Przejdź do zawartości

Tamar Zandberg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tamar Zandberg
‏תמר זנדברג‎
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1976
Ramat Gan

Poseł do Knesetu
Okres

od 5 lutego 2013

Przynależność polityczna

Merec

Przewodnicząca partii Merec
Okres

od 23 marca 2018
do 27 czerwca 2019

Przynależność polityczna

Merec

Poprzednik

Zehawa Galon

Następca

Niccan Horowic

Minister ochrony środowiska
Okres

od 13 czerwca 2021
do 29 grudnia 2022

Przynależność polityczna

Likud

Poprzednik

Gila Gamli’el

Następca

Idit Silman

Tamar Zandberg (hebr.: תמר זנדברג, ur. 29 kwietnia 1976 w Ramat Ganie) – izraelska polityk i działaczka praw człowieka, od 2013 poseł do Knesetu z listy Merecu. Siostra piłkarza Micha’ela. W latach 2021–2022 minister ochrony środowiska Izraela[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 29 kwietnia 1976 w Ramat Ganie[2].

Ukończyła studia prawnicze (LLB) na Uniwersytecie Telawiwskim, a następnie zdobyła bakalaureat z psychologii i ekonomii na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Stopień master of arts uzyskała z psychologii społecznej na Uniwersytecie Ben Guriona w Beer Szewie, następnie rozpoczęła na tej uczelni studia doktoranckie z zakresu politologii[2].

Była asystentką długoletniego parlamentarzysty laickiej partii Merec Rana Kohena oraz członkiem rady miejskiej Tel Awiwu[3]. Była wykładowcą w Sapir Academic College w Sederot[4].

Zajmuje się problematyką przemocy wobec kobiet, sprawami równości płci[2][3] oraz problemami z alkoholem i narkotykami, jest zwolenniczką legalizacji marihuany[4]. Związana jest z organizacją pokojową B’tselem[5].

W wyborach parlamentarnych w 2013 po raz pierwszy dostała się do izraelskiego parlamentu z listy Merecu. W dziewiętnastym Knesecie zasiadała w Komisjach Spraw Wewnętrznych i Środowiska; Praw Kobiet i Równości Społecznej, a także we wspólnej komisji ds. identyfikacji biometrycznej oraz w podkomisji ds. handlu kobietami i prostytucji[2].

Bezpośrednio po przedterminowych wyborach w 2015, wydawało się, że nie otrzyma mandatu poselskiego (Merec zdobył ich 5), więc przewodnicząca Merecu Zehawa Galon zadeklarowała, że zrezygnuje, by Zandberg ponownie dostała się do Knesetu. Pozostali politycy Merecu z Zandberg na czele, apelowali do Galon, by przyjęła mandat, bo nie wyobrażają sobie Knesetu bez niej[6]. Ostatecznie obie znalazły się w dwudziestym Knesecie, w którym Zandberg została przewodniczącą specjalnej komisji ds. narkotyków i nadużywania alkoholu oraz członkiem Komisji Spraw Wewnętrznych i Środowiska[2].

Po rezygnacji Zehawy Galon z ubiegania się o ponowne przewodzenie w partii, w marcu 2018 Zandberg wygrała wybory na nowego przewodniczącego Merec[7]. W czerwcu 2019 przegrała wybory na przewodniczącego partii, na miejscu lidera zastąpił ją Niccan Horowic[8].

Pod jej przywództwem Merec w wyborach parlamentarnych w kwietniu 2019 roku zajął 9 miejsce zdobywając 156 217 głosów (3,63%). Przełożyło się to na 4 mandaty w Knesecie XXI kadencji. Zandberg uzyskała reelekcję[9][10][11].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jej młodszy brat Michael[4] (ur. 1980) jest profesjonalnym piłkarzem, byłym reprezentantem Izraela[12].

Jest rozwiedziona, ma jedno dziecko[3], mieszka w Tel Awiwie[2]. Obecnie związana jest z Urim Zakim, byłym przewodniczącym B’tselem[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Thirty-Sixth Government [online], Kneset [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  2. a b c d e f Tamar Zandberg (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  3. a b c Lachaw Charkow: Meet the MK: Tamar Zandberg. The Jerusalem Post, 2 kwietnia 2013. [dostęp 2015-12-14].
  4. a b c Doron Halutz: The Face Tamar Zandzberg. Ha-Arec. [dostęp 2015-12-14].
  5. Matthew Emmer: Newly elected member of Israeli Parliament visits Clark. clarkscarlet.com, 29 marca 2013. [dostęp 2015-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
  6. Lachaw Charkow: Meretz chief Gal-On to resign in wake of party’s poor showing in election. The Jerusalem Post, 18 marca 2015. [dostęp 2015-12-14].
  7. Tamar Zandberg crowned new Meretz leader after resounding primary win. The Times of Israel. [dostęp 2019-05-05]. (ang.).
  8. Jeremy Sharon, Israel’s first gay party leader Nitzan Horowitz elected head of Meretz [online], The Jerusalem Post | JPost.com [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  9. Wyniki. bechirot.gov.il. [dostęp 2019-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-11)]. (hebr.).
  10. Elections. Ha-Arec. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  11. Final Election Results: Bennett Wiped Out; Netanyahu's Likud Gains One Seat. Ha-Arec. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  12. Zandberg, Michael. national-football-teams.com. [dostęp 2015-12-14].
  13. Mazal Mualem: Meretz hopes to restore Israeli left to its glory days. al-monitor.com. [dostęp 2015-12-14].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]