jedynki Drużyna mieszana
2010 Sigulda 1. 4.
2012 Paramonowo 1. 1.
2013 Oberhof 8. 3.
2014 Sigulda 2. -
2015 Soczi 3. 2.
2016 Altenberg 3. 3.
2017 Königssee 2. dnf
2018 Sigulda 1. 1.
2019 Oberhof 6. 5.
2020 Lillehammer 1. 5.
2021 Sigulda 1. 1.
2022 Sankt Moritz 5. 3.

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2008/2009 17.
2009/2010 16.
2010/2011 6.
2011/2012 7.
2012/2013 5.
2013/2014 8.
2014/2015 15.
2015/2016 2.
2016/2017 3.
2017/2018 6.
2018/2019 5.
2019/2020 2.
2020/2021 5.
2021/2022 13.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata
1. 20.02.2011 Łotwa Sigulda jedynki 2
2. 10.12.2011 Kanada Whistler jedynki 3
3. 16.12.2011 Kanada Calgary jedynki 3
4. 25.02.2012 Rosja Paramonowo jedynki 1
5. 15.12.2012 Łotwa Sigulda jedynki 1
6. 16.11.2013 Norwegia Lillehammer jedynki 2
7. 31.01.2015 Norwegia Lillehammer jedynki 1
8. 28.02.2015 Rosja Soczi jedynki 3
9. 19.12.2015 Kanada Calgary jedynki-sprint 3
10. 09.01.2016 Łotwa Sigulda jedynki 1
11. 06.02.2016 Rosja Soczi jedynki 1
12. 14.02.2016 Niemcy Altenberg jedynki 3
13. 20.02.2016 Niemcy Winterberg jedynki 3
14. 05.01.2017 Niemcy Königssee jedynki 2
15. 14.01.2017 Łotwa Sigulda jedynki 3
16. 15.01.2017 Łotwa Sigulda jedynki-sprint 1
17. 05.02.2017 Niemcy Oberhof jedynki 3
18. 18.02.2017 Korea Południowa Pjongczang jedynki 1
19. 27.01.2018 Łotwa Sigulda jedynki 1
20. 28.01.2018 Łotwa Sigulda jedynki-sprint 1
21. 12.01.2019 Łotwa Sigulda jedynki 1
22. 23.11.2019 Austria Igls jedynki 1
23. 13.12.2019 Kanada Whistler jedynki 1
24. 14.12.2019 Kanada Whistler jedynki-sprint 1
25. 12.01.2020 Niemcy Altenberg jedynki 2
26. 18.01.2020 Norwegia Lillehammer jedynki 1
27. 25.01.2020 Łotwa Sigulda jedynki 2
28. 26.01.2020 Łotwa Sigulda jedynki-sprint 3
29. 02.02.2020 Niemcy Oberhof jedynki 2
30. 22.02.2020 Niemcy Winterberg jedynki 2
31. 05.12.2020 Niemcy Altenberg jedynki 1
32. 10.01.2021 Łotwa Sigulda jedynki 1
33. 09.01.2022 Łotwa Sigulda jedynki 3
34. 09.01.2022 Łotwa Sigulda jedynki-sprint 1

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata
1. 16.01.2011 Niemcy Oberhof sztafeta 2
2. 23.01.2011 Niemcy Altenberg sztafeta 2
3. 20.02.2011 Łotwa Sigulda sztafeta 1
4. 27.11.2011 Austria Igls sztafeta 3
5. 10.12.2011 Kanada Whistler sztafeta 3
6. 06.01.2012 Niemcy Königssee sztafeta 3
7. 09.12.2012 Niemcy Altenberg sztafeta 3
8. 16.12.2012 Łotwa Sigulda sztafeta 3
9. 24.12.2013 Rosja Soczi sztafeta 2
10. 19.01.2014 Niemcy Altenberg sztafeta 1
11. 18.01.2015 Niemcy Oberhof sztafeta 3
12. 01.02.2015 Norwegia Lillehammer sztafeta 2
13. 01.03.2015 Rosja Soczi sztafeta 2
14. 05.12.2015 Stany Zjednoczone Lake Placid sztafeta 3
15. 10.01.2016 Łotwa Sigulda sztafeta 3
16. 07.02.2016 Rosja Soczi sztafeta 1
17. 21.02.2016 Niemcy Winterberg sztafeta 2
18. 15.01.2017 Łotwa Sigulda sztafeta 1
19. 05.02.2017 Niemcy Oberhof sztafeta 2
20. 26.02.2017 Niemcy Altenberg sztafeta 3
21. 28.01.2018 Łotwa Sigulda sztafeta 1
22. 01.12.2018 Kanada Whistler sztafeta 1
23. 13.01.2019 Łotwa Sigulda sztafeta 2
24. 12.01.2020 Niemcy Altenberg sztafeta 1
25. 23.02.2020 Niemcy Winterberg sztafeta 1
26. 06.12.2020 Niemcy Altenberg sztafeta 2
27. 10.01.2021 Łotwa Sigulda sztafeta 1
28. 23.01.2022 Szwajcaria Sankt Moritz sztafeta 3

Zwycięstwa w zawodach indywidualnych (do sezonu 2012/2013) – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość 1. Zjazd Wynik 1. 2. Zjazd Wynik 2. Łączny czas Przypisy
1. 25 lutego 2012 Rosja Paramonowo 46.153 s 1. 46.109 s 2. 1:32.262 min -
2. 15 grudnia 2012 Łotwa Sigulda 42.818 s 1. 42,786 s 2. 1:25.604 min -

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych (do sezonu 2012/2013) – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość 1. Zjazd Wynik 1. 2. Zjazd Wynik 2. Łączny czas Lokata Strata Zwyciężczyni Przypisy
1. 20 lutego 2011 Łotwa Sigulda 42.354 s 1. 42.338 s 2. 1:24.692 min 2. +0.013 s Tatjana Hüfner -
2. 10 grudnia 2011 Kanada Whistler 41.796 s 3. 41.810 s 4. 1:23.606 min 3. +0.167 s Natalie Geisenberger -
3. 17 grudnia 2011 Kanada Calgary 47.290 s 3. 47.434 s 6. 1:34.724 min 3. +0.512 s Alex Gough -
4. 25 lutego 2012 Rosja Paramonowo 46.153 s 1. 46.109 s 2. 1:32.262 min 1. - - -
5. 15 grudnia 2012 Łotwa Sigulda 42,818 s 1. 42,786 s 2. 1:25.604 min 1. - - -
6. 16 listopada 2013 Norwegia Lillehammer 47.968 s 3. 48.063 s 2. 1:36.039 min 2. + 0,184 s Natalie Geisenberger -

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Татьяна ИВАНОВА в публикациях. [w:] Санный спорт [on-line]. infosport.ru. [dostęp 2019-11-27]. (ros.).
  2. ↑ SML-039-Decision Disciplinary Commision-Decision-Operative-Part-Tatyana-Ivanova. stillmed.olympic.org. [dostęp 2018-01-03]. (ang.).
  3. ↑ MEDIA RELEASE; ANTI-DOPING – SOCHI 2014; THE COURT OF ARBITRATION FOR SPORT (CAS) DELIVERS ITS DECISIONS IN THE MATTER OF 39 RUSSIAN ATHLETES V/ THE IOC: 28 APPEALS UPHELD, 11 PARTIALLY UPHELD. tas-cas.org, 2018-02-01. [dostęp 2019-11-26]. (ang.).
  4. ↑ Указ о награждении государственными наградами чемпионов и призёров XXII Олимпийских зимних игр 2014 года. [w:] Документы [on-line]. kremlin.ru, 2014-02-24. [dostęp 2019-11-26]. (ros.).
  5. ↑ Чемпионы и призёры XXII Олимпийских зимних игр 2014 года в Сочи, удостоенные государственных наград Российской Федерации. kremlin.ru, 2014-02-24. [dostęp 2019-11-26]. (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie świata w saneczkarstwie w drużynie mieszanej

Mistrzynie Europy w saneczkarstwie w jedynkach

Mistrzowie Europy w saneczkarstwie w drużynie mieszanej
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tatjana_Iwanowa&oldid=73105957”